The minimum required contents of a

The minimum required contents of a Software Configuration Management (SCM) Planare established via this standard. This standard applies to the entire life cycle of critical software (e.g., where failure would impact safety or cause large financial or social losses). It also applies to noncritical software and to software already developed. The application of this standard is not restricted to any form, class, or type of software.

This standard establishes the minimum requirements for processes for Configuration Management (CM) in systems and software engineering. The application of this standard applies to any form, class, or type of software or system. This revision of the standard expands the previous version to explain CM, including identifying and acquiring configuration items, controlling changes, reporting the status of configuration items, as well as software builds and release engineering. Its predecessor defined only the contents of a software configuration management plan. This standard addresses what CM activities are to be done, when they are to happen in the life cycle, and what planning and resources are required. It also describes the content areas for a CM Plan. The standard supports ISO/IEC/IEEE 12207:2008 and ISO/IEC/IEEE 15288:2008 and adheres to the terminology in ISO/IEC/IEEE Std 24765 and the information item requirements of IEEE Std 15939™.

In software engineering, software configuration management (SCM or S/W CM)[1] is the task of tracking and controlling changes in the software, part of the larger cross-disciplinary field of configuration management.[2] SCM practices include revision control and the establishment of baselines. If something goes wrong, SCM can determine what was changed and who changed it. If a configuration is working well, SCM can determine how to replicate it across many hosts.

The acronym "SCM" is also expanded as source configuration management process and software change and configuration management.[3] However, "configuration" is generally understood to cover changes typically made by a system administrator.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขั้นต่ำที่จำเป็นเนื้อหาของ Planare ซอฟต์แวร์การกำหนดค่าการจัดการ (SCM) ที่สร้างขึ้น ด้วยมาตรฐานนี้ มาตรฐานนี้ใช้กับทั้งวงจรชีวิตของซอฟต์แวร์ที่สำคัญ (เช่น ที่ล้มเหลวจะส่งผลกระทบต่อความปลอดภัย หรือทำให้ขาดทุนทางการเงิน หรือสังคมขนาดใหญ่) มันยังใช้ซอฟต์แวร์ที่ไม่ร้ายแรง และซอฟต์แวร์ที่พัฒนาแล้ว การประยุกต์ใช้มาตรฐานนี้ไม่ได้จำกัดแบบฟอร์ม ชั้น หรือชนิดของซอฟต์แวร์มาตรฐานนี้กำหนดข้อกำหนดขั้นต่ำสำหรับกระบวนการสำหรับกำหนดค่าจัดการ (CM) ในระบบและวิศวกรรมซอฟต์แวร์ การประยุกต์ใช้มาตรฐานนี้กับแบบฟอร์มใด ๆ ชั้น หรือชนิดของซอฟต์แวร์หรือระบบ ครั้งนี้มาตรฐานขยายรุ่นก่อนหน้าเพื่ออธิบาย CM รวมถึงการระบุ และได้รับการตั้งค่าคอนฟิกสินค้า ควบคุมการเปลี่ยนแปลง การรายงานสถานะของรายการการกำหนดค่า เช่นเดียวกับซอฟต์แวร์สร้าง และปล่อยวิศวกรรม บรรพบุรุษที่กำหนดเฉพาะเนื้อหาของแผนการจัดการการกำหนดค่าซอฟต์แวร์ มาตรฐานนี้เน้นกิจกรรม CM คืออะไรจะต้องทำ เมื่อพวกเขาเกิดขึ้นใน วงจรชีวิต และสิ่งการวางแผน และทรัพยากรจำเป็น อธิบายพื้นที่เนื้อหาสำหรับแผน CM มาตรฐาน ISO/IEC/IEEE 12207:2008 และ ISO/IEC/IEEE 15288:2008 และยึดคำศัพท์ในมาตรฐาน ISO/IEC/IEEE 24765 และความต้องการสินค้าข้อมูลของ IEEE Std 15939™ในวิศวกรรมซอฟต์แวร์ จัดการตั้งค่าคอนฟิกซอฟต์แวร์ (SCM หรือ S/W CM) [1] เป็นงานของการติดตาม และควบคุมการเปลี่ยนแปลงในซอฟต์แวร์ ส่วนของฟิลด์ข้ามหน่วยใหญ่ของการ [2] SCM ปฏิบัติรวมถึงควบคุมการปรับปรุงและการจัดตั้งของเส้นเขตแดน ถ้าอะไรผิด SCM สามารถระบุการเปลี่ยนแปลงและที่ทำการเปลี่ยนแปลง ถ้าแบบทำงานได้ดี SCM สามารถกำหนดวิธีการทำซ้ำในโฮสต์จำนวนมากนอกจากนี้ยังมีการขยายตัวอักษรย่อ "SCM" เป็นแหล่งกำหนดค่าจัดการซอฟต์แวร์และกระบวนการเปลี่ยนแปลงและการตั้งค่าคอนฟิกการจัดการ [3] อย่างไรก็ตาม "ค่า" โดยทั่วไปเข้าใจการเปลี่ยนแปลงโดยทั่วไปทำ โดยผู้ดูแลระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อหาขั้นต่ำที่จำเป็นของการกำหนดค่าซอฟต์แวร์การจัดการ (SCM) Planare จัดตั้งขึ้นผ่านมาตรฐานนี้ มาตรฐานนี้ใช้กับวงจรชีวิตทั้งหมดของซอฟต์แวร์ที่สำคัญ (เช่นความล้มเหลวที่จะส่งผลกระทบต่อความปลอดภัยหรือก่อให้เกิดความสูญเสียทางการเงินหรือสังคมขนาดใหญ่) นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับซอฟแวร์ที่ไม่ร้ายแรงและซอฟต์แวร์ที่พัฒนาแล้ว การประยุกต์ใช้มาตรฐานนี้ไม่ได้ จำกัด รูปแบบชั้นเรียนหรือประเภทของซอฟต์แวร์ใด ๆ . มาตรฐานนี้กำหนดความต้องการขั้นต่ำสำหรับกระบวนการในการจัดการการกำหนดค่า (CM) ในระบบและวิศวกรรมซอฟต์แวร์ การประยุกต์ใช้มาตรฐานนี้นำไปใช้กับรูปแบบชั้นเรียนหรือประเภทของซอฟต์แวร์หรือระบบใด ๆ การแก้ไขของมาตรฐานนี้จะขยายรุ่นก่อนหน้านี้ที่จะอธิบาย CM รวมทั้งการระบุและการแสวงหารายการการตั้งค่าการควบคุมการเปลี่ยนแปลงการรายงานสถานะของรายการการกำหนดค่าเช่นเดียวกับซอฟแวร์สร้างและปล่อยวิศวกรรม บรรพบุรุษของมันที่กำหนดไว้เฉพาะเนื้อหาของแผนจัดการการกำหนดค่าซอฟต์แวร์ นี้อยู่มาตรฐานสิ่ง CM กิจกรรมที่จะทำเมื่อพวกเขาอยู่ที่จะเกิดขึ้นในวงจรชีวิตและสิ่งที่วางแผนและทรัพยากรที่จำเป็นต้องใช้ นอกจากนี้ยังอธิบายพื้นที่เนื้อหาสำหรับแผนเซนติเมตร มาตรฐานรองรับมาตรฐาน ISO / IEC / IEEE 12207: 2008 และ ISO / IEC / IEEE 15288:. 2008 และเป็นไปตามคำศัพท์ในมาตรฐาน ISO / IEC / IEEE Std 24765 และข้อกำหนดรายการข้อมูลของ IEEE Std 15939 ™ วิศวกรรมซอฟแวร์, การกำหนดค่าซอฟต์แวร์ Management (SCM หรือ S / W CM) [1] เป็นงานของการติดตามและการเปลี่ยนแปลงในการควบคุมซอฟต์แวร์เป็นส่วนหนึ่งของข้อมูลขนาดใหญ่ข้ามทางวินัยของการจัดการการกำหนดค่า. [2] การปฏิบัติ SCM รวมถึงการควบคุมการแก้ไขและการจัดตั้งเส้นเขตแดน ถ้ามีอะไรผิดพลาด, SCM สามารถกำหนดสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงและผู้ที่เปลี่ยนมัน หากการกำหนดค่าที่ทำงานได้ดี, SCM สามารถกำหนดวิธีการที่จะทำซ้ำมันข้ามหลายครอบครัว. คำย่อ "SCM" นอกจากนี้ยังมีการขยายเป็นกระบวนการจัดการการตั้งค่าแหล่งที่มาและการเปลี่ยนแปลงซอฟแวร์และการจัดการการกำหนดค่า. [3] อย่างไรก็ตาม "การตั้งค่า" เป็นที่เข้าใจกันโดยทั่วไป การเปลี่ยนแปลงปกมักจะทำโดยผู้ดูแลระบบ