the clothes, but is divided among t

the clothes, but is divided among the parties involved in the entire production process Although the minimum wage in Brazil is S344. these factory workers only earned between $156 and $290 a month. Renato Bignami, who led the investigation, said: "They work 16 or even 18 hours a day, It is extremely exhausting from Monday to Saturday, sometimes even Sunday depending on demand But supporters of this globalized labor process argue that retail companies are not the main culprits since, without them, many people in developing countries would without a job. They also feel that it's impossible for companies monitor the factories that work for them, and that responsibility to enforce labor laws should ith the government Consumers are also responsible, even if unintentionally, By choosing cheaper clothes, they force brands to lower their prices to compete against each other, which in turn forces manufacturers to drive wages down. The hope is that consumers are able to use their spending power to convince companies to take a more ethical route, for example, by giving contracts to manufacturers with good track records in how they treat their employees. In the late 1990s, sports brand Nike came under pressure when campaigners exposed what went on in the factories making its products. This included child labor, unsafe working conditions including exposure to dangerous chemicals, low pay, and very long working hours All the negative publicity, a long-running campaign to boycott the brand, finally forced Nike to take action, for example, by conducting regular factory inspections. Globalization is not necessarily a bad thing, but the many layers and processes involved in producing goods certainly encourages exploitation and helps companies avoid responsibility any wrongdoing, the aware goes into end, it's important that consumers ethical companies their clothes and choose responsible and comes to spending their money.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสื้อผ้า แต่แบ่งออกเป็นฝ่ายที่เกี่ยวข้องในกระบวนการผลิตทั้งหมดแม้ว่าค่าจ้างขั้นต่ำในบราซิล S344 พนักงานโรงงานเหล่านี้ได้รับระหว่าง $156 และ $290 ต่อเดือนเท่านั้น Renato Bignami ผู้นำการสืบสวน กล่าวว่า: "พวกเขาทำงาน 16 หรือแม้ 18 ชั่วโมงต่อวัน หลบหนีมากจากวันจันทร์ถึงวันเสาร์ อาทิตย์แม้บางครั้งขึ้นอยู่กับความต้องการ แต่ผู้สนับสนุนของกระบวนการแรงงานยุคโลกาภิวัตน์นี้โต้แย้งว่า บริษัทค้าปลีกมีไม่ที่ขบขันตั้งแต่ ไม่ได้ คนในประเทศกำลังพัฒนาจะไม่ มีงาน พวกเขายังรู้สึกว่า มันเป็นไปไม่ได้สำหรับบริษัทตรวจสอบโรงงานที่ทำงานสำหรับพวกเขา และว่า ความรับผิดชอบในการบังคับใช้กฎหมายแรงงานควรระยะรัฐบาลผู้บริโภคยังรับผิดชอบ ถ้าตั้งใจ โดยเลือกเสื้อผ้าถูกกว่า บังคับให้แบรนด์ลดราคาเพื่อแข่งขันกัน ผู้ผลิตกองกำลังเลี้ยวขับซึ่งค่าจ้างลง หวังว่า ผู้บริโภคจะสามารถใช้อำนาจการใช้จ่ายของตนเองเพื่อโน้มน้าวให้ใช้จริยธรรมเพิ่มเติมเส้นทาง เช่น โดยให้สัญญากับผู้ผลิตด้วยบันทึกการติดตามที่ดีในการจัดการพนักงานของบริษัทได้ ในปลายปี 1990 กีฬายี่ห้อ Nike มาภายใต้ความดันเมื่อรณรงค์อะไรไปในในโรงงานที่ทำผลิตภัณฑ์ รวมแรงงานเด็ก สภาพการทำงานไม่ปลอดภัยรวมทั้งการสัมผัสกับสารเคมีอันตราย ค่าจ้างต่ำ และมากเวลาทำงานทั้งการประชาสัมพันธ์เชิงลบ แคมเปญยาวทำงานแบรนด์ ก็ บังคับ Nike จะดำเนินการ เช่น โดยดำเนินการตรวจสอบโรงงานปกติคว่ำบาตร โลกาภิวัตน์ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ดี แต่หลายชั้น และกระบวนการมีส่วนร่วมในการผลิตสินค้าส่งเสริมแสวงหาประโยชน์แน่นอน และช่วยหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบในการกระทำผิดของบริษัท ทราบไปสิ้น มันเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้บริโภคจริยธรรมบริษัทเสื้อผ้า และเลือกรับผิดชอบ และการใช้จ่ายเงินของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสื้อผ้า แต่ถูกแบ่งออกเป็นฝ่ายต่างๆที่เกี่ยวข้องในกระบวนการผลิตทั้งหมดแม้ว่าค่าจ้างขั้นต่ำในบราซิลเป็น S344 คนงานในโรงงานเหล่านี้ได้รับเพียงอย่างเดียวระหว่าง $ 156 และ $ 290 ต่อเดือน Renato Bignami ที่นำการสอบสวนกล่าวว่า "พวกเขาทำงาน 16 หรือแม้กระทั่ง 18 ชั่วโมงต่อวัน, มันเป็นที่หลบหนีอย่างมากตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันเสาร์ที่บางครั้งแม้อาทิตย์ขึ้นอยู่กับความต้องการ แต่ผู้สนับสนุนของกระบวนการแรงงานนี้โลกาภิวัตน์ยืนยันว่า บริษัท ค้าปลีกไม่ได้เป็น ต้นเหตุหลักตั้งแต่ปีโดยที่พวกเขาหลายคนในประเทศกำลังพัฒนาจะไม่มีงาน. พวกเขายังรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับ บริษัท ตรวจสอบโรงงานที่ทำงานสำหรับพวกเขาและความรับผิดชอบในการบังคับใช้กฎหมายแรงงานควร ith ผู้บริโภครัฐบาลยังมีความรับผิดชอบแม้ ถ้าไม่ตั้งใจโดยการเลือกเสื้อผ้าที่ถูกกว่าพวกเขาบังคับแบรนด์ที่จะลดราคาของพวกเขาเพื่อแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ ซึ่งในทางกลับกันผู้ผลิตกองกำลังในการผลักดันค่าจ้างลง. หวังว่าการเป็นผู้บริโภคมีความสามารถในการใช้อำนาจการใช้จ่ายของพวกเขาที่จะโน้มน้าวให้ บริษัท ที่จะใช้เวลามากขึ้น เส้นทางจริยธรรมตัวอย่างเช่นโดยการให้สัญญากับผู้ผลิตที่มีผลงานที่ดีในวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อพนักงานของพวกเขา. ในปลายปี 1990, กีฬาแบรนด์ไนกี้มาภายใต้ความกดดันเมื่อรณรงค์สัมผัสว่าเกิดอะไรขึ้นในโรงงานทำผลิตภัณฑ์ของตน นี้รวมถึงการใช้แรงงานเด็กสภาพการทำงานที่ไม่ปลอดภัยรวมทั้งการสัมผัสกับสารเคมีอันตรายจ่ายต่ำและเวลามากการทำงานที่ยาวนานทั้งหมดการประชาสัมพันธ์เชิงลบ, ยาวทำงานรณรงค์เพื่อคว่ำบาตรยี่ห้อบังคับในที่สุดไนกี้ที่ต้องดำเนินการเช่นโดยการดำเนินการตามปกติ การตรวจสอบโรงงาน โลกาภิวัตน์ไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่ไม่ดี แต่หลายชั้นและกระบวนการมีส่วนร่วมในการผลิตสินค้าอย่างแน่นอนกระตุ้นให้เกิดการใช้ประโยชน์และการช่วยให้ บริษัท หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบการกระทำผิดกฎหมายใด ๆ ตระหนักถึงจะเข้าสู่ปลายมันเป็นสิ่งสำคัญที่ บริษัท ผู้บริโภคจริยธรรมเสื้อผ้าและของพวกเขาเลือกที่มีความรับผิดชอบและมาถึงการใช้จ่าย เงินของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสื้อผ้า แต่จะแบ่งออกเป็นฝ่ายต่างๆที่เกี่ยวข้องในกระบวนการผลิตทั้งหมดแม้ว่าค่าจ้างขั้นต่ำในบราซิล s344 . คนงานโรงงานเหล่านี้ได้รับระหว่าง $ และ $ 290 ต่อเดือน เรนาโต bignami ที่นำการศึกษากล่าวว่า " พวกเขาทำงาน 16 หรือ 18 ชั่วโมงต่อวัน มันแสนเหนื่อยตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันเสาร์ วันอาทิตย์ แต่บางครั้งก็ขึ้นอยู่กับความต้องการของผู้สนับสนุนนี้ทั่วโลก กระบวนการแรงงานยืนยันว่าบริษัทไม่ได้เป็น culprits หลักเพราะถ้าไม่มีพวกเขา หลายคนในประเทศกำลังพัฒนาจะไม่ งาน พวกเขายังรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับ บริษัท ตรวจสอบโรงงานที่ทำงานสำหรับพวกเขาและความรับผิดชอบในการบังคับใช้กฎหมายแรงงานควร ith รัฐบาลผู้บริโภคจะต้องรับผิดชอบ ถ้าตั้งใจ โดยเลือกเสื้อผ้าราคาถูก พวกเขาบังคับยี่ห้อลดราคาของพวกเขาที่จะแข่งขันกับแต่ละอื่น ๆ ซึ่งผู้ผลิตเปิดแรงขับค่าจ้างลง . ความหวังคือการที่ผู้บริโภคจะสามารถใช้อำนาจการใช้จ่ายของพวกเขาที่จะโน้มน้าวให้ บริษัท ที่จะใช้เส้นทางทางจริยธรรมมากขึ้น เช่น การให้สัญญากับผู้ผลิตที่มีบันทึกการติดตามที่ดีในวิธีที่พวกเขาปฏิบัติต่อพนักงานของพวกเขา ในปลายปี 1990 , ไนกี้ แบรนด์กีฬา มาภายใต้ความกดดันเมื่อนักรณรงค์เปิดเผยสิ่งที่ไปในในโรงงานที่ทำผลิตภัณฑ์ นี้รวมเด็กแรงงาน การทำงานที่ไม่ปลอดภัย รวมถึงการสัมผัสกับสารเคมีอันตราย จ่ายน้อยและนานชั่วโมงการทำงานทั้งหมดลบชื่อเสียง แคมเปญยาวที่จะคว่ำบาตรแบรนด์ในที่สุดบังคับ Nike ที่จะดำเนินการ เช่น การตรวจสอบโรงงานทั่วไป โลกาภิวัตน์คือไม่จำเป็นเป็นสิ่งไม่ดี แต่ชั้นมากมาย และกระบวนการที่เกี่ยวข้องในการผลิตสินค้าต้องกระตุ้นการแสวงประโยชน์และช่วยให้ บริษัท หลีกเลี่ยงความรับผิดชอบบาปใด ๆ ที่ทราบไปในสุด มันเป็นสิ่งสำคัญที่ผู้บริโภคจริยธรรมของบริษัทเสื้อผ้าและเลือกรับผิดชอบ และมาถึงการใช้จ่ายเงินของพวกเขา