Eastern Lu smiled faintly, “Those a

Eastern Lu smiled faintly, “Those assembled need not unduly worry, we merely wish to view this Jiang Chen’s correct answers, but did not say that we would let him pass if his answers were correct. Our actions are done to pursue a judgment on the case, and not to readminister the exam. Both sides in the case are our important ministers, and we dare not act carelessly.”

The four treasures of the study were quickly readied and Jiang Chen stepped forward confidently and naturally. His facial expression was cool and composed as he started writing.

The atmosphere of the scene however, fell into a strange sort of anxiety.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Lu ตะวันออกยิ้มหวาน, "ผู้ประกอบต้องไม่วิพากษ์ต้องกังวล เราเพียงต้องการดูคำตอบที่ถูกต้องนี้เจียงเฉิน แต่ไม่ว่า เราจะช่วยให้เขาถ้าเขาตอบได้ถูกต้อง การกระทำของเราจะทำ การศึกษาคำพิพากษาในกรณี และไม่ readminister สอบ ทั้งสองฝ่ายในกรณีรัฐมนตรีสำคัญของเรา และเราไม่กล้าทำหน้าที่ลวก"สมบัติสี่ของการศึกษาได้อย่างรวดเร็วคกระแทก และเฉินเจียงก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ และเป็นธรรมชาติ สีหน้าของเขาเป็นเย็น และประกอบเป็นเขาเริ่มเขียนบรรยากาศของฉากอย่างไรก็ตาม ตกลงไปในการเรียงลำดับผิดปกติของความวิตกกังวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตะวันออก Lu ยิ้มแผ่วเบา "ผู้ประกอบจำเป็นต้องกังวลไม่เหมาะเราเพียงต้องการดูคำตอบที่ถูกต้องนี้เจียงเฉิน แต่ไม่ได้บอกว่าเราจะปล่อยให้เขาผ่านหากคำตอบของเขาถูกต้อง การกระทำของเราจะดำเนินการเพื่อติดตามการตัดสินคดีและไม่ readminister สอบ ทั้งสองฝ่ายในกรณีที่มีรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่สำคัญของเราและเราไม่กล้าทำหน้าที่ลวก. "

สี่สมบัติของการศึกษาได้รับการเตรียมพร้อมอย่างรวดเร็วและเฉินเจียงก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจและเป็นธรรมชาติ การแสดงออกทางสีหน้าของเขาคือเย็นและแต่งในขณะที่เขาเริ่มเขียน.

บรรยากาศของฉาก แต่ลดลงในการจัดเรียงที่แปลกประหลาดของความวิตกกังวล