Therefore, the Heaven ranking was g

Therefore, the Heaven ranking was given to the desolate beast hunting, and the corresponding rewards were higher!

“Haha, you must be new here. I see you have a bow on your back, oh? It’s even a good bow. It’s made by the Zhang family!” Yi Yun had casually chatted up a warrior, but that person had great judgment and could tell the quality of Yi Yun’s bow’s at a glance.

“Practice well. If you practice your bow and arrow well, it will be a great advantage on the Heaven ranking! Senior Li Xiao’s archery skills are superb! I have seen Li Xiao use an arrow the thickness of a thumb to rip apart an Armored Rhinoceros with my own eyes!”

The cultivator was about fifteen years old. From the way he described the scene excitedly, one would think that all that glory belonged to him.

It also made Yi Yun feel a surge of emotions.

An Armored Rhinoceros was famous among desolate beasts for its defense. Li Xiao used one arrow, not only to kill it, but to rip it apart!

His archery skills were terrifying!

A warrior’s accuracy at shooting an arrow was not the most important thing. With a warrior’s eyesight and mental prowess, shooting an arrow accurately was not difficult!

The difficult part was to inject within the bow and arrow Yuan Qi and strength!

The really terrifying archers did not pierce a willow leaf with an arrow from a distance of a hundred paces, but crumbled a small hill from a hundred paces away!

In fact, those who were good at bows were usually very strong warriors. Their primary weapons were not bows, but either a sword, saber or spear, etc. Bows were just one of their weapons. Their melee attacks were equally strong and their bodies had terrifying strength.

Yi Yun knew that Li Xiao was also within the top ten of the Earth rankings!

In ancient myths, there was the legend of Hou Yi shooting down the Sun. And the Tai Ah Divine Kingdom’s cornerstone treasured bow was named the Star Shooting Bow.

When someone’s archery skills reached a certain divine level, they could shoot down the stars and the Sun! Although there were some elements of exaggeration, it also illustrated the power of the bow and arrow.

For the current Yi Yun, the bow and arrow was a great advantage for him against desolate beasts. The hunting speed of a bow and arrow was naturally something melee weapons could not compete with.

Seeing Li Xiao’s arrow, what else could Yi Yun say? Practice!

In less than a year’s time, Yi Yun wanted to use his bow and his saber to obtain a spot on the Heaven and Earth rankings!

To enter the top 1000 in a year meant he was one of the human pinnacles, and would gain the attention of the Divine Kingdom’s various factions! But Yi Yun’s goal was more than that!

…

The Tai Ah Herb Mountain stretched out endlessly. There were countless of wonders throughout it, with unknown number of treasures waiting to be discovered!

At this time, the Sun was hanging in the sky. A youth dressed in linen was travelling through the mountain as agile as a cheetah.

He held a black long bow by his shoulder, and a quiver of arrows on his back. The quiver was about the size of an adult’s waist, and in it was a bundle of shining arrows!

Although he had a lot of luggage, it did not impede the youth. The steep mountains and dense foliage was powerless against the youth.

“Peng! Peng!”

The youth’s footsteps were heavy. Every foot on the ground was like a ten thousand pound sledge hammer slamming into the ground.

If he landed on a rock, the rock would explode!

If he landed on a tree trunk, the trunk would be crushed!

Suddenly, the youth pulled out a long sharp saber. With a swish of the blade, three thick trees were cut as if they were grass. The cut was clean, it was as if it had been buffed by sandpaper.

The youth picked up one tree trunk and with both feet on the ground, he flung it out with all his strength!

“Whew!”

With a shrill scream, the thick tree trunk flew out like a meteor directly into the sky!

The youth did the same for the remaining trees in an orderly manner.

“Whoosh! Whoosh! Whoosh!”

The three trees traveled across the sky. Yi Yun leaped and with the Tai Cang Bow in hand, he strung the bow!

Peng! Peng! Peng!

The bow string, which was made from the ribs of a Giant Python desolate beast, vibrated thrice. Yi Yun had shot three consecutive arrows!

The three arrows immediately created an explosive sound. The arrows formed visible ripples in the air, creating a misty haze around them!

These bows broke the sound barrier forming a sonic boom. Yi Yun’s body had not reached the speed of sound, but it was easy to shoot out supersonic arrows!

The three arrows chased after the three trees.

“Peng! Peng! Peng!”

Three consecutive thunderous claps! The tree trunks that had flown far into the sky were pierced by the three arrows and burst open, sending countless pieces of wood and leaves flying!

Yi Yun took a breath of air when he saw this scene.

Yi Yun had been practicing with his bow for ten days.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น การจัดอันดับของสวรรค์ให้ล่าสัตว์เดรัจฉานอ้างว้าง และรางวัลที่สอดคล้องกันก็สูงขึ้น"ฮาฮา คุณต้องได้ใหม่ที่นี่ ฉันเห็นคุณมีโบว์บนหลัง โอ้ แม้เป็นโบว์ดี มันทำ โดยครอบครัวจาง" ยียุนได้คุยแบบสบาย ๆ ขึ้นนักรบ แต่คนที่มีวิจารณญาณที่ดี และสามารถบอกคุณภาพของยียุนโบว์อย่างรวดเร็ว"ปฏิบัติดี ถ้าคุณฝึกของธนูและลูกศรที่ดี มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากในการจัดอันดับของสวรรค์ ทักษะการยิงธนูอาวุโสหลี่เซียวมีดีเลิศ ผมเห็น Li Xiao ใช้ลูกศรหนาของนิ้วหัวแม่มือในการตัดแยกเป็นเกราะแรด ด้วยตาของตัวเอง"เกษตรกรที่ถูกประมาณสิบห้าปี จากวิธีที่เขาอธิบายฉากขึ้ง หนึ่งคิดว่า เกียรตินั้นเคยเป็นของเขาทำยุนยี่รู้สึกกระชากอารมณ์แรดมีเกราะมีชื่อเสียงในหมู่สัตว์อ้างว้างสำหรับการป้องกันการ หลี่เสี่ยวใช้ลูกศรหนึ่ง ไม่เพียงแต่ฆ่ามัน แต่ การตัดออกจากกันทักษะการยิงธนูของเขาก็น่ากลัวความแม่นยำของนักรบที่ยิงลูกศรไม่ใช่สิ่งสำคัญสุด ด้วยสายตาของนักรบและความกล้าหาญทางจิต ยิงลูกศรถูกต้องไม่ยากส่วนที่ยากที่ฉีดภายในคันธนู และลูกศรชี่หยวน และความแข็งแรงมากยิงธนูน่ากลัวจริง ๆ ไม่เจาะใบวิลโลว์ มีลูกศรระยะก้าวร้อย แต่ขยี้เนินเขาเล็ก ๆ จากร้อยก้าวออกไปในความเป็นจริง คนที่ดีที่โบว์ถูกนักรบมักจะแข็งแรงมาก อาวุธหลักของพวกเขาไม่ได้คัน ธนู แต่ดาบ ดาบ หรือ หอก ฯลฯ ธนูเป็นเพียงหนึ่งในอาวุธของพวกเขา การโจมตีระยะประชิดได้แข็งแรงเท่า ๆ กัน และร่างกายมีความแข็งแรงที่น่ากลัวยียุนรู้ว่า หลี่เสี่ยวยังภายในด้านบนสิบอันดับโลกในตำนานโบราณ มีเป็นตำนานของ Hou ยี่ยิงลงดวงอาทิตย์ และไทอา พระเจ้าอาณาจักรของโบว์ติ่พื้นฐานชื่อโบว์ถ่ายภาพดาวเมื่อทักษะการยิงธนูของใครบางคนถึงระดับพระเจ้า พวกเขาสามารถยิงลงดาวและดวงอาทิตย์ แม้ว่าจะมีบางองค์ประกอบของการพูด มันแสดงพลังของคันธนูและลูกศรสำหรับปัจจุบันยียุน ธนูและลูกศรเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเขากับสัตว์อ้างว้าง ความเร็วของธนูล่าสัตว์ตามธรรมชาติเป็นสิ่งที่อาวุธระยะประชิดที่ไม่สามารถแข่งขันกับเห็นลูกศรหลี่เซียว อื่นสามารถยียุนพูดอะไร ปฏิบัติในเวลาน้อยกว่าหนึ่งปี ยียุนต้องใช้ธนูเขาดาบของเขาเพื่อขอเป็นตัวเลือกในการจัดอันดับของสวรรค์และโลกป้อน 1000 ชั้นปีหมายถึง เขา pinnacles มนุษย์อย่างใดอย่างหนึ่ง และจะได้รับความสนใจของเจ้าราชอาณาจักรฝ่ายต่าง ๆ แต่เป้าหมายของยียุนมากกว่านั้น…ไทอา สมุนไพรภูเขาเหยียดไม่รู้จบ มีนับไม่ถ้วนของสิ่งมหัศจรรย์ตลอดมัน มีสมบัติที่รอการค้นพบที่ไม่รู้จักตอนนี้ ดวงอาทิตย์ถูกแขวนอยู่บนท้องฟ้า เยาวชนในผ้าลินินแต่งได้เดินทางผ่านภูเขาเป็น agile เป็นชีต้าเขาจัดคันธนูยาวสีดำไหล่ของเขา และการสั่นของลูกศรบนหลังของเขา สั่นที่เกี่ยวกับขนาดของเอวของผู้ใหญ่ และในส่องแสงศรแม้ว่าเขามีกระเป๋า มันไม่ได้ขัดขวางเยาวชน เทือกเขาสูงชันและใบไม้หนาแน่นคืออำนาจกับเยาวชน"เป็ง เป็ง"รอยเท้าของเยาวชนถูกหนัก กับเท้าบนพื้นดินเป็นเหมือนเลื่อนหมื่นปอนด์ค้อน slamming ลงในดินถ้าเขาที่ดินบนหิน หินจะระเบิดถ้าเขาที่ดินบนลำต้นของต้นไม้ trunk จะถูกขยี้ทันใดนั้น เยาวชนดึงออกเป็นดาบคมนาน มีสวิชของใบมีด ต้นไม้หนาที่สามถูกตัดก็หญ้า ตัดสะอาด มันถูกว่าถูก buffed โดยกระดาษทรายเยาวชนเบิก ขึ้นลำต้นของต้นไม้ต้นหนึ่ง และ ด้วยเท้าทั้งสองบนพื้นดิน เขาโยนออกมันออก ด้วยความแรงของเขาทั้งหมด"Whew"ด้วยกรี๊ดร้อง หนาลำบินออกเช่นดาวตกตรงสู่ท้องฟ้าเยาวชนไม่เหมือนกันสำหรับต้นไม้ที่เหลืออยู่ในลักษณะเป็นระเบียบ"เสียงหวือ เสียงหวือ เสียงหวือ"ต้นไม้สามเดินทางไปทั่วท้องฟ้า ยียุน leaped และโบว์คางใต้ในมือ เขาเครียดแบบโบว์เป็ง เป็ง เป็งสายธนู ที่ทำจากซี่โครงของงูหลามยักษ์ ร้างสัตว์ สั่นสะเทือนเลย ยียุนได้ยิงลูกศรติดต่อกันสามThe three arrows immediately created an explosive sound. The arrows formed visible ripples in the air, creating a misty haze around them!These bows broke the sound barrier forming a sonic boom. Yi Yun’s body had not reached the speed of sound, but it was easy to shoot out supersonic arrows!The three arrows chased after the three trees.“Peng! Peng! Peng!”Three consecutive thunderous claps! The tree trunks that had flown far into the sky were pierced by the three arrows and burst open, sending countless pieces of wood and leaves flying!Yi Yun took a breath of air when he saw this scene.Yi Yun had been practicing with his bow for ten days.