Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 480 – A matter of life and death (7)

When with one glance, he saw Su Luo on the ground, his entire heart lifted up very high, and in this split second, he nearly suffocated.

“Luo Luo, Luo Luo!” Nangong Liuyun excitedly shook Su Luo, seeing that she wouldn’t wake up, Nangong Liuyun pressed both hands to her heavenly spirit acupuncture point on her head and poured a steady flow of spirit force into her body.

In a daze, Su Luo felt her own body become light as a feather, as if her soul had flown outside of her body.

She was walking inside a steel and cement-built modern city with high-rise apartment buildings everywhere. There were cars, public transportation, a tide of people forming congestions in extreme chaos.

On this cloudy road in the mountain, rose a dagger stabbing towards her chest.

“You really believed I liked you? In fact, for so many years, I was always just monitoring you.”

These bone-chilling words, that cold overcast sneer, was like a devil, repeating over and over again in her head.

So painful…heart ached, her body also ached.

All around was very hot, so hot she was about to shed a layer of skin and her breathing nearly stopped.

She felt her entire body was like being placed inside a stove, being roasted non-stop.

Suddenly, a gentle breath slowly flowed in, like a vast and deep clear spring, extending to her four limbs and hundreds of bones. It saturated the skin that was roasted dry.

Su Luo weakly opened her eyes halfway, the image that entered her eyes was Nangong Liuyun’s extremely handsome face.

“Awake? Do you have anywhere that is uncomfortable?” Su Luo opened up her throat but could not speak.

She fished out a cup of spring water from her space, slowly drank a mouthful, then Su Luo finally was considered having woken up.

When she was drinking, the little divine dragon sat in a kneeling posture in front of her. His pair of limpid eyes, full of misery, watched her with a feeling of having been aggrieved.

Su Luo immediately laughed in spite of herself, she didn’t draw more water and directly picked up the little divine dragon, tossing him into her space.

This place was too hot, look at him, the fur on his body would very quickly be burnt from being roasted. He looked simply too pitiful.

Seeing Nangong Liuyun’s forehead covered with a thin layer of perspiration, Su Luo fetched another cup of water and handed to him: “You should also drink.”

Nangong Liuyun nodded his head, his eyes betrayed his concern: “How do you feel, still feeling any pain?”

Su Luo nodded her head, then shook her head: “ For the time being, I can still bear it. I’m afraid as more time passes, I will not be able to hold on.”

The temperature in here, for her, was really too high.

Nangong Liuyun nodded his head.

Inside the cave of flames, even the color of the flames had changed.

Inside the valley of flames that was the color of red clouds, it was still considered normal.

But after entering the cave of flames, the deeper you went in, the deeper the color of the flames became. It gave people a faint feeling of burning pain, as if the skin was being frayed from the flesh.

His Luo girl was okay for the time being, but her wounds were too grave, very likely, she would not last long in this cave of flames.

Nangong Liuyun’s brows knotted, constantly thinking of a way out.

Su Luo didn’t know that the cut off dragonstone had already dropped, and pulled at Nangong Liuyun’s sleeves, slowly saying: “We should quickly get out, now, your cultivation has already been restored, just in time to help me get back at Li Aotian who bullied me.”

Humph, humph, these few days, she was chased after running all over the place, feeling like a dog that had fallen into water. She had desperately fled in all directions, now, the time had come for the reversal of the wheel of fortune, it was her turn to be tyrannical right back.

Nangong Liuyun helplessly breathed out a sigh: “If you are speaking of killing Li Aotian, actually, there is no need, because…he is already dead.”

In the beginning, he pinched his neck until it broke, afterwards, borrowing the force of momentum, he had kicked him again. He was already thoroughly dead long ago.

Nangong Liuyun looked at Su Luo with tenderness, gently comforting her by stroking her soft hair: “Girl, don’t be afraid, this king will definitely find a way out, to take you home, do you believe me?”

Immediately, Su Luo’s heart was startled…listening to the meaning within Nangong Liuyun’s words, somehow, they couldn’t go out?

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่บทที่ 480 - เรื่องของชีวิตและความตาย (7) เมื่อมีหนึ่งอย่างรวดเร็วเขาเห็นซู Luo บนพื้นดินที่หัวใจของเขายกขึ้นสูงมากและในเสี้ยววินาทีนี้เขาเกือบจะขาดอากาศหายใจ. "Luo Luo, Luo Luo! "Nangong Liuyun พล่านส่ายซู Luo เห็นว่าเธอจะไม่ตื่นขึ้นมา Nangong Liuyun กดมือทั้งสองไปยังจุดฝังเข็มจิตวิญญาณของเธอสวรรค์บนศีรษะของเธอและเทไหลคงที่ของแรงจิตวิญญาณเข้าไปในร่างกายของเธอ. ในความงุนงงซู Luo รู้สึกว่าร่างกายตัวเองกลายเป็นเบาโหวงเช่นถ้าจิตวิญญาณของเธอได้บินนอกของร่างกายของเธอ. เธอกำลังเดินอยู่ภายในเหล็กและซีเมนต์สร้างเมืองที่ทันสมัยด้วยอาคารสูงอพาร์ทเม้นทุกที่ มีรถเป็นระบบขนส่งสาธารณะน้ำของคนที่ขึ้นรูป congestions ในความวุ่นวายรุนแรง. บนถนนที่มีเมฆมากในภูเขา, กุหลาบกริชแทงต่อหน้าอกของเธอ. "คุณเชื่อจริงๆผมชอบคุณ? ในความเป็นจริงเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาผมได้เสมอเพียงการตรวจสอบคุณ. " คำพูดเหล่านี้กระดูกหนาวที่เยาะเย้ยมืดครึ้มเย็นเป็นเหมือนปีศาจซ้ำซ้ำแล้วซ้ำอีกในหัวของเธอ. ดังนั้นเจ็บปวด ... หัวใจปวดร้าวร่างของเธอยัง ปวดร้าว. ทุกรอบเป็นร้อนมากดังนั้นร้อนเธอกำลังจะหลั่งชั้นของผิวหนังและการหายใจของเธอเกือบหยุด. เธอรู้สึกทั้งร่างกายของเธอเป็นเหมือนถูกวางอยู่ภายในเตาถูกคั่วแบบ non-stop. ทันใดนั้นลมหายใจที่อ่อนโยนอย่างช้าๆ ไหลเช่นกว้างใหญ่และลึกฤดูใบไม้ผลิที่ชัดเจนขยายไปยังสี่ขาและร้อยกระดูกของเธอ มันอิ่มตัวผิวที่แห้งคั่ว. ซู Luo ไม่ค่อยเปิดตาของเธอลงครึ่งหนึ่งภาพที่เข้ามาในดวงตาของเธอเป็นใบหน้าที่หล่อมาก Nangong Liuyun ของ. "ตื่น? คุณมีทุกที่ที่มีความอึดอัด? "ซู Luo เปิดขึ้นลำคอของเธอ แต่ไม่สามารถพูด. เธอตกปลาออกจากถ้วยน้ำฤดูใบไม้ผลิจากอวกาศของเธออย่างช้าๆดื่มคำหนึ่งแล้วซู Luo ในที่สุดได้รับการพิจารณามีการตื่นขึ้น. เมื่อเธออายุได้ ดื่มมังกรศักดิ์สิทธิ์น้อยนั่งอยู่ในท่านั่งคุกเข่าในด้านหน้าของเธอ คู่ของเขาตาใสเต็มไปด้วยความทุกข์ยากดูเธอด้วยความรู้สึกที่ได้รับบาดเจ็บได้. ซู Luo ทันทีหัวเราะทั้งๆที่ตัวเองเธอไม่ได้วาดน้ำมากขึ้นและหยิบขึ้นมาโดยตรงมังกรศักดิ์สิทธิ์เล็ก ๆ น้อย ๆ เขาโยนเข้าไปในพื้นที่ของเธอ . สถานที่แห่งนี้เป็นร้อนเกินไปที่มองไปที่เขาขนบนร่างกายของเขาจะมากได้อย่างรวดเร็วถูกเผาจากการถูกคั่ว . เขามองก็น่าสงสารเกินไปเห็นหน้าผาก Nangong Liuyun ของปกคลุมด้วยชั้นบาง ๆ ของเหงื่อซู Luo เรียกถ้วยน้ำอื่นและส่งให้เขา: ". นอกจากนี้คุณยังควรดื่ม" Nangong Liuyun พยักหน้าดวงตาของเขาทรยศต่อความกังวลของเขา " อย่างไรคุณรู้สึกยังคงรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ " ซู Luo พยักหน้าเธอแล้วส่ายหัวของเธอว่า" ในขณะที่ผมยังคงสามารถแบกมัน ผมเกรงว่าเมื่อเวลาผ่านไปผมจะไม่สามารถที่จะยึดมั่นใน ". อุณหภูมิในที่นี่สำหรับเธอเป็นจริงสูงเกินไป. Nangong Liuyun พยักหน้า. ภายในถ้ำของเปลวไฟแม้สีของเปลวไฟ มีการเปลี่ยนแปลง. ภายในหุบเขาของเปลวไฟที่เป็นสีของเมฆสีแดงมันก็ยังถือว่าเป็นเรื่องปกติ. แต่หลังจากที่เข้ามาในถ้ำของเปลวไฟที่ลึกคุณไปในลึกสีของเปลวไฟกลายเป็น มันทำให้คนรู้สึกลมของการเผาไหม้อาการปวดเช่นถ้าผิวถูกหลุดลุ่ยจากเนื้อหนัง. สาว Luo ของเขาก็โอเคในเวลานั้น แต่บาดแผลของเธอเป็นหลุมฝังศพเกินไปมีโอกาสมากที่เธอจะไม่นานในถ้ำนี้ . เปลวไฟคิ้ว Nangong Liuyun ของที่ผูกปมอย่างต่อเนื่องความคิดของวิธีการออก. ซู Luo ไม่ทราบว่าตัด dragonstone ได้ลดลงแล้วและดึงแขน Nangong Liuyun ของช้าพูดว่า: "เราได้อย่างรวดเร็วควรจะได้รับออกมาในขณะนี้การเพาะปลูกของคุณ ได้รับการบูรณะเพียงในเวลาที่จะช่วยให้ผมได้กลับมาที่หลี่ Aotian ที่รังแกฉัน. " ฮึ, ฮึไม่กี่วันนี้เธอก็ไล่หลังจากทำงานทั่วทุกสถานที่, ความรู้สึกเหมือนสุนัขที่ตกลงไปในน้ำ เธอได้หนีไปหมดในทุกทิศทางตอนนี้ถึงเวลาที่จะผกผันของวงล้อแห่งโชคลาภก็คือเธอหันไปเป็นเผด็จการขวากลับ. Nangong Liuyun ทำอะไรไม่ถูกลมหายใจออกมาถอนหายใจ: "ถ้าคุณกำลังพูดฆ่าหลี่ Aotian ในความเป็นจริงไม่มีความจำเป็นเพราะ ... เขาตายแล้ว. " ในการเริ่มต้นที่เขาบีบคอของเขาจนกว่าจะยากจนหลังจากนั้นยืมแรงโมเมนตัมเขาเตะเขาอีกครั้ง เขาเป็นคนที่ตายไปแล้วอย่างละเอียดนานมาแล้ว. Nangong Liuyun มองที่ซู Luo กับความอ่อนโยนเบา ๆ ปลอบโยนเธอโดยการลูบผมนุ่มของเธอ: "Girl, ไม่ต้องกลัวกษัตริย์นี้แน่นอนจะหาทางออกที่จะพาคุณกลับบ้านทำ ? คุณเชื่อฉัน " ทันทีหัวใจซู Luo ก็ตกใจ ... ฟังความหมายภายในคำ Nangong Liuyun ของอย่างใดพวกเขาไม่สามารถออกไปข้างนอก? บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | บทถัดไป