Ca2+ and SecretionThe substantial b

Ca2+ and Secretion
The substantial body of work showing that Ca2+ affected the permeability properties of the cell membrane, while interesting in itself, did not provide a very compelling or complete understanding of the mechanism of action of the ion. Although usually not explicitly stated, there are different studies where you can almost hear the authors struggling with this rather vague concept and where they are attempting to formulate a more specific model. An example is the induction of α-amylase release in barley aleurone cells by gibberellic acid. Studies on this model system had gained attention because it seemed that the molecular basis for gibberellic acid might emerge. An early and influential observation was that of Chrispeels and Varner (1967), who showed that the presence of Ca2+e (mM) greatly facilitated the appearance of gibberellic acid–induced α-amylase in the medium. The increase was not trivial; as shown by Jones (1973), 20 mM CaCl2 stimulated an 18-fold increase over the water control. If an increase in the [Ca2+]e renders the membrane less permeable, why then would there be an increased release of α-amylase? It is my supposition that this conundrum puzzled different researchers leading eventually to the realization that Ca2+ specifically stimulated the process of enzyme secretion (Jones and Jacobsen, 1983), an idea that stands as a paradigm today in both plant and animal systems (Zorec and Tester, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Ca2 + และหลั่งร่างกายพบงานแสดงว่า Ca2 + ผลคุณสมบัติ permeability ของเยื่อเซลล์ ในขณะที่น่าสนใจในตัวเอง ไม่ได้ไม่ให้มากจับใจ หรือทำความเข้าใจกลไกของการดำเนินการของไอออน แม้ระบุไว้มักจะไม่ชัดเจน มีการศึกษาแตกต่างกันที่คุณได้ยินผู้เขียนที่ดิ้นรน กับแนวคิดนี้ค่อนข้างคลุมเครือ และที่พวกเขากำลังพยายามกำหนดรูปแบบเฉพาะเจาะจงมากขึ้นเกือบ ตัวอย่างคือ การเหนี่ยวนำของรุ่นα-amylase ในเซลล์ aleurone ข้าวบาร์เลย์โดยกแอ ศึกษาระบบรุ่นนี้ได้รับความสนใจเนื่องจากมันดูเหมือนว่า พื้นฐานระดับโมเลกุลสำหรับกแออาจเกิด การสังเกตเป็นต้น และมีอิทธิพลไม่ว่า Chrispeels และ Varner (1967), ซึ่งชี้ให้เห็นว่า ของ Ca2 + อี (mM) มากบริการลักษณะของกแอ – เกิดα-amylase ในสื่อ ไม่ได้เพิ่มขึ้นเล็กน้อย แสดง โดยโจนส์ (1973), 20 มม. CaCl2 ถูกกระตุ้นเพิ่ม 18-fold ผ่านตัวควบคุมน้ำ ถ้าการเพิ่ม [Ca2 +] อีปัตย์ได้ เยื่อน้อย permeable ทำไมแล้วจะมีเป็นรุ่นเพิ่มขึ้นของα-amylase เป็นหลักของฉันที่ conundrum นี้พิศวงต่าง ๆ นักวิจัยชั้นนำในที่สุดกระทั่งว่า Ca2 + เฉพาะถูกกระตุ้นหลั่งเอนไซม์ (โจนส์และจาบ 1983), กระบวนการคิดซึ่งหมายถึงเป็นกระบวนทัศน์วันนี้ในระบบพืชและสัตว์ (Zorec และ Tester, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Ca2 + และการหลั่ง
ของร่างกายที่สำคัญของการทำงานแสดงให้เห็นว่าได้รับผลกระทบ Ca2 + คุณสมบัติการซึมผ่านของเยื่อหุ้มเซลล์ในขณะที่ที่น่าสนใจในตัวเองไม่ได้ให้ความเข้าใจที่น่าสนใจมากหรือสมบูรณ์ของกลไกของการกระทำของไอออน แม้ว่ามักจะไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจนมีการศึกษาที่แตกต่างกันที่คุณแทบจะได้ยินเสียงผู้เขียนดิ้นรนกับแนวคิดที่ค่อนข้างคลุมเครือนี้และที่พวกเขากำลังพยายามที่จะกำหนดรูปแบบที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ตัวอย่างเช่นการเหนี่ยวนำของการปล่อยαอะไมเลสในเซลล์ aleurone ข้าวบาร์เลย์ด้วยกรด gibberellic การศึกษาในระบบของรุ่นนี้ได้รับความสนใจเพราะมันดูเหมือนว่าโมเลกุลพื้นฐานสำหรับกรด gibberellic อาจจะโผล่ออกมา ในช่วงต้นและมีอิทธิพลเป็นที่สังเกตของ Chrispeels และ Varner (1967) ที่แสดงให้เห็นว่าการปรากฏตัวของ Ca2 + E (mm) การอำนวยความสะดวกอย่างมากลักษณะของ gibberellic กรดที่เกิดαอะไมเลสในระดับปานกลาง เพิ่มขึ้นเป็นไม่น่ารำคาญ; ที่แสดงโดยโจนส์ (1973), 20 มิลลิ CaCl2 กระตุ้นเพิ่มขึ้น 18 เท่ามากกว่าการควบคุมน้ำ หากการเพิ่มขึ้น [Ca2 +] อีทำให้เยื่อดูดซึมน้อยลงแล้วทำไมจะมีการเปิดตัวที่เพิ่มขึ้นของαอะไมเลส? มันเป็นการคาดคะเนของฉันที่ปริศนานี้งงงวยนักวิจัยที่แตกต่างกันชั้นนำในที่สุดก็จะตระหนักว่า Ca2 + โดยเฉพาะการกระตุ้นกระบวนการของการหลั่งเอนไซม์ (โจนส์และจาคอป, 1983) ความคิดที่ว่ายืนเป็นกระบวนทัศน์ในวันนี้ทั้งในโรงงานและระบบสัตว์ (Zorec และเครื่องทดสอบ , 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และการหลั่งแคลเซียม
ร่างกายอย่างมากของแคลเซียมมีผลต่อการซึมผ่านงานแสดงคุณสมบัติของเยื่อเซลล์ ในขณะที่ที่น่าสนใจในตัวเอง ไม่ได้ให้น่าสนใจมาก หรือความเข้าใจที่สมบูรณ์ของกลไกของการกระทำของไอออน แม้ว่าจะไม่ได้ระบุไว้อย่างชัดเจน ,มีการศึกษาที่แตกต่างกันที่คุณเกือบจะสามารถได้ยินเสียงผู้ที่ดิ้นรนกับแนวคิดที่ค่อนข้างคลุมเครือและที่พวกเขากำลังพยายามที่จะกำหนดรูปแบบเฉพาะมากขึ้น ตัวอย่างคือ แอลฟาอะไมเลสในการปล่อยข้าวบาร์เลย์ลิวโรนเซลล์โดยจิบเบอเรลลิค แอซิด การศึกษาในระบบรุ่นนี้ได้รับความสนใจ เพราะดูเหมือนพื้นฐานระดับโมเลกุลสำหรับเรลลิค แอซิดอาจจะโผล่ออกมาการสังเกตช่วงแรกและผู้มีอิทธิพลที่ chrispeels และ varner ( 1967 ) ที่พบว่ามีแคลเซียม E ( มม. ) อํานวยความสะดวกอย่างมากลักษณะของกรดจิบเบอเรลลิกและแอลฟาอะไมเลสในการสื่อ เพิ่มไม่ได้เล็กน้อย ดังที่แสดงโดยโจนส์ ( 1973 ) , 20 mm CaCl2 กระตุ้นเพิ่ม 18 พับมากกว่าการควบคุมน้ำถ้าเพิ่มใน [ ] E แคลเซียม ทำให้เยื่อซึมผ่านได้น้อย แล้วทำไมต้องมีการเปิดตัวเพิ่มขึ้นของแอลฟาอะไมเลส ? มันคือการคาดคะเนว่า ปริศนานี้งงนักวิจัยชั้นนำและการรับรู้ที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะแคลเซียมกระตุ้นกระบวนการของเอนไซม์ที่หลั่ง ( โจนส์และ Jacobsen , 1983 )ความคิดที่ยืนวันนี้กระบวนทัศน์ในทั้งพืชและสัตว์ ระบบ ( zorec และ tester , 1992 )