3.5. ChromiumCr concentrations in w

3.5. Chromium
Cr concentrations in wastewater samples ranged from 0.07 to
0.35 mg/L (Table 3). In the samples from in-let to cell-3, Cr
concentrations were exceeded the permissible limit (0.1 mg/L) set
for industrial and sewage wastewater (Pak-EPA, 2000), while its
concentrations in the samples from cells 4–7 and out-let were
within the permissible limit. Furthermore, Cr concentrations in the
out-let wastewater samples was significantly lower (P < 0.001)
than in in-let of the CW, indicating that the CW has effectively
removed the Cr from wastewater. Cr concentrations ranged from
0.4 to 1.3 mg/kg in the sediment samples (Table 4). Like other
metals, Cr concentrations were also shown decreasing trend as the
distance increased from the in-let towards out-let. These results are
comparable with those reported by Lesage et al. (2007) and are
contrary with those reported by Mays and Edwards (2001). The Cr
removal performance of the CW was 89% (Table 3), which is
consistent with the findings (82%) of Hadad et al. (2006). The Cr
concentrations were 5 folds high in the in-let samples as compared
to out-let and reduced to permissible limits before entering in to
cell-3. Plant uptake and accumulation of Cr varied from species
to species, as given in Table 5. Cr concentrations ranged from 0.4 to
1.2 mg/kg in aerial tissues and from 1.4 to 2.3 mg/kg in root tissues.
The highest Cr concentration was found in the A. plantago-aquatica
species with RCF and ACF of 3.5 and 2.0, respectively (Table 6). On
the basis of Cr hyperaccumulation, this plant species along with
other hyperaccumulators can be used for phytoremediation of Crrich
wastewater.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.5. โครเมียมความเข้มข้นของ Cr ในตัวอย่างน้ำเสียที่มา 0.07 ไป0.35 mg/L (ตาราง 3) ในตัวอย่างจากในให้กับเซลล์-3, Crความเข้มข้นไม่เกินวงเงินอนุญาต (0.1 mg/L) ชุดสำหรับอุตสาหกรรมและน้ำเสียระบบบำบัดน้ำเสีย (ปาก-EPA, 2000), ในขณะความเข้มข้นในตัวอย่างจากเซลล์ 4 – 7 และให้แจ้งได้ภายในขีดจำกัดอนุญาต นอกจากนี้ Cr ความเข้มข้นในการตัวอย่างน้ำเสียแจ้งให้ไม่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.001)กว่าในให้ของตามน้ำหนักจริง บ่งชี้ว่า การตามน้ำหนักจริงที่มีประสิทธิภาพเอา Cr ที่ออกจากน้ำเสีย ความเข้มข้น Cr มา0.4-1.3 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในตัวอย่างตะกอน (ตาราง 4) เช่นกันโลหะ ความเข้มข้นของ Cr ได้แสดงแนวโน้มเป็นการลดการระยะทางที่เพิ่มขึ้นจากในแจ้งให้ต่อให้แจ้ง ผลเหล่านี้เปรียบเทียบกับผู้ที่รายงาน โดย Lesage et al. (2007) และมีตรงกันข้ามกับรายงาน โดย Mays และเอ็ดเวิร์ด (2001) Crเอาประสิทธิภาพของตามน้ำหนักจริงถูก 89% (ตาราง 3), ซึ่งเป็นสอดคล้องกับผลการศึกษา (82%) ของ Hadad et al. (2006) Crความเข้มข้นได้สูงในตัวอย่างในให้พับ 5 เท่าเมื่อเทียบจำกัดอนุญาตให้เข้าถึง และลดลงไปก่อนที่จะใส่ในการเซลล์-3 ดูดธาตุอาหารของพืชและสะสมของ Cr แตกต่างจากพันธุ์กับพันธุ์ ที่กำหนดในตาราง 5 ความเข้มข้น Cr มา 0.4 ถึง1.2 มิลลิกรัม/กิโลกรัม ในเนื้อเยื่อทางอากาศ และ จาก 1.4 ถึง 2.3 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในเนื้อเยื่อรากพบความเข้มข้นสูงสุดของ Cr ใน A. plantago aquaticaพันธุ์กับ RCF และสโมสรฟุตบอล 2.0 และ 3.5 ตามลำดับ (ตาราง 6) บนพื้นฐานของ Cr hyperaccumulation สปีชีส์พืชนี้ด้วยhyperaccumulators อื่น ๆ ที่สามารถใช้สำหรับ phytoremediation Crrichน้ำเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Fast.Fast.Fast.Fast.Fast.