In sea cage farming, fish are expos

In sea cage farming, fish are exposed to seasonal variations of water temperature, and these variations can differ from one location to another. A small increase in water temperature does not only stimulate growth of the fish (until an optimal level) but also lowers dissolved oxygen concentration in water. Dissolved oxygen may then become a rearing constraint during the production cycle if the oxygen requirement of fish is higher than the supply. The impact of this constraint on production parameters (stocking density of cages and/or batch rotation) and thus on economic profit of a farm will depend on both local thermal regime and growth potential of the fish. Increased growth is one of the most important traits in a breeding objective to increase production capacity and profitability. We used a bioeconomic model of seabass reared in cages to calculate the economic value (EV) of increasing thermal growth coefficient (TGC) by selection in different conditions of average temperature (Tm) and amplitude of temperature variation (Ta). Tm and Ta values were taken from different locations in the eastern and western Mediterranean. Results show that increasing TGC has two consequences: (i) fast growing fish reach harvest weight earlier, which increases the number of batches that can be produced per year, and (ii) fast growing fish have higher daily feed intake and, consequently, higher daily oxygen consumption. To balance the oxygen demand and availability in a cage, a farmer might have to reduce the average stocking density, resulting in fewer fish produced per batch. Consequently, EV of TGC is positive when Tm is 19.5 °C or 21 °C, when an increase in number of batches produced compensates for the decrease in stocking density. EV of TGC is negative or null in areas where Tm is closer to 18 °C because the increase in number of batches produced cannot compensate for the decrease in stocking density. Our results show, for the first time, the importance of variation in ambient temperatures for breeding programs in fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกรงเลี้ยงทะเล ปลาสัมผัสเปลี่ยนตามฤดูกาลอุณหภูมิน้ำ และเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจแตกต่างจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก เพิ่มขึ้นขนาดเล็กในน้ำอุณหภูมิกระตุ้นการเจริญเติบโตของปลา (จนถึงระดับเหมาะสมที่สุด) เท่านั้น แต่ยัง ช่วยลดละลายความเข้มข้นของออกซิเจนในน้ำ ออกซิเจนละลายน้ำอาจแล้วเป็น ข้อจำกัดในการเลี้ยงในระหว่างรอบการผลิตได้หากความต้องการออกซิเจนของปลามีสูงกว่าอุปทาน ผลกระทบของข้อจำกัดนี้ ในพารามิเตอร์การผลิต (ถุงความหนาแน่นของกรงหรือหมุนชุด) และกำไรทางเศรษฐกิจของฟาร์มจะขึ้นกับระบอบความร้อนภายในและศักยภาพการเติบโตของปลา เติบโตเพิ่มขึ้นเป็นลักษณะสำคัญที่สุดในวัตถุประสงค์การปรับปรุงพันธุ์เพื่อเพิ่มกำลังการผลิตและผลกำไรอย่างใดอย่างหนึ่ง เราใช้ปลากะพงขาวที่เลี้ยงในกรงรุ่น bioeconomic ในการคำนวณมูลค่าทางเศรษฐกิจ (EV) ในการเพิ่มค่าสัมประสิทธิ์ความร้อนเจริญเติบโต (ทุกสถาน) โดยเลือกเงื่อนไขที่แตกต่างของอุณหภูมิเฉลี่ย (Tm) และคลื่นของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ (ตา) ค่า Tm และตาที่ถ่ายจากสถานต่าง ๆ ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก และตะวันตก ผลแสดงว่า ทุกสถานที่เพิ่มขึ้นมีผลกระทบสอง: (i) อย่างรวดเร็วปลาเติบโตถึงเก็บเกี่ยวน้ำหนักก่อนหน้านี้ ซึ่งเพิ่มหมายเลขของชุดงานที่สามารถผลิตได้ต่อปี และปลาเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว (ii) มีปริมาณสูงกว่าอาหาร และ จึง ปริมาณการใช้ออกซิเจนสูงขึ้นทุกวัน ยอดดุลต้องการออกซิเจนและในกรง เกษตรกรอาจจะลดค่าเฉลี่ยของความหนาแน่น ถุงเท้ายาว ในน้อยกว่าปลาที่ผลิตต่อชุด ดังนั้น EV ทุกสถานเป็นบวกเมื่อ Tm 19.5 ° C หรือ 21 ° C เมื่อการเพิ่มขึ้นของจำนวนชุดผลิตชดเชยการลดลงของความหนาแน่น ถุงเท้ายาว EV ทุกสถานจะเป็นลบ หรือเป็น null ในพื้นที่ที่ Tm ใกล้ชิดกับ 18 ° C เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของจำนวนชุดที่ผลิตไม่สามารถชดเชยการลดลงของความหนาแน่น ถุงเท้ายาว ผลลัพธ์ที่แสดง ครั้งแรก ความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิการเพาะในปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทำฟาร์มกรงทะเลปลากำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของอุณหภูมิของน้ำและการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจแตกต่างจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในอุณหภูมิของน้ำไม่เพียงกระตุ้นการเจริญเติบโตของปลา (จนถึงระดับที่เหมาะสม) แต่ยังช่วยลดความเข้มข้นของออกซิเจนละลายในน้ำ ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำแล้วอาจจะกลายเป็นข้อ จำกัด ที่เลี้ยงในช่วงวงจรการผลิตถ้าต้องการออกซิเจนของปลาสูงกว่าอุปทาน ผลกระทบของการ จำกัด นี้พารามิเตอร์การผลิต (ความหนาแน่นของกรงและ / หรือการหมุน batch) และทำให้กำไรในทางเศรษฐกิจของฟาร์มจะขึ้นอยู่กับความร้อนทั้งในระบอบการปกครองและศักยภาพในการเติบโตของปลา การเจริญเติบโตเพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งในลักษณะที่สำคัญที่สุดในวัตถุประสงค์การปรับปรุงพันธุ์เพื่อเพิ่มกำลังการผลิตและการทำกำไร เราใช้รูปแบบ bioeconomic ของปลากะพงขาวที่เลี้ยงในกระชังในการคำนวณมูลค่าทางเศรษฐกิจ (EV) การเพิ่มขึ้นของค่าสัมประสิทธิ์การเจริญเติบโตของความร้อน (TGC) โดยการคัดเลือกโดยในเงื่อนไขที่แตกต่างของอุณหภูมิเฉลี่ย (TM) และความกว้างของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ (ตา) TM และค่าตาถูกนำมาจากสถานที่ที่แตกต่างกันในภาคตะวันออกและตะวันตกของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ผลการศึกษาพบว่าการเพิ่ม TGC มีสองผลกระทบ: (i) การเติบโตอย่างรวดเร็วน้ำหนักปลาเข้าถึงการเก็บเกี่ยวก่อนหน้านี้ซึ่งจะเป็นการเพิ่มจำนวนสำหรับกระบวนการที่สามารถผลิตต่อปีและ (ii) ปลาที่เติบโตอย่างรวดเร็วมีปริมาณอาหารที่กินในชีวิตประจำวันที่สูงขึ้นและส่งผลให้สูงขึ้น การใช้ออกซิเจนในชีวิตประจำวัน เพื่อความสมดุลของความต้องการออกซิเจนและความพร้อมในกรงชาวนาอาจจะต้องลดความหนาแน่นเฉลี่ยผลในปลาน้อยที่ผลิตต่อชุด ดังนั้น EV ของ TGC เป็นบวกเมื่อ Tm คือ 19.5 องศาเซลเซียสหรือ 21 องศาเซลเซียสเมื่อมีการเพิ่มขึ้นของจำนวนสำหรับกระบวนการผลิตชดเชยการลดลงของความหนาแน่นของถุงน่อง EV ของ TGC เป็นลบหรือโมฆะในพื้นที่ที่ Tm เป็นผู้ใกล้ชิดถึง 18 องศาเซลเซียสเพราะการเพิ่มจำนวนของสำหรับกระบวนการผลิตไม่สามารถชดเชยการลดลงของความหนาแน่นที่ ผลของเราแสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิสำหรับโปรแกรมการเพาะพันธุ์ปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกรงเลี้ยงปลาทะเลมีการเปิดรับการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของอุณหภูมิของน้ำ และการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้สามารถแตกต่างกันจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในอุณหภูมิของน้ำไม่เพียง แต่กระตุ้นการเจริญเติบโตของปลา ( จนถึงระดับที่เหมาะสมที่สุด ) แต่ยังช่วยลดความเข้มข้นของออกซิเจนที่ละลายในน้ำ ปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำแล้วอาจกลายเป็นข้อจำกัดในการเลี้ยงดูวงจรการผลิต หากความต้องการออกซิเจนของปลาจะสูงกว่าอุปทาน ผลกระทบของข้อจำกัดนี้พารามิเตอร์การผลิต ( ความหนาแน่นของกรงและ / หรือชุดหมุน ) และดังนั้นบนกำไรทางเศรษฐกิจของฟาร์มจะขึ้นอยู่กับทั้งระบบความร้อนและศักยภาพในการเติบโตของปลา การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นเป็นหนึ่งในลักษณะที่สำคัญที่สุดในการปรับปรุงพันธุ์วัตถุประสงค์เพื่อเพิ่มกำลังการผลิตและผลกำไร เราใช้แบบ bioeconomic ที่มีเลี้ยงในกรงเพื่อคำนวณมูลค่าทางเศรษฐกิจ ( EV ) ของค่าสัมประสิทธิ์การเพิ่มความร้อน ( TGC ) โดยการเลือกเงื่อนไขที่แตกต่างของอุณหภูมิเฉลี่ย ( TM ) และขนาดของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ ( TA ) TM และทาค่าถ่ายจากสถานที่ที่แตกต่างกันในตะวันออกและทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันตก ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่า TGC เพิ่มขึ้นสองผล : ( i ) การเติบโตอย่างรวดเร็วถึงน้ำหนักปลา การเก็บเกี่ยวก่อนหน้านี้ ซึ่งเพิ่มจำนวนของชุด ที่สามารถผลิตได้ต่อปี และ ( 2 ) ปลาที่เติบโตอย่างรวดเร็วมีสูงขึ้นทุกวัน ปริมาณอาหารที่กิน และ จากนั้น สูงขึ้นทุกวัน การใช้ออกซิเจน . เพื่อความสมดุลของความต้องการออกซิเจนและความพร้อมในกรง ชาวนาอาจต้องลดความหนาแน่น เฉลี่ย ส่งผลให้ปลาที่น้อยลงต่อชุด ดังนั้น EV ของ TGC เป็นบวกเมื่อ R คือ 19.5 องศา C หรือ 21 ° C , เมื่อมีการเพิ่มจำนวนของชุดผลิตชดเชยการลดลงในอัตราความหนาแน่น . EV ของ TGC เป็นลบหรือศูนย์ในพื้นที่ที่สามารถใกล้ชิดกับ 18 ° C เนื่องจากการเพิ่มจำนวนของชุดผลิตไม่สามารถชดเชยการลดลงในอัตราความหนาแน่น . ผลของเราแสดง , ครั้งแรก , ความสำคัญของการเปลี่ยนแปลงในอุณหภูมิแวดล้อมสำหรับโปรแกรมในการเลี้ยงปลา