Approach ConsiderationsPatients wit

Approach Considerations
Patients with sepsis, severe sepsis, and septic shock require hospital admission. Patients with sepsis who respond to early resuscitation therapy in the emergency department (ED) and show no evidence of end-organ hypoperfusion may be admitted to a general hospital unit, optimally one that has close nursing observation and monitoring. Such patients do not require invasive hemodynamic monitoring and usually do not require admission to an intensive care unit (ICU).

Patients who do not respond to initial ED treatment (ie, who have recurrent hypotension despite adequate fluid challenges) and those who are in septic shock require admission to an ICU for continuous monitoring and continued goal-directed therapy. If an appropriate ICU bed or physician is not available, the patient should be transferred with advanced life support monitoring to another hospital with the available resources.

There is significant controversy surrounding goal-directed therapy (EGDT) in the management of severe sepsis and septic shock. EGDT was previously evaluated in a small, single, randomized trial at a single institution.[70] Subsequently, three newer, large, multicenter randomized trials were performed in the United States (ProCESS [Protocolized Care for Early Septic Shock]),[59] Australia (ARISE [Australasian Resuscitation In Sepsis Evaluation]),[60] and the United Kingdom (ProMISe [Protocolised Management In Sepsis]).[61]

In the ProCESS trial, 1341 patients with septic shock in 31 academic hospital EDs received treatment based on one of three approaches: protocol-based EGDT; protocol-based standard therapy that did not require the placement of a central venous catheter, administration of inotropes, or blood transfusions; or standard care.[71, 72] No significant differences between groups were found for 90-day mortality, 1-year mortality, or the need for organ support.

Similar findings were reported from both the ARISE and the ProMISe trials. Important to note, measuring lactate, targeting ScvO2 values, and insertion of a central venous catheter were not associated with improved outcomes. What was important was the direct and aggressive individualized care each patient received, including early bacteriologic cultures of appropriate sites (eg, blood, urine, sputum), early and correct institution of broad-spectrum antibiotics, restoration of blood pressure, and reversal of evidence of end-organ perfusion. These findings are reasonable when considered within the context of acute care medicine resuscitation principles. Namely, stabilize the patient, reverse the cause of shock, and do no additional harm.

Goals and principles of treatment
The treatment of patients with septic shock has the following major goals:

Start adequate antibiotic therapy (proper dosage and spectrum) as early as possible
Resuscitate the patient, using supportive measures to correct hypoxia, hypotension, and impaired tissue oxygenation (hypoperfusion)
Identify the source of infection, and treat with antimicrobial therapy, surgery, or both (source control)
Maintain adequate organ system function, guided by cardiovascular monitoring, and interrupt the progression to multiple organ dysfunction syndrome (MODS)
Management principles, based on the current literature, include the following:

Early recognition
Early and adequate antibiotic therapy
Source control
Early hemodynamic resuscitation and continued support
Proper ventilator management with low tidal volume in patients with acute respiratory distress syndrome (ARDS)
Initial treatment includes support of respiratory and circulatory function, supplemental oxygen, mechanical ventilation, and volume infusion. Treatment beyond these supportive measures includes antimicrobial therapy targeting the most likely pathogen, removal or drainage of the infected foci, treatment of complications, and interventions to prevent and treat effects of harmful host responses. Source control is an essential component of sepsis management.

Venous access
In all cases of septic shock, adequate venous access must be ensured for volume resuscitation. When sepsis is suspected, 2 large-bore (16-gauge) intravenous (IV) lines should be placed if possible to allow administration of aggressive fluid resuscitation and broad-spectrum antibiotics. Central venous access is useful when administering vasopressor agents and in establishing a stable venous infusion site but is not mandatory.

If the hypotension does not respond to a crystalloid fluid bolus of 30 mL/kg (1-2 L) over 30-60 minutes or if fluids cannot be infused rapidly enough, a central venous catheter should be placed in the internal jugular or subclavian vein. This catheter allows administration of medication centrally and provides multiple ports for rapid fluid administration, antibiotics, and vasopressors if needed. It also allows measurement of central venous pressure (CVP), a surrogate for volume status, if CVP measurement capability is available.

If an intravascular access device is suspected as the source of severe sepsis or septic shock, alternative vascular access must be obtained, and the suspect device must then be removed.

Urinary catheterization
An indwelling urinary catheter should be placed. In all patients with sepsis, urine output (UOP), a marker for adequate renal perfusion and cardiac output, should be closely monitored, as should renal function; mortality is greatly increased in patients with urosepsis and severe sepsis or septic shock. Normal UOP in an adult is 0.5 mL/kg/hr or more,[13, 62] equivalent to about 30-50 mL/hr for most adults.

Any abnormalities in UOP should prompt assessment of the adequacy of circulating blood volume, cardiac output, and blood pressure; these should be corrected if inadequate. As with sepsis in other sites, early and appropriate initiation of antimicrobial therapy—as well as identification and management of any urinary tract disorders—is essential.[56]

Intubation and mechanical ventilation
Most patients with sepsis develop respiratory distress as a manifestation of severe sepsis or septic shock. The lung injury is characterized pathologically as diffuse alveolar damage (DAD) and ranges from acute lung injury (ALI)—or mild ARDS, by the Berlin Definition[12] —to moderate or severe ARDS (see Background). These patients need intubation and mechanical ventilation for optimal respiratory support. Intubation should be considered early in the course of progressing severe sepsis and septic shock.

Direct delivery of oxygen into the trachea at a fraction of inspired oxygen (FIO2) of 1 is far superior to delivery via a nonrebreather oxygen mask. Mechanical ventilation, with appropriate sedation, also eliminates the work of breathing as well as decreases the metabolic demands of breathing, which accounts for about 30% of total metabolic demand at baseline.

Alveolar overdistention and repetitive opening and closing of alveoli during mechanical ventilation have been associated with an increased incidence of ARDS. Low−tidal volume ventilatory strategies have been used to minimize this type of alveolar injury. The recommended tidal volume is 6 mL/kg, with plateau pressures kept at or below 30 mL H2 O.[13, 62] Positive end-expiratory pressure (PEEP) is required to prevent alveolar collapse at end-expiration.[73]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พิจารณาวิธีการผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อแบคทีเรียอย่างรุนแรงและช็อกบำบัดน้ำเสียต้องเข้าโรงพยาบาล
ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่ตอบสนองต่อการรักษาด้วยการช่วยชีวิตในช่วงต้นแผนกฉุกเฉิน (ED) และแสดงหลักฐานของ hypoperfusion ปลายอวัยวะที่ไม่อาจจะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเป็นหน่วยทั่วไปได้อย่างดีที่สุดหนึ่งที่มีการสังเกตการพยาบาลและการตรวจสอบอย่างใกล้ชิด ผู้ป่วยดังกล่าวไม่จำเป็นต้องมีการตรวจสอบการไหลเวียนโลหิตรุกรานและมักจะไม่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาเป็นหน่วยดูแลผู้ป่วยหนัก (ICU). ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการเริ่มต้นการรักษา ED (กล่าวคือผู้ที่มีความดันเลือดต่ำที่เกิดขึ้นอีกแม้จะมีความท้าทายของเหลวเพียงพอ) และผู้ที่อยู่ในการบำบัดน้ำเสีย ช็อตที่ต้องเข้ารับการรักษาไปยังห้องไอซียูสำหรับการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องและการรักษาด้วยเป้าหมายที่กำกับอย่างต่อเนื่อง ถ้าเตียงห้องไอซียูที่เหมาะสมหรือแพทย์ไม่สามารถใช้ได้ผู้ป่วยควรได้รับการโอนกับการตรวจสอบการช่วยชีวิตขั้นสูงในโรงพยาบาลที่มีทรัพยากรที่มีอยู่อีก. มีความขัดแย้งอย่างมีนัยสำคัญโดยรอบการรักษาด้วยเป้าหมายที่กำกับ (EGDT) ในการจัดการของการติดเชื้อที่รุนแรงและช็อกบำบัดน้ำเสีย . EGDT ถูกประเมินก่อนหน้านี้ในขนาดเล็กเดียวทดลองแบบสุ่มในสถาบันเดียว. [70] ต่อมาสามรุ่นใหม่ที่มีขนาดใหญ่, การทดลองแบบสุ่ม multicenter ได้ดำเนินการในประเทศสหรัฐอเมริกา (กระบวนการ [Protocolized ดูแลต้นบำบัดน้ำเสียช็อก]) [59 ] ออสเตรเลีย (เกิดขึ้น [เซียนกู้ชีพในแบคทีเรียประเมินผล]) [60] และสหราชอาณาจักร (สัญญา [การบริหารจัดการ Protocolised ในแบคทีเรีย]). [61] ในการทดลองกระบวนการ 1341 ผู้ป่วยที่มีอาการช็อกบำบัดน้ำเสียในวันที่ 31 ฉุกเฉินโรงพยาบาลทางวิชาการได้รับการรักษา ขึ้นอยู่กับหนึ่งในสามวิธี: โปรโตคอลที่ใช้ EGDT; โปรโตคอลที่ใช้การรักษาด้วยมาตรฐานที่ไม่จำเป็นต้องมีตำแหน่งของสายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลางการบริหารงานของ inotropes หรือถ่ายเลือดนั้น หรือการดูแลมาตรฐาน. [71, 72] ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มพบว่ามีการเสียชีวิต 90 วันตาย 1 ปีหรือความจำเป็นในการสนับสนุนอวัยวะ. ผลการวิจัยที่คล้ายกันได้รับรายงานจากทั้งเกิดขึ้นและการทดลองสัญญา สำคัญที่ควรทราบวัดน้ำนมเป้าหมายค่า ScvO2 และการใส่สายสวนหลอดเลือดดำกลางที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่ดี อะไรคือสิ่งที่สำคัญคือการดูแลเป็นรายบุคคลโดยตรงและก้าวร้าวผู้ป่วยแต่ละรายได้รับรวมทั้งวัฒนธรรมที่เกิดจากแบคทีเรียแรกของเว็บไซต์ที่เหมาะสม (เช่นเลือดปัสสาวะเสมหะ) ในช่วงต้นและสถาบันการศึกษาที่ถูกต้องของยาปฏิชีวนะในวงกว้างสเปกตรัมฟื้นฟูความดันโลหิตและการกลับรายการของหลักฐาน ของเลือดไปเลี้ยงปลายอวัยวะ การค้นพบนี้มีความเหมาะสมเมื่อพิจารณาในบริบทของการดูแลผู้ป่วยยาหลักการช่วยชีวิต คือการรักษาเสถียรภาพของผู้ป่วยกลับสาเหตุของการช็อตและไม่ทำอันตรายเพิ่มเติม. เป้าหมายและหลักการของการรักษาการรักษาผู้ป่วยที่มีอาการช็อกบำบัดน้ำเสียมีเป้าหมายที่สำคัญต่อไปนี้: เริ่มรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่เพียงพอ (ปริมาณที่เหมาะสมและคลื่นความถี่) อย่างเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ชุบชีวิตผู้ป่วยที่ใช้มาตรการสนับสนุนเพื่อแก้ไขการขาดออกซิเจนความดันเลือดต่ำและออกซิเจนเนื้อเยื่อด้อยคุณภาพ (hypoperfusion) ระบุแหล่งที่มาของการติดเชื้อและการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพผ่าตัดหรือทั้งสองอย่าง (ที่มาควบคุม) การทำงานของระบบอวัยวะรักษาเพียงพอแนะนำโดยการตรวจสอบโรคหัวใจและหลอดเลือด และขัดขวางความก้าวหน้าหลายกลุ่มอาการของโรคความผิดปกติของอวัยวะ (MODS) หลักการบริหารจัดการบนพื้นฐานของวรรณคดีในปัจจุบัน ได้แก่ : การรับรู้ในช่วงต้นในช่วงต้นและการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะที่เพียงพอที่มาควบคุมการช่วยชีวิตในช่วงต้นของการไหลเวียนโลหิตและการสนับสนุนอย่างต่อเนื่องในการจัดการเครื่องช่วยหายใจที่เหมาะสมกับปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงต่ำในผู้ป่วยที่มีอาการความทุกข์ทางเดินหายใจเฉียบพลัน (ARDS) การรักษาครั้งแรกรวมถึงการสนับสนุนของระบบทางเดินหายใจและการทำงานของระบบไหลเวียนโลหิตออกซิเจนเสริมเครื่องช่วยหายใจและปริมาณยา การรักษาที่นอกเหนือจากมาตรการสนับสนุนเหล่านี้รวมถึงการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพกำหนดเป้าหมายเชื้อโรคได้มากที่สุดในการกำจัดหรือการระบายน้ำจากจุดโฟกัสที่ติดเชื้อการรักษาภาวะแทรกซ้อนและการแทรกแซงเพื่อป้องกันและรักษาผลของการตอบสนองของโฮสต์ที่เป็นอันตราย ควบคุมแหล่งที่มาเป็นองค์ประกอบสำคัญของการจัดการการติดเชื้อ. เข้าถึงดำในทุกกรณีของการช็อกบำบัดน้ำเสีย, เข้าหลอดเลือดดำที่เพียงพอต้องมั่นใจสำหรับการช่วยชีวิตปริมาณ เมื่อติดเชื้อเป็นผู้ต้องสงสัย 2 ขนาดใหญ่เจาะ (16 วัด) ทางหลอดเลือดดำ (IV) สายควรจะวางไว้ถ้าเป็นไปได้ที่จะช่วยให้การบริหารงานของการช่วยชีวิตของเหลวก้าวร้าวและยาปฏิชีวนะในวงกว้างสเปกตรัม เข้าถึงกลางดำจะเป็นประโยชน์เมื่อการบริหารยา vasopressor และตัวแทนในการสร้างเว็บไซต์แช่ดำที่มั่นคง แต่ไม่จำเป็น. หากความดันเลือดต่ำไม่ตอบสนองต่อยาลูกกลอนของเหลว crystalloid 30 มิลลิลิตร / กิโลกรัม (1-2 ลิตร) ในช่วง 30-60 นาทีหรือ ถ้าของเหลวไม่สามารถซึมซาบอย่างรวดเร็วพอสายสวนหลอดเลือดดำส่วนกลางควรอยู่ในเส้นเลือดหรือ subclavian ภายใน สวนนี้จะช่วยให้การบริหารงานของยาจากส่วนกลางและให้หลายพอร์ตสำหรับการบริหารจัดการน้ำอย่างรวดเร็วยาปฏิชีวนะและ vasopressors ถ้าจำเป็น นอกจากนี้ยังช่วยวัดความดันหลอดเลือดดำส่วนกลาง (CVP) ตัวแทนสำหรับสถานะปริมาณถ้าความสามารถในการวัด CVP ใช้ได้. หากอุปกรณ์การเข้าถึงหลอดเลือดเป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นแหล่งที่มาของการติดเชื้อรุนแรงหรือช็อกบำบัดน้ำเสียการเข้าถึงหลอดเลือดทางเลือกที่จะต้องได้รับและ อุปกรณ์ที่ต้องสงสัยแล้วจะต้องออก. สวนปัสสาวะสายสวนปัสสาวะทรงสถิตควรอยู่ ในผู้ป่วยทั้งหมดที่มีการติดเชื้อ, ปัสสาวะออก (UOP) เครื่องหมายปะไตเพียงพอและเอาท์พุทหัวใจควรได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดเช่นเดียวกับฟังก์ชั่นการทำงานของไตควร; อัตราการเสียชีวิตเพิ่มขึ้นอย่างมากในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อและ urosepsis รุนแรงหรือช็อก ปกติ UOP ในผู้ใหญ่คือ 0.5 มิลลิลิตร / กิโลกรัม / ชั่วโมงหรือมากกว่า [13, 62] เทียบเท่ากับประมาณ 30-50 มิลลิลิตร / ชมสำหรับผู้ใหญ่ส่วนใหญ่. ความผิดปกติใด ๆ ใน UOP ควรแจ้งให้การประเมินความเพียงพอของปริมาณเลือดที่ไหลเวียนเอาท์พุทการเต้นของหัวใจ และความดันโลหิต เหล่านี้ควรได้รับการแก้ไขหากไม่เพียงพอ เช่นเดียวกับการติดเชื้อในเว็บไซต์อื่น ๆ ในช่วงต้นและการเริ่มต้นที่เหมาะสมของยาต้านจุลชีพการรักษาเช่นเดียวกับบัตรประจำตัวและการจัดการของระบบทางเดินปัสสาวะใด ๆ ความผิดปกติเป็นสิ่งจำเป็น. [56] ใส่ท่อช่วยหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่มีการติดเชื้อการพัฒนาความทุกข์ทางเดินหายใจเป็นประกาศของการติดเชื้อที่รุนแรงหรือช็อก ได้รับบาดเจ็บที่ปอดเป็นลักษณะ pathologically เป็นความเสียหายกระจายถุง (DAD) และช่วงจากอาการบาดเจ็บเฉียบพลันปอด (ALI) -or ARDS อ่อนโดยเบอร์ลินนิยาม [12] -to ARDS ปานกลางหรือรุนแรง (ดูพื้นหลัง) ผู้ป่วยเหล่านี้ต้องใส่ท่อช่วยหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจสำหรับการสนับสนุนระบบทางเดินหายใจที่เหมาะสม ใส่ท่อช่วยหายใจควรได้รับการพิจารณาในช่วงต้นของความคืบหน้าการติดเชื้อที่รุนแรงและช็อตติดเชื้อ. การส่งมอบตรงออกซิเจนเข้าไปในหลอดลมในส่วนของออกซิเจนแรงบันดาลใจ (FiO2) 1 จะไกลกว่าการจัดส่งผ่านทางหน้ากากออกซิเจน nonrebreather เครื่องช่วยหายใจที่มีความใจเย็นที่เหมาะสมนอกจากนี้ยังช่วยลดการทำงานของการหายใจเช่นเดียวกับการลดลงของความต้องการการเผาผลาญของการหายใจซึ่งคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 30% ของความต้องการการเผาผลาญรวมที่ baseline. ถุง overdistention และการเปิดซ้ำและปิดของถุงลมในระหว่างการใช้เครื่องช่วยหายใจได้ ที่เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของการตั้งสติ กลยุทธ์การระบายปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงต่ำได้ถูกนำมาใช้เพื่อลดการบาดเจ็บชนิดของถุงนี้ ปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงที่แนะนำคือ 6 มิลลิลิตร / กิโลกรัมกับแรงกดดันที่ราบสูงเก็บไว้ที่หรือต่ำกว่า 30 มิลลิลิตร H2 ทุม [13, 62] บวกความดันปลายหายใจ (PEEP) จะต้องป้องกันการพังทลายถุง ณ สิ้นหมดอายุ. [73]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางการพิจารณา
ผู้ป่วยการติดเชื้อแบคทีเรีย การติดเชื้อที่รุนแรง และช็อกเหตุพิษติดเชื้อต้องเข้า โรงพยาบาล ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อที่ตอบสนองต่อการบำบัดฟื้นฟูต้นในห้องฉุกเฉิน ( ED ) และแสดงหลักฐานของปลายอวัยวะ hypoperfusion อาจต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลทั่วไป หน่วยบริการหนึ่งที่มีการสังเกตพยาบาลปิดและการตรวจสอบผู้ป่วยดังกล่าวไม่ต้องถูกตรวจสอบเพิ่มขึ้น และมักจะไม่ต้องเข้าไปในห้องไอซียู ( ICU ) .

ผู้ป่วยที่ไม่ตอบสนองต่อการรักษาเอ็ดเริ่มต้น ( เช่นที่ดำเนินการโดยแม้จะมีความท้าทายของเหลวเพียงพอ ) และผู้ติดเชื้อในกระแสเลือดต้องเข้าห้อง ICU เพื่อการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องและต่อเนื่องที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์บำบัดถ้าใช้ ICU เตียงหรือแพทย์จะไม่สามารถใช้งาน ผู้ป่วยควรจะโอนกับการไปโรงพยาบาลอื่นที่มีทรัพยากรของการช่วยชีวิตขั้นสูง

มีการโต้เถียงที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์สำคัญโดยการ egdt ) ในการจัดการภาวะพิษเหตุติดเชื้อรุนแรง และ septic shock . egdt เคยประเมินในขนาดเล็ก , เดียว , แบบทดสอบที่สถาบันเดียว[ 70 ] ต่อมา สามรุ่นใหม่ , ขนาดใหญ่ , การทดลองแบบสุ่มมีการปฏิบัติสหในสหรัฐอเมริกา ( กระบวนการ [ protocolized ดูแลต้นร็อคแมนซีรีส์ ] ) , [ 59 ] ออสเตรเลีย ( เกิดขึ้น [ Australasian การช่วยชีวิตในการประเมินผล ] การติดเชื้อ ) [ 60 ] และสหราชอาณาจักร ( สัญญา [ protocolised การจัดการการติดเชื้อ [ ] ) 61 ]

ในกระบวนการทดลองต่อยกับผู้ป่วยช็อกเหตุพิษติดเชื้อในโรงพยาบาล 31 วิชาการ EDS ได้รับการรักษาบนพื้นฐานของหนึ่งใน 3 วิธี : โปรโตคอลโปรโตคอลตามมาตรฐานตาม egdt ; การรักษาที่ไม่ต้องใช้ตำแหน่งของส่วนกลาง การบริหาร inotropes หรือการให้เลือด หรือการดูแลมาตรฐาน [ 71 , 72 ] ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มพบว่าสำหรับ 90 วัน อัตราการตาย1 ปีการตาย หรือต้องการสนับสนุนอวัยวะ

เหมือนกันสรุปรายงานจากทั้งเกิดขึ้นและสัญญากับการทดลอง เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบวัดและค่าเป้าหมาย scvo2 และการแทรกของส่วนกลาง ไม่มีความสัมพันธ์กับผลลัพธ์ที่ดีขึ้น สิ่งที่สำคัญคือการดูแลผู้ป่วยแต่ละบุคคลโดยตรง และก้าวร้าวได้รวมทั้งต้น bacteriologic วัฒนธรรมของเว็บไซต์ที่เหมาะสม ( เช่น เลือด ปัสสาวะ เสมหะ ) สถาบันแรกและถูกต้องของสเปกตรัมยาปฏิชีวนะฟื้นฟูความดันโลหิต และการพลิกกลับของหลักฐานของปลายอวัยวะผ่าน . การค้นพบนี้จะสมเหตุสมผลเมื่อพิจารณาในบริบทของการดูแลเฉียบพลันยาหลักการทำให้ฟื้นขึ้นมา คือ ทรงอดทนย้อนกลับสาเหตุของการช็อกและไม่ทำอันตรายเพิ่มเติม

เป้าหมายและหลักการรักษา
รักษาผู้ป่วย septic shock มีดังต่อไปนี้หลักเป้าหมาย :

เริ่มมีการใช้ยาที่เหมาะสมและสเปกตรัมยาปฏิชีวนะ ) ให้เร็วที่สุด
/ ผู้ป่วย โดยใช้มาตรการสนับสนุนเพื่อแก้ไขภาวะความดันโลหิตต่ำ และ ออกซิเจนในเนื้อเยื่อที่บกพร่อง ( hypoperfusion )
ระบุแหล่งที่มาของการติดเชื้อ และรักษากับการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพผ่าตัด หรือทั้งสองอย่าง ( การควบคุมแหล่งที่มา )
รักษาระบบการทำงานอวัยวะเพียงพอ โดยใช้แนวทางการตรวจสอบหัวใจและหลอดเลือดและหยุดยั้งความก้าวหน้าเพื่อกลุ่มอาการพาทู ( Mods ) หลักการการจัดการบนพื้นฐานของวรรณกรรมปัจจุบัน ดังต่อไปนี้


แรกก่อนการรับรู้ยาปฏิชีวนะและการรักษา
อย่างเพียงพอควบคุมการผลิตและฟื้นฟูแหล่งต้น

สนับสนุนอย่างต่อเนื่องเหมาะสมกับการจัดการระบายปริมาณน้ำขึ้นน้ำลงต่ำในผู้ป่วยกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน ( ards )
การรักษาเบื้องต้น รวมถึงการสนับสนุนของระบบหายใจและระบบไหลเวียนเลือดฟังก์ชัน , ออกซิเจน , เครื่องกล ระบายอากาศ และปริมาณ infusionการรักษา นอกเหนือจากมาตรการสนับสนุนเหล่านี้รวมถึงการรักษาเป้าหมายเชื้อโรคมากที่สุด การกำจัดหรือการระบายน้ำของบันทึกที่ติดเชื้อ การรักษา ภาวะแทรกซ้อน และการแทรกแซงเพื่อป้องกันและรักษาผลของการตอบสนองของโฮสต์ที่เป็นอันตราย การควบคุมแหล่งที่มาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการจัดการการติดเชื้อ


สามารถเข้าถึงในทุกกรณีของเซ็ปติกช็อกพอเข้าหลอดเลือดดำต้องมั่นใจ สำหรับปริมาณการฟื้นขึ้นมา เมื่อสงสัยว่ามีการติดเชื้อ 2 ขนาดใหญ่เจาะ ( 16 gauge ) เข้าเส้นเลือด ( IV ) เส้นควรอยู่ถ้าเป็นไปได้เพื่อช่วยให้การบริหารเชิงรุกและของเหลวผายปอดพิศาล - สเปกตรัมยาปฏิชีวนะ กลางการเข้าถึงสามารถเป็นประโยชน์เมื่อบริหารยาเพิ่มความดัน และตัวแทนในการสร้างเว็บไซต์แบบคงที่จาก แต่ไม่บังคับ

ถ้าความดันโลหิตต่ำไม่ตอบสนองต่อการตำหนิติเตียนของเหลวคริสตัลลอยด์ / กก. 30 ml ( 1 ลิตร ) มากกว่า 30-60 นาที หรือถ้าของเหลวที่ไม่สามารถผสมอย่างรวดเร็วเพียงพอ ส่วนกลางควรจะอยู่ในคอ หรือซับคลาเวียนภายในหลอดเลือดดำ สายสวนนี้ช่วยให้การบริหารยาจากส่วนกลางและมีหลายพอร์ตเพื่อการบริหาร , ของเหลวอย่างรวดเร็ว ยาปฏิชีวนะสารกระตุ้นการหดตัวกล้ามเนื้อหลอดเลือดและถ้าจำเป็น นอกจากนี้ยังช่วยให้สามารถวัดความดันในหลอดเลือดดำส่วนกลาง ( ซีวีพี ) , ตัวแทนปรับสถานะ ถ้าความสามารถในการวัดซีวีพีใช้ได้

ถ้าอุปกรณ์การเข้าถึงในถูกสงสัยว่าเป็นแหล่งของการติดเชื้อรุนแรง หรือช็อกเหตุพิษติดเชื้อเข้าหลอดเลือดทดแทน จะต้องได้รับ และสงสัยว่าอุปกรณ์จะต้องถูกลบออก

อภิมหาเศรษฐี
การใส่สายสวนปัสสาวะ ซึ่งคาไว้ในท่อปัสสาวะควรอยู่ ในผู้ป่วยทั้งหมดที่มีในปัสสาวะ ( uop ) , เครื่องหมายอย่างเพียงพอและไต ผ่านการทำงานของหัวใจ ควรมีการติดตามอย่างใกล้ชิด ควรมีการทำงานของไต ; อัตราการตายจะเพิ่มขึ้นอย่างมากในผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อรุนแรง หรือ ความ urosepsis และช็อก ปกติ uop ในผู้ใหญ่ / kg / hr หรือมากกว่า 0.5 มล. [ 1362 ] เท่ากับประมาณ 30-50 ml / hr สำหรับผู้ใหญ่ส่วนใหญ่

มีอะไรผิดปกติใน uop ควรพร้อมรับการประเมินความเพียงพอของปริมาณเลือดที่ออกหมุนเวียน , หัวใจ และความดันโลหิต เหล่านี้ควรได้รับการแก้ไข หากไม่เพียงพอ มีการติดเชื้อในเว็บไซต์อื่น ๆก่อนเริ่มยาต้านจุลชีพและเหมาะสมรวมทั้งการระบุและการจัดการของโรคทางเดินปัสสาวะเป็นสิ่งจำเป็น [ 56 ]

ใส่ท่อช่วยหายใจทางระบายอากาศ
ที่สุดผู้ป่วย sepsis พัฒนาระบบหายใจ เช่น การแสดงออกของการติดเชื้อแบคทีเรียหรือการติดเชื้อรุนแรง ช็อกปอดได้รับบาดเจ็บเป็นลักษณะในเป็นข้อมูลเกี่ยวกับคีย์ ( พ่อ ) และช่วงจากการบาดเจ็บของปอดเฉียบพลัน ( อาลี ) หรืออ่อน ards โดยเบอร์ลินนิยาม [ 12 ] - ards ปานกลางหรือรุนแรง ( ดูประวัติ ) ผู้ป่วยที่ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจและสนับสนุนการหายใจที่เหมาะสมใส่ท่อช่วยหายใจควรพิจารณาในช่วงต้นของการติดเชื้อที่รุนแรงและ septic shock อยู่

ส่งตรงจากออกซิเจนเข้าไปในหลอดลมที่เศษส่วนของแรงบันดาลใจจากออกซิเจน ( fio2 ) 1 ไกลก nonrebreather ส่งผ่านออกซิเจนหน้ากาก เครื่องช่วยหายใจ กับความเงียบที่เหมาะสมยังช่วยลดงานของการหายใจ ตลอดจนลดการเผาผลาญพลังงานความต้องการของการหายใจที่บัญชีสำหรับประมาณ 30% ของทั้งหมดเกี่ยวกับความต้องการที่ 0

~ overdistention ซ้ำและการเปิดและปิดของถุงลมในทางระบายอากาศ มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ ards . บริษัท เวสเทิร์น การหายใจการระบายอากาศต่ำกลยุทธ์ได้ถูกนำมาใช้เพื่อลดการบาดเจ็บของฟันชนิดนี้ แนะนำโดยปริมาณ 6 มิลลิลิตร / กิโลกรัมกับที่ราบสูงดันเก็บไว้ที่หรือต่ำกว่า 30 ml H2 o . [ 13 ] บวก 62 จบ Expiratory ความดัน ( แอบมอง ) เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันฟันล้มตอนหมดอายุ [ 73 ]