Alfred Bernhard Nobel was born on O

Alfred Bernhard Nobel was born on Oct. 21, 1833, in Stockholm, Sweden, and was the fourth son of Immanuel and Caroline Nobel. Immanuel was an inventor and engineer who had married Caroline Andrietta Ahlsell in 1827. The couple had eight children, of whom only Alfred and three brothers reached adulthood. Alfred was prone to illness as a child, but he enjoyed a close relationship with his mother and displayed a lively intellectual curiosity from an early age. He was interested in explosives, and he learned the fundamentals of engineering from his father. Immanuel, meanwhile, had failed at various business ventures until moving in 1837 to St. Petersburg in Russia, where he prospered as a manufacturer of explosive mines and machine tools. The Nobel family left Stockholm in 1842 to join the father in St. Petersburg. Alfred's newly prosperous parents were now able to send him to private tutors, and he proved to be an eager pupil. He was a competent chemist by age 16 and was fluent in English, French, German, and Russian, as well as Swedish.
Alfred Nobel left Russia in 1850 to spend a year in Paris studying chemistry and then spent four years in the United States working under the direction of John Ericsson, the builder of the ironclad warship Monitor. Upon his return to St. Petersburg, Nobel worked in his father's factory, which made military equipment during the Crimean War. After the war ended in 1856, the company had difficulty switching to the peacetime production of steamboat machinery, and it went bankrupt in 1859.

Alfred and his parents returned to Sweden, while his brothers Robert and Ludvig stayed behind in Russia to salvage what was left of the family business. Alfred soon began experimenting with explosives in a small laboratory on his father's estate. At the time, the only dependable explosive for use in mines was black powder, a form of gunpowder. A recently discovered liquid compound, nitroglycerin, was a much more powerful explosive, but it was so volatile that it could not be handled with any degree of safety. Nevertheless, Nobel in 1862 built a small factory to manufacture nitroglycerin, and at the same time he undertook research in the hope of finding a safe way to control the explosive's detonation. In 1863 he invented a practical detonator consisting of a wooden plug inserted into a larger charge of nitroglycerin held in a metal container; the explosion of the plug's small charge of black powder serves to detonate the much more powerful charge of liquid nitroglycerin. This detonator marked the beginning of Nobel's reputation as an inventor as well as the fortune he was to acquire as a maker of explosives. In 1865 Nobel invented an improved detonator called a blasting cap; it consisted of a small metal cap containing a charge of mercury fulminate that can be exploded by either shock or moderate heat. The invention of the blasting cap inaugurated the modern use of high explosives.

Nitroglycerin itself, however, remained difficult to transport and extremely dangerous to handle. So dangerous, in fact, that Nobel's nitroglycerin factory blew up in 1864, killing his younger brother Emil and several other people. Undaunted by this tragic accident, Nobel built several factories to manufacture nitroglycerin for use in concert with his blasting caps. These factories were as safe as the knowledge of the time allowed, but accidental explosions still occasionally occurred. Nobel's second important invention was that of dynamite in 1867. By chance, he discovered that nitroglycerin was absorbed to dryness by kieselguhr, a porous siliceous earth, and the resulting mixture was much safer to use and easier to handle than nitroglycerin alone. Nobel named the new product dynamite ( from Greek dynamis, "power") and was granted patents for it in Great Britain (1867) and the United States (1868). Dynamite established Nobel's fame worldwide and was soon put to use in blasting tunnels, cutting canals, and building railways and roads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัลเฟรดโนเบลเบอร์นาร์ดเกิดเมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 1833 ในสตอกโฮล์มสวีเดนและเป็นบุตรชายคนที่สี่ของแฟลและแคโรไลน์โนเบล จิตวิทยาเป็นนักประดิษฐ์และวิศวกรที่ได้แต่งงานกับแคโรไลน์ Andrietta Ahlsell ในปี 1827 ทั้งคู่มีลูกแปดคนเดียวที่อัลเฟรดและพี่ชายทั้งสามถึงวัยผู้ใหญ่ อัลเฟรดมีแนวโน้มที่จะเจ็บป่วยเป็นเด็ก แต่เขามีความสุขกับความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับแม่ของเขาและแสดงความอยากรู้ทางปัญญาที่มีชีวิตชีวาจากอายุต้น เขาได้รับความสนใจในการระเบิดและเขาได้เรียนรู้พื้นฐานของวิศวกรรมจากพ่อของเขา จิตวิทยาขณะที่ล้มเหลวในการลงทุนทำธุรกิจต่างๆจนกว่าจะย้ายใน 1,837 ไปเซนต์ปีเตอร์เบิร์กในรัสเซียที่เขาประสบความสำเร็จในการเป็นผู้ผลิตของเหมืองระเบิดและเครื่องมือเครื่อง ครอบครัวโนเบลทางซ้ายสตอกโฮล์มใน 1842 ที่จะเข้าร่วมในพ่อเซนต์ปีเตอร์เบิร์ก อัลเฟรดพ่อแม่ใหม่เจริญรุ่งเรืองอยู่ในขณะนี้สามารถที่จะส่งเขาไปครูเอกชนและเขาก็พิสูจน์ให้เห็นว่านักเรียนมีความกระตือรือร้น เขาเป็นนักเคมีที่มีอำนาจตามอายุ 16 และเป็นได้อย่างคล่องแคล่วในภาษาอังกฤษ, ฝรั่งเศส, เยอรมันและรัสเซียเช่นเดียวกับสวีเดน.
อัลเฟรดโนเบลที่เหลือรัสเซียในปี ค.ศ. 1850 ที่จะใช้เวลาหนึ่งปีในกรุงปารีสการศึกษาคุณสมบัติทางเคมีและจากนั้นใช้เวลาสี่ปีในประเทศสหรัฐอเมริกาการทำงาน ภายใต้การดูแลของจอห์นอีริคสันที่สร้างของการตรวจสอบเรือรบเกราะ เมื่อเขากลับไปเซนต์ปีเตอร์ส, โนเบลที่ทำงานในโรงงานของพ่อของเขาซึ่งทำให้อุปกรณ์ทางทหารในช่วงสงครามไครเมีย หลังจากที่สงครามสิ้นสุดลงในปี 1856 บริษัท มีความยากลำบากในการเปลี่ยนไปใช้ผลิตสงบของเครื่องจักรเรือกลไฟและจะล้มละลายในปี 1859 อัลเฟรดและพ่อแม่ของเขากลับไปยังสวีเดนในขณะที่พี่ชายของเขาและโรเบิร์ตลุดวิกอยู่ข้างหลังในรัสเซียที่จะกอบกู้สิ่งที่เหลืออยู่ ของธุรกิจของครอบครัว อัลเฟรดเร็ว ๆ นี้เริ่มทดลองกับวัตถุระเบิดในห้องปฏิบัติการขนาดเล็กบนที่ดินของบิดาของเขา ในขณะที่เพียงระเบิดที่เชื่อถือได้สำหรับการใช้งานในเหมืองเป็นผงสีดำรูปแบบของดินปืน สารประกอบของเหลวค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ไนโตรกลีเซอเป็นระเบิดที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่มันก็มีความผันผวนดังนั้นว่ามันอาจจะไม่ได้รับการจัดการที่มีระดับของความปลอดภัยใด ๆ อย่างไรก็ตามโนเบล 1862 สร้างโรงงานขนาดเล็กในการผลิตไนโตรกลีเซอและในเวลาเดียวกันเขา undertook วิจัยหวังในการหาวิธีที่ปลอดภัยในการควบคุมการระเบิดของระเบิด ใน 1863 เขาคิดค้นระเบิดในทางปฏิบัติซึ่งประกอบด้วยไม้เสียบแทรกเข้าไปในค่าใช้จ่ายที่มีขนาดใหญ่ของไนโตรกลีเซอจัดขึ้นในภาชนะโลหะ; การระเบิดของค่าใช้จ่ายเล็กปลั๊กของผงสีดำที่ทำหน้าที่ในการทำให้เกิดการระเบิดค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของไนโตรกลีเซอของเหลว ระเบิดครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของชื่อเสียงของโนเบลเป็นนักประดิษฐ์เช่นเดียวกับความโชคเขาก็จะได้รับเป็นผู้ผลิตระเบิด รางวัลโนเบลในปี 1865 คิดค้นระเบิดที่ดีขึ้นเรียกว่าหมวกระเบิด; มันประกอบไปด้วยหมวกโลหะขนาดเล็กที่มีค่าใช้จ่ายของเดือดดาลปรอทที่สามารถระเบิดโดยทั้งช็อตหรือความร้อนปานกลาง การประดิษฐ์ของหมวกระเบิดเปิดการใช้งานที่ทันสมัยของวัตถุระเบิดสูง. ไนโตรกลีเซอตัวเอง แต่ยังคงเป็นเรื่องยากที่จะขนส่งและอันตรายอย่างยิ่งที่จะจัดการกับ อันตรายดังนั้นในความเป็นจริงที่โรงงานไนโตรกลีเซอของโนเบลระเบิดขึ้นใน 1864 ฆ่าน้องชายของเขาเอมิลและคนอื่น ๆ อีกหลาย ไม่สะทกสะท้านอุบัติเหตุอันน่าเศร้านี้โนเบลที่สร้างขึ้นหลายโรงงานการผลิตไนโตรกลีเซอสำหรับการใช้งานในคอนเสิร์ตกับหมวกระเบิดของเขา โรงงานเหล่านี้เป็นที่ปลอดภัยความรู้ของเวลาที่ได้รับอนุญาต แต่ระเบิดอุบัติเหตุยังคงเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว สิ่งประดิษฐ์ที่สำคัญโนเบลที่สองคือการที่ระเบิดใน 1867 โดยโอกาสเขาพบว่าไนโตรกลีเซอถูกดูดกลืนความแห้งกร้านโดยส้ม, ดินทรายที่มีรูพรุนและส่วนผสมที่เกิดเป็นที่ปลอดภัยมากที่จะใช้และง่ายต่อการจัดการกว่าไนโตรกลีเซอเพียงอย่างเดียว โนเบลชื่อระเบิดผลิตภัณฑ์ใหม่ (จาก Dynamis กรีก "อำนาจ") และได้รับสิทธิบัตรสำหรับมันในสหราชอาณาจักร (1867) และสหรัฐอเมริกา (1868) ระเบิดที่จัดตั้งขึ้นมีชื่อเสียงของโนเบลสาขาทั่วโลกและในเร็ว ๆ นี้ถูกนำไปใช้ในการระเบิดอุโมงค์ตัดคลองและการสร้างทางรถไฟและถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา
เปิดปิดแสง เมื่อเราไม่ต้องการให้พวกเขา