Conversion of native vegetation, he

Conversion of native vegetation, here referred to as deforestation,
has altered at least 697,770 km2 (10%) of
the basin, mostly due to expansion of agriculture and
cattle ranching in the southeastern “arc of deforestation”
(Figure 1; Eva et al. 2004). Deforestation in the uplands
increases water runoff and stream discharge through decreased
evapotranspiration (Hayhoe et al. 2011) and al-ters the morphological and biogeochemical conditions of
freshwater ecosystems through soil erosion and increased
export of terrestrial sediments into streams (Neill et al.
2001). These local processes can have profound effects
at regional scales. For example, deforestation of %50%
of the Tocantins and Araguaia basins (Figure 1) has increased
year-round water discharge by 25% and shifted
the flood pulse by one month in those rivers (Costa 2004;
Coe et al. 2009).
In floodplains, deforestation reduces the abundance
and diversity of highly productive plant communities that
sustain abundant animal populations (e.g., fishes; Melack
& Forsberg 2001). In the Lower Amazon, 56% of the
mainstem floodplain was deforested between 1970 and
2008, mostly for cattle ranching (Figure 1; Ren´o et al.
2011). In the riparian zones of small streams and rivers,
deforestation can lower water quality, increase water
temperature, and alter biotic assemblage composition and
production through increased sediments and removal of
structures that provide habitat for aquatic biota (Williams
et al. 1997; Neill et al. 2001). However, there are no
basin-wide data on the extent of riparian or floodplain
deforestation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แปลงพืชพื้นเมือง นี่เรียกว่าการตัดไม้ทำลายป่ามีการเปลี่ยนแปลงน้อย 697,770 km2 (10%) ของอ่างล้างหน้า ส่วนใหญ่เนื่องจากการขยายตัวของการเกษตร และวัว ranching ในตะวันออกเฉียงใต้ "อาร์คของการทำลายป่า"(รูปที่ 1 Eva et al. 2004) ตัดไม้ทำลายป่าในชายเพิ่มน้ำไหลบ่า และลดการปล่อยกระแสผ่านevapotranspiration (Hayhoe et al. 2011) และอัล-ters สัณฐาน และ biogeochemical เงื่อนไขของระบบนิเวศน้ำจืดผ่านการพังทลายของดิน และเพิ่มส่งออกของตะกอนภาคพื้นในกระแสข้อมูล (นีล et al2001) . กระบวนการภายในเหล่านี้จะมีผลอย่างลึกซึ้งในระดับภูมิภาค ตัวอย่างเช่น ถูกทำลาย 50%Tocantins และ Araguaia ขึ้นอ่างล่างหน้า (รูปที่ 1)เครื่องปั่นน้ำถ่าย โดย 25% และเปลี่ยนชีพจรน้ำท่วมเดือนหนึ่งในแม่น้ำเหล่านั้น (คอส 2004Coe et al. 2009)ใน floodplains ตัดไม้ทำลายป่าลดความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของชุมชนพืชสูงที่รักษาประชากรสัตว์มากมาย (เช่น ปลา Melackและ Forsberg 2001) ในอเมซอนล่าง 56% ของการmainstem floodplain ถูก deforested ระหว่าง 1970 และ2008 สำหรับวัวควาย ranching (รูปที่ 1 ส่วนใหญ่ Ren´o et al2011) ขึ้นในโซน riparian ของและแม่น้ำ ลำธารขนาดเล็กการทำลายป่าสามารถลดคุณภาพน้ำ น้ำขึ้นอุณหภูมิ และปรับเปลี่ยนองค์ประกอบผสมผสาน biotic และผลิตเพิ่มขึ้นตะกอนและกำจัดโครงสร้างที่อยู่อาศัยสำหรับสิ่งน้ำ (วิลเลียมส์ร้อยเอ็ด al. 1997 นีลเอ็ด al. 2001) อย่างไรก็ตาม มีไม่ข้อมูลลุ่มน้ำทั้งในขอบเขตของ riparian floodplain หรือตัดไม้ทำลายป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แปลงของพืชพื้นเมืองที่นี่เรียกว่าตัดไม้ทำลายป่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างน้อย 697,770 กิโลเมตร 2 (10%) ของลุ่มน้ำส่วนใหญ่เนื่องจากการขยายตัวของภาคการเกษตรและปศุสัตว์ranching ในทิศตะวันออกเฉียงใต้ "ส่วนโค้งตัดไม้ทำลายป่า" (รูปที่ 1; et al, อีวา 2004) ตัดไม้ทำลายป่าในพื้นที่สูงเพิ่มการไหลบ่าของน้ำและการปล่อยกระแสผ่านลดลงการคายระเหย(Hayhoe et al. 2011) และอัล ters เงื่อนไขทางสัณฐานวิทยาและ biogeochemical ของระบบนิเวศน้ำจืดที่ผ่านการพังทลายของดินและเพิ่มการส่งออกของตะกอนบกลงในลำธาร(โอนีล et al. 2001) . กระบวนการในท้องถิ่นเหล่านี้สามารถมีผลกระทบอย่างลึกซึ้งในระดับภูมิภาค ยกตัวอย่างเช่นการตัดไม้ทำลายป่าของ% 50% ของอ่าง Tocantins และ Araguaia (รูปที่ 1) ได้เพิ่มขึ้นปล่อยน้ำตลอดทั้งปี25% และขยับชีพจรน้ำท่วมโดยหนึ่งเดือนในแม่น้ำเหล่านั้น(Costa 2004; Coe et al, 2009). ในที่ราบน้ำท่วมถึงตัดไม้ทำลายป่าจะช่วยลดความอุดมสมบูรณ์และความหลากหลายของสังคมพืชมีประสิทธิภาพสูงที่รักษาประชากรสัตว์มากมาย(เช่นปลา; Melack และ Forsberg 2001) ในตอนล่าง Amazon, 56% ของควิmainstem ถูกป่าถูกทำลายระหว่างปี 1970 และปี2008 ส่วนใหญ่สำหรับวัว ranching (รูปที่ 1; Ren'o et al. 2011) ในพื้นที่ชายฝั่งของลำธารเล็ก ๆ และแม่น้ำตัดไม้ทำลายป่าสามารถลดคุณภาพน้ำเพิ่มน้ำอุณหภูมิและปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของการชุมนุมทางชีววิทยาและการผลิตผ่านตะกอนที่เพิ่มขึ้นและการกำจัดของโครงสร้างที่ให้ที่อยู่อาศัยสำหรับสิ่งมีชีวิตในน้ำ(วิลเลียมส์et al, 1997;. โอนีลและอัล . 2001) แต่ไม่มีข้อมูลลุ่มน้ำกว้างกับขอบเขตของชายฝั่งหรือควิตัดไม้ทำลายป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงของพืชพื้นเมือง ที่นี่เรียกว่า การตัดไม้ทำลายป่า มีการเปลี่ยนแปลง อย่างน้อย 697770
ตารางกิโลเมตร ( ร้อยละ 10 )
ลุ่มน้ำเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากการขยายตัวของการเกษตรและปศุสัตว์ปศุสัตว์ในอาร์ค Southeastern

" ป่าไม้ " ( รูปที่ 1 ; EVA et al . 2004 ) การตัดไม้ทำลายป่าในโกรก
เพิ่มน้ำและปล่อยน้ำลำธารผ่านการระเหยลดลง
( hayhoe et al .2011 ) และอัล ters การศึกษาลักษณะสัณฐานวิทยาและเงื่อนไขชีวธรณีเคมีของระบบนิเวศน้ำจืด
ผ่านการชะล้างพังทลายของดิน และเพิ่มการส่งออกของตะกอนในกระแสบก
( นีล et al .
2001 ) กระบวนการท้องถิ่นเหล่านี้สามารถได้ผล
ลึกซึ้งในระดับภูมิภาค ตัวอย่างเช่น การตัดไม้ทำลายป่าของ % 50 %
ของนอร์ทธรอป กรัมแมน araguaia และอ่าง ( รูปที่ 1 ) ได้เพิ่มขึ้น
ตลอดทั้งปี การระบายน้ำ โดย 25% และขยับ
ชีพจรน้ำท่วมโดยเดือนหนึ่งในแม่น้ำเหล่านั้น ( Costa 2004 ;
โค et al . 2552 ) .
ใน Gardner , การตัดไม้ทำลายป่าลดความอุดมสมบูรณ์
และความหลากหลายของประสิทธิผลสูงสังคมพืชที่
รักษาประชากรสัตว์มากมาย ( เช่น ปลา ; melack
&ฟอร์สเบิร์ก 2001 ) ในอเมซอนลดลง 56% ของ
mainstem น้ำท่วมถูก deforested ระหว่างปี 1970 และ
2008ส่วนใหญ่ ปศุสัตว์ Ranching ( รูปที่ 1 ; เรนใหม่ o et al .
2011 ) ในเขตชายฝั่งของแม่น้ำและลำธารเล็ก ๆ , การตัดไม้ทำลายป่าสามารถลดคุณภาพน้ำ

เพิ่มอุณหภูมิน้ำและเปลี่ยนองค์ประกอบการเพิ่มการผลิตผ่านการชุมนุม
ตะกอนและการกำจัด
โครงสร้างที่ให้ที่อยู่อาศัยสำหรับพืชน้ำและสัตว์น้ำ ( วิลเลียม
et al . 1997 ; นีล et al . 2001 ) แต่ไม่มี
อ่างกว้างข้อมูลในขอบเขตของสงคราม หรือน้ำท่วม
การทำลายป่า