That’s not, I don’t you’re not…Not

That’s not, I don’t you’re not…Not mine,” I finally say in a little voice that was maybe me when I was four.
“Of course it’s yours,” Mrs. Price says. “I remember you wearing it once.” Because she’s older and the teacher, she’s right and I’m not.
Not mine, not mine, not mine, but Mrs. Price is already turning to page thirty-two, and math problem number four. I don’t know why but all of a sudden I’m feeling sick inside, like the part of me that three wants to come out of my eyes, only I squeeze them shut tight and bite down on my teeth real hard and try to remember today I am eleven, eleven. Mama is making a cake for me for tonight, and when Papa comes home everybody will sing Happy Birthday, Happy Birthday to you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ ฉันไม่คุณไม่...ไม่เหมือง ฉันสุดท้ายพูดในเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่บางทีฉันเมื่อฉันถูก 4 ราคานางกล่าวว่า "แน่นอนมันเป็นของคุณ "ผมจำได้ว่า คุณใส่ครั้งเดียว" เพราะเธอคือเก่า และครู เธอมี ขวาและฉันไม่ ไม่ฉัน ไม่ เหมือง ไม่เหมือง แต่แล้วมีการเปิดราคานางหน้าสามสิบสอง และคณิตศาสตร์ปัญหาหมายเลข 4 ผมไม่ทราบเหตุผล แต่จู่ ๆ ฉันรู้สึกป่วยภายใน เช่นส่วนหนึ่งของฉันที่สามต้องออกมาจากตา เพียงฉันบีบให้แน่นปิด และกัดลง บนฟันจริงหนักและพยายามที่จะจดจำวันนี้ของฉัน ผม 43, 43 มาม่าจะทำเค้กสำหรับฉันสำหรับคืนนี้ และเมื่อปาป้ามาบ้านทุกคนจะร้องเพลงอวยพร อวยพรให้คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นไม่ใช่ฉันไม่คุณไม่ได้ ... ไม่ระเบิด "ในที่สุดผมก็พูดในเสียงเล็ก ๆ ที่อาจจะเป็นฉันเมื่อฉันเป็นสี่.
"แน่นอนมันเป็นของคุณ" นางกล่าวว่าราคา "ผมจำได้ว่าคุณสวมใส่มันอีกครั้ง." เพราะเธอเป็นคนที่มีอายุมากกว่าและครูของเธอที่ถูกต้องและฉันไม่ได้.
ไม่ระเบิดไม่ระเบิดไม่ระเบิด แต่นางราคาอยู่แล้วหันไปหน้าสามสิบสองและจำนวนปัญหาทางคณิตศาสตร์ สี่ ผมไม่ทราบว่าทำไม แต่ทั้งหมดในทันทีที่ฉันรู้สึกป่วยภายในเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของฉันที่สามต้องการจะออกมาจากดวงตาของฉันเท่านั้นที่ฉันบีบพวกเขาปิดแน่นและกัดลงบนฟันของฉันจริงอย่างหนักและพยายามที่จะ จำได้ว่าวันนี้ฉันสิบเอ็ดสิบเอ็ด แม่คือการทำเค้กสำหรับฉันสำหรับคืนนี้และเมื่อพ่อกลับมาบ้านทุกคนจะร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดสุขสันต์วันเกิดให้กับคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่ ผมไม่ . . . ไม่ . . . ไม่ใช่ของผม " ในที่สุดฉันก็พูดด้วยเสียงเล็ก ๆน้อย ๆที่บางทีฉันเมื่อฉันถูกสี่ .
" แน่นอนมันเป็นของคุณ " คุณนายราคากล่าว " ผมจำได้ว่าคุณใส่มันสักครั้ง เพราะเขาอายุมากแล้วครู เธออยู่และฉันไม่ .
ไม่ใช่ของผม ไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผม แต่คุณนายราคาแล้วหันไป 32 หน้า และปัญหาคณิตศาสตร์จำนวน 4ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่จู่ๆ ฉันก็รู้สึกป่วยภายใน เหมือนส่วนหนึ่งของชั้นสาม อยากออกมาจากดวงตาของผม ผมบีบไว้แน่น และกัดลงบนฟันของฉันอย่างหนักและพยายามที่จะจำวันนี้ฉันสิบเอ็ดสิบเอ็ด แม่จะทำเค้กให้ฉันคืนนี้ เมื่อพ่อกลับมาบ้าน ทุกคนจะร้องแฮปปี้เบิร์ดเดย์ สุขสันต์วันเกิดครับ