In Maori History it’s noticed that

In Maori History it’s noticed that the first mass arrival of Polynesian settlers started around 1280. They traveled to New Zealand on their war canoes called waka. These people were the ancestors of present-day Maori. The historical period between 1100 and 1300 is called “Nga Kakano”. Most of settlements were sited along the coast – nowadays recognized as the Otago region. There were very few weapons at that time; Most of tribes lived peacefully. “Te Tipunga” is the classic period of the history which runs from 1300 to 1500. It’s the time when they developed many aspects of culture. Intense earthquakes, defoliation of many settlements caused by natural catastrophes, a colder climate and other reasons influenced their culture.

First Europeans in New Zealand

Abel Tasman

The first European to discover New Zealand was Abel Janszoon Tasman, Dutch explorer who arrived to new land on December 13, 1642. In 1769 James Cook, British explorer, made his first visit. After them, in the 1780s many explorers, whalers and sealers travelled to New Zealand. It affectingly influenced the aborigine population. In 1806 first European women arrived. About 2000 Europeans worked for varied positions like slaves or even as personal advisers and much more. They worked in the villages among the indigenous people. Some of them abandoned their own culture and identified themselves as natives. From 1805 to 1840 tribes received many muskets led to the Musket Wars during which the wars among tribes were perpetual. Several tribes have completely disappeared. The others were destroyed as a result of European diseases.

Musket Wars

Ngapuhi TribeThe inter-tribal wars between 1818 and 1833 got the name of “The Musket Wars,” which were New Zealand-wide. All tribes were trading to obtain muskets. Ngapuhi tribe tried to buy as many of these valuable weapons as they could. Hongi Hika, their leader, acquired 300 muskets and they gained success during these wars. Tens of thousands of tribe members died and much more were enslaved or became refugees. Muskets changed the face of inter-tribal conflict and altered the territorial boundaries of different tribes. Many were forced to free large areas for European settlement.

New Zealand Wars




New Zealand Wars, also called the Land Wars were a series of equipped battles between native people and the first Europeans during the period from 1845 to 1872. It involved around 18,000 British and 4000-5000 native warriors. The main goal of these wars was to defeat Maori King Movement as they were refusing to accept British authority.

By the end of 1930s native-born people decided to sign a treaty with British government to get protection from various sailors, traders and convicts. On 6 February, 1840 representatives of the British Crown and various chiefs signed the Treaty of Waitangi which guaranteed that Maori tribes would retain their lands and forests in return of surrendering sovereignty to Britain. From the 1840s colonists fought to free the rest of the North Island for settlement. At that time Robert FitzRoyAuckland was uninhabited but desirable area for Europeans. They bought this area for a tiny amount in 1840. This purchase became the basis of interracial conflict. On 17 June 1843 a fight broke out between Ngati Toa tribe and an armed party of New Zealand Company settlers over the purchase of the land in the Wairau valley. Robert FitzRoy – the new Governor – investigated and concluded that “white men were in the wrong”, no further action was made. FitzRoy’s successor was George Grey, who tried to secure Whanganui and Wellington against the followers of TeRauparaha, the leader of Ngati Toa tribe. Treaty wasn’t fulfilled by Europeans as more and more settlers arrived to New Zealand and native people were forced to sell their lands to settlers. By 1858 there were more Europeans than Natives. In 1858 Te Wherowhero was elected as the first Maori King. The goal of Kingitanga was to unite tribes against selling land. This movement was a concern for European Settlers and second wave of wars begun which lasted until 1972. There were nearly 3000 casualties during New Zealand Wars and natives were major part of them. Large areas of the land were confiscated from the native people. The confiscations had a long-lasting impact on the economic and social progress of the indigenous people.



Modern Times




The number of Maori people has expanded extensively during the last 100 years. Their traditions and culture has been brought back to life. Songs, dances, traditional art and the Te Reo are being taught in New Zealand schools. It has also been improvement in their legal and social status. Their role in politics has been favorable since the late 19th century. They had to go through the assimilation process. Today these people live in European-style houses and their children go to English-speaking schools. They wear European-style clothes; vote in elections along with the wh

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประวัติศาสตร์ของชาวเมารี เป็นสังเกตว่า มาตั้งถิ่นฐานที่โปลีนีเซียมวลแรกเริ่มประมาณ 1280 พวกเขาเดินทางไปนิวซีแลนด์ในการพายเรือแคนูการสงครามที่เรียกว่า waka คนเหล่านี้มีบรรพบุรุษของชาวเมารีในปัจจุบัน รอบระยะเวลาทางประวัติศาสตร์ระหว่าง 1100-1300 เรียกว่า "Kakano พังงา" ส่วนใหญ่ของการจับคู่ถูกพี่ชายฝั่ง – ปัจจุบันรู้จักในภูมิภาค Otago มีอาวุธน้อยมากในเวลานั้น ส่วนใหญ่ของชนเผ่าอาศัยอยู่อย่างสงบสุข "Te Tipunga" มีประวัติซึ่งวิ่งจาก 1300 กับ 1500 ยุคคลาสสิก มันเป็นเวลาเมื่อพวกเขาได้พัฒนาวัฒนธรรมหลายประการ แผ่นดินไหวรุนแรง defoliation ของการชำระเงินหลายที่เกิดจากภัยพิบัติ สภาพภูมิอากาศหนาวเย็น และเหตุผลอื่น ๆ ที่ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมของพวกเขาชาวยุโรปครั้งแรกในประเทศไทยแอเบลแทสมันแอเบลแทสมัน explorer ดัตช์ที่เข้ามาใหม่ที่ดินเมื่อ 13 ธันวาคม 1642 ยุโรปแรกไปเยือนนิวซีแลนด์ได้ ใน 1769 เจมส์คุก อังกฤษ explorer ทำครั้งแรกของเขา หลังจากพวกเขา ใน 1780s นักสำรวจจำนวนมาก whalers และครั่งเดินทางนิวซีแลนด์ มัน affectingly อิทธิพลประชากร aborigine ใน 1806 ผู้หญิงยุโรปที่แรกมาถึง ประมาณ 2000 ยุโรปทำงานสำหรับตำแหน่งที่แตกต่างกันเช่นทาส หรือแม้บุคคลปรึกษา และอื่น ๆ อีกมากมาย พวกเขาทำงานในหมู่บ้านชาวพื้นเมือง บางส่วนของพวกเขาละทิ้งวัฒนธรรมของตนเอง และระบุว่าตัวเองเป็นชาวพื้นเมือง จาก 786 การ 1840 เผ่ารับ muskets จำนวนมากที่นำไปสู่สงครามปืนคาบศิลาซึ่งสงครามระหว่างเผ่าได้ถาวร หลายเผ่าทั้งหมดหายไป คนอื่น ๆ ถูกทำลายเป็นผลจากโรคในยุโรปสงครามปืนคาบศิลาNgapuhi TribeThe สงครามระหว่างเผ่าระหว่าง 1818 และ 1833 มีชื่อของ "เดอะมัสเก็ตโคบไอซ์สงคราม ซึ่งมีทั่วประเทศไทย ทุกเผ่าถูกค้าเพื่อขอ muskets Ngapuhi เผ่าพยายามซื้ออาวุธเหล่านี้มีคุณค่ามากค่ะ 300 muskets มา Hongi Hika ผู้นำของพวกเขา และพวกเขาได้รับความสำเร็จในระหว่างสงครามเหล่านี้ หมื่นพันเผ่าสมาชิกเสียชีวิตและอื่นๆ เพิ่มเติมได้ถูกกดขี่ หรือกลายเป็น ผู้ลี้ภัย Muskets เปลี่ยนแปลงใบหน้าของความขัดแย้งระหว่างชนเผ่า และมีการเปลี่ยนแปลงขอบเขตดินแดนของชนเผ่าต่าง ๆ หลายคนถูกบังคับให้ฟรีพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับการชำระเงินในยุโรปสงครามของประเทศไทย ไทยสงคราม สงครามที่ดินเรียกว่ามีชุดของอุปกรณ์สงครามระหว่างคนพื้นเมืองและชาวยุโรปครั้งแรกในระหว่างรอบระยะเวลาจาก 1845 1872 มีส่วนเกี่ยวข้องประมาณ 18,000 อังกฤษและนักรบพื้นเมือง 4000-5000 เป้าหมายหลักของสงครามเหล่านี้คือการ เอาชนะกษัตริย์ชาวเมารีการเคลื่อนไหว ตามที่พวกเขาได้ปฏิเสธที่จะยอมรับอำนาจของอังกฤษปลายปี 1930 native-born ท่านตัดสินใจเข้าสู่การเจรจากับรัฐบาลอังกฤษเพื่อรับการป้องกันจากชาวเรือ ผู้ค้า ต่าง ๆ รวม บน 6 กุมภาพันธ์ 1840 ผู้แทนของพระมหากษัตริย์อังกฤษและรัวต่าง ๆ ลงนามสนธิสัญญา Waitangi ซึ่งรับประกันว่า ชนเผ่าเมารีจะรักษาดินแดนและป่าในการคืนอำนาจอธิปไตยให้อังกฤษยอมจำนน จากทศวรรษที่ 1840 อาณานิคมต่อสู้ฟรีเหลือของเกาะเหนือสำหรับการชำระเงิน ขณะนั้น Robert FitzRoyAuckland ได้ไม่มีใครอยู่ แต่เป็นที่ต้องการพื้นที่สำหรับชาวยุโรป พวกเขาซื้อบริเวณนี้สำหรับจำนวนเงินเล็ก ๆ ใน 1840 ซื้อนี้กลายเป็น พื้นฐานของเชื้อชาติความขัดแย้ง บน 17 1843 มิถุนายน การต่อสู้โพล่งออกมาระหว่าง Ngati Toa เผ่าและเป็นฝ่ายติดอาวุธของ บริษัทนิวซีแลนด์ตั้งถิ่นฐานมากกว่าการซื้อที่ดินในการเหาะ Robert FitzRoy –ผู้ว่าราชการใหม่ตรวจสอบ และสรุปว่า "คนขาวได้ไม่ถูกต้องทันที การทำ ทายาทของฟิทซ์รอยถูกจอร์จ เทาที่พยายามรักษาความปลอดภัยหญิงและเวลลิงตันกับลูกศิษย์ของ TeRauparaha ผู้นำของเผ่า Ngati Toa สนธิสัญญาไม่สมบูรณ์ โดยชาวยุโรปที่มาตั้งถิ่นฐานมาก ขึ้นถึงนิวซีแลนด์ และคนพื้นเมืองถูกบังคับให้ขายที่ดินให้ตั้งถิ่นฐาน โดย 1858 มีมากกว่าชาวยุโรปกว่าชาวบ้าน ใน 1,858 Te Wherowhero ได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ชาวเมารีแรก เป้าหมายของ Kingitanga คือการ รวมเผ่ากับขายที่ดิน การเคลื่อนไหวนี้ความกังวลสำหรับตั้งถิ่นฐานในยุโรป และเริ่มคลื่นที่สองของสงครามซึ่งกินเวลาจนถึงปี 1972 มีผู้เสียชีวิตเกือบ 3000 ในระหว่างสงครามของประเทศไทย และส่วนใหญ่ของพวกเขาถูกชาวพื้นเมือง พื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินถูกยึดจากคนพื้นเมือง Confiscations ที่มีผลกระทบยาวนานความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ และสังคมของคนพื้นเมืองสมัยครั้ง จำนวนคนเมารีได้ขยายอย่างกว้างขวางในช่วง 100 ปี ประเพณีและวัฒนธรรมได้ถูกนำกลับไปชีวิต เพลง เต้นรำ ศิลปะดั้งเดิม และ Te Reo มีสอนในโรงเรียนของประเทศไทย นอกจากนี้มันยังได้รับการปรับปรุงในสถานะทางกฎหมาย และสังคม บทบาทของตนในการเมืองได้ดีตั้งแต่ช่วงปลายศตวรรษ พวกเขาต้องผ่านกระบวนการดูดซึม วันนี้คนเหล่านี้อาศัยอยู่ในบ้านสไตล์ยุโรป และลูก ๆ ไปโรงเรียนพูดภาษาอังกฤษ พวกเขาสวมใส่เสื้อผ้าสไตล์ยุโรป ออกเสียงลงคะแนนเลือกตั้งพร้อมกับเปื้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประวัติศาสตร์ของชาวเมารีก็สังเกตเห็นว่ามาถึงมวลแรกของการตั้งถิ่นฐานโปลีนีเซียเริ่มต้นรอบ 1280 พวกเขาเดินทางไปยังประเทศนิวซีแลนด์ในการพายเรือแคนูสงครามของพวกเขาเรียกว่า Waka คนเหล่านี้เป็นบรรพบุรุษของวันปัจจุบันชาวเมารี ระยะเวลาทางประวัติศาสตร์ระหว่าง 1100 และ 1300 นั้นเรียกว่า "พังงา Kakano" ส่วนใหญ่ของการตั้งถิ่นฐานอภิมหาตามแนวชายฝั่ง - ในปัจจุบันได้รับการยอมรับว่าเป็นภูมิภาคโอทาโก มีอาวุธน้อยมากในช่วงเวลาที่มี; ส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าที่อาศัยอยู่อย่างสงบสุข "Te Tipunga" เป็นยุคคลาสสิกของประวัติศาสตร์ซึ่งไหลจาก 1300 1500 มันเป็นเวลาที่พวกเขาพัฒนาหลาย ๆ ด้านของวัฒนธรรม แผ่นดินไหวรุนแรงการผลัดใบของหลายการชำระหนี้ที่เกิดจากภัยพิบัติทางธรรมชาติที่มีอากาศหนาวเย็นและเหตุผลอื่น ๆ ที่ได้รับอิทธิพลวัฒนธรรมของพวกเขา.

ยุโรปคนแรกในประเทศนิวซีแลนด์

Abel Tasman

ยุโรปครั้งแรกที่จะค้นพบนิวซีแลนด์ Abel Janszoon แทสมันสำรวจชาวดัตช์ที่เข้ามาสู่ดินแดนใหม่ธันวาคม 13 1642 1769 เจมส์คุกนักสำรวจชาวอังกฤษที่ทำครั้งแรกของเขา หลังจากที่พวกเขาในยุค 1780 นักสำรวจหลายเวลเลอร์และครั่งเดินทางไปยังประเทศนิวซีแลนด์ มัน affectingly อิทธิพลประชากรมิลักขะ 1806 ผู้หญิงยุโรปแรกที่มาถึง ประมาณ 2000 ยุโรปทำงานสำหรับตำแหน่งที่แตกต่างกันเช่นเป็นทาสหรือแม้กระทั่งเป็นที่ปรึกษาส่วนบุคคลและอื่น ๆ อีกมากมาย พวกเขาทำงานในหมู่บ้านในหมู่คนพื้นเมือง บางส่วนของพวกเขาละทิ้งวัฒนธรรมของตนเองและมีการระบุว่าตัวเองเป็นชาวพื้นเมือง จาก 1805-1840 เผ่าได้รับปืนจำนวนมากนำไปสู่สงครามปืนคาบศิลาในระหว่างที่สงครามในหมู่ชนเผ่าที่อยู่เนืองนิตย์ หลายชนเผ่าได้หายไปอย่างสมบูรณ์ คนอื่น ๆ ที่ถูกทำลายเป็นผลมาจากโรคยุโรป.

ปืนสงคราม

Ngapuhi TribeThe สงครามระหว่างชนเผ่าระหว่าง 1818 และ 1833 มีชื่อของ "ปืนคาบศิลาร์วอร์ส" ซึ่งเป็นใหม่นิวซีแลนด์กว้าง ทุกเผ่ามีการซื้อขายจะได้รับปืน Ngapuhi เผ่าพยายามที่จะซื้อเป็นจำนวนมากของอาวุธที่มีคุณค่าเหล่านี้เท่าที่จะทำได้ Hongi Hika ผู้นำของพวกเขาได้มา 300 ปืนและพวกเขาได้รับความสำเร็จในช่วงสงครามเหล่านี้ นับหมื่นของสมาชิกชนเผ่าเสียชีวิตและอีกมากมายถูกกดขี่หรือกลายเป็นผู้ลี้ภัย ปืนเปลี่ยนโฉมหน้าของความขัดแย้งระหว่างชนเผ่าและการเปลี่ยนแปลงขอบเขตดินแดนของชนเผ่าต่าง ๆ หลายคนถูกบังคับให้ฟรีพื้นที่ขนาดใหญ่สำหรับการตั้งถิ่นฐานในยุโรป.

นิวซีแลนด์สงครามนิวซีแลนด์สงครามที่เรียกว่าสงครามที่ดินเป็นชุดของการต่อสู้ระหว่างการติดตั้งคนพื้นเมืองและชาวยุโรปครั้งแรกในช่วงระยะเวลาตั้งแต่ 1845 ไป 1872 มันเกี่ยวข้องกับรอบ 18,000 อังกฤษและ 4000-5000 นักรบพื้นเมือง เป้าหมายหลักของสงครามเหล่านี้คือการเอาชนะรายพระนามพระมหากษัตริย์เมารีที่พวกเขาปฏิเสธที่จะยอมรับอำนาจของอังกฤษ. ในตอนท้ายของทศวรรษที่ 1930 คนเกิดในพื้นเมืองตัดสินใจที่จะลงนามในสนธิสัญญากับรัฐบาลอังกฤษจะได้รับการป้องกันจากลูกเรือต่าง ๆ ผู้ค้าและนักโทษ เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1840 ตัวแทนของพระมหากษัตริย์อังกฤษและบรรดาผู้นำต่าง ๆ ได้ลงนามในสนธิสัญญา Waitangi ซึ่งรับประกันได้ว่าชนเผ่าเมารีจะเก็บที่ดินและป่าไม้ของพวกเขาในการกลับมาของการยอมจำนนอำนาจอธิปไตยสหราชอาณาจักร จากยุค 1840 อาณานิคมต่อสู้เพื่อปลดปล่อยส่วนที่เหลือของเกาะเหนือสำหรับการตั้งถิ่นฐาน ในช่วงเวลาที่โรเบิร์ต FitzRoyAuckland เป็นพื้นที่ที่ไม่มีใครอยู่ แต่เป็นที่น่าพอใจสำหรับชาวยุโรป พวกเขาซื้อพื้นที่นี้สำหรับจำนวนเงินที่เล็ก ๆ ในปี 1840 การสั่งซื้อนี้ได้กลายเป็นพื้นฐานของความขัดแย้งระหว่างเชื้อชาติ เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 1843 การต่อสู้โพล่งออกมาระหว่างทีโอการ์ติเผ่าและบุคคลที่ติดอาวุธมาตั้งถิ่นฐานใหม่ บริษัท นิวซีแลนด์มากกว่าการซื้อที่ดินในหุบเขา Wairau โรเบิร์ตฟิตส์รอย - ผู้ว่าราชการจังหวัดใหม่ - ตรวจสอบและสรุปว่า "คนขาวอยู่ในทางที่ผิด" ไม่มีการดำเนินการต่อไปได้ทำ ทายาทของฟิตส์รอยจอร์จเกรย์ที่พยายามที่จะรักษาความปลอดภัย Whanganui และเวลลิงตันกับสาวกของ TeRauparaha ผู้นำของการ์ติทีโอเผ่า สนธิสัญญาที่ไม่ได้ปฏิบัติตามโดยชาวยุโรปเป็นมากขึ้นเข้ามาตั้งถิ่นฐานไปยังประเทศนิวซีแลนด์และคนพื้นเมืองถูกบังคับให้ขายที่ดินของพวกเขาที่จะเข้ามาตั้งถิ่นฐาน 1858 โดยมีชาวยุโรปมากกว่าชาวบ้าน ในปี 1858 Te Wherowhero ได้รับการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกที่ชาวเมารีกษัตริย์ เป้าหมายของ Kingitanga คือการรวมตัวกันของชนเผ่ากับการขายที่ดิน การเคลื่อนไหวครั้งนี้เป็นความกังวลสำหรับตั้งถิ่นฐานในยุโรปและคลื่นลูกที่สองของสงครามเริ่มซึ่งกินเวลาจนถึงปี 1972 หนึ่งมีเกือบ 3000 ได้รับบาดเจ็บในระหว่างสงครามนิวซีแลนด์และชาวบ้านเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของพวกเขา พื้นที่ขนาดใหญ่ของที่ดินที่ถูกยึดมาจากคนพื้นเมือง confiscations มีผลกระทบยาวนานในความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและสังคมของคนพื้นเมือง. โมเดิร์นไทม์จำนวนคนเมารีมีการขยายอย่างกว้างขวางในช่วง 100 ปีที่ผ่านมา ประเพณีและวัฒนธรรมของพวกเขาได้ถูกนำกลับไปใช้ชีวิต เพลงเต้นรำศิลปะแบบดั้งเดิมและเตริโอที่มีการสอนในโรงเรียนนิวซีแลนด์ ก็ยังได้รับการปรับปรุงในสถานะทางกฎหมายและสังคมของพวกเขา บทบาทของพวกเขาในทางการเมืองได้รับที่ดีตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 พวกเขาจะต้องไปผ่านกระบวนการดูดซึม วันนี้คนเหล่านี้อาศัยอยู่ในบ้านสไตล์ยุโรปและเด็กของพวกเขาไปโรงเรียนที่พูดภาษาอังกฤษ พวกเขาสวมใส่เสื้อผ้าสไตล์ยุโรป; การออกเสียงลงคะแนนในการเลือกตั้งพร้อมด้วยผักตบชวา