When the Flame Dragon appeared, the

When the Flame Dragon appeared, the vines that had been suppressed by Sang Luo the midget suddenly shook and lifted up. Within the black robe, two eyes emanated shock.

All of this takes some time to describe, but actually happened in an instant. Even as Xu Luodi’s voice could be heard, it was replaced by a blood-curdling scream which sounded out throughout the whole area. The three hundred meter long Flame Dragon slammed into him, instantly transforming his body into bits of ash which floated in the air. Only his scream remained behind, echoing through the air.

His bag of holding flew into Meng Hao’s hand.

As the scene played out in front of everyone, Xiao Chang’en’s expression grew excited. Next to him, Xiao Caifeng gazed at Meng Hao, her eyes filled with a strange glow.

There is no need to even mention the rest of the Xiao Clansmen, who stared at Meng Hao with excited inspiration.

Sang Luo’s expression was unsightly. Having witnessed Xu Luodi’s death, his heart now was now thumping. He was a cautious person by nature, so he immediately retreated. He was of the late Foundation Establishment stage, but he wasn’t the type to risk himself. His body flashed as he attempted to flee. In his mind, his opponent would most likely have some apprehensions, and wouldn’t pursue.

If his opponent didn’t pursue, it would be evidence that he viewed himself as inferior. In that case, Sang Luo could make a sudden reverse attack to kill him. This was a tactic that he had frequently employed, and had practiced until the proverbial furnace flames burned blue. However, as soon as he began to fly off, Meng Hao gave off a cold harrumph and then leaped into the air, transforming into a prismatic beam that shot after Sang Luo.

Seeing this, Sang Luo’s face immediately fell.

“The fact that he’s chasing me proves that he thinks he can kill me. This can’t be right!” His heart trembled as he raced forward. He waved his right hand, causing the black sealing stone to emit a buzzing sound as it shot toward Meng Hao.

Meng Hao could fight with late Foundation Establishment Cultivators who had nine Dao Pillars, although he couldn’t do so lightly. Sang Luo, however, only had a mere seven Dao Pillars. Meng Hao had the luxury of being able to look down on him. His right hand flickered with an incantation gesture and the two wooden swords appeared. One shot toward the black seal, the other became a colorful beam that shot in pursuit of Sang Luo.

A boom filled the air as the black sealing stone was shattered into pieces. Sang Luo let out an angry howl. He eyed the approaching wooden sword, and his body trembled. He quickly snapped a jade slip between his fingers, and then made an incantation gesture with both hands, after which he waved the index of his right finger in the air in front of him.

As he did, everything around him seemed to grow dark, as if his finger were sucking in some strange power from around him. His body began to emanate an annoying, prickly aura that caused Meng Hao to frown.

The first time he had sensed a aura similar to this was back in the Black Sieve Sect 1. This aura, however, was much weaker, like a firefly compared to a full moon. Actually, now that he thought about it, he had experienced a similar reaction when he was in the cave in the mountain valley.

A booming sound once again filled the air as the wooden sword came screeching to a stop in mid-air. A rushing wind blew back the midget’s robes, revealing an ugly, scarred face and two strange eyes filled with fear. Beads of sweat dripped down his face.

“Fellow Daoist, let’s talk things through,” said Sang Luo nervously. He could tell that whereas he was using all the power he could muster, his opponent was acting casually.

The differences between masters are usually instantly obvious!

Meng Hao took a moment to sense the aura emanating off of the midget. His heart thumped. He had his speculations regarding this aura, and now that he had seen it once again, he lifted his hand and extended a finger.

“Demon Sealing, Eighth Hex!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเปลวไฟมังกรปรากฏ เถาที่ได้รับการปราบปราม โดย Sang Luo แคระก็ส่าย และยกขึ้น ภายในเสื้อคลุมสีดำ ตาเล็ดลอดออกมาของช็อตทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการอธิบาย แต่เกิดขึ้นจริง ในทันที แม้ในขณะที่อาจจะได้ยินเสียงซู Luodi มันถูกแทนที่ ด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนซึ่งไพเราะตลอดพื้นที่ทั้งหมด ยาวสามร้อยเมตรเปลวไฟมังกรถาโถมเข้าในพระองค์ เปลี่ยนร่างของเถ้าที่ลอยในอากาศได้ทันที เพียงเสียงกรีดร้องของเขายังคงอยู่เบื้องหลัง สะท้อนผ่านอากาศถือถุงของเขาบินเข้ามืองเฮาเป็นฉากออกมาเล่นคน นิพจน์เซียว Chang'en เติบโตตื่นเต้น ถัดจากเขา เซียว Caifeng จ้องเมงเฮา ดวงตาของเธอเต็มไป ด้วยประหลาดเรืองแสงก็ไม่จำเป็นได้กล่าวถึงส่วนเหลือของ Clansmen เซียว ที่จ้องไปที่เมงเฮา ด้วยแรงบันดาลใจตื่นเต้นสร้างนิพจน์ของ Luo เป็นน่าเกลียด มีสักขีพยานตาย Xu Luodi หัวใจของเขาตอนนี้คือตอนนี้กระหึ่ม เขาเป็นคนระมัดระวัง โดยธรรมชาติ เพื่อทันทีสภาพระส่ำ เขาของขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิปลาย แต่ไม่ได้เป็นชนิดตัวเองมีความเสี่ยง ร่างกายของเขาประกายเขาพยายามจะหนี ในใจของเขา ฝ่ายตรงข้ามของเขามักจะมีบาง apprehensions และจะไม่ติดตามIf his opponent didn’t pursue, it would be evidence that he viewed himself as inferior. In that case, Sang Luo could make a sudden reverse attack to kill him. This was a tactic that he had frequently employed, and had practiced until the proverbial furnace flames burned blue. However, as soon as he began to fly off, Meng Hao gave off a cold harrumph and then leaped into the air, transforming into a prismatic beam that shot after Sang Luo.Seeing this, Sang Luo’s face immediately fell.“The fact that he’s chasing me proves that he thinks he can kill me. This can’t be right!” His heart trembled as he raced forward. He waved his right hand, causing the black sealing stone to emit a buzzing sound as it shot toward Meng Hao.Meng Hao could fight with late Foundation Establishment Cultivators who had nine Dao Pillars, although he couldn’t do so lightly. Sang Luo, however, only had a mere seven Dao Pillars. Meng Hao had the luxury of being able to look down on him. His right hand flickered with an incantation gesture and the two wooden swords appeared. One shot toward the black seal, the other became a colorful beam that shot in pursuit of Sang Luo.A boom filled the air as the black sealing stone was shattered into pieces. Sang Luo let out an angry howl. He eyed the approaching wooden sword, and his body trembled. He quickly snapped a jade slip between his fingers, and then made an incantation gesture with both hands, after which he waved the index of his right finger in the air in front of him.As he did, everything around him seemed to grow dark, as if his finger were sucking in some strange power from around him. His body began to emanate an annoying, prickly aura that caused Meng Hao to frown.The first time he had sensed a aura similar to this was back in the Black Sieve Sect 1. This aura, however, was much weaker, like a firefly compared to a full moon. Actually, now that he thought about it, he had experienced a similar reaction when he was in the cave in the mountain valley.A booming sound once again filled the air as the wooden sword came screeching to a stop in mid-air. A rushing wind blew back the midget’s robes, revealing an ugly, scarred face and two strange eyes filled with fear. Beads of sweat dripped down his face.“Fellow Daoist, let’s talk things through,” said Sang Luo nervously. He could tell that whereas he was using all the power he could muster, his opponent was acting casually.The differences between masters are usually instantly obvious!Meng Hao took a moment to sense the aura emanating off of the midget. His heart thumped. He had his speculations regarding this aura, and now that he had seen it once again, he lifted his hand and extended a finger.“Demon Sealing, Eighth Hex!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเปลวไฟมังกรปรากฏองุ่นที่ได้รับการปราบปรามโดย Sang Luo คนแคระก็สั่นสะเทือนและยกขึ้น ภายในเสื้อคลุมสีดำดวงตาทั้งสองข้างเล็ดลอดออกมาช็อต. ทั้งหมดนี้ใช้เวลาในการอธิบาย แต่ที่จริงที่เกิดขึ้นในทันที แม้ในขณะที่เสียงเสี่ยว Luodi อาจจะได้ยินมันถูกแทนที่ด้วยเสียงกรีดร้องของเลือดทำให้ตกใจที่เป่าออกมาตลอดพื้นที่ทั้งหมด อีกสามร้อยเมตรยาวเปลวไฟมังกรกระแทกเข้ากับเขาทันทีเปลี่ยนร่างกายของเขาเป็นบิตของเถ้าซึ่งลอยอยู่ในอากาศ เพียงเสียงกรีดร้องของเขายังคงอยู่เบื้องหลังสะท้อนผ่านอากาศ. กระเป๋าของเขาในการถือครองบินเข้ามาในมือของเม้งเฮา. ในฐานะที่เป็นฉากที่เล่นออกมาในด้านหน้าของทุกคนแสดงออกเสี่ยว Chang'En เติบโตตื่นเต้น ถัดจากเขาเสี่ยว Caifeng จ้องมองเม้งเฮาดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแสงแปลก. ไม่จำเป็นต้องพูดถึงส่วนที่เหลือของเสี่ยวผู้ดีที่จ้องมองมาที่เม้งเฮาด้วยแรงบันดาลใจตื่นเต้นคือ. Sang แสดงออก Luo ก็น่าเกลียด หลังจากเห็นการตายของเสี่ยว Luodi ของหัวใจของเขาในขณะนี้ตอนนี้เต้น เขาเป็นคนที่ระมัดระวังโดยธรรมชาติเพื่อให้เขาถอยทันที เขาเป็นของปลายขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ แต่เขาก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะเสี่ยงเอง ร่างกายของเขาประกายในขณะที่เขาพยายามจะหนี ในใจของเขาคู่ต่อสู้ของเขาส่วนใหญ่จะมีความกังวลบางส่วนและจะได้ติดตาม. หากฝ่ายตรงข้ามของเขาไม่ได้ติดตามก็จะเป็นหลักฐานที่แสดงว่าเขามองว่าตัวเองเป็นที่ด้อยกว่า ในกรณีที่ Sang Luo จะทำให้การโจมตีกลับอย่างฉับพลันที่จะฆ่าเขา นี่คือกลยุทธ์ที่เขาได้ลูกจ้างประจำและได้รับการฝึกฝนจนเปลวไฟเตาเผาสีฟ้าเลื่องลือ แต่ทันทีที่เขาเริ่มที่จะบินออกเม้งเฮาให้ปิด harrumph เย็นแล้วกระโดดขึ้นไปในอากาศเปลี่ยนเป็นคานเหลี่ยมที่ยิงหลังจาก Sang Luo. เห็นอย่างนี้ Sang ใบหน้า Luo ลดลงทันที. "ความจริงที่ว่าเขาเป็น ไล่ฉันพิสูจน์ให้เห็นว่าเขาคิดว่าเขาสามารถฆ่าฉัน นี้ไม่สามารถถูกต้อง! "หัวใจของเขาสั่นสะท้านในขณะที่เขาวิ่งไปข้างหน้า เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดหินปิดผนึกสีดำในการเปล่งเสียงหึ่งในขณะที่มันยิงไปยังเม้งเฮา. เม้งเฮาสามารถต่อสู้กับปลายมูลนิธิจัดตั้งพรวนดินที่มีเก้าประการ Dao แม้ว่าเขาจะไม่สามารถทำเช่นนั้นเบา ๆ Sang Luo แต่เพียงมีเพียงเจ็ดประการเชียงดาว เม้งเฮามีความหรูหราของความสามารถในการมองลงมาบนเขา มือขวาของเขา flickered กับท่าทางคาถาและสองดาบไม้ปรากฏ คนหนึ่งถูกยิงที่มีต่อตราประทับสีดำ, อื่น ๆ กลายเป็นลำแสงที่มีสีสันที่ยิงในการแสวงหา Sang Luo. บูมที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นหินสีดำปิดผนึกถูกทำลายเป็นชิ้น Sang Luo ให้ออกมาเห่าหอนโกรธ เขาตาดาบไม้ใกล้และร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาได้อย่างรวดเร็ว snapped ใบหยกระหว่างนิ้วมือของเขาแล้วทำท่าทางคาถาด้วยมือทั้งสองหลังจากที่เขาโบกมือดัชนีของนิ้วมือข้างขวาของเขาในอากาศในด้านหน้าของเขา. ขณะที่เขาทำทุกอย่างรอบ ๆ ตัวเขาดูเหมือนจะเติบโตมืด เช่นถ้านิ้วของเขาถูกดูดในอำนาจบางอย่างแปลกจากรอบ ๆ ตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มที่จะออกมาน่ารำคาญ, ออร่าเต็มไปด้วยหนามที่ก่อให้เกิดเม้งเฮาหน้างอ. ครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกกลิ่นอายคล้ายกันนี้ได้กลับมาในสีดำตะแกรงนิกาย 1. กลิ่นอายนี้ แต่ก็ปรับตัวลดลงมากเมื่อเทียบเหมือนหิ่งห้อย ไปที่พระจันทร์เต็มดวง ที่จริงตอนนี้ที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาเคยมีประสบการณ์เป็นปฏิกิริยาที่คล้ายกันเมื่อเขาอยู่ในถ้ำในหุบเขาภูเขา. เสียงดังสนั่นอีกครั้งหนึ่งที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นดาบไม้มาร้องเสียงกรี๊ดหยุดอยู่กลางอากาศ ลมพัดวิ่งกลับอาภรณ์ของคนแคระเผยให้เห็นน่าเกลียดใบหน้ามีรอยแผลเป็นและสองตาแปลก ๆ ที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ลูกปัดของเหงื่อหยดลงบนใบหน้าของเขา. "เพื่อนร่วม Daoist ให้มาพูดคุยสิ่งที่ผ่าน" กล่าวว่า Sang Luo ประหม่า เขาสามารถบอกได้ว่าในขณะที่เขากำลังใช้พลังทั้งหมดที่เขาสามารถรวบรวมฝ่ายตรงข้ามของเขากำลังทำหน้าที่ลวก. ความแตกต่างระหว่างโทมักจะเห็นได้ชัดทันทีเม้งเฮาเอาช่วงเวลาที่จะรู้สึกกลิ่นอายเล็ดลอดออกมาจากคนแคระ หัวใจของเขาทุบ เขามีการคาดเดาของเขาเกี่ยวกับกลิ่นอายนี้และตอนนี้ว่าเขาได้เห็นมันอีกครั้งเขายกมือของเขาและขยายนิ้ว. "ปีศาจซีลแปดซวย!"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเปลวเพลิงมังกรปรากฏตัว องุ่นที่ถูกปราบโดย ซัง หลัว คนแคระก็สั่นและยกขึ้น ภายในเสื้อคลุมสีดำ ดวงตาสองต่องช็อกทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลาเพื่ออธิบาย แต่เกิดขึ้นจริงในทันที แม้จะเป็นเสียงของ ซู luodi อาจจะได้ยิน มันถูกแทนที่ด้วยเลือดข้นขึ้น เสียงกรีดร้องที่ออกตลอดทั้งพื้นที่ 300 เมตรยาวเปลวไฟมังกรกระแทกใส่เขาทันทีที่เปลี่ยนร่างเป็นบิตของขี้เถ้าที่ลอยอยู่ในอากาศ เพียงเสียงตะโกนของเขายังคงอยู่เบื้องหลัง ซึ่งสะท้อนผ่านอากาศกระเป๋าถือกลายเป็น เหม็ง เฮามือเป็นฉากที่เล่นออกในด้านหน้าของทุกคน สีหน้าของเสี่ยว chang"en เริ่มตื่นเต้น ข้างๆ เสี่ยว caifeng จ้องมอง เมิ่งฮ่าว ดวงตาที่เต็มไปด้วยแสงแปลกๆไม่ต้องพูดถึงส่วนที่เหลือของเสี่ยว clansmen ที่จ้องเมิงเฮา ด้วยแรงบันดาลใจที่ตื่นเต้นซัง หลัว สีหน้าก็น่าดู มีพยานของ ซู luodi ตาย หัวใจของเขาตอนนี้กำลังเคาะ เขาเป็นคนที่ระมัดระวังตัวโดยธรรมชาติ ดังนั้นเขาเลยล่าถอยไป เขาเป็นสายพื้นฐานการจัดตั้งเวที แต่เขาไม่ใช่คนที่จะไปเสี่ยงเอง ร่างกายของเขามันเป็นเขาพยายามที่จะหนี ในความคิดของเขา คู่ต่อสู้ของเขาน่าจะมีความหวั่นกลัว และก็ไม่ได้ตามถ้าคู่ต่อสู้ไม่ไล่ มันจะเป็นหลักฐานว่าเขามองว่าตัวเองต่ำต้อย ในกรณีนั้น ซาง หลัวสามารถโจมตีกลับทันทีเพื่อฆ่าเขา นี้เป็นวิธีที่เขาใช้บ่อย และได้ฝึกจนเปลวไฟเตาเผาเลื่องลือ สีฟ้า อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาเริ่มบินออก เมิ่งฮ่าวให้ปิด harrumph เย็นแล้วกระโดดไปในอากาศเปลี่ยนเป็นแท่งปริซึมแสงที่ยิงหลังจากร้องหลอ .ที่เห็นนี้ แซงหน้าหลัวทันทีลดลง" ความจริงที่ว่าเขาไล่ฉันพิสูจน์ได้ว่าเขาคิดว่าเขาจะฆ่าฉัน มันไม่ถูกต้อง " หัวใจของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขาวิ่งต่อไป เขาโบกมือด้วยมือขวา ทำให้ดำผนึกหินเพื่อปล่อยเสียงหึ่งมันยิงต่อ เมิ่งฮ่าวเมิ่งฮ่าวสามารถสู้กับสายมูลนิธิก่อตั้งเกษตรกรที่มีเก้าดาวเสา ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ทำง่ายๆ ซัง หลัว อย่างไรก็ตาม มีเพียงเจ็ดดาวเสา เมิ่งฮ่าวมีความหรูหราของความสามารถที่จะดูถูกเขา มือขวาของเขาริบหรี่ลงด้วยท่าทางคาถาและสองไม้ดาบปรากฏตัวขึ้น หนึ่งยิงไปประทับตราสีดำ อีกคนเป็นแสงที่มีสีสันที่ยิงในการแสวงหาของซังหลอ .ระบบเติมอากาศเป็นสีดำผนึกหินแตกเป็นชิ้น ซางหลัวให้ออกหอนโกรธ เขาจ้องมองใกล้ดาบไม้ และ ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาได้อย่างรวดเร็ว snapped หยกลื่นระหว่างนิ้วมือของเขา แล้วทำให้คาถาท่าทางด้วยมือทั้งสอง หลังจากที่เขาโบกมือดัชนีนิ้วขวาของเขาในอากาศในด้านหน้าของเขาอย่างที่เขาทำ ทุกอย่างรอบตัวเขาดูมืดครึ้ม ราวกับนิ้วมือของเขาถูกดูดในพลังลี้ลับจากรอบ ๆตัวเขา ร่างกายของเขาเริ่มไหลน่ารำคาญ ออร่าเต็มไปด้วยหนามทำให้เมิงเฮาหน้างอครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกถึงออร่าที่คล้ายกันนี้ได้กลับมาในตะแกรงสีดำนิกาย 1 ราศีนี้ , อย่างไรก็ตาม , ได้ลดลงมาก เหมือนหิ่งห้อยเมื่อเทียบกับพระจันทร์เต็มดวง จริงๆ แล้ว ตอนนี้ เขาคิด เขามีประสบการณ์ มีปฏิกิริยาที่คล้ายกัน เมื่อเขาอยู่ในถ้ำในภูเขาหุบเขาเสียงเฟื่องฟูอีกครั้งเติมอากาศเป็นดาบไม้มา . . . เพื่อหยุดกลางอากาศ การวิ่งลม พัดกลับของคนแคระเสื้อคลุมเผยให้เห็นแผลเป็นน่าเกลียดและแปลกตา ใบหน้าทั้งสองเต็มไปด้วยความกลัว ลูกปัดของเหงื่อหยดลงใบหน้าของเขา" เพื่อน daoist มาคุยกันเรื่อง " บอกว่า ซัง หลัว อย่างหงุดหงิด เขาสามารถบอกได้ว่าในขณะที่เขากำลังใช้พลังทั้งหมดเขาสามารถรวบรวม คู่ต่อสู้ของเขาคือ ทำแบบสบายๆความแตกต่างระหว่างผู้เชี่ยวชาญมักจะทันทีชัดเจน !เมิ่งเฮ่าใช้เวลาสักครู่เพื่อสัมผัสออร่ากระจายออกของคนแคระ หัวใจของเขาทับ เขาคาดเดาของเขาเกี่ยวกับราศีนี้ และตอนนี้เขาได้เห็นมันอีกครั้ง เขายกพระหัตถ์ยื่นนิ้ว" ปีศาจผนึกแปดหก ! "