Macroscopically, homopolymer 2 and

Macroscopically, homopolymer 2 and block copolymers 3−7were soluble in water only when the pH of the medium was 9−11. However, upon addition of fructose (0.2 M) and glucose(0.5 M), the polymers became completely soluble in neutralphosphate buffer (pH 7.4), indicating the sugar-responsivesolubility change of the PBOx domain triggered by complex-ation between the boroxoles and monosaccharides (Figure 1).To chracterize this binding, we performed Wang’s competitivebinding assay to quantitate the binding of PBOx tomonosaccharides (for details, see the SI).19The absorption at452 nm of the initial PBOx/Alizarin red S (ARS) complex([boroxole]:[ARS] = 250:1) in a 9:1 (v/v) phosphate buffer/dioxane mixture (pH 7.4) shifted to 520 nm upon addition offructose (0.5 M) and glucose (0.5 M), indicating thereplacement of boroxole-bound ARS molecules with mono-saccharides (Figures S6 and S7). The association constant KaofPBOx was assessed by measuring the decrease in fluorescenceemission of the PBOx/ARS complex caused by the replacementof ARS molecules bound to PBOx by monosaccharides. Themeasured Kafor homopolymer 2 was 643.3 M−1for fructoseand 14.5 M−1for glucose; for the representative blockcopolymer 7, Ka= 420.1 M−1for fructose and 9.9 M−1forglucose. These Kavalues are comparable to the results reportedfor benzoboroxole- and boroxole-functionalized polymers,17,18indicating that boroxoles incoporated into the polymericbackbone exhibit binding to monosaccharides comparable tothat of phenylboroxole

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Macroscopically, homopolymer 2 และบล็อก 3−7were copolymers ที่ละลายในน้ำเมื่อ pH ของตัวกลางเป็น 9−11 เท่านั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเพิ่มฟรักโทส (0.2 M) และกลูโคส (0.5 M), โพลิเมอร์เป็นละลายน้ำทั้งหมดใน neutralphosphate บัฟเฟอร์ (pH 7.4), ระบุการเปลี่ยนแปลงน้ำตาล responsivesolubility โดเมน PBOx ที่ทริกเกอร์ โดยคอมเพล็กซ์-ation ระหว่าง boroxoles และ monosaccharides (รูปที่ 1) การ chracterize นี้ผูก เราทำของวัง competitivebinding ทดสอบ quantitate รวม PBOx tomonosaccharides (สำหรับรายละเอียด ดูระบบเอสไอ) .19The ดูดซึม at452 nm ของการเริ่มต้นแดง PBOx/Alizarin S (อาอาร์ส) ซับซ้อน ([boroxole]: [อาอาร์ส] = 250:1) ในแบบ 9:1 (v/v) ฟอสเฟต บัฟเฟอร์/dioxane ผสม (pH 7.4) จาก 520 nm เมื่อเพิ่ม offructose (0.5 M) และกลูโคส (0.5 M) แสดง thereplacement ของโมเลกุลอาอาร์ส boroxole ผูกกับโมโน-saccharides (S6 เลขและ S7) สมาคม KaofPBOx คงถูกประเมิน โดยการวัดลดลง fluorescenceemission PBOx/อา อาร์สซับซ้อนเกิดจากโมเลกุลอาอาร์ส replacementof ผูก PBOx โดย monosaccharides 643.3 M−1for fructoseand 14.5 M−1for กลูโคส ถูก homopolymer Themeasured Kafor 2 การพนักงาน blockcopolymer 7, Ka = 420.1 M−1for ฟรักโทสและ 9.9 M−1forglucose Kavalues เหล่านี้จะเทียบได้กับการผล reportedfor functionalized benzoboroxole และ boroxole โพลิเมอร์ 17, 18indicating incoporated boroxoles ที่เป็น polymericbackbone การแสดงผูกกับ monosaccharides เทียบ tothat ของ phenylboroxole

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Macroscopically, homopolymer ที่ 2 และบล็อก copolymers 3-7were ละลายในน้ำเฉพาะเมื่อค่า pH ของกลางเป็น 9-11 แต่เมื่อการเพิ่มของฟรุกโตส (0.2 เมตร) และกลูโ​​คส (0.5 M), โพลีเมอกลายเป็นที่ละลายน้ำได้อย่างสมบูรณ์ในบัฟเฟอร์ neutralphosphate (pH 7.4) แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงน้ำตาล responsivesolubility ของโดเมน PBOx เรียกโดย ation ซับซ้อนระหว่าง boroxoles และ monosaccharides (รูปที่ 1) หากต้องการ chracterize นี้มีผลผูกพันที่เราดำเนินการทดสอบ competitivebinding วังเพื่อ quantitate ผูกพันของ tomonosaccharides PBOx (สำหรับรายละเอียดโปรดดูที่ SI) การดูดซึม .19The at452 นาโนเมตรของ PBOx เริ่มต้น / Alizarin S สีแดง (ARS) ที่ซับซ้อน ([boroxole ]: [ARS] = 250: 1) ใน 9: 1 (v / v) ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ / สารผสม dioxane (pH 7.4) ขยับไป 520 นาโนเมตรเมื่อนอกจาก offructose (0.5 เมตร) และกลูโ​​คส (0.5 M) แสดงให้เห็น thereplacement ของ boroxole ที่ถูกผูกไว้กับโมเลกุล ARS ขาวดำนํ้าตาล (S6 S7 และตัวเลข) สมาคม KaofPBOx คงได้รับการประเมินโดยการวัดการลดลงของ fluorescenceemission ของ PBOx / ARS ที่เกิดจากโมเลกุลที่ซับซ้อน ARS replacementof ผูกไว้กับ PBOx โดย monosaccharides Themeasured Kafor homopolymer 2 643.3 M-1for fructoseand 14.5 M-1for กลูโคส; สำหรับตัวแทน blockcopolymer 7 ลำลูกกา = 420.1 M-1for ฟรุกโตสและ 9.9 M-1forglucose Kavalues​​ เหล่านี้จะเปรียบกับผล reportedfor benzoboroxole- และโพลิเมอร์ boroxole-ฟังก์ชันที่ 17,18indicating ที่ boroxoles ร่างเข้าไปจัดแสดง polymericbackbone ผูกพันที่จะ monosaccharides เทียบเคียง tothat ของ phenylboroxole

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งมองเห็นด้วยตาเปล่าโฮโมพอลิเมอร์ 2 , และบล็อกโคพอลิเมอร์ 3 − 7were ละลายน้ำได้เฉพาะเมื่อ pH ของอาหาร 9 − 11 แต่เมื่อเพิ่มของฟรักโทส ( 0.2 เมตร ) และกลูโคส ( 0.5 เมตร ) พอลิเมอร์ที่ได้ละลายอย่างสมบูรณ์ใน neutralphosphate บัฟเฟอร์ pH 7.4 )แสดงการเปลี่ยนแปลงของน้ำตาล responsivesolubility pbox โดเมนเรียกโดย ation และซับซ้อนระหว่าง boroxoles โมโนแซ็กคาไรด์ ( รูปที่ 1 ) เพื่อ chracterize นี้ผูก เราแสดง หวัง competitivebinding assay เพื่อ กับการเกาะ pbox tomonosaccharides ( รายละเอียดดูศรี ) 19the การดูดซึม at452 nm ของสีแดง pbox / อะลิซารินเริ่มต้นด้วย ( ดู ) ที่ซับซ้อน ( [ boroxole ] :[ Ars ] = 250:1 ) ใน 9 : 1 ( v / v ) ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ / ไดออกเซนผสม ( pH 7.4 ) เปลี่ยน 520 nm เมื่อ 2 offructose ( 0.5 เมตร ) และกลูโคส ( 0.5 เมตร ) ระบุ thereplacement ของ boroxole จำกัด Ars โมเลกุลกับโมโนโพลีแซคคาร์ไรด์ ( ตัวเลขและ s6 S7 )สมาคม kaofpbox คงประเมินโดยการวัดปริมาณ fluorescenceemission ของ pbox / ARS ซับซ้อนที่เกิดจาก replacementof ARS โมเลกุลต้อง pbox โดยโมโนแซ็กคาไรด์ . themeasured kafor โฮโมพอลิเมอร์ 2 643.3 m −เนื่องจาก fructoseand 14.5 m −เนื่องจากกลูโคส สำหรับตัวแทนบล็อคโคพ ิเมอร์ 7 ค่ะ = 420.1 m −−เนื่องจากฟรุคโตสและ 9.9 เมตร 1forglucose .kavalues เหล่านี้จะเปรียบกับผลลัพธ์ที่ reportedfor benzoboroxole - boroxole ที่มีโพลิเมอร์ 17,18indicating ที่ boroxoles วิธีการแก้ไขใน polymericbackbone จัดแสดงผูกโมโนแซ็กคาไรด์เทียบเคียงสภาวะของ phenylboroxole