How did these children manage to wa

How did these children manage to wait? Mischel watched the children on
video. They did several things to distract themselves. Some sang songs or
kicked the desk with their feet. Others covered their eyes, so that they couldn't
see the marshmallow. Mischel saw a connection: The children who could
concentrate on something else were better at waiting.
In later years, Dr. Mischel often thought about these children. How were
they doing in school? How were they doing in life? Mischel decided to do more
research when the children were in high school. He discovered some interesting
differences: The "waiters" had more self-confidence than the "quick eaters."
When they did challenging tasks, they did not become anxious or show signs of
stress. They were also more successful in school, and their scores on a college
entrance test were an average of 200 points higher.
Mischel's findings surprised many people. Until then, authorities in
education and psychology only used intelligence tests to identify good students.
Mischel showed that something else is crucial for success in school and in life.
People must learn how to control their thoughts and their behavior.
Now Mischel thinks that maybe we can teach people to control their
thoughts and their behavior. He is doing research on this question with large
groups of schoolchildren in different parts of the United States. Mischel
believes that learning this important mental skill at an early age will help
children be successful later in life. Many educators see the importance of
Mischel's work. They are trying to find different ways of teaching their
students this lesson: "Don't eat the marshmallow!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

How did these children manage to wait? Mischel watched the children onvideo. They did several things to distract themselves. Some sang songs orkicked the desk with their feet. Others covered their eyes, so that they couldn'tsee the marshmallow. Mischel saw a connection: The children who couldconcentrate on something else were better at waiting.In later years, Dr. Mischel often thought about these children. How werethey doing in school? How were they doing in life? Mischel decided to do moreresearch when the children were in high school. He discovered some interestingdifferences: The "waiters" had more self-confidence than the "quick eaters."When they did challenging tasks, they did not become anxious or show signs ofstress. They were also more successful in school, and their scores on a collegeentrance test were an average of 200 points higher.Mischel's findings surprised many people. Until then, authorities ineducation and psychology only used intelligence tests to identify good students.Mischel showed that something else is crucial for success in school and in life.People must learn how to control their thoughts and their behavior.Now Mischel thinks that maybe we can teach people to control theirthoughts and their behavior. He is doing research on this question with largegroups of schoolchildren in different parts of the United States. Mischelbelieves that learning this important mental skill at an early age will helpเด็กจะประสบความสำเร็จในชีวิต นักการศึกษาจำนวนมากเห็นความสำคัญของงานของมิสเชล พวกเขากำลังพยายามค้นหาวิธีการสอนของตนนักเรียนบทเรียนนี้: "ไม่กินมาร์ชแมลโลว์"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีเด็กเหล่านี้ได้จัดการเพื่อรอ? Mischel ดูเด็กใน
วิดีโอ พวกเขาทำหลายสิ่งที่จะหันเหความสนใจของตัวเอง บางคนร้องเพลงหรือ
เตะโต๊ะกับเท้าของพวกเขา อื่น ๆ ครอบคลุมสายตาของพวกเขาเพื่อที่ว่าพวกเขาไม่สามารถ
มองเห็นขนมหวาน Mischel เห็นการเชื่อมต่อ: เด็กที่จะ
มีสมาธิอยู่กับสิ่งอื่นได้ดีในการรอ.
ในปีต่อมาดร. Mischel มักจะคิดเกี่ยวกับเด็กเหล่านี้ วิธีที่ถูก
พวกเขาทำอยู่ในโรงเรียน? วิธีที่พวกเขาได้รับการทำในชีวิต? Mischel ตัดสินใจที่จะทำอะไรได้มากกว่า
การวิจัยเมื่อเด็กอยู่ในโรงเรียนมัธยม เขาค้นพบบางอย่างที่น่าสนใจ
แตกต่างกัน: "บริกร" มีความมั่นใจมากขึ้นกว่า "กินอย่างรวดเร็ว."
เมื่อพวกเขาได้งานที่ท้าทายพวกเขาไม่ได้เป็นกังวลหรือแสดงอาการของ
ความเครียด พวกเขายังประสบความสำเร็จในโรงเรียนและคะแนนของพวกเขาในวิทยาลัย
การทดสอบทางเข้าเป็นเฉลี่ย 200 จุดที่สูงขึ้น.
ผลการวิจัยของ Mischel ประหลาดใจหลาย ๆ คน จนแล้วหน่วยงานใน
การศึกษาและจิตวิทยาเดียวที่ใช้ในการทดสอบความฉลาดในการระบุนักเรียนที่ดี.
Mischel แสดงให้เห็นว่าอย่างอื่นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสำเร็จในโรงเรียนและในชีวิต.
คนจะต้องเรียนรู้วิธีการควบคุมความคิดและพฤติกรรมของพวกเขา.
ตอนนี้ Mischel คิดว่าบางทีเรา สามารถสอนคนของพวกเขาในการควบคุม
ความคิดและพฤติกรรมของพวกเขา เขาจะทำวิจัยเกี่ยวกับคำถามนี้มีขนาดใหญ่
กลุ่มของเด็กนักเรียนในส่วนต่างๆของประเทศสหรัฐอเมริกา Mischel
เชื่อว่าการเรียนรู้ทักษะทางจิตที่สำคัญนี้ในวัยเด็กจะช่วยให้
เด็กประสบความสำเร็จต่อไปในชีวิต การศึกษาหลายคนเห็นความสำคัญของการ
ทำงานของ Mischel พวกเขากำลังพยายามที่จะหาวิธีที่แตกต่างกันของการเรียนการสอนของพวกเขา
นักเรียนบทเรียนนี้: "อย่ากินขนมหวาน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำไมเด็กพวกนี้ถึงรอ ดูเด็ก มิสเชล
วิดีโอ พวกเขาทำสิ่งต่าง ๆ เพื่อเบนความสนใจตัวเอง บางคนร้องเพลงหรือ
เตะโต๊ะด้วยเท้าของพวกเขา คนอื่น ๆที่ครอบคลุมดวงตาของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาไม่สามารถ
เห็นมาร์ชเมลโลว มิสเชล เห็นการเชื่อมต่อ : เด็กที่ตั้งใจทำอะไรดี

รอ ในปีต่อมา ดร.มิสเชล มักจะคิดเด็กๆเหล่านี้ แล้ว
เขามาทำอะไรที่โรงเรียน ? วิธีการที่พวกเขาทำในชีวิต มิสเชลตัดสินใจที่จะทำวิจัยเพิ่มเติม
เมื่อพบเด็กป่วยในโรงเรียนมัธยม เขาค้นพบความแตกต่างบางอย่างที่น่าสนใจ
: " ร " มีความมั่นใจมากขึ้นกว่าที่ " กินด่วน "
เมื่อพวกเขาทำงานที่ท้าทายพวกเขาไม่ได้เป็นกังวลหรือแสดงสัญญาณของ
ความเครียดพวกเขายังประสบความสำเร็จในโรงเรียนและคะแนนในวิทยาลัย
เข้าสอบจำนวน 200 จุดที่สูง .
ค้นพบ มิสเชล ทำให้ผู้คนแปลกใจ จนกว่าจะถึงตอนนั้น เจ้าหน้าที่ใน
จิตวิทยาการศึกษาและแนะแนวเท่านั้น ใช้แบบทดสอบสติปัญญาเพื่อระบุ มิสเชล พบว่า นักเรียนที่ดี
บางอย่างที่สำคัญสำหรับความสำเร็จในการเรียนและในชีวิต
คนเราต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมความคิดและพฤติกรรมของพวกเขา .
ตอนนี้ มิสเชล คิดว่าบางทีเราสามารถสอนให้คนควบคุมความคิดและพฤติกรรมของตนเอง

เขาทำวิจัยเกี่ยวกับคำถามที่มีกลุ่มใหญ่
ของเด็กนักเรียนในส่วนต่าง ๆของสหรัฐอเมริกา มิสเชล
เชื่อว่า การเรียนรู้ที่สำคัญทักษะทางจิตที่อายุต้นจะช่วย
เด็กที่ประสบความสำเร็จในชีวิตในภายหลัง หลายการศึกษาเห็นความสำคัญของ มิสเชล
งาน พวกเขาพยายามที่จะหาวิธีการที่แตกต่างกันของการสอนนักเรียนของพวกเขา
บทเรียนนี้ : " ไม่กินขนมหวาน "