English is a West Germanic language

English is a West Germanic language that originated from Anglo-Frisian dialects brought to Britain in the fifth to seventh centuries by Germanic invaders and settlers from what is now northwest Germany and the Netherlands.
The Old English of the Anglo-Saxon era developed into Middle English, the language as spoken between the Norman Conquest and the late 15th century. A significant influence on the shaping of Middle English came from contact with the North Germanic languages spoken by the Scandinavians who conquered and colonised parts of Britain during the 8th and 9th centuries; this contact led to much lexical borrowing and grammatical simplification. Another important influence came from the conquering Normans, who spoke a form of French called Old Norman, which in Britain developed into Anglo-Norman. Many Norman and French loanwords entered the language in this period, especially in vocabulary related to the church, the court system and the government. The system of orthography that became established during the Middle English period is by and large still in use today – later changes in pronunciation, however, combined with the adoption of various foreign spellings, mean that the spelling of modern English words appears highly irregular.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาดั้งเดิมเวสต์ที่มาจากภาษาแองโกลฟรีสแลนด์เทิร์มาถึงสหราชอาณาจักรในศตวรรษที่ห้ากับเจ็ด โดยเยอรมันรุกราน และตั้งถิ่นฐานจากสิ่งที่เป็นตะวันตกเฉียงเหนือเยอรมนีและเนเธอร์แลนด์ ที่เก่าอังกฤษยุคชาวแองโกลพัฒนาเป็นกลางภาษาอังกฤษ ภาษาที่พูดพิชิตนอร์แมนระหว่างปลายศตวรรษที่ 15 อิทธิพลสำคัญในการสร้างภาษากลางมาจากติดต่อกเหนือภาษาภาษา Scandinavians ที่เอาชนะ และอาณานิคมของอังกฤษในช่วงศตวรรษ 8 และ 9 ติดต่อนี้นำไปสู่การกู้ยืมมากเกี่ยวกับคำศัพท์และไวยากรณ์ช่วย อิทธิพลสำคัญอื่นมาจากนอร์ conquering ได้พูดแบบของฝรั่งเศสที่เรียกว่านอร์แมนเก่า สหราชอาณาจักรซึ่งพัฒนาเป็น Anglo-Norman นอร์แมนและฝรั่งเศสอังกฤษหลายป้อนภาษาที่ในช่วงนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักร ระบบศาล และรัฐบาล ระบบของการันต์ที่กลายเป็นก่อตั้งขึ้นในช่วงกลางอังกฤษโดยและใหญ่ยังคงใช้วันนี้ – ภายหลังการเปลี่ยนแปลงในการออกเสียง อย่างไรก็ตาม ร่วมกับของระบบต่างประเทศต่าง ๆ มีความหมาย ว่า การสะกดคำภาษาอังกฤษที่ทันสมัยปรากฏสูงผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษเป็นภาษาเยอรมันตะวันตกที่มาจากภาษาแองโกล Frisian นำไปสหราชอาณาจักรในห้าศตวรรษที่เจ็ดโดยผู้รุกรานดั้งเดิมมาตั้งถิ่นฐานและจากสิ่งที่อยู่ในขณะนี้ทางตะวันตกเฉียงเหนือเยอรมนีและเนเธอร์แลนด์.
เก่าภาษาอังกฤษของแองโกลแซกซอนยุคพัฒนาเป็นภาษาอังกฤษยุคกลาง ภาษาที่พูดระหว่างอร์แมนชนะและปลายศตวรรษที่ 15 อิทธิพลสำคัญในการสร้างภาษาอังกฤษยุคกลางมาจากการติดต่อกับนอร์ทดั้งเดิมภาษาพูดโดยสแกนดิเนเวียนผู้พิชิตและอาณานิคมส่วนของอังกฤษในช่วงศตวรรษที่ 8 และ 9; ติดต่อนี้จะนำไปสู่การกู้ยืมเงินมากคำศัพท์ไวยากรณ์และเข้าใจง่าย อีกประการหนึ่งที่สำคัญที่มีอิทธิพลมาจากนอร์ชนะที่พูดรูปแบบของฝรั่งเศสที่เรียกว่าเก่านอร์แมนซึ่งในสหราชอาณาจักรพัฒนาเป็นแองโกลนอร์แมน หลายคนนอร์แมนและภาษาฝรั่งเศสคำยืมภาษาที่ป้อนในช่วงนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำศัพท์ที่เกี่ยวข้องกับคริสตจักรระบบศาลและรัฐบาล ระบบการทำงานของการสะกดการันต์ที่กลายเป็นที่ยอมรับในช่วงระยะเวลากลางเป็นภาษาอังกฤษโดยและขนาดใหญ่ยังคงใช้อยู่ในปัจจุบัน - การเปลี่ยนแปลงในภายหลังในการออกเสียง แต่รวมกับการยอมรับของต่างประเทศที่สะกดคำต่างๆหมายความว่าการสะกดคำภาษาอังกฤษที่ทันสมัยจะปรากฏขึ้นที่ผิดปกติอย่างมาก