- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Do not expect warmth from Lee Hyun.
Do not expect warmth from Lee Hyun. Even chickens he raised are just food!
***
Port of Incheon waterfront terminal.
Students were chatting away about the upcoming ‘pleasant’ MT.
“Uwhew, it’s finally today.”
“I only wish today had not come.”
“How much are we’re gunna suffer.”
The sophomores and the more seniority students were already in haggard appearances.
The generations who had already done an MT weren’t at all relief.
They weren’t so confident about the special concept of the MT trip.
“But it’s the coast this time around. It’s on a small and pretty island too, so it’s better off.”
“Come to think of it, the last time it was hard because we had to climb a lot of mountains. This time, that’s not going to happen.”
“Oh btw, what kind of food did your group prepared?”
“Instant ramen. We also have around 1 kilo of pork to eat.”
“Sounds a lot like us.”
“With a budget this low, I bet all the other groups are like this also.”
The new students were carefully taking to the seniors in order to enjoy their time.
The purpose of the MT trip was to build up motivation and it was an opportunity to make a good relationship with the seniors!
Lee Hyun and his group members also huddled up.
“What the hell is that?”
His group members had no intention to show the materials and tools Lee Hyun had prepared.
Contained in the black vinyl bags consisted of unknown things!
It didn’t feel like the normal tools such as tent, oven, or cookware.
There was even one with holes perforated into it, while the sounds of struggled flapping and knocking came from within.
Kkokkodek! (cockadoo)
“Shup it!”
After Lee Hyun’s piercing shout, the sound from out of nowhere stopped.
“……”
“No way…”
To the group member’s surprise, the cold eyes of Lee Hyun let off slightly.
“There’s less taste from frozen meat.”
Lee Hyun did not bring an ice box.
It was heavy and expensive to use only just once so he didn’t see the point.
Instead, the frozen pork was thrown into a Styrofoam box.
He then threw in a few extra ice bags, and completely sealed it with wrapping tapes.
With that, it should be able to retain that degree for about 23 days.
However, there was no point to do it to the chicken.
Between raw and frozen meat, there was a subtle difference in taste.
Because of that, the selling prices were different.
So, Lee Hyun chose to bring the youngest Half Sauce Half Fried raw rather than having him frozen.
If you are not Lee Hyun then don’t even think about it!
After a bit more time had passed, it was the right time to get on the ferry.
“Well then, let’s get on the boat. We’re departing.”
With the professors leading, the students followed and boarded the ship.
The students had no intention to watch the sea from the deck.
The waves calmly rolled and the seagulls lazily glided above.
For the students who are first timer on a boat, this was a very strange experience for them.
“The boat’s rocking.”
“This is a volleyball.”
Conversations broke out with the boys trying to cozy up with the girl they like as they straddled next to the girls.
A moment in time to enjoy the peaceful happiness.
Also, at Lee Hyun’s side was Seoyoon.
Ever since Incheon, she stayed at Lee Hyun’s side.
He was her only trusted friend, so she did not want to leave his side.
‘You’re planning to preoccupy me up till Incheon as well.”
While Lee Hyun was trembling in fear, he did not want to miss the opportunity of seeing Seoyoon's face so close to him.
‘Ima watch you in detail to make the best sculpture.’
Standing next to her, at this distance, he was close enough that it was possible for him to see any facial fuzz.
In the wind, her ebony hair dispersed gently as it passed.
In Baran village, and in the north, every time there was a need, he would sculpt Seoyoon from what he felt.
He wanted to express bits and bits more of her beauty when creating sculptures.
In this moment, he wanted to imprint a picture permanently onto something instead of his mind.
For Lee Hyun, this was the first time he ever felt that.
‘Need to have a picture, there’s no point in having it in my memory and can’t recall it when I need to…’
He felt as if the whole ocean was drowning in her ambiance.
Seoyoon's beauty was to that extent.
Additionally, the corners or her lip slightly elevated!
If he didn’t see it that close then he would have never saw the change in expression.
‘That’s nice to have.’
Lee Hyun had observed Seoyoon's expression very closely, but he did not know what she was feeling.
Seoyoon was happy, though she did not show a wider smile.
With the boat having been at sea for a long time, she was getting comfier with time.
The professors came out onto the deck and took off their coats.
They appeared to be Marine uniforms!
“This is the perfect time to tell you about this MT trip.”
The remark was made by Professor Ju Jonghun.
The students gathered together on the deck and wait for him to talk in silence.
“As you may have known, the original location of this MT was at Seung Bong Do. It is an extremely beautiful island. But it became clear that for this trip, for the purpose of having a wildlife experience, it was not fitting; so we cancelled. It’ll be better for you to visit Seung Bong Do at a later date.”
Ju Jonghun said this while expanding his smile.
“It’d be good to know in advance that it isn’t Seung Bong Do.”
“Then, where are we going for this MT, professor?”
Asked the senior students, be Ju Jonghun did not leak anything.
“You’ll find that out eventually. In the mean tine, you don’t need to worry too much about it. It’s Sil…nah, though this island makes sense for this trip. It’s truly the wilderness and has the spirit of selflessness; it’s the best location to take advantage of the opportunity to nurture the blazing hot camaraderie!”
Due to the professor’s remark, the students were buzzing busily making guesses.
“Hmm where at. Certainly make sense if it’s one of the islands in the Yellow Sea.”
“Nope, not there.”
There are numerous of beautiful islands belonging Republic of Korea in the Yellow Sea.
The fishermen would board their ship and go fishing, while the rest of their families are to remain working on the fields in wait.
The students were still pondering about the island and had no intention of letting up guessing its name.
But many of the senior students had already given into the immense sense of disappointment and began gazing toward the abandoned Incheon ports.
“I should have never come on this MT.”
***
Port of Incheon waterfront terminal.
Students were chatting away about the upcoming ‘pleasant’ MT.
“Uwhew, it’s finally today.”
“I only wish today had not come.”
“How much are we’re gunna suffer.”
The sophomores and the more seniority students were already in haggard appearances.
The generations who had already done an MT weren’t at all relief.
They weren’t so confident about the special concept of the MT trip.
“But it’s the coast this time around. It’s on a small and pretty island too, so it’s better off.”
“Come to think of it, the last time it was hard because we had to climb a lot of mountains. This time, that’s not going to happen.”
“Oh btw, what kind of food did your group prepared?”
“Instant ramen. We also have around 1 kilo of pork to eat.”
“Sounds a lot like us.”
“With a budget this low, I bet all the other groups are like this also.”
The new students were carefully taking to the seniors in order to enjoy their time.
The purpose of the MT trip was to build up motivation and it was an opportunity to make a good relationship with the seniors!
Lee Hyun and his group members also huddled up.
“What the hell is that?”
His group members had no intention to show the materials and tools Lee Hyun had prepared.
Contained in the black vinyl bags consisted of unknown things!
It didn’t feel like the normal tools such as tent, oven, or cookware.
There was even one with holes perforated into it, while the sounds of struggled flapping and knocking came from within.
Kkokkodek! (cockadoo)
“Shup it!”
After Lee Hyun’s piercing shout, the sound from out of nowhere stopped.
“……”
“No way…”
To the group member’s surprise, the cold eyes of Lee Hyun let off slightly.
“There’s less taste from frozen meat.”
Lee Hyun did not bring an ice box.
It was heavy and expensive to use only just once so he didn’t see the point.
Instead, the frozen pork was thrown into a Styrofoam box.
He then threw in a few extra ice bags, and completely sealed it with wrapping tapes.
With that, it should be able to retain that degree for about 23 days.
However, there was no point to do it to the chicken.
Between raw and frozen meat, there was a subtle difference in taste.
Because of that, the selling prices were different.
So, Lee Hyun chose to bring the youngest Half Sauce Half Fried raw rather than having him frozen.
If you are not Lee Hyun then don’t even think about it!
After a bit more time had passed, it was the right time to get on the ferry.
“Well then, let’s get on the boat. We’re departing.”
With the professors leading, the students followed and boarded the ship.
The students had no intention to watch the sea from the deck.
The waves calmly rolled and the seagulls lazily glided above.
For the students who are first timer on a boat, this was a very strange experience for them.
“The boat’s rocking.”
“This is a volleyball.”
Conversations broke out with the boys trying to cozy up with the girl they like as they straddled next to the girls.
A moment in time to enjoy the peaceful happiness.
Also, at Lee Hyun’s side was Seoyoon.
Ever since Incheon, she stayed at Lee Hyun’s side.
He was her only trusted friend, so she did not want to leave his side.
‘You’re planning to preoccupy me up till Incheon as well.”
While Lee Hyun was trembling in fear, he did not want to miss the opportunity of seeing Seoyoon's face so close to him.
‘Ima watch you in detail to make the best sculpture.’
Standing next to her, at this distance, he was close enough that it was possible for him to see any facial fuzz.
In the wind, her ebony hair dispersed gently as it passed.
In Baran village, and in the north, every time there was a need, he would sculpt Seoyoon from what he felt.
He wanted to express bits and bits more of her beauty when creating sculptures.
In this moment, he wanted to imprint a picture permanently onto something instead of his mind.
For Lee Hyun, this was the first time he ever felt that.
‘Need to have a picture, there’s no point in having it in my memory and can’t recall it when I need to…’
He felt as if the whole ocean was drowning in her ambiance.
Seoyoon's beauty was to that extent.
Additionally, the corners or her lip slightly elevated!
If he didn’t see it that close then he would have never saw the change in expression.
‘That’s nice to have.’
Lee Hyun had observed Seoyoon's expression very closely, but he did not know what she was feeling.
Seoyoon was happy, though she did not show a wider smile.
With the boat having been at sea for a long time, she was getting comfier with time.
The professors came out onto the deck and took off their coats.
They appeared to be Marine uniforms!
“This is the perfect time to tell you about this MT trip.”
The remark was made by Professor Ju Jonghun.
The students gathered together on the deck and wait for him to talk in silence.
“As you may have known, the original location of this MT was at Seung Bong Do. It is an extremely beautiful island. But it became clear that for this trip, for the purpose of having a wildlife experience, it was not fitting; so we cancelled. It’ll be better for you to visit Seung Bong Do at a later date.”
Ju Jonghun said this while expanding his smile.
“It’d be good to know in advance that it isn’t Seung Bong Do.”
“Then, where are we going for this MT, professor?”
Asked the senior students, be Ju Jonghun did not leak anything.
“You’ll find that out eventually. In the mean tine, you don’t need to worry too much about it. It’s Sil…nah, though this island makes sense for this trip. It’s truly the wilderness and has the spirit of selflessness; it’s the best location to take advantage of the opportunity to nurture the blazing hot camaraderie!”
Due to the professor’s remark, the students were buzzing busily making guesses.
“Hmm where at. Certainly make sense if it’s one of the islands in the Yellow Sea.”
“Nope, not there.”
There are numerous of beautiful islands belonging Republic of Korea in the Yellow Sea.
The fishermen would board their ship and go fishing, while the rest of their families are to remain working on the fields in wait.
The students were still pondering about the island and had no intention of letting up guessing its name.
But many of the senior students had already given into the immense sense of disappointment and began gazing toward the abandoned Incheon ports.
“I should have never come on this MT.”
0/5000
Do not expect warmth from Lee Hyun. Even chickens he raised are just food!***Port of Incheon waterfront terminal.Students were chatting away about the upcoming ‘pleasant’ MT.“Uwhew, it’s finally today.”“I only wish today had not come.”“How much are we’re gunna suffer.”The sophomores and the more seniority students were already in haggard appearances.The generations who had already done an MT weren’t at all relief.They weren’t so confident about the special concept of the MT trip.“But it’s the coast this time around. It’s on a small and pretty island too, so it’s better off.”“Come to think of it, the last time it was hard because we had to climb a lot of mountains. This time, that’s not going to happen.”“Oh btw, what kind of food did your group prepared?”“Instant ramen. We also have around 1 kilo of pork to eat.”“Sounds a lot like us.”“With a budget this low, I bet all the other groups are like this also.”The new students were carefully taking to the seniors in order to enjoy their time.The purpose of the MT trip was to build up motivation and it was an opportunity to make a good relationship with the seniors!Lee Hyun and his group members also huddled up.“What the hell is that?”His group members had no intention to show the materials and tools Lee Hyun had prepared.Contained in the black vinyl bags consisted of unknown things!It didn’t feel like the normal tools such as tent, oven, or cookware.There was even one with holes perforated into it, while the sounds of struggled flapping and knocking came from within.Kkokkodek! (cockadoo)“Shup it!”After Lee Hyun’s piercing shout, the sound from out of nowhere stopped.“……”“No way…”To the group member’s surprise, the cold eyes of Lee Hyun let off slightly.“There’s less taste from frozen meat.”Lee Hyun did not bring an ice box.It was heavy and expensive to use only just once so he didn’t see the point.Instead, the frozen pork was thrown into a Styrofoam box.He then threw in a few extra ice bags, and completely sealed it with wrapping tapes.With that, it should be able to retain that degree for about 23 days.However, there was no point to do it to the chicken.Between raw and frozen meat, there was a subtle difference in taste.Because of that, the selling prices were different.So, Lee Hyun chose to bring the youngest Half Sauce Half Fried raw rather than having him frozen.If you are not Lee Hyun then don’t even think about it!After a bit more time had passed, it was the right time to get on the ferry.“Well then, let’s get on the boat. We’re departing.”With the professors leading, the students followed and boarded the ship.The students had no intention to watch the sea from the deck.The waves calmly rolled and the seagulls lazily glided above.For the students who are first timer on a boat, this was a very strange experience for them.
“The boat’s rocking.”
“This is a volleyball.”
Conversations broke out with the boys trying to cozy up with the girl they like as they straddled next to the girls.
A moment in time to enjoy the peaceful happiness.
Also, at Lee Hyun’s side was Seoyoon.
Ever since Incheon, she stayed at Lee Hyun’s side.
He was her only trusted friend, so she did not want to leave his side.
‘You’re planning to preoccupy me up till Incheon as well.”
While Lee Hyun was trembling in fear, he did not want to miss the opportunity of seeing Seoyoon's face so close to him.
‘Ima watch you in detail to make the best sculpture.’
Standing next to her, at this distance, he was close enough that it was possible for him to see any facial fuzz.
In the wind, her ebony hair dispersed gently as it passed.
In Baran village, and in the north, every time there was a need, he would sculpt Seoyoon from what he felt.
He wanted to express bits and bits more of her beauty when creating sculptures.
In this moment, he wanted to imprint a picture permanently onto something instead of his mind.
For Lee Hyun, this was the first time he ever felt that.
‘Need to have a picture, there’s no point in having it in my memory and can’t recall it when I need to…’
He felt as if the whole ocean was drowning in her ambiance.
Seoyoon's beauty was to that extent.
Additionally, the corners or her lip slightly elevated!
If he didn’t see it that close then he would have never saw the change in expression.
‘That’s nice to have.’
Lee Hyun had observed Seoyoon's expression very closely, but he did not know what she was feeling.
Seoyoon was happy, though she did not show a wider smile.
With the boat having been at sea for a long time, she was getting comfier with time.
The professors came out onto the deck and took off their coats.
They appeared to be Marine uniforms!
“This is the perfect time to tell you about this MT trip.”
The remark was made by Professor Ju Jonghun.
The students gathered together on the deck and wait for him to talk in silence.
“As you may have known, the original location of this MT was at Seung Bong Do. It is an extremely beautiful island. But it became clear that for this trip, for the purpose of having a wildlife experience, it was not fitting; so we cancelled. It’ll be better for you to visit Seung Bong Do at a later date.”
Ju Jonghun said this while expanding his smile.
“It’d be good to know in advance that it isn’t Seung Bong Do.”
“Then, where are we going for this MT, professor?”
Asked the senior students, be Ju Jonghun did not leak anything.
“You’ll find that out eventually. In the mean tine, you don’t need to worry too much about it. It’s Sil…nah, though this island makes sense for this trip. It’s truly the wilderness and has the spirit of selflessness; it’s the best location to take advantage of the opportunity to nurture the blazing hot camaraderie!”
Due to the professor’s remark, the students were buzzing busily making guesses.
“Hmm where at. Certainly make sense if it’s one of the islands in the Yellow Sea.”
“Nope, not there.”
There are numerous of beautiful islands belonging Republic of Korea in the Yellow Sea.
The fishermen would board their ship and go fishing, while the rest of their families are to remain working on the fields in wait.
The students were still pondering about the island and had no intention of letting up guessing its name.
But many of the senior students had already given into the immense sense of disappointment and began gazing toward the abandoned Incheon ports.
“I should have never come on this MT.”
“The boat’s rocking.”
“This is a volleyball.”
Conversations broke out with the boys trying to cozy up with the girl they like as they straddled next to the girls.
A moment in time to enjoy the peaceful happiness.
Also, at Lee Hyun’s side was Seoyoon.
Ever since Incheon, she stayed at Lee Hyun’s side.
He was her only trusted friend, so she did not want to leave his side.
‘You’re planning to preoccupy me up till Incheon as well.”
While Lee Hyun was trembling in fear, he did not want to miss the opportunity of seeing Seoyoon's face so close to him.
‘Ima watch you in detail to make the best sculpture.’
Standing next to her, at this distance, he was close enough that it was possible for him to see any facial fuzz.
In the wind, her ebony hair dispersed gently as it passed.
In Baran village, and in the north, every time there was a need, he would sculpt Seoyoon from what he felt.
He wanted to express bits and bits more of her beauty when creating sculptures.
In this moment, he wanted to imprint a picture permanently onto something instead of his mind.
For Lee Hyun, this was the first time he ever felt that.
‘Need to have a picture, there’s no point in having it in my memory and can’t recall it when I need to…’
He felt as if the whole ocean was drowning in her ambiance.
Seoyoon's beauty was to that extent.
Additionally, the corners or her lip slightly elevated!
If he didn’t see it that close then he would have never saw the change in expression.
‘That’s nice to have.’
Lee Hyun had observed Seoyoon's expression very closely, but he did not know what she was feeling.
Seoyoon was happy, though she did not show a wider smile.
With the boat having been at sea for a long time, she was getting comfier with time.
The professors came out onto the deck and took off their coats.
They appeared to be Marine uniforms!
“This is the perfect time to tell you about this MT trip.”
The remark was made by Professor Ju Jonghun.
The students gathered together on the deck and wait for him to talk in silence.
“As you may have known, the original location of this MT was at Seung Bong Do. It is an extremely beautiful island. But it became clear that for this trip, for the purpose of having a wildlife experience, it was not fitting; so we cancelled. It’ll be better for you to visit Seung Bong Do at a later date.”
Ju Jonghun said this while expanding his smile.
“It’d be good to know in advance that it isn’t Seung Bong Do.”
“Then, where are we going for this MT, professor?”
Asked the senior students, be Ju Jonghun did not leak anything.
“You’ll find that out eventually. In the mean tine, you don’t need to worry too much about it. It’s Sil…nah, though this island makes sense for this trip. It’s truly the wilderness and has the spirit of selflessness; it’s the best location to take advantage of the opportunity to nurture the blazing hot camaraderie!”
Due to the professor’s remark, the students were buzzing busily making guesses.
“Hmm where at. Certainly make sense if it’s one of the islands in the Yellow Sea.”
“Nope, not there.”
There are numerous of beautiful islands belonging Republic of Korea in the Yellow Sea.
The fishermen would board their ship and go fishing, while the rest of their families are to remain working on the fields in wait.
The students were still pondering about the island and had no intention of letting up guessing its name.
But many of the senior students had already given into the immense sense of disappointment and began gazing toward the abandoned Incheon ports.
“I should have never come on this MT.”
การแปล กรุณารอสักครู่..
อย่าคาดหวังความอบอุ่นจากลีฮยอน แม้ไก่เขายกเป็นเพียงอาหาร!
***
ท่าเรืออินชอนขั้วริมน้ำ.
นักเรียนที่ได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับการออกไปที่จะเกิดขึ้น 'ที่ถูกใจ' MT.
"Uwhew ก็ในที่สุดวันนี้."
"ฉันเพียงต้องการในวันนี้ไม่ได้มา."
"เท่าไหร่ เรากำลังประสบ gunna.
"รุ่นและอื่นๆ ที่นักเรียนอาวุโสมีอยู่แล้วในการปรากฏตัวซูบผอม.
รุ่นที่เคยทำมาแล้วมอนแทนาไม่ได้ที่ทุกคนโล่งอก.
พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของการเดินทางมอนแทนา .
"แต่มันชายฝั่งในเวลานี้ มันอยู่ในเกาะเล็ก ๆ และสวยเกินไปดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีกว่า.
"" มาคิดว่ามันเป็นครั้งสุดท้ายที่มันเป็นเรื่องยากเพราะเราต้องปีนภูเขาเป็นจำนวนมาก เวลานี้ว่าจะไม่เกิดขึ้น.
"" โอ้ครับสิ่งที่ชนิดของอาหารที่ได้จัดเตรียมกลุ่มของคุณ?
"" ราเม็งทันที เรายังมีประมาณ 1 กิโลกรัมเนื้อหมูที่จะกิน.
"" เสียงจำนวนมากเช่นเรา.
"" ด้วยงบประมาณที่ต่ำนี้ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆ ที่เป็นเช่นนี้.
"นักเรียนใหม่อย่างระมัดระวังการกับผู้สูงอายุในการสั่งซื้อเพลิดเพลินไปกับเวลาของพวกเขา.
วัตถุประสงค์ของการเดินทางมอนแทนาคือการสร้างแรงจูงใจและมันก็เป็นโอกาสที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ!
ลีฮยอนและสมาชิกในกลุ่มของเขายัง huddled ขึ้น.
"อะไรคือ?"
กลุ่มของเขา สมาชิกไม่มีความตั้งใจที่จะแสดงให้เห็นวัสดุและเครื่องมือที่ลีฮยอนได้เตรียม.
ที่มีอยู่ในถุงไวนิลสีดำประกอบไปด้วยสิ่งที่ไม่รู้จัก!
มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์, เตาอบหรือเตาเครื่องครัว.
ไม่มีแม้แต่หนึ่งที่มีรู เจาะลงไปในขณะที่เสียงของความพยายามที่กระพือและเคาะมาจากภายใน.
Kkokkodek! (cockadoo)
"Shup มัน!"
หลังจากตะโกนเจาะลีฮยอนเสียงออกมาจากหยุดที่ไหนเลย.
"...... "
"ไม่มีทาง... "
สร้างความประหลาดใจได้เป็นสมาชิกของกลุ่มตาหนาวเย็นของลีฮยอนให้ปิดเล็กน้อย.
"มีน้อย รสชาติจากเนื้อสัตว์แช่แข็ง.
"ลีฮยอนไม่ได้นำกล่องศ.
มันเป็นหนักและมีราคาแพงที่จะใช้เพียงแค่ครั้งเดียวเพื่อให้เขาไม่ได้เห็นจุด.
แทนเนื้อหมูแช่แข็งถูกโยนลงไปในกล่องโฟม.
จากนั้นเขาก็โยน ไม่กี่ถุงน้ำแข็งพิเศษและปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยเทปตัด.
กับที่มันควรจะสามารถที่จะรักษาระดับที่ประมาณ 23 วัน.
แต่มีจุดที่จะทำมันให้ไก่ไม่มี.
ระหว่างเนื้อดิบแช่แข็งและมี เป็นความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส.
เพราะการที่ราคาขายแตกต่างกัน.
ดังนั้นลีฮยอนเลือกที่จะนำซอสผัดครึ่งหนึ่งที่อายุน้อยที่สุดครึ่งดิบมากกว่าที่มีเขาแช่แข็ง.
ถ้าคุณไม่ได้ลีฮยอนแล้วไม่ได้คิดเกี่ยวกับ
มันหลังจากที่เวลาน้อยมากที่ผ่านมามันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก.
"ถ้าอย่างนั้นขอได้รับบนเรือ เรากำลังแยกย้ายกัน.
"กับอาจารย์ที่นำนักเรียนปฏิบัติตามและนั่งเรือ.
นักเรียนมีความตั้งใจที่จะดูทะเลจากดาดฟ้า no.
คลื่นรีดใจเย็นและนกนางนวลซมเดินข้างต้น.
สำหรับนักเรียนที่มีเวลาแรก บนเรือนี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับพวกเขา.
"โยกเรือของ."
"นี่คือวอลเลย์บอล."
การสนทนาโพล่งออกมากับชายพยายามที่จะสะดวกสบายขึ้นกับผู้หญิงที่พวกเขาต้องการที่พวกเขาคร่อมติดกับสาว ๆ .
ขณะที่ในเวลาเพลิดเพลินไปกับความสุขความสงบสุข.
นอกจากนี้ที่ด้านข้างของลีฮยอนเป็น Seoyoon.
นับตั้งแต่อินชอนเธออยู่ที่ด้านข้างของลีฮยอน.
เขาเป็นคนที่เธอเพื่อนเพียงคนเดียวที่เชื่อถือได้ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการที่จะออกจากด้านข้างของเขา.
'คุณ วางแผนที่จะสาละวนฉันจนถึงอินชอนเช่นกัน.
"ในขณะที่ลีฮยอนสั่นด้วยความกลัวเขาไม่ต้องการที่จะพลาดโอกาสในการมองเห็นใบหน้าSeoyoon เพื่อให้ใกล้ชิดกับเขา. the
'Ima ดูคุณในรายละเอียดที่จะทำให้รูปปั้นที่ดีที่สุด.
ยืน ต่อไปกับเธอในระยะนี้เขาอยู่ใกล้พอที่จะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะเห็นฝอยใด ๆ บนใบหน้า.
ในลม, ผมสีดำของเธอก็แยกย้ายกันไปเบา ๆ ขณะที่มันผ่าน.
ในหมู่บ้าน Baran และในภาคเหนือทุกครั้งที่มี ความจำเป็นที่เขาจะปั้น Seoyoon จากสิ่งที่เขารู้สึกว่า.
เขาต้องการที่จะแสดงบิตและบิตมากขึ้นของความงามของเธอเมื่อมีการสร้างประติมากรรม.
ในขณะนี้เขาต้องการที่จะพิมพ์ภาพอย่างถาวรบนสิ่งที่แทนความคิดของเขา.
สำหรับลีฮยอนนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรู้สึกว่า.
'ต้องมีภาพที่มีจุดในการมีไว้ในหน่วยความจำของฉันและไม่สามารถจำมันเมื่อฉันต้อง ...
เขารู้สึกราวกับว่ามหาสมุทรทั้งการจมน้ำในบรรยากาศของเธอ
ความงาม Seoyoon เป็นขอบเขตที่.
นอกจากนี้มุมหรือริมฝีปากของเธอสูงเล็กน้อย!
ถ้าเขาไม่เห็นว่าปิดแล้วเขาจะไม่เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออก.
'นั่นเป็นเรื่องดีที่จะมี.
ลีฮยอนได้สังเกตเห็นการแสดงออก Seoyoon ของ อย่างใกล้ชิด แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอรู้สึก.
Seoyoon มีความสุขแม้เธอจะไม่ได้แสดงรอยยิ้มกว้าง.
ด้วยเรือยังมีการตั้งรับอยู่ในทะเลเป็นเวลานานเธอได้รับ comfier มีเวลา.
อาจารย์มาออกไป ดาดฟ้าและถอดเสื้อของพวกเขา.
พวกเขาดูเหมือนจะเป็นเครื่องแบบทะเล!
"นี่เป็นเวลาที่ดีที่จะบอกคุณเกี่ยวกับการเดินทางมอนแทนานี้."
คำพูดที่ถูกสร้างขึ้นโดยศาสตราจารย์จูจงฮุน.
นักเรียนที่รวมตัวกันอยู่บนดาดฟ้าและรอให้เขา ที่จะพูดคุยในความเงียบ.
"ในขณะที่คุณอาจจะรู้จักกันในตำแหน่งเดิมของมอนแทนานี้อยู่ที่ซึงบงอย มันเป็นเกาะที่สวยงามมาก แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่าการเดินทางครั้งนี้เพื่อจุดประสงค์ของการมีประสบการณ์สัตว์ป่ามันก็ไม่เหมาะสม; ดังนั้นเราจึงยกเลิก มันจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะเยี่ยมชมบงซึงทำในภายหลัง.
"จูจงฮุนกล่าวว่าขณะที่การขยายรอยยิ้มของเขา."
มันจะเป็นเรื่องที่ดีที่จะรู้ล่วงหน้าว่ามันไม่ได้ซึงบงอย
"" แล้ว ที่เราจะหานี้มอนแทนา, อาจารย์?
"ถามนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาจะจูจงฮุนไม่ได้รั่วไหลอะไร."
คุณจะพบว่าการออกมาในที่สุด ในขวากหนามเฉลี่ยที่คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มัน Sil ... nah แต่เกาะนี้เหมาะสมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ มันอย่างแท้จริงถิ่นทุรกันดารและมีจิตวิญญาณของความเห็นแก่ตัวนั้น มันเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะรักษาความสนิทสนมกันร้อนที่เห็นได้ชัด!
"เนื่องจากคำพูดของอาจารย์นักเรียนถูกหึ่งยุ่งทำให้คาดเดา."
อืมที่อย่าง แน่นอนทำให้รู้สึกว่ามันเป็นหนึ่งในหมู่เกาะในทะเลเหลือง.
"" Nope ไม่มี.
"มีหลายเกาะที่สวยงามเป็นของสาธารณรัฐเกาหลีในทะเลเหลือง. มีชาวประมงจะขึ้นเรือของพวกเขาและไปตกปลาในขณะที่ส่วนที่เหลือ ของครอบครัวของพวกเขาจะยังคงทำงานในทุ่งนาในรอ. นักเรียนที่ได้ยังคงขบคิดเกี่ยวกับเกาะและมีความตั้งใจที่จะให้ขึ้นการคาดเดาชื่อของมันไม่. แต่ส่วนมากของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาได้ให้ไว้แล้วในความรู้สึกอันยิ่งใหญ่ของความผิดหวังและเริ่มจ้อง ต่อพอร์ตที่ถูกทิ้งร้างอินชอน. "ฉันควรจะได้ไม่มาในมอนแทนานี้".
***
ท่าเรืออินชอนขั้วริมน้ำ.
นักเรียนที่ได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับการออกไปที่จะเกิดขึ้น 'ที่ถูกใจ' MT.
"Uwhew ก็ในที่สุดวันนี้."
"ฉันเพียงต้องการในวันนี้ไม่ได้มา."
"เท่าไหร่ เรากำลังประสบ gunna.
"รุ่นและอื่นๆ ที่นักเรียนอาวุโสมีอยู่แล้วในการปรากฏตัวซูบผอม.
รุ่นที่เคยทำมาแล้วมอนแทนาไม่ได้ที่ทุกคนโล่งอก.
พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของการเดินทางมอนแทนา .
"แต่มันชายฝั่งในเวลานี้ มันอยู่ในเกาะเล็ก ๆ และสวยเกินไปดังนั้นจึงเป็นเรื่องดีกว่า.
"" มาคิดว่ามันเป็นครั้งสุดท้ายที่มันเป็นเรื่องยากเพราะเราต้องปีนภูเขาเป็นจำนวนมาก เวลานี้ว่าจะไม่เกิดขึ้น.
"" โอ้ครับสิ่งที่ชนิดของอาหารที่ได้จัดเตรียมกลุ่มของคุณ?
"" ราเม็งทันที เรายังมีประมาณ 1 กิโลกรัมเนื้อหมูที่จะกิน.
"" เสียงจำนวนมากเช่นเรา.
"" ด้วยงบประมาณที่ต่ำนี้ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆ ที่เป็นเช่นนี้.
"นักเรียนใหม่อย่างระมัดระวังการกับผู้สูงอายุในการสั่งซื้อเพลิดเพลินไปกับเวลาของพวกเขา.
วัตถุประสงค์ของการเดินทางมอนแทนาคือการสร้างแรงจูงใจและมันก็เป็นโอกาสที่จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ!
ลีฮยอนและสมาชิกในกลุ่มของเขายัง huddled ขึ้น.
"อะไรคือ?"
กลุ่มของเขา สมาชิกไม่มีความตั้งใจที่จะแสดงให้เห็นวัสดุและเครื่องมือที่ลีฮยอนได้เตรียม.
ที่มีอยู่ในถุงไวนิลสีดำประกอบไปด้วยสิ่งที่ไม่รู้จัก!
มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์, เตาอบหรือเตาเครื่องครัว.
ไม่มีแม้แต่หนึ่งที่มีรู เจาะลงไปในขณะที่เสียงของความพยายามที่กระพือและเคาะมาจากภายใน.
Kkokkodek! (cockadoo)
"Shup มัน!"
หลังจากตะโกนเจาะลีฮยอนเสียงออกมาจากหยุดที่ไหนเลย.
"...... "
"ไม่มีทาง... "
สร้างความประหลาดใจได้เป็นสมาชิกของกลุ่มตาหนาวเย็นของลีฮยอนให้ปิดเล็กน้อย.
"มีน้อย รสชาติจากเนื้อสัตว์แช่แข็ง.
"ลีฮยอนไม่ได้นำกล่องศ.
มันเป็นหนักและมีราคาแพงที่จะใช้เพียงแค่ครั้งเดียวเพื่อให้เขาไม่ได้เห็นจุด.
แทนเนื้อหมูแช่แข็งถูกโยนลงไปในกล่องโฟม.
จากนั้นเขาก็โยน ไม่กี่ถุงน้ำแข็งพิเศษและปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยเทปตัด.
กับที่มันควรจะสามารถที่จะรักษาระดับที่ประมาณ 23 วัน.
แต่มีจุดที่จะทำมันให้ไก่ไม่มี.
ระหว่างเนื้อดิบแช่แข็งและมี เป็นความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส.
เพราะการที่ราคาขายแตกต่างกัน.
ดังนั้นลีฮยอนเลือกที่จะนำซอสผัดครึ่งหนึ่งที่อายุน้อยที่สุดครึ่งดิบมากกว่าที่มีเขาแช่แข็ง.
ถ้าคุณไม่ได้ลีฮยอนแล้วไม่ได้คิดเกี่ยวกับ
มันหลังจากที่เวลาน้อยมากที่ผ่านมามันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก.
"ถ้าอย่างนั้นขอได้รับบนเรือ เรากำลังแยกย้ายกัน.
"กับอาจารย์ที่นำนักเรียนปฏิบัติตามและนั่งเรือ.
นักเรียนมีความตั้งใจที่จะดูทะเลจากดาดฟ้า no.
คลื่นรีดใจเย็นและนกนางนวลซมเดินข้างต้น.
สำหรับนักเรียนที่มีเวลาแรก บนเรือนี้เป็นประสบการณ์ที่แปลกมากสำหรับพวกเขา.
"โยกเรือของ."
"นี่คือวอลเลย์บอล."
การสนทนาโพล่งออกมากับชายพยายามที่จะสะดวกสบายขึ้นกับผู้หญิงที่พวกเขาต้องการที่พวกเขาคร่อมติดกับสาว ๆ .
ขณะที่ในเวลาเพลิดเพลินไปกับความสุขความสงบสุข.
นอกจากนี้ที่ด้านข้างของลีฮยอนเป็น Seoyoon.
นับตั้งแต่อินชอนเธออยู่ที่ด้านข้างของลีฮยอน.
เขาเป็นคนที่เธอเพื่อนเพียงคนเดียวที่เชื่อถือได้ดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการที่จะออกจากด้านข้างของเขา.
'คุณ วางแผนที่จะสาละวนฉันจนถึงอินชอนเช่นกัน.
"ในขณะที่ลีฮยอนสั่นด้วยความกลัวเขาไม่ต้องการที่จะพลาดโอกาสในการมองเห็นใบหน้าSeoyoon เพื่อให้ใกล้ชิดกับเขา. the
'Ima ดูคุณในรายละเอียดที่จะทำให้รูปปั้นที่ดีที่สุด.
ยืน ต่อไปกับเธอในระยะนี้เขาอยู่ใกล้พอที่จะทำให้มันเป็นไปได้สำหรับเขาที่จะเห็นฝอยใด ๆ บนใบหน้า.
ในลม, ผมสีดำของเธอก็แยกย้ายกันไปเบา ๆ ขณะที่มันผ่าน.
ในหมู่บ้าน Baran และในภาคเหนือทุกครั้งที่มี ความจำเป็นที่เขาจะปั้น Seoyoon จากสิ่งที่เขารู้สึกว่า.
เขาต้องการที่จะแสดงบิตและบิตมากขึ้นของความงามของเธอเมื่อมีการสร้างประติมากรรม.
ในขณะนี้เขาต้องการที่จะพิมพ์ภาพอย่างถาวรบนสิ่งที่แทนความคิดของเขา.
สำหรับลีฮยอนนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาเคยรู้สึกว่า.
'ต้องมีภาพที่มีจุดในการมีไว้ในหน่วยความจำของฉันและไม่สามารถจำมันเมื่อฉันต้อง ...
เขารู้สึกราวกับว่ามหาสมุทรทั้งการจมน้ำในบรรยากาศของเธอ
ความงาม Seoyoon เป็นขอบเขตที่.
นอกจากนี้มุมหรือริมฝีปากของเธอสูงเล็กน้อย!
ถ้าเขาไม่เห็นว่าปิดแล้วเขาจะไม่เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออก.
'นั่นเป็นเรื่องดีที่จะมี.
ลีฮยอนได้สังเกตเห็นการแสดงออก Seoyoon ของ อย่างใกล้ชิด แต่เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอรู้สึก.
Seoyoon มีความสุขแม้เธอจะไม่ได้แสดงรอยยิ้มกว้าง.
ด้วยเรือยังมีการตั้งรับอยู่ในทะเลเป็นเวลานานเธอได้รับ comfier มีเวลา.
อาจารย์มาออกไป ดาดฟ้าและถอดเสื้อของพวกเขา.
พวกเขาดูเหมือนจะเป็นเครื่องแบบทะเล!
"นี่เป็นเวลาที่ดีที่จะบอกคุณเกี่ยวกับการเดินทางมอนแทนานี้."
คำพูดที่ถูกสร้างขึ้นโดยศาสตราจารย์จูจงฮุน.
นักเรียนที่รวมตัวกันอยู่บนดาดฟ้าและรอให้เขา ที่จะพูดคุยในความเงียบ.
"ในขณะที่คุณอาจจะรู้จักกันในตำแหน่งเดิมของมอนแทนานี้อยู่ที่ซึงบงอย มันเป็นเกาะที่สวยงามมาก แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่าการเดินทางครั้งนี้เพื่อจุดประสงค์ของการมีประสบการณ์สัตว์ป่ามันก็ไม่เหมาะสม; ดังนั้นเราจึงยกเลิก มันจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะเยี่ยมชมบงซึงทำในภายหลัง.
"จูจงฮุนกล่าวว่าขณะที่การขยายรอยยิ้มของเขา."
มันจะเป็นเรื่องที่ดีที่จะรู้ล่วงหน้าว่ามันไม่ได้ซึงบงอย
"" แล้ว ที่เราจะหานี้มอนแทนา, อาจารย์?
"ถามนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาจะจูจงฮุนไม่ได้รั่วไหลอะไร."
คุณจะพบว่าการออกมาในที่สุด ในขวากหนามเฉลี่ยที่คุณไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ มัน Sil ... nah แต่เกาะนี้เหมาะสมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ มันอย่างแท้จริงถิ่นทุรกันดารและมีจิตวิญญาณของความเห็นแก่ตัวนั้น มันเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสที่จะรักษาความสนิทสนมกันร้อนที่เห็นได้ชัด!
"เนื่องจากคำพูดของอาจารย์นักเรียนถูกหึ่งยุ่งทำให้คาดเดา."
อืมที่อย่าง แน่นอนทำให้รู้สึกว่ามันเป็นหนึ่งในหมู่เกาะในทะเลเหลือง.
"" Nope ไม่มี.
"มีหลายเกาะที่สวยงามเป็นของสาธารณรัฐเกาหลีในทะเลเหลือง. มีชาวประมงจะขึ้นเรือของพวกเขาและไปตกปลาในขณะที่ส่วนที่เหลือ ของครอบครัวของพวกเขาจะยังคงทำงานในทุ่งนาในรอ. นักเรียนที่ได้ยังคงขบคิดเกี่ยวกับเกาะและมีความตั้งใจที่จะให้ขึ้นการคาดเดาชื่อของมันไม่. แต่ส่วนมากของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาได้ให้ไว้แล้วในความรู้สึกอันยิ่งใหญ่ของความผิดหวังและเริ่มจ้อง ต่อพอร์ตที่ถูกทิ้งร้างอินชอน. "ฉันควรจะได้ไม่มาในมอนแทนานี้".
การแปล กรุณารอสักครู่..
ไม่หวังให้ความอบอุ่นจาก ลี ฮยุน แม้แต่ไก่ที่เขาเลี้ยงเป็นอาหาร
* * * ริมท่าเรืออินชอน terminal
นักเรียนคุยกันไปเกี่ยวกับที่จะเกิดขึ้น ' รื่นรมย์ ' Mt .
" uwhew ในที่สุดมันก็วันนี้ "
" ฉันเพียงต้องการที่วันนี้ไม่ได้มา "
" เท่าไหร่ เราก็จะประสบ "
ปี 2 และยิ่งรุ่นพี่นักเรียน แล้วในซีดเซียวปรากฏ .
รุ่นที่เคยทำค่ายไม่ได้ เลยโล่งอก
พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของ MT ทริป .
" แต่ฝั่งเวลาประมาณนี้ มันเป็นขนาดเล็กและเกาะสวยเกินไป เลยดีกว่า "
" มาคิดดู ครั้งสุดท้ายมันก็ยากเพราะเราต้องปีนภูเขามากมายเลย คราวนี้ มันก็จะไม่เกิดขึ้น "
" โอ้ BTW ,ชนิดของอาหารแล้ว กลุ่มเตรียม ? "
" ทันทีครับ นอกจากนี้เรายังได้ประมาณ 1 กิโล เนื้อหมูกิน . "
" ฟังดูเหมือนเรา "
" ด้วยงบประมาณต่ำนี้ ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆ มีอย่างนี้ด้วย "
นักเรียนใหม่อย่างสละให้รุ่นพี่ในการเพลิดเพลินกับเวลาของพวกเขา .
จุดประสงค์ของ MT ทริปเพื่อสร้างแรงจูงใจ และมันเป็นโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ !
ลีฮยอนและสมาชิกกลุ่มของเขายัง huddled .
" คืออะไร ? "
สมาชิกกลุ่มของเขามีความตั้งใจที่จะแสดงเครื่องมือและวัสดุ ลีฮยอนเตรียม .
ที่มีอยู่ในถุงไวนิลสีดำ จำนวนไม่ทราบ !
มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์ , เตา หรือหม้อ
มีแม้แต่หนึ่งที่มีรูพรุนลงไป ในขณะที่เสียงของการต่อสู้ดิ้นและทุบออกมาจากภายใน kkokkodek
! ( cockadoo )
" shup มัน ! "
หลังจากที่ลีฮยอนเจาะตะโกนเสียงออกมาจากไม่มีที่ไหนเลยหยุด . . . . . . . "
"
"
" ไม่มีทาง . . . . . . . เพื่อสมาชิกกลุ่มประหลาดใจ ดวงตาเย็นชาของลีฮุน
ปล่อยเล็กน้อย" มันอร่อยน้อยลงจากเนื้อแช่แข็ง "
ลีฮยอนไม่ได้เอากล่องน้ำแข็ง .
มันหนักและแพง ใช้เพียงครั้งเดียวแล้วเขาไม่เห็นจุด .
แทน , เนื้อหมูแช่แข็ง ถูกโยนเข้าไปในกล่องโฟม .
จากนั้นเขาก็โยนในบางพิเศษและน้ำแข็งถุง ปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยการตัดเทป .
ที่ มันควรจะสามารถที่จะรักษาที่ระดับประมาณ 23 วัน
อย่างไรก็ตามไม่มีประโยชน์ที่จะทำไก่ .
ระหว่างวัตถุดิบและเนื้อแช่แข็ง มีความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส .
เพราะราคาขายที่แตกต่างกัน .
ดังนั้น ลีฮยอนเลือกที่จะพาน้องครึ่งดิบครึ่งทอดซอสมากกว่ามีเขาแช่แข็ง .
ถ้าคุณไม่ใช่ ลี ฮยอนก็อย่าแม้แต่จะคิด
หลังสักหน่อย เวลาผ่านไป มันใช่เวลาที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก
* * * ริมท่าเรืออินชอน terminal
นักเรียนคุยกันไปเกี่ยวกับที่จะเกิดขึ้น ' รื่นรมย์ ' Mt .
" uwhew ในที่สุดมันก็วันนี้ "
" ฉันเพียงต้องการที่วันนี้ไม่ได้มา "
" เท่าไหร่ เราก็จะประสบ "
ปี 2 และยิ่งรุ่นพี่นักเรียน แล้วในซีดเซียวปรากฏ .
รุ่นที่เคยทำค่ายไม่ได้ เลยโล่งอก
พวกเขาไม่มั่นใจเกี่ยวกับแนวคิดพิเศษของ MT ทริป .
" แต่ฝั่งเวลาประมาณนี้ มันเป็นขนาดเล็กและเกาะสวยเกินไป เลยดีกว่า "
" มาคิดดู ครั้งสุดท้ายมันก็ยากเพราะเราต้องปีนภูเขามากมายเลย คราวนี้ มันก็จะไม่เกิดขึ้น "
" โอ้ BTW ,ชนิดของอาหารแล้ว กลุ่มเตรียม ? "
" ทันทีครับ นอกจากนี้เรายังได้ประมาณ 1 กิโล เนื้อหมูกิน . "
" ฟังดูเหมือนเรา "
" ด้วยงบประมาณต่ำนี้ ฉันเดิมพันทั้งหมดที่กลุ่มอื่น ๆ มีอย่างนี้ด้วย "
นักเรียนใหม่อย่างสละให้รุ่นพี่ในการเพลิดเพลินกับเวลาของพวกเขา .
จุดประสงค์ของ MT ทริปเพื่อสร้างแรงจูงใจ และมันเป็นโอกาสที่จะทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สูงอายุ !
ลีฮยอนและสมาชิกกลุ่มของเขายัง huddled .
" คืออะไร ? "
สมาชิกกลุ่มของเขามีความตั้งใจที่จะแสดงเครื่องมือและวัสดุ ลีฮยอนเตรียม .
ที่มีอยู่ในถุงไวนิลสีดำ จำนวนไม่ทราบ !
มันไม่ได้รู้สึกเหมือนเครื่องมือปกติเช่นเต็นท์ , เตา หรือหม้อ
มีแม้แต่หนึ่งที่มีรูพรุนลงไป ในขณะที่เสียงของการต่อสู้ดิ้นและทุบออกมาจากภายใน kkokkodek
! ( cockadoo )
" shup มัน ! "
หลังจากที่ลีฮยอนเจาะตะโกนเสียงออกมาจากไม่มีที่ไหนเลยหยุด . . . . . . . "
"
"
" ไม่มีทาง . . . . . . . เพื่อสมาชิกกลุ่มประหลาดใจ ดวงตาเย็นชาของลีฮุน
ปล่อยเล็กน้อย" มันอร่อยน้อยลงจากเนื้อแช่แข็ง "
ลีฮยอนไม่ได้เอากล่องน้ำแข็ง .
มันหนักและแพง ใช้เพียงครั้งเดียวแล้วเขาไม่เห็นจุด .
แทน , เนื้อหมูแช่แข็ง ถูกโยนเข้าไปในกล่องโฟม .
จากนั้นเขาก็โยนในบางพิเศษและน้ำแข็งถุง ปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ด้วยการตัดเทป .
ที่ มันควรจะสามารถที่จะรักษาที่ระดับประมาณ 23 วัน
อย่างไรก็ตามไม่มีประโยชน์ที่จะทำไก่ .
ระหว่างวัตถุดิบและเนื้อแช่แข็ง มีความแตกต่างที่ลึกซึ้งในรส .
เพราะราคาขายที่แตกต่างกัน .
ดังนั้น ลีฮยอนเลือกที่จะพาน้องครึ่งดิบครึ่งทอดซอสมากกว่ามีเขาแช่แข็ง .
ถ้าคุณไม่ใช่ ลี ฮยอนก็อย่าแม้แต่จะคิด
หลังสักหน่อย เวลาผ่านไป มันใช่เวลาที่จะได้รับบนเรือข้ามฟาก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- วันนี้ฉันจะพูดถึงประสบการณ์ที่สยองที่สุด
- mulberry tree in the prevention and cont
- U did sex?
- Home Loan Cal
- pick 10 berrires
- well share
- Die out
- Die out
- 麻烦
- because the participants in these studie
- Matching
- i must tell you as a man
- Buzz out: Rumored Talks of Cast & Crew f
- because the participants in these studie
- Clarity
- ulberry (Morus L) is an economical impor
- all the way
- ulberry (Morus L) is an economical impor
- A typical license code looks similar to
- PAPER BOOKS WERE supposed to be dead by
- คุณกำลังหาอะไร
- What agent characteristic most attribute
- 能不麻烦吗？
- 인사말
