3.3.2 Short prognosis Given the hig

3.3.2 Short prognosis
Given the high prevalence of delirium in patients near the end of life, clinicians should first consider whether there is an organic cause for agitation and distress. Agitation should be treated symptomatically and benzodiazepines or neuroleptics prescribed if indicated. Some clinicians report benefit from psychostimulants for depression in patients with short life expectancy. However, we do not recommend the use of psychostimulants due to there being strong evidence of adverse effects and inadequate evidence of efficacy as For patients with short prognosis, the threshold for treatment resistant depression should be lowered from 6 weeks to 4 weeks.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3.2
การพยากรณ์โรคสั้นที่ได้รับความนิยมกันอย่างแพร่หลายสูงของเพ้อในผู้ป่วยที่ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตแพทย์ควรพิจารณาว่ามีสาเหตุอินทรีย์ปั่นป่วนและความทุกข์ กวนควรได้รับการรักษาตามอาการและเบนโซหรืออินซูลินที่กำหนดถ้าระบุ แพทย์บางรายงานได้รับประโยชน์จาก psychostimulants สำหรับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยที่มีอายุขัยสั้น แต่เราไม่แนะนำให้ใช้ของ psychostimulants เนื่องจากการมีการหลักฐานของผลกระทบและหลักฐานไม่เพียงพอของการรับรู้ความสามารถเป็นสำหรับผู้ป่วยที่มีการพยากรณ์โรคที่สั้นเกณฑ์สำหรับการรักษาภาวะซึมเศร้าทนควรจะลดลงจาก 6 สัปดาห์ถึง 4 สัปดาห์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3.2 พยากรณ์โรคสั้น
ได้รับความชุกภาวะสับสนเฉียบพลันในผู้ป่วยที่ใกล้สิ้นสุดของชีวิต แพทย์ควรพิจารณาก่อนว่ามีสาเหตุอินทรีย์สำหรับการกวน ทุกข์ ไม่ควรปฏิบัติ และ symptomatically benzodiazepines หรือยากล่อมประสาท ที่กำหนด หากพบว่าบางการศึกษารายงานประโยชน์จาก psychostimulants สำหรับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยที่มีอายุขัยสั้น อย่างไรก็ตาม เราไม่แนะนำให้ใช้ psychostimulants เนื่องจากมีหลักฐานที่แข็งแกร่งของผลข้างเคียงและไม่เพียงพอ หลักฐานของประสิทธิภาพสำหรับผู้ป่วยที่มีอาการสั้น ธรณีประตูอาการซึมเศร้าทนการรักษาควรจะลดลงจาก 6 สัปดาห์ 4 สัปดาห์ .