He still remembered how, during the Apocalypse Day event, he had given Alice and Rowling into the care of managing director Maia.
“In addition, Alice still hasn’t gotten married.” Delia stared at Linley, carefully looking for any changes in his expression.
“What?” Linley was rather surprised.
It had been decades, after all. The puppy love they had shared in the past was insubstantial, like a dream. And on Apocalypse Day, that Kalan had died as well. Linley had thought that Alice would have married long ago.
“What, do you have any special thoughts?” Delia’s laugh was very evil.
“Not really. Only, I feel a bit moved.” Linley said with a laugh.
Delia no longer teased Linley. Nodding, she said, “Honestly, it was Jenne who told me that Alice had arrived in the imperial capital. Jenne used to spend a lot of time in the imperial capital, right? She’s quite a famous figure in the circle of nobles within the imperial capital these days. Naturally, she would encounter Alice during some of the banquets there.”
Just as Linley and Delia were engaged in private conversation between the two of them, husband and wife, a figure suddenly emerged from the earth beneath the rear gardens of Dragonblood Castle. It was Ojwin, who had snuck in.
“It is about time.” Ojwin said to himself.
Actually, Ojwin had been waiting a few hundred kilometers away from Dragonblood Castle. After three or four hours, he had come over. According to Ojwin’s calculations…it should have been dinnertime after the battle just now. He expected it should now be about midnight.
“By now, everyone should be back in their own rooms. Only a few roving patrols are around.” Ojwin suppressed the excitement in his heart.
He began to stealthily move about within Dragonblood Castle.
Dragonblood Castle was extremely large, comparable to a small city. There were thousands of commoners living here, and each night, there were quite a few roving patrols. But of course, for a God of Ojwin’s power, he was naturally able to easily avoid those roving patrols.
“Hey, bros, you guys go on up ahead. We’re going to take a rest.”
The nighttime guards were about to change shifts. One of the units headed towards their own residences, chatting amongst each other. When they reached the northern gardens where the guards and the serving maids resided, they naturally went their separate ways and headed towards their own rooms.
Suddenly, one of the guards who was heading towards his own residence felt his head grow dizzy and his consciousness grow dim. A human figure appeared behind him. It was Ojwin.
“Tell me, where is Olivier.” Ojwin spoke out.
Although Ojwin wasn’t very proficient at techniques for controlling others, just by relying on his spiritual energy as a God, he was able to easily control an ordinary commoner.
“Don’t know.” The guard said woodenly.
Ojwin couldn’t help but frown. “Then what about Tarosse and Dylin?”
“Don’t know.” The guard still said.
Ojwin couldn’t help but feel some anger, but then he quickly understood. “It seems the ordinary people in Dragonblood Castle aren’t familiar with these Deities at all. Only those personal servants will know them.” Ojwin pondered his next steps.
“Let me ask you this. Have you ever seen a seemingly young man with white and black hair? He is often together with Linley.” Ojwin said.
“Yes I have.” The guard said mechanically.
“Do you know where he lives?” Ojwin felt joy in his heart, and he hurriedly followed up on this line of questioning.
“East gardens. When on our patrols, I have seen that lord. He lives with several other lords in the east gardens. Lord Linley is often together with him.” The guard said. Ojwin’s heart was filled with wild joy. “It seems Olivier, Tarosse, and Dylin are all in the eastern gardens.”
“Lead me there.” Ojwin said.
“Yes.” The guard didn’t resist in the slightest.
The guard immediately led Ojwin out of the northern gardens towards the east gardens.
“Hey, Will [Wei’er], aren’t you going back to get some rest? What are you doing here in the east gardens?” Several roving patrolmen walked over from the east garden. Clearly, they recognized this guard, and they immediately asked him.
Ojwin was currently hidden nearby.
“Tell them that when you were on patrol, you lost something in the east garden, so you came to search for it.” Ojwin immediately said.
The guard said, “When I was on patrol, I lost something in the east gardens. I’m coming to look for it.”
The other guards all began to laugh. “Will, you sure are negligent. It is very dark now. Search carefully. If you can’t find it, come back and search again when it is day.” After speaking, these guards left and went back on patrol.
Although they had the feeling that Will’s manner of speech was somewhat different from the past, they didn’t harbor any suspicions.
After all, they could tell at a glance that this was indeed their old friend, Will.
“Continue.” Ojwin gave the order, and the guard immediately headed deeper towards the east garden of Dragonblood Castle
เขายังจำวิธี ในช่วงเหตุการณ์วัน Apocalypse เขามีให้อลิซและ Rowling เข้าดูแลจัดการกรรมการไมอา",อลิซยังคงไม่รับแต่งงาน" Delia จ้องไปที่ Linley มองอย่างระมัดระวังสำหรับการเปลี่ยนแปลงในนิพจน์ของเขา"อะไร" Linley ค่อนข้างประหลาดใจได้จะได้รับทศวรรษที่ผ่านมา หลังจากทั้งหมด รักแรกที่พวกเขามีร่วมกันในอดีตถูก insubstantial เหมือนฝัน และในวัน Apocalypse, Kalan ที่เสียชีวิตด้วย Linley มีความคิดว่า อลิจะมีการแต่งงานนาน"อะไร มีความคิดใด ๆ พิเศษไหม" ของ Delia หัวเราะชั่วร้ายมากขึ้น"จริง ๆ ไม่ เท่านั้น ฉันรู้สึกบิตย้าย" Linley กล่าวพร้อมหัวเราะDelia teased Linley ไม่ Nodding เธอบอก "สุจริตอย่าง ได้ Jenne ที่บอกฉันที่ถึงอลิซในอิมพีเรียล Jenne ใช้จ่ายมากเวลาในอิมพีเรียล ขวา เธอเป็นตัวเลขค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงกลมของขุนนางในเมืองหลวงที่อิมพีเรียลวันเหล่านี้ ธรรมชาติ เธอจะพบอลิระหว่างของห้องจัดเลี้ยง"เหมือน Linley และ Delia ได้หมั้นในการสนทนาส่วนตัวระหว่างสองของพวกเขา สามีภรรยา ตัวเลขก็เกิดจากแผ่นดินใต้สวนด้านหลังของปราสาท Dragonblood Ojwin ที่มี snuck ในได้"มันเป็นเกี่ยวกับเวลา" Ojwin กล่าวว่า ตนเองจริง Ojwin รอไม่กี่ร้อยกิโลเมตรจากปราสาท Dragonblood หลังจากสาม หรือสี่ชั่วโมง เขามาผ่าน ตามการคำนวณของ Ojwin...มันควรแล้วนี่หลังจากการต่อสู้เมื่อกี้นี้ เขาคาดว่า มันควรจะเกี่ยวกับเที่ยงคืน"โดยขณะนี้ ทุกคนควรกลับมาในห้องของตนเอง เพียง ไม่กี่ล่อกแล่กจะลาดตระเวนรอบ " Ojwin ระงับความตื่นเต้นในใจของเขาเขาเริ่มขยับแอบภายในปราสาท DragonbloodDragonblood ปราสาทนี้เทียบได้กับเมืองขนาดเล็ก ขนาดใหญ่มาก มีหลักพันของไพร่ที่อยู่ที่นี่ และคืน มีลาดตระเวน roving ค่อนข้างไม่กี่ แต่แน่นอน เป็นเจ้าของ Ojwin ของพลังงาน เขาธรรมชาติได้หลีกเลี่ยงที่ลาดตระเวน roving" Hey, bros พวกคุณไปขึ้นข้างหน้า เราจะผ่อน"ยามค่ำคืนที่มีการ เปลี่ยนกะ หนึ่งหน่วยหัวต่อตนเรสซิเดนซ์ สนทนาหมู่กัน เข้าถึงสวนภาคเหนือที่ยามและแม่บ้านให้บริการอยู่ พวกเขาตามธรรมชาติไปวิธีการแยก และมุ่งหน้าไปยังห้องของตนเองทันใดนั้น หนึ่งในเจ้าหน้าที่ที่ถูกมุ่งหน้าไปทางเขาเองอาศัยรู้สึกหัวโตเวียนหัว และสติของเขาขยายมิติ รูปมนุษย์ปรากฏอยู่เบื้องหลังเขา Ojwin ได้"บอกฉัน Olivier อยู่" Ojwin พูดออกแม้ว่า Ojwin ไม่มากความเชี่ยวชาญในเทคนิคในการควบคุมผู้อื่น เพียงโดยการพึ่งพาพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาเป็นพระเจ้า เขาก็สามารถที่จะควบคุมการผันธรรมดา“Don’t know.” The guard said woodenly.Ojwin couldn’t help but frown. “Then what about Tarosse and Dylin?”“Don’t know.” The guard still said.Ojwin couldn’t help but feel some anger, but then he quickly understood. “It seems the ordinary people in Dragonblood Castle aren’t familiar with these Deities at all. Only those personal servants will know them.” Ojwin pondered his next steps.“Let me ask you this. Have you ever seen a seemingly young man with white and black hair? He is often together with Linley.” Ojwin said.“Yes I have.” The guard said mechanically.“Do you know where he lives?” Ojwin felt joy in his heart, and he hurriedly followed up on this line of questioning.“East gardens. When on our patrols, I have seen that lord. He lives with several other lords in the east gardens. Lord Linley is often together with him.” The guard said. Ojwin’s heart was filled with wild joy. “It seems Olivier, Tarosse, and Dylin are all in the eastern gardens.”“Lead me there.” Ojwin said.“Yes.” The guard didn’t resist in the slightest.The guard immediately led Ojwin out of the northern gardens towards the east gardens.“Hey, Will [Wei’er], aren’t you going back to get some rest? What are you doing here in the east gardens?” Several roving patrolmen walked over from the east garden. Clearly, they recognized this guard, and they immediately asked him.Ojwin was currently hidden nearby.“Tell them that when you were on patrol, you lost something in the east garden, so you came to search for it.” Ojwin immediately said.The guard said, “When I was on patrol, I lost something in the east gardens. I’m coming to look for it.”The other guards all began to laugh. “Will, you sure are negligent. It is very dark now. Search carefully. If you can’t find it, come back and search again when it is day.” After speaking, these guards left and went back on patrol.Although they had the feeling that Will’s manner of speech was somewhat different from the past, they didn’t harbor any suspicions.After all, they could tell at a glance that this was indeed their old friend, Will.“Continue.” Ojwin gave the order, and the guard immediately headed deeper towards the east garden of Dragonblood Castle
การแปล กรุณารอสักครู่..