Remarkably, barley-based diets also

Remarkably, barley-based diets also elevated concentrations of odorous
VFA (isobutyric, isovaleric and valeric acid) in the proximal colon and valeric acid in the terminal colon, metabolites which
are predominately of proteolytic origin (Mortensen et al., 1988; Marounek et al., 2002) and characterized by pungent faecal
odour notes at very low concentrations (Le et al., 2005). The observed increase in such indices of protein fermentation in
the colon of pigs offered the barley-based diets may reflect the increased excretion of faecal N when compared with the -
glucan-supplemented wheat-based diet, suggesting an increase in the quantities of proteinaceous material being conveyed
to the dGIT. Previous authors have reported a depressive effect of diets containing elevated cellulose concentrations on
digestibility of N (Kiarie et al., 2007), of both dietary and endogenous origin (Furuya and Kaji, 1992). Therefore the provision
of purified -glucans to a wheat-based diet may offer a more efficacious method to beneficially modulate the contents of
the dGIT compared with a barley-based formulation, whereby a fermentable -glucan source may be provided without the
associated implications for a depressed CTTAD of N and potential formation of odorous metabolites

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างน่าทึ่งอาหารข้าวบาร์เลย์ที่ใช้ยังมีความเข้มข้นสูงของกลิ่นหอม
VFA (isobutyric, isovaleric และกรด valeric) ในลำไส้ใหญ่ใกล้เคียงและกรด valeric ในลำไส้ใหญ่ terminal,
สารที่มีอำนาจเหนือกว่าของการกำเนิดโปรตีน(มอร์เทน et al, 1988;. Marounek et al, ., 2002)
และโดดเด่นด้วยอุจจาระฉุนบันทึกกลิ่นที่ระดับความเข้มข้นที่ต่ำมาก(Le et al., 2005) การเพิ่มขึ้นของการปฏิบัติในดัชนีดังกล่าวของการหมักโปรตีนในลำไส้ของสุกรที่นำเสนออาหารข้าวบาร์เลย์ที่ใช้อาจจะสะท้อนให้เห็นถึงการขับถ่ายที่เพิ่มขึ้นของเอ็นอุจจาระเมื่อเทียบกับ? - กลูแคน-เสริมอาหารข้าวสาลีที่ใช้บอกการเพิ่มขึ้นของปริมาณโปรตีนที่ วัสดุที่ถูกลำเลียงไปdGIT ผู้เขียนก่อนหน้านี้ได้รายงานผลซึมเศร้าของอาหารที่มีการยกระดับความเข้มข้นของเซลลูโลสในการย่อยของ N (Kiarie et al., 2007) แหล่งกำเนิดทั้งการบริโภคอาหารและภายนอก (ฟุรุยะและ Kaji, 1992) ดังนั้นการให้ความบริสุทธิ์? -glucans ไปรับประทานอาหารข้าวสาลีที่ใช้อาจมีวิธีการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการกอบปรับเนื้อหาของ dGIT เมื่อเทียบกับสูตรข้าวบาร์เลย์ตามเหตุย่อย? -glucan แหล่งที่มาอาจจะให้โดยไม่ได้รับผลกระทบที่เกี่ยวข้อง สำหรับ CTTAD หดหู่ของไม่มีและการพัฒนาศักยภาพของสารกลิ่นหอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างน่าทึ่ง , ข้าวบาร์เลย์อาหารหลัก ยังยกระดับความเข้มข้นของกลิ่น
( ไอโซบิวทิริกลดลง , และ isovaleric acid ) ในลำไส้ใหญ่ส่วนต้น และ acid ในปลายลำไส้ใหญ่ซึ่งเป็นสารโปรตีนที่เป็นส่วนใหญ่ของประเทศ
( Mortensen et al . , 1988 ; marounek et al . , 2002 ) และโดดเด่นด้วยกลิ่นที่ฉุนใน
หมายเหตุ ความเข้มข้นต่ำมาก ( le et al . , 2005 )การตรวจสอบเพิ่มในดัชนีของโปรตีนหมักในลำไส้ของสุกร
เสนอข้าวบาร์เลย์อาหารหลัก อาจสะท้อนเพิ่มการขับถ่ายของกลุ่มเมื่อเทียบกับ  -
กลูแคนเสริมอาหารจากข้าวสาลี จะเพิ่มปริมาณของวัสดุที่ถูกถ่ายทอด proteinaceous
ไป dgit .ก่อนหน้านี้ผู้เขียนได้รายงานผลอาการของอาหารที่มีความเข้มข้นสูงในการย่อยเซลลูโลส
n ( kiarie et al . , 2007 ) , ทั้งอาหารและโครงสร้างของฟุรุยะ และคาจิ , 1992 ) ดังนั้นการให้
บริสุทธิ์  - กลูแคนกับอาหารจากข้าวสาลีอาจเสนอวิธีการใหม่เพื่อประโยชน์การเนื้อหาของ
การ dgit เมื่อเทียบกับการใช้ข้าวบาร์เลย์ , โดยหมัก  - แหล่งกลูแคนอาจจะได้รับโดยไม่
เกี่ยวข้องสำหรับเป็น cttad หดหู่ของ N และการพัฒนาศักยภาพของสารที่มีกลิ่นหอม