“Oh my!”The second bouquet had of c

“Oh my!”

The second bouquet had of course been prepared for Ruth.

The chocolate that Koutarou had gotten on Valentine's Day had been made by both Theia and Ruth. So two bouquets were required to repay them.

“Isn't that great, Ruth?”

“Yes! Thank you very much, Satomi-sama!”

As Ruth received the bouquet, she held it against her chest, like a child that had been given a treasure. It was an unexpected present from the boy she had feelings for. And since Ruth hadn't expected to get a bouquet for herself, she was really happy. As large tears streamed down from her eyes, she repeatedly thanked Koutarou.

“Thank you, Satomi-sama! I will take great care of them!”

“Thank you, pleb. I am glad you didn't forget about Ruth”

“Y-Yeah...”

With both Theia and Ruth being grateful towards him, Koutarou couldn't help but be embarrassed. He was inexperienced when it came to events like Valentine's Day and wasn't used to people thanking him directly.

“I'm going on ahead”

”Satomi-sama?”

“What's wrong, pleb?”

That's why Koutarou took the luggage from Ruth as well and left the two behind as if he was trying to run away. He wanted to get away from them as quickly as possible so he could catch his breath.

“Fufufu... we were only thanking him. He should just boldly accept it...”

“But that's just what Satomi-sama is like”

“Yes... that's true...”

With a tulip bouquet in hand, Theia and Ruth stared at Koutarou's back as he hurriedly left. After he vanished around a corner, Ruth looked down on the bouquet in her hand.

“...Your highness, are you aware of the meaning of the tulip in the flower language?”

Upon hearing Ruth speak, Theia also looked down at her bouquet. The crimson tulips were beautiful. Sadly, since Theia's pupils were so moist, she couldn't fully enjoy their beauty.

“No. I only just learned what the flower looks like. I have never looked up the flower language”

Theia shook her head and tears streamed down her cheeks and spilled onto the tulips.

“The meaning of crimson tulips is true love”

“...True... love...”

As Theia repeated the meaning, she instinctively looked towards Ruth. And since Ruth was looking back at her, the two stared at each other. After a light nod, Ruth continued speaking.

“But since it's Satomi-sama, he probably didn't do it consciously”

Kenji might have been able to do so, but it was hard to imagine Koutarou presenting the two with tulips on purpose. He had only picked them because Theia seemed to have taken a liking to them. That's what the two believed.

“Even if he did chose them on purpose, it probably wasn't referring to the love between a man and a woman. But even then―”

“It is without a doubt true love, huh...”

Theia finished Ruth's sentence.

She put a little force into her arms, and the bouquets wrapping paper rustled.

“Yes. That is what I think”

Ruth affirmed Theia's words with a smile. That had been what she wanted to say.

“Seriously... what a difficult man...”

“...Master... thank you very much...”

Both Theia and Ruth knew that the flower language for these flowers being true love was just a coincidence. But they didn't doubt that this present had come from Koutarou's true love. They both felt that Koutarou really treasured them. They were a bit sad that it wasn't the romantic kind of love, but even then they were happy for his feelings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ ฉัน! "ช่อที่สองหลักสูตรได้ถูกเตรียมไว้สำหรับนางรูธช็อกโกแลตที่มีอากาศ Koutarou ในวันวาเลนไทน์ได้ถูกทำ โดย Theia และรู ช่อที่สองดังนั้นจำเป็นต้องชำระคืนให้"ไม่มีความดี รู? ""ใช่ ขอบคุณมาก Satomi เน"เป็นรูได้รับช่อดอกไม้ เธอถือมันกับหน้าอกของเธอ เหมือนเด็กที่ได้รับสมบัติ มันเป็นปัจจุบันไม่คาดคิดจากเด็กความรู้สึกสำหรับเธอ และตั้งแต่รูไม่คาดว่าจะได้รับช่อสำหรับตัวเอง เธอมีความสุข เป็นใหญ่น้ำตาสตรีมลงจากดวงตาของเธอ เธอซ้ำ ๆ ขอบคุณ Koutarou"ขอบคุณ Satomi เน ฉันจะใช้จนได้""ขอบคุณ pleb ฉันดีใจที่คุณไม่ได้ลืมรู""Y-ใช่..."มี Theia และการกตัญญูต่อเขารู Koutarou ไม่สามารถช่วย แต่อาย เขามีประสบการณ์เมื่อมันมาถึงเหตุการณ์เช่นวันวาเลนไทน์ และไม่ใช้คนที่ขอบคุณเขาโดยตรง"ฉันจะอยู่ข้างหน้า""Satomi มา""มีอะไรผิดปกติ pleb ? "จึง Koutarou เอากระเป๋าจากรูเป็นอย่างดี และทิ้งสองว่าเขาพยายามที่หนี เขาต้องการให้เร็วที่สุดเพื่อให้เขาสามารถจับลมหายใจของเขา"Fufufu...เราได้เท่านั้นขอบคุณเขา เขาเพียงแค่กล้าควรยอมรับมัน... ""แต่ว่าเป็นเพียงสิ่ง Satomi เนเช่น""ใช่...ที่เป็นความจริง..."มีช่อดอกทิวลิปมือ Theia และรูจ้องไปที่หลังของ Koutarou เป็นเขาซ้ายรีบ หลังจากที่เขาหายไปรอบมุม รูมองลงไปในช่อดอกไม้ในมือของเธอ“... ฝ่าบาท รับทราบถึงความหมายของดอกทิวลิปในภาษาดอกไม้คุณ? "เมื่อได้ยิน นางรูธพูด Theia ยัง มองลงไปในช่อดอกไม้ของเธอ ดอกทิวลิปสีแดงสดสวยงามได้ เศร้า เนื่องจากนักเรียนของ Theia ได้ชุ่มชื้น เธอไม่สามารถเพลิดเพลินกับความงามของพวกเขา"หมายเลขผมเพียงเรียนรู้ดอกไม้เหมือนกัน ฉันไม่เคยได้ดูค่าภาษาดอกไม้"Theia ลำบากเธอหัว และน้ำตาสตรีมลงแก้มเธอ และหกลงในดอกทิวลิป"ความหมายของดอกทิวลิปสีแดงสดเป็นความรัก"“... เป็นจริง...ความรัก..."เป็น Theia ซ้ำความหมาย เธอสัญชาตญาณมองไปทางรู และตั้งแต่รูมองกลับเธอ สองจ้องไปที่อื่น หลังจากพยักหน้าเบา รูยังคงพูด"แต่เนื่องจากเป็น Satomi เน คงไม่ได้ทำมันมีสติ"เคนจิได้ให้ทำเช่นนั้น แต่มันก็ยากที่จะจินตนาการนำเสนอสองกับดอกทิวลิปบน Koutarou เขามีการเบิกสินค้าเหล่านั้นได้ต่อ เพราะ Theia ดูเหมือน ได้ตามไป เชื่อว่าของทั้งสองได้"แม้ว่าเขาไม่ได้เลือกพวกเขาบน มันอาจจะไม่ได้หมายถึงความรักระหว่างผู้ชายและผู้หญิง แต่แม้ then―""มันไม่มีสงสัยจริงรัก ฮะ..."Theia จบประโยคด้วยเธอใส่แรงเล็กน้อยแขน และกระดาษห่อช่อ rustled"ใช่ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด"นางรูธยืนยันคำของ Theia ด้วยรอยยิ้ม ที่ได้รับสิ่งที่เธอต้องการพูด"อย่างจริงจัง...คนยาก. ... "“...Master... thank you very much...”Both Theia and Ruth knew that the flower language for these flowers being true love was just a coincidence. But they didn't doubt that this present had come from Koutarou's true love. They both felt that Koutarou really treasured them. They were a bit sad that it wasn't the romantic kind of love, but even then they were happy for his feelings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ ! "ช่อที่สอง มีแน่นอน ถูกเตรียมไว้สำหรับความเสียใจช็อกโกแลตที่โคทาโร่ได้ในวันวาเลนไทน์ได้ทั้งเธียและรูธ ดังนั้นสองช่อที่ต้องตอบแทนพวกเขา" ดีจังเลย รูธ "" ใช่ ! ขอบคุณมาก ซาโตมิ ซามะ ! "ขณะที่รูธได้รับช่อดอกไม้ เธอถือมันกับหน้าอกของเธอ เหมือนกับเด็กที่ได้รับสมบัติ มันคือของขวัญที่ไม่คาดคิดจากเด็กผู้ชายที่เธอมีใจให้ และเนื่องจาก รูท ไม่ได้คาดหวังที่จะได้รับช่อดอกไม้ให้ตัวเอง เธอมีความสุขจริงๆ ขณะที่น้ำตาสตรีมมิ่งลงจากตาของเธอ เธอซ้ำ ๆขอบคุณ โคทาโร่ ." ขอบคุณ ซาโตมิ ซามะ ! ผมจะดูแลที่ดีของพวกเขา "" ขอบคุณ สามัญชน . ผมดีใจที่คุณไม่ลืมเกี่ยวกับรูธ "" ใช่ . . . . . . . . "กับทั้งเธียและรูธกตัญญูต่อเขา โคทาโร่ไม่สามารถช่วย แต่อาย เขาเป็นมือใหม่เมื่อมันมาถึงเหตุการณ์ เช่น วันวาเลนไทน์ และไม่ได้ใช้คนขอบคุณเขาโดยตรง" ฉันไปก่อนนะ "" ซาโตมิซามะ ? "" เป็นอะไรไป สามัญชน ? "นั่นเป็นเหตุผลที่โคทาโร่เอาที่เก็บจากรูทเช่นกัน และเหลือ 2 หลัง ถ้าเขาพยายามจะหนี เขาอยากจะไปจากเขาให้เร็วที่สุด เพื่อที่เขาจะได้หายใจ" fufufu . . . . . . . เราก็ขอบคุณเขา เขาจะกล้ายอมรับมัน . . . . . . . "" แต่อะไรที่ซาโตมิซามะเป็นเหมือน "" ใช่ . . . . . . . นั่นก็จริง . . . . . . . "กับดอกทิวลิปช่อในมือ เธียและรูธจ้องโคทาโร่กลับขณะที่เขารีบร้อนออกไป หลังจากที่เขาหายไป รอบมุม รูธมองช่อดอกไม้ที่อยู่ในมือของเธอ" . . . . . . . องค์ชาย ท่านทราบความหมายของดอกทิวลิป ในภาษาของดอกไม้ ? "เมื่อได้ยินรูธพูดเธียก็ก้มลงมองช่อดอกไม้ของเธอ ดอกทิวลิปสีแดงสวยงามมาก เศร้าตั้งแต่เธียของนักเรียนเพื่อให้ชื้น เธอไม่ได้เต็มที่ ความงามของพวกเขา" ไม่ ฉันเพิ่งได้เรียนรู้ว่าดอกหน้าตาเป็นยังไง ผมเคยดูภาษาของดอกไม้ "เธียส่ายหน้าและน้ำตาพรั่งพรูลงบนแก้มของเธอและหกลงบนดอกทิวลิป" ความหมายของดอกทิวลิปสีแดง คือ ความรักที่แท้จริง "" . . . . . . . จริง . . . . . . . ความรัก . . . . . . . "เป็นเธียซ้ำความหมาย เธอสัญชาตญาณมองกับรูธ และตั้งแต่รูทก็มองกลับมาที่เธอ ทั้งสองจ้องมองที่แต่ละอื่น ๆ หลังจากพยักหน้าเบา รูธยังคงพูด" แต่ในเมื่อมันซาโตมิซามะ เขาอาจจะไม่ได้ทำอย่างมีสติ "เคนจิอาจได้รับสามารถที่จะทำเช่นนั้นได้ แต่มันก็ยากที่จะคิดเสนอสองกับทิวลิปในวัตถุประสงค์ โคทาโร่ . เขาเลือกเพราะเธียดูเหมือนจะชอบมัน นั่นคือสิ่งที่ทั้งสองเชื่อว่า" ถ้าเขาเลือกมา เพราะมันอาจจะไม่ได้หมายถึงความรักระหว่างผู้ชายและผู้หญิง แต่ว่าผมอยาก "" มันไม่ต้องสงสัยเลยว่ารักแท้ . . . . . . . "เธียจบรูทของประโยคเธอใช้แรงน้อยในอ้อมแขน และกระดาษห่อช่อดอกไม้ rustled ." ครับ นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่ารูธ ยืนยันคำพูดเธียกับรอยยิ้ม นั่นเป็นสิ่งที่เธออยากพูด" จริงๆนะ . . . . . . . ผู้ชายอะไร . . . . . . . ยาก "" . . . . . . . อาจารย์ . . . . . . . ขอบคุณมากครับ . . . . . . . "ทั้งเธียและรูธรู้ว่าภาษาเหล่านี้เป็นดอกไม้ ดอกไม้ ความรักที่แท้จริง เป็นแค่ความบังเอิญ แต่พวกเขาไม่สงสัยว่าของขวัญชิ้นนี้ได้มาจากรักแท้ โคทาโร่ ) พวกเขาทั้งสองรู้สึกว่าโคทาโร่จริงๆ สมบัติเหล่านั้น มันเศร้านะที่ไม่ใช่ประเภทโรแมนติกของความรัก แต่แม้แล้วพวกเขามีความสุขสำหรับความรู้สึกของเขา