diversity levels (Zhu et al., 2012)

diversity levels (Zhu et al., 2012). In comparison, this study shows
that grazing by large herbivores greatly changed insect abundance
(Table 1), which are consistent with the observations in a semi-arid
grassland (Debano, 2006) and a Montane grassland (Cagnolo et al.,
2002). Generally, large herbivores affect insect community by
modifying vegetation characteristics, especially species richness
(Joern, 2005), structural complexity (Pöyry et al., 2006; KÅrösi
et al., 2012), and productivity (Perner et al., 2005). Whether
grazing alters insect community depends on how herbivores may
influence these vegetation variables. Grazing could reduce plant
cover, height, structural heterogeneity, and biomass (see Zhu et al.,
2012), but these altered vegetation characteristics cannot explain
the variation of insect abundance. This observation differs from
previous studies, where difference in insect abundance is
attributed to alterations in plant productivity and plant structure
(Perner et al., 2005; Pöyry et al., 2006; Woodcock et al., 2009). We
therefore propose that our empirical evidence points to plant
Shannon–Wiener index for the increased insect abundance
following grazing by large herbivores. In our experiment, grazing
by large herbivores increased plant Shannon–Wiener index, which
was perfectly matched by changes in insect abundance (Table 1
and Fig. 1), when a positive relationship between insect abundance
and plant Shannon–Wiener index was found (Fig. 2). This is further
evidenced in our RDA analysis (Table 2 and Fig. 3). Plant Shannon–
Wiener index includes both species richness and evenness
information, and is closely related to spatial heterogeneity of
vegetation (Wang et al., 2014). Higher plant Shannon–Wiener
index induced by grazing may support more insects due to higher
spatial heterogeneity that provide habitat and food resources for
insects.
At the order-level, different insect orders exhibited various
responses to each grazing treatment, which was similar with other
cases where higher numbers of beetles and bugs, and unchanged
abundance of flies and caterpillars in the less-grazing treatments
were found (Dennis et al., 2008), lower numbers of bees and
butterflies were detected (Sjödin et al., 2008). In this study, grazing
had a positive impact on the abundance of Orthoptera, and
Homoptera, and a negative impact on Lepidoptera abundance
(Table 1). Clearly, both insect habits and surrounding environmental features could affect their responses to grazing (Dennis et al.,
1998; Specht et al., 2008). RDA analysis indicated that Orthoptera
may be affected by changes in plant species richness, and
Lepidoptera and Hymenoptera may be closely correlated with
plant biomass, while other groups including Coleoptera, Diptera,
and Hemiptera seemed to respond mainly to plant structural
characteristics (Fig. 3). Most Orthoptera are herbivores, food
quality may be more important for their development (Berner
et al., 2005), which likely lead to plant Shannon–Wiener might be
more important than plant biomass. In contrast, Lepidoptera and
Hymenoptera were more affected by plant biomass due to their
need for food quantity and insect lifestyles (their larva need
abundant foods for development toward adulthood). However, for
other insect orders, plant community structure may be important
owing to habitat selection, e.g., for oviposition or refuges (Morris,
2000). More evidence of insect responses to grazing is lacking, and
needs to be explored in the future.
At the species-level, grazing strongly affected the abundance of
each insect species, and the effects were grazer-specific (Table 3).
For example, the abundance of E. unicolor and Cicadellidae sp.
increased in grazed treatments (Fig. 4a and f), and show a positive
relationship along with plant Shannon–Wiener index (Fig. 4g and
m). The abundance of T. ruficornis and A. nasuta, two species of
Hemiptera, decreased in grazed plots (Fig. 4b and c), indicating that
the insects would be unable to tolerate such conditions. The
decline in abundance of the two Hemiptera species may be due to
structural variations induced by grazing, but not plant Shannon–
Wiener index, because the coverage and height of plant
community significantly decreased in grazing treatments (Zhu
et al., 2012). The explanations that the abundance of dominant
species of Orthoptera and Hemiptera were affected by grazing
through modifying plant community were consistent with RDA
analysis (Fig. 3). The changes in abundance of Curculionidae sp.
and C. quatuordecimpustulata were not consistent across grazed
plots (Fig. 4d and e), but unfortunately we were unable to identify
the mechanisms. Nevertheless, our results show that not all insect
species are susceptible to grazing by large herbivores, implying
that sensitive insect species would be conserved in grazed
grassland

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับความหลากหลาย (Zhu et al., 2012) ในการเปรียบเทียบ การศึกษานี้แสดงว่า grazing โดย herbivores ใหญ่มากเปลี่ยนแมลงมากมาย(ตาราง 1), ซึ่งจะสอดคล้องกับข้อสังเกตในกึ่งแห้งแล้งกราสแลนด์ (Debano, 2006) และกราสแลนด์ Montane (Cagnolo et al.,2002) ทั่วไป herbivores ขนาดใหญ่ส่งผลกระทบต่อชุมชนแมลงโดยปรับเปลี่ยนลักษณะพืชพรรณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพันธุ์ร่ำรวย(Joern, 2005) โครงสร้างซับซ้อน (Pöyry และ al., 2006 KÅrösiร้อยเอ็ด al., 2012), และผลผลิต (Perner et al., 2005) ว่าgrazing เปลี่ยนแปลงชุมชนแมลงขึ้นอยู่กับว่า herbivores อาจมีอิทธิพลต่อตัวแปรพืชเหล่านี้ Grazing สามารถลดโรงงานใบปะหน้า สูง heterogeneity โครงสร้าง และชีวมวล (ดูซู et al.,2012), แต่ไม่สามารถอธิบายลักษณะของพืชที่เปลี่ยนแปลงเหล่านี้รูปแบบของแมลงมากมาย สังเกตนี้แตกต่างจากศึกษาก่อนหน้านี้ ที่มีความแตกต่างในความอุดมสมบูรณ์ของแมลงเกิดจากการเปลี่ยนแปลงในผลผลิตพืชและโครงสร้างพืช(Perner et al., 2005 Pöyry และ al., 2006 Woodcock et al., 2009) เราดังนั้นจึง เสนอว่า หลักฐานประจักษ์ของเราไปปลูกแชนนอน-Wiener ดัชนีสำหรับอุดมสมบูรณ์แมลงเพิ่มขึ้นตาม grazing โดย herbivores ขนาดใหญ่ ในการทดลองของเรา grazingherbivores ใหญ่เพิ่มพืชแชนนอน-Wiener ดัชนี ซึ่งไม่ตรงอย่างสมบูรณ์แบบ โดยเปลี่ยนแปลงแมลงระนาว (ตารางที่ 1และ Fig. 1), เมื่อความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างแมลงมากมายและพืชแชนนอน-Wiener ดัชนีพบ (Fig. 2) กล่าวเพิ่มเติมเป็นหลักฐานในการวิเคราะห์ของ RDA (ตารางที่ 2 และ Fig. 3) แชนนอนพืช –Wiener ดัชนีมีความรุ่มรวยของสปีชีส์และ evennessข้อมูล และ heterogeneity อย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ของพืช (Wang et al., 2014) โรงงานสูงแชนนอน-Wienerดัชนีที่เหนี่ยวนำ โดย grazing อาจสนับสนุนมากกว่าแมลงเนื่องสูงheterogeneity ปริภูมิที่มีทรัพยากรอยู่อาศัยและอาหารแมลงที่สั่งระดับ สั่งแมลงต่าง ๆ จัดแสดงต่าง ๆตอบ grazing ทรีต ซึ่งเหมือนกันกรณีสูงจำนวนด้วงและข้อบกพร่อง และไม่เปลี่ยนแปลงแมลงวันและตัวบุ้งในรักษา grazing น้อยมากมายได้พบ (เดนนิส et al., 2008) ลดจำนวนผึ้ง และผีเสื้อถูกตรวจพบ (Sjödin et al., 2008) ในการศึกษานี้ grazingมีผลกระทบมากมาย Orthoptera และHomoptera และผลกระทบเชิงลบในเจาะต้นความอุดมสมบูรณ์(ตาราง 1) ชัดเจน นิสัยแมลงและคุณลักษณะสิ่งแวดล้อมโดยรอบอาจมีผลต่อการตอบรับการ grazing (เดนนิส et al.,ปี 1998 Specht et al., 2008) วิเคราะห์ RDA ระบุที่ Orthopteraอาจได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงในพืชพันธุ์ร่ำรวย และเจาะต้นและแตนอาจจะใกล้ชิด correlated กับพืชชีวมวล ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ รวมถึง Coleoptera แดงระยะและ Hemiptera ประจักษ์ตอบส่วนใหญ่ของพืชโครงสร้างลักษณะ (Fig. 3) ส่วนใหญ่ Orthoptera มี herbivores อาหารคุณภาพอาจจะสำคัญสำหรับการพัฒนา (Bernerร้อยเอ็ด al., 2005), ซึ่งอาจนำไปสู่พืชแชนนอน-Wiener อาจสำคัญกว่าพืชชีวมวล ในทางตรงข้าม เจาะต้น และแตนได้รับผลกระทบมาก โดยพืชชีวมวลเนื่องของพวกเขาต้องการอาหารปริมาณและแมลงชีวิต (หนอนของพวกเขาต้องการอุดมสมบูรณ์อาหารพัฒนาสู่วุฒิ) อย่างไรก็ตาม สำหรับใบสั่งอื่น ๆ แมลง โครงสร้างโรงงานชุมชนอาจสำคัญowing ไปอยู่อาศัย เช่น oviposition หรือมา (มอร์ริส2000) การขาดหลักฐานเพิ่มเติมตอบแมลง grazing และต้องสำรวจในอนาคตระดับสายพันธุ์- grazing อย่างยิ่งได้รับผลกระทบมากมายแต่ละสายพันธุ์แมลง และผลกระทบเฉพาะ grazer (ตาราง 3)สำหรับตัวอย่าง มาย E. แสงอาทิตย์และ Cicadellidae spเพิ่มขึ้นในการรักษา grazed (Fig. 4a และ f), และแสดงการบวกความสัมพันธ์กับดัชนีพืชแชนนอน-Wiener (Fig. 4 g และm) มากมาย ruficornis ต.และอ.ปากแหนบ สองพันธุ์ระบุ Hemiptera, grazed ผืน (Fig. 4b และ c), การลดลงที่แมลงจะไม่สามารถทนสภาพดังกล่าว ที่ปฏิเสธในความอุดมสมบูรณ์ของพันธุ์ Hemiptera สองอาจเนื่องรูปแบบโครงสร้างเกิดจาก grazing แต่ไม่ปลูกแชนนอน-Wiener ดัชนี เนื่องจากความครอบคลุมและความสูงของพืชชุมชนลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการรักษา (Zhu grazingร้อยเอ็ด al., 2012) คำอธิบายการที่มากมายของหลักพันธุ์ Orthoptera และ Hemiptera ได้รับผลกระทบ โดย grazingโดยการปรับเปลี่ยนพืชชุมชนได้สอดคล้องกับ RDAวิเคราะห์ (Fig. 3) การเปลี่ยนแปลงในมาย Curculionidae spและ C. quatuordecimpustulata ไม่สอดคล้องกันในแนวนอน grazedผืน (Fig. 4 d และ e), แต่น่าเสียดายเราก็ไม่สามารถระบุกลไกการ อย่างไรก็ตาม ผลของเราแสดงว่าไม่ใช่ทั้งหมดแมลงชนิดมีความไวต่อ grazing โดย herbivores ใหญ่ หน้าที่ที่ต้องอาศัยแมลงชนิดสำคัญใน grazedกราสแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับความหลากหลาย ( Zhu et al . , 2012 ) ในการเปรียบเทียบ ผลการศึกษาพบว่า หญ้า โดยสัตว์กินพืชขนาดใหญ่มาก

เปลี่ยนปริมาณแมลง ( ตารางที่ 1 ) ซึ่งสอดคล้องกับข้อสังเกตในทุ่งหญ้ากึ่งแห้งแล้ง -
( debano , 2006 ) และภูเขาทุ่งหญ้า (
cagnolo et al . , 2002 ) โดยทั่วไปแล้ว สัตว์กินพืชขนาดใหญ่ ส่งผลกระทบต่อชุมชน โดยการปรับเปลี่ยนลักษณะพืชแมลง

โดยเฉพาะสายพันธุ์ความอุดมสมบูรณ์( Joern , 2005 ) , ความซับซ้อนของโครงสร้าง ( P ö yry et al . , 2006 ; K • R öศรี
et al . , 2012 ) และผลผลิต ( perner et al . , 2005 ) ไม่ว่า
แทะเปลี่ยนแปลงชุมชนแมลงขึ้นอยู่กับว่าสัตว์กินพืชอาจ
อิทธิพลตัวแปรพืชเหล่านี้ แทะเล็มพืช
ครอบคลุมสามารถลดความสูงของโครงสร้าง ความหลากหลาย และมวลชีวภาพ ( ดูจู et al . ,
2012 ) แต่เหล่านี้เปลี่ยนแปลงไปไม่สามารถอธิบาย
ลักษณะพืชการเปลี่ยนแปลงของปริมาณแมลง . การสังเกตนี้แตกต่างจาก
การศึกษาก่อนหน้านี้ ซึ่งความแตกต่างของปริมาณแมลง ประกอบกับการเปลี่ยนแปลงในการผลิตเป็น

( พืชและพืชโครงสร้าง perner et al . , 2005 ; P ö yry et al . , 2006 ; จำพวก et al . , 2009 ) เราจึงเสนอว่า หลักฐานเชิงประจักษ์ของเรา

แชนนอน–จุดโรงงานไส้กรอกดัชนีเพิ่มปริมาณแมลง
ต่อไปนี้บนจากสัตว์กินพืชขนาดใหญ่ ในการทดลองของเรา แทะ
โดยสัตว์กินพืชขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นพืชแชนนอน– wiener index ซึ่ง
ถูกจับคู่อย่างสมบูรณ์แบบด้วยการเปลี่ยนแปลงของปริมาณแมลง ( ตารางที่ 1 และ รูปที่ 1
) เมื่อบวกความสัมพันธ์ระหว่างแมลงและพืชอุดมสมบูรณ์
แชนนอน–ไส้กรอกดัชนีพบ ( รูปที่ 2 ) นี่คือเพิ่มเติม
เป็นหลักฐานในการวิเคราะห์ปริมาณของเรา ( ตารางที่ 2 และรูปที่ 3 ) พืช–
แชนนอนไส้กรอกมีทั้งชนิดดัชนีความมั่งคั่งและข้อมูลสมดุล
และเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเพื่อสามารถพื้นที่
พืช ( Wang et al . , 2010 ) สูงกว่าพืชแชนนอน–ไส้กรอก
ดัชนีการแทะเล็มที่อาจสนับสนุนมากกว่าแมลง เนื่องจากพื้นที่สูง
ที่ให้อยู่อาศัยและแหล่งอาหารที่สามารถให้

ที่แมลง ระดับสั่งคำสั่งต่างๆ
( แมลงการรักษาแต่ละทุ่งเลี้ยงสัตว์ ซึ่งคล้ายคลึงกับคดีอื่น
ที่ตัวเลขที่สูงขึ้นของด้วงและแมลง และไม่เปลี่ยนแปลง
ความอุดมสมบูรณ์ของแมลงวันและหนอนแทะเล็มในน้อยกว่าการรักษา
พบ ( เดนนิส et al . , 2008 ) , เลขล่างของผึ้งและ
ผีเสื้อพบ ( SJ ö DIN et al . , 2008 ) ในการศึกษานี้ , แทะเล็ม
มีผลกระทบเชิงบวกในความอุดมสมบูรณ์ของ ) , และจัด
,และผลกระทบเชิงลบที่มาความอุดมสมบูรณ์
( ตารางที่ 1 ) ชัดเจน ทั้งนิสัย และโดยรอบมีแมลงที่อาจส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของหญ้า ( เดนนิส et al . ,
2541 ; สเปกต์ et al . , 2008 ) การวิเคราะห์ ( RDA )
อาจได้รับผลกระทบ โดยการเปลี่ยนแปลงในพืชและความอุดมสมบูรณ์และ
ที่มามีความสัมพันธ์กับแตนอาจอย่างใกล้ชิด
ชีวมวลพืชในขณะที่กลุ่มอื่น ๆรวมถึง Coleoptera , Diptera ,
อันดับ Hemiptera ดูเหมือนจะตอบสนองและส่วนใหญ่เป็นพืชลักษณะโครงสร้าง
( รูปที่ 3 ) มากที่สุด ) เป็นสัตว์กินพืช คุณภาพอาหาร
อาจจะมากขึ้นที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของพวกเขา ( เบอร์เนอร์
et al . , 2005 ) ซึ่งอาจทำให้พืชแชนนอน–ไส้กรอกอาจ
สำคัญกว่าชีวมวลพืช ในทางตรงกันข้าม , Lepidoptera และ