by the concentration per g in raw p

by the concentration per g in raw pulp (FW). Concentrations were not
corrected for changes in moisture content after cooking as the differences
between raw and cooked pulp were b10% and emphasis is
given to amounts delivered to the plate (Table 1).
2.3. In vitro digestion
Cooked pumpkin was digested in vitro to assess whether style of
home cooking affected the efficiency of their transfer into mixed
micelles. Simulated digestion was performed for each set of cooked
pumpkins as described by Garrett, Failla, and Sarama (1999) and modified
by Thakkar, Maziya-Dixon, Dixon, and Failla (2007). The procedure
consists of simulated oral, gastric and intestinal phases of digestion.
Soybean oil (2.5% wt/wt) was added to aliquots of thawed cooked
pumpkin (1.0–1.3 g per digestion) prior to re-homogenization. After
completion of the small intestinal phase of digestion, chyme was centrifuged
(12,000 g, 45 min, 4 °C) to separate the aqueous and undigested
fractions. Supernatant was filtered through cellulose acetate membranes
(0.22 μm pores) to obtain the mixed micelle fraction. Aliquots
of chyme and micelle fraction were stored under nitrogen gas at −80
°C. Quantities of carotenoids in chyme divided by those in cooked
pumpkin were used to determine stability during digestion. Bioaccessibility
was calculated by dividing quantity of carotenoids in filtered
aqueous fraction of chyme by that in pre-digested cooked pulp. All processing
and manipulations during simulated digestion were performed
under yellow light to minimize photo-oxidative reactions and a minimum
of four aliquots of homogenate were independently digested for
each cooked sample.
2.4. Uptake of micellarized carotenoids by Caco-2 human intestinal cells
Caco-2 human intestinal cells (HTB37) were purchased from the
American Type Culture Collection at passage 19 and used for experiments
at passages 26–28. Details for maintaining cultures are described
elsewhere (Chitchumroonchokchai, Schwartz, & Failla, 2004). The
micelle fraction generated during simulated digestion of cooked pumpkins
was diluted 1:4 with HEPES buffered DMEM, pH 6.5, before adding
12 mL to T75 flasks containing washed monolayers of differentiated
Caco-2 cells 11 days after the monolayer became 100% confluent.
Possible cytotoxicity of the micelle fractions was assessed by observation
of cell morphology (phase contrast microscopy) and protein
content per flask (bicinchoninic acid assay). No differences were
noted between the characteristics of monolayers exposed to control
medium and those incubated for 4 h in medium with micelle
fraction. After 4 h, washed monolayers were washed, scrapped
from the surface of the flask into cold PBS and cells were collected
by centrifugation (400 ×g, 4 °C, 10 min) and stored under nitrogen
gas at −80 °C.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยความเข้มข้นต่อ g ในเยื่อดิบ (FW) ไม่มีความเข้มข้นแก้ไขเปลี่ยนแปลงในชื้นหลังจากการทำอาหารเป็นความแตกต่างระหว่างเยื่อ กุ้งถูก b10% และเน้นอยู่กำหนดจำนวนเงินที่ส่งไปแผ่น (ตารางที่ 1)2.3. การเพาะเลี้ยงการย่อยอาหารฟักทองสุกถูกต้องในการเพาะเลี้ยงเพื่อประเมินว่าสไตล์ของอาหารปรุงประสิทธิภาพของการโอนย้ายเข้าผสมที่ได้รับผลกระทบmicelles ทำการย่อยอาหารจำลองสำหรับแต่ละชุดของสุกฟักทอง โดยการ์ Failla, Sarama (1999) อธิบาย และแก้ไขโดย Thakkar, Maziya นดิกซัน นดิกซัน และ Failla (2007) ขั้นตอนการประกอบด้วยระยะของปาก ในกระเพาะอาหาร และลำไส้ทำหน้าที่ย่อยซึ่งเลียนแบบน้ำมันถั่วเหลือง (2.5% wt/wt) ถูกเพิ่ม aliquots ของ thawed สุกฟักทอง (1.0-1.3 กรัมต่อการย่อยอาหาร) ก่อน homogenization ใหม่ หลังจากความสมบูรณ์ของการระยะลำไส้เล็กทำหน้าที่ย่อยซึ่ง chyme centrifuged(12000 g, 45 นาที 4 ° C) เพื่อแยกอควี และ undigestedเศษส่วน Supernatant ถูกกรองผ่านสาร acetate เซลลูโลส(0.22 μm รูขุมขน) เพื่อขอรับส่วนผสม micelle Aliquotsของ chyme และ micelle เศษถูกเก็บไว้ภายใต้ก๊าซไนโตรเจนที่ −80องศาเซลเซียส ปริมาณ carotenoids ใน chyme หารในสุกฟักทองที่ใช้ในการกำหนดเสถียรภาพในระหว่างการย่อยอาหาร Bioaccessibilityคำนวณ โดยการหารปริมาณ carotenoids ในกรองอควีเศษของ chyme โดยที่ในเบื้องต้นต้องต้มเยื่อ ประมวลผลทั้งหมดและ manipulations ภาพในระหว่างการย่อยอาหารจำลองดำเนินภายใต้ไฟสีเหลืองเพื่อลดปฏิกิริยา oxidative ภาพและต่ำสุดของ aliquots สี่ของ homogenate ได้โดยอิสระย่อยสำหรับทุกอย่างสุก2.4 การดูดซับของ carotenoids micellarized โดยเซลล์ลำไส้มนุษย์ Caco 2ซื้อจากเซลล์ลำไส้ Caco 2 มนุษย์ (HTB37)ชุดวัฒนธรรมชนิดอเมริกันที่พาส 19 และใช้สำหรับการทดลองที่ทางเดิน 26-28 อธิบายรายละเอียดสำหรับการรักษาวัฒนธรรมอื่น ๆ (Chitchumroonchokchai, Schwartz, & Failla, 2004) ที่เศษส่วน micelle ที่สร้างขึ้นในระหว่างการย่อยอาหารจำลองของฟักทองสุก1:4 ที่แตกออก ด้วย HEPES DMEM ถูกบัฟเฟอร์ pH 6.5 ก่อนที่จะเพิ่มmL 12 การนำ T75 ประกอบด้วยล้าง monolayers ของแตกต่างกันCaco 2 เซลล์ 11 วันหลังจาก monolayer กลายเป็น 100% confluentCytotoxicity ของเศษ micelle ได้ถูกประเมิน โดยการสังเกตสัณฐานวิทยาเซลล์ (ระยะความคมชัด microscopy) และโปรตีนเนื้อหาต่อหนาว (bicinchoninic วิเคราะห์กรด) ความแตกต่างไม่ได้กล่าวระหว่างลักษณะของ monolayers สัมผัสเพื่อควบคุมปานกลางและผู้ incubated สำหรับ h 4 กับ micelle ในเศษส่วน หลังจากถูกล้าง monolayers 4 h หิน ของเสียจากพื้นผิวของหนาวเย็น PBS และเซลล์ถูกรวบรวมไว้โดย centrifugation (400 × g, 4 ° C, 10 นาที) และเก็บไว้ภายใต้ไนโตรเจนแก๊สที่ −80 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยความเข้มข้นต่อกรัมในเยื่อดิบ (FW) ความเข้มข้นที่ไม่ได้รับการแก้ไขเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงความชื้นหลังจากการปรุงอาหารเป็นความแตกต่างระหว่างเยื่อดิบและสุกเป็นB10% และเน้นมอบให้กับจำนวนเงินที่ส่งไปยังแผ่น(ตารางที่ 1). 2.3 ในการย่อยอาหารเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อฟักทองสุกถูกย่อยในหลอดทดลองเพื่อประเมินว่ารูปแบบของการปรุงอาหารที่บ้านได้รับผลกระทบอย่างมีประสิทธิภาพของการถ่ายโอนของพวกเขาลงไปผสมไมเซลล์ การย่อยอาหารได้ดำเนินการจำลองสำหรับชุดของแต่ละสุกฟักทองตามที่อธิบายไว้โดยการ์เร็ต Failla และ Sarama (1999) และแก้ไขโดยThakkar, Maziya ดิกซันดิกสันและ Failla (2007) ขั้นตอนประกอบด้วยจำลองช่องปากขั้นตอนในกระเพาะอาหารและลำไส้ของการย่อยอาหาร. น้ำมันถั่วเหลือง (2.5% น้ำหนัก / น้ำหนัก) ถูกบันทึกอยู่ใน aliquots ของสุกละลายฟักทอง(1.0-1.3 กรัมต่อการย่อยอาหาร) ก่อนที่จะทำให้เป็นเนื้อเดียวกันอีกครั้ง หลังจากเสร็จสิ้นการขั้นตอนเล็ก ๆ ของลำไส้ย่อยอาหาร chyme ถูกหมุนเหวี่ยง (12,000 กรัม, 45 นาที, 4 ° C) ที่จะแยกน้ำและไม่ได้แยกแยะเศษส่วน ใสถูกกรองผ่านเยื่อเซลลูโลสอะซิเตต(0.22 ไมโครเมตรรูขุมขน) ที่จะได้รับส่วนไมเซลล์ผสม aliquots ของ chyme และส่วนไมเซลล์ถูกเก็บไว้ภายใต้ก๊าซไนโตรเจนที่ -80 องศาเซลเซียส ปริมาณของ carotenoids ใน chyme หารด้วยผู้ที่อยู่ในที่ปรุงสุกฟักทองถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบความมั่นคงในระหว่างการย่อย Bioaccessibility ที่คำนวณโดยการหารปริมาณของ carotenoids ในกรองส่วนน้ำของchyme โดยที่ใน pre-ย่อยเยื่อกระดาษที่ปรุงสุก การประมวลผลทั้งหมดและกิจวัตรในระหว่างการย่อยจำลองได้ดำเนินการภายใต้แสงไฟสีเหลืองเพื่อลดการเกิดปฏิกิริยาออกซิเดชั่ภาพและอย่างน้อยสี่aliquots ของ homogenate ถูกย่อยเป็นอิสระสำหรับแต่ละตัวอย่างสุก. 2.4 การดูดซึมของ carotenoids micellarized โดย Caco-2 เซลล์ในลำไส้ของมนุษย์Caco-2 เซลล์ในลำไส้ของมนุษย์ (HTB37) ที่ซื้อมาจากวัฒนธรรมประเภทอเมริกันเก็บณ วันที่ 19 ที่ผ่านมาและใช้สำหรับการทดลองในทางเดินวันที่26-28 รายละเอียดในการรักษาวัฒนธรรมที่จะมีคำอธิบายอื่น ๆ (Chitchumroonchokchai, ชวาร์ตซ์และ Failla, 2004) ส่วนไมเซลล์สร้างขึ้นในระหว่างการย่อยอาหารจำลองของฟักทองสุกถูกเจือจาง 1: 4 ด้วย HEPES บัฟเฟอร์ DMEM ค่า pH 6.5 ก่อนที่จะเพิ่ม 12 มิลลิลิตรเพื่อขวด T75 มีล้าง monolayers ของความแตกต่างCaco-2 เซลล์ 11 วันหลังจาก monolayer กลายเป็น 100% ไหลมารวมกัน. ที่เป็นไปได้ พิษของเศษส่วนไมเซลล์ได้รับการประเมินโดยการสังเกตของลักษณะทางสัณฐานวิทยาเซลล์(ระยะกล้องจุลทรรศน์คมชัด) และโปรตีนเนื้อหาต่อขวด(การทดสอบกรด bicinchoninic) ความแตกต่างที่ไม่ได้รับการตั้งข้อสังเกตระหว่างลักษณะของ monolayers สัมผัสในการควบคุมสื่อและผู้ที่บ่มเป็นเวลา4 ชั่วโมงในการขนาดกลางที่มีไมเซลล์ส่วน หลังจาก 4 ชั่วโมงล้าง monolayers ถูกล้างทิ้งจากพื้นผิวของขวดลงในพีบีเอสที่หนาวเย็นและเซลล์ที่ถูกเก็บรวบรวมโดยการหมุนเหวี่ยง(400 ×กรัม 4 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 10 นาที) และเก็บไว้ภายใต้ไนโตรเจนก๊าซที่-80 องศาเซลเซียส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยความเข้มข้นต่อ G ในเนื้อดิบ ( FW ) ความเข้มข้นไม่
แก้ไขการเปลี่ยนแปลงความชื้นหลังจากการปรุงอาหาร เช่น ความแตกต่างระหว่างเนื้อดิบและสุก
( B10 ) และเน้น
ให้ยอดส่งจาน ( ตารางที่ 1 ) .
2.3 ในหลอดทดลองการย่อยอาหาร
ฟักทองสุกย่อยในหลอดทดลองเพื่อประเมินว่ารูปแบบของ
บ้านอาหารมีผลต่อประสิทธิภาพของการเป็นไมเซลล์ผสม

ค่าการย่อยได้ของแต่ละชุดของฟักทองสุก
ตามที่อธิบายไว้โดย Garrett , failla และ sarama ( 1999 ) และแก้ไข
โดยฐักการ maziya , ดิกสัน ดิกสัน และ failla ( 2007 ) ขั้นตอน
ประกอบด้วยจำลองช่องปาก กระเพาะอาหารและลำไส้ขั้นตอนของการย่อยอาหาร
น้ำมันถั่วเหลือง ( 25 % wt / wt ) คือเพิ่มเฉยๆของละลายต้ม
ฟักทอง ( 1.0 ) 1.3 กรัมต่อการย่อยอาหาร ) ก่อนที่จะเป็นโฮโมจีไนเซชั่น . หลังจากเสร็จสิ้นขั้นตอน
ในลำไส้เล็กของการย่อยอาหาร , ชิมอยู่ที่ระดับ
( 12 , 000 กรัม 45 นาที 4 ° C ) เพื่อแยกน้ำและ undigested
เศษส่วน ถูกกรองผ่านเมมเบรนเซลลูโลสอะซิเตตสูง
( 0.22 μ M รู ) เพื่อให้ได้สัดส่วน ไมเซลล์ผสม เฉยๆ
และส่วนของชิมไมเซลล์ชนิดเก็บแก๊สไนโตรเจนที่− 80 องศา ปริมาณของแคโรทีนอยด์ใน
ชิมแบ่งในฟักทองสุก
ใช้เพื่อตรวจสอบเสถียรภาพในระหว่างการย่อยอาหาร bioaccessibility
ถูกคำนวณโดยการหารปริมาณแคโรทีนอยด์ในกรองสารละลายที่เศษส่วนของ
ชิมก่อนปรุงสุกย่อยเยื่อกระดาษ การประมวลผลทั้งหมด
และ manipulations ในระหว่างการย่อยอาหารโดยการ
ภายใต้แสงสีเหลืองเพื่อลดปฏิกิริยาออกซิเดชันและภาพถ่ายสุด
4 แยกเป็นอิสระเฉยๆของย่อยสำหรับแต่ละตัวอย่างสวย
.
2.4 . การ micellarized แคโรทีนอยด์ โดย caco-2 มนุษย์เซลล์ลำไส้มนุษย์
caco-2 ลำไส้เซลล์ ( htb37 ) ซื้อจาก
ประเภทของวัฒนธรรมอเมริกัน คอลเลกชันที่ใช้สำหรับการทดลองทาง 19
ที่หัวข้อ 26 – 28 รายละเอียดสำหรับการรักษาวัฒนธรรมที่ได้อธิบายไว้ในที่อื่น ( chitchumroonchokchai
, & failla Schwartz , 2547 )
ไมเซลล์ที่สร้างขึ้นในระหว่างการย่อยอาหาร ส่วนจำลองสุกแตง
เจือจาง 1 : 4 กับฮีเปสใน dmem , pH 6.5 , ก่อนที่จะเพิ่ม
12 ml ต่อขวดที่มี monolayers T75 ล้างมาย
caco-2 เซลล์ 11 วัน หลังอย่างเป็น 100% กระจู๋กระจี๋ .
พิษที่เป็นไปได้ของมิเซล เศษส่วน ประเมินโดยการสังเกต
ของรูปร่างของเซลล์ ( กล้องจุลทรรศน์เฟสคอน ) และโปรตีน
ต่อขวด ( bicinchoninic กรด assay ) ไม่แตกต่างกัน
สังเกตระหว่างลักษณะ monolayers สัมผัสควบคุม
ปานกลาง และผู้บ่มเป็นเวลา 4 ชั่วโมงในระดับปานกลางกับเศษส่วนมิเซล

หลังจาก 4 ชั่วโมง ล้าง monolayers ถูกล้างทิ้ง
จากพื้นผิวของขวดในช่องเย็น และเซลล์ใน
โดยการเหวี่ยงแยก ( 400 กรัม× 4 ° C , 10 นาที ) และเก็บไว้ภายใต้ก๊าซไนโตรเจน
ที่− 80 องศา