Survivors of bone cancers or soft-t

Survivors of bone cancers or soft-tissue sarcomas comprise 17% of the CCSS cohort and 21% of all survivors who experienced SMNs, 20% of which were breast cancer. Risk of cancer was increased among siblings of sarcoma survivors and those of survivors with SMNs. Risk of breast cancer was increased among sarcoma survivors not treated with radiotherapy, and risk of secondary sarcoma was increased in primary sarcoma survivors and those with a family history of cancer.This is consistent with data showing an association between soft tissue sarcoma and breast cancer or sarcomas as SMNs in patients or close relatives and suggests the need for further study of the interactions between genetic predisposition, disease, and treatment. The collection of genomic DNA from the CCSS cohort has provided an opportunity to investigate genetic susceptibility to subsequent cancers. Of particular interest is the demonstration of a strong association between exposure to radiation therapy and the high risk of SNs. Molecular epidemiology studies will be necessary to address the role of genetics in the observed interindividual variation in risk of subsequent cancers and will be possible only with continuing follow-up of this cohort..

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้รอดชีวิตมะเร็งกระดูกหรือ sarcomas เนื้อเยื่ออ่อนประกอบด้วย 17% ของ CCSS cohort และ 21% ของผู้รอดชีวิตทั้งหมดที่มีประสบการณ์ SMNs, 20% ที่ถูกมะเร็งเต้านม ความเสี่ยงของโรคมะเร็งเพิ่มขึ้นในหมู่พี่น้องของ sarcoma ผู้รอดชีวิตของผู้รอดชีวิตกับ SMNs การความเสี่ยงของมะเร็งเต้านมเพิ่มขึ้นระหว่าง sarcoma ผู้ไม่รักษา ด้วยการฉายแสง และ sarcoma รองความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในหลัก sarcoma ผู้รอดชีวิตและผู้ที่ มีประวัติครอบครัวเป็นโรคมะเร็ง นี้สอดคล้องกับข้อมูลแสดงความสัมพันธ์ระหว่างมะเร็ง sarcoma และเต้านมเนื้อเยื่ออ่อนหรือ sarcomas เป็น SMNs ในผู้ป่วยหรือญาติใกล้ชิด และแนะนำจำเป็นต้องศึกษาเพิ่มเติมของการโต้ตอบ ระหว่าง predisposition พันธุกรรม โรค รักษา คอลเลกชันของ genomic DNA จาก CCSS cohort ได้ให้โอกาสในการตรวจสอบอ่อนแอทางพันธุกรรมกับโรคมะเร็งตามมา สนใจโดยเฉพาะเป็นการสาธิตมั่นระหว่างสัมผัสกับรังสีบำบัดและความเสี่ยงสูงของ SNs การศึกษาระบาดวิทยาโมเลกุลจะจำเป็นในการบทบาทของพันธุศาสตร์ในรูปแบบ interindividual พบในความเสี่ยงของโรคมะเร็งตามมา และจะเป็นไปได้เท่ากับการติดตามผลของ cohort นี้...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้รอดชีวิตจากโรคมะเร็งกระดูกหรือมะเร็งเนื้อเยื่ออ่อนประกอบด้วย 17% ของหมู่ CCSS และ 21% ของผู้รอดชีวิตทุกคนที่มีประสบการณ์ SMNs 20% ซึ่งเป็นโรคมะเร็งเต้านม ความเสี่ยงของการเป็นโรคมะเร็งเพิ่มขึ้นในหมู่พี่น้องของผู้รอดชีวิตเนื้องอกและผู้รอดชีวิตด้วย SMNs ความเสี่ยงของการเป็นมะเร็งเต้านมเพิ่มขึ้นในหมู่ผู้รอดชีวิตเนื้องอกไม่ได้รับการรักษาด้วยรังสีรักษาและความเสี่ยงของซิรองเพิ่มขึ้นในผู้รอดชีวิตซิประถมศึกษาและผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็น cancer.This มีความสอดคล้องกับข้อมูลที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างซิเนื้อเยื่ออ่อนและมะเร็งเต้านมหรือ มะเร็งเป็น SMNs ในผู้ป่วยหรือญาติสนิทและแสดงให้เห็นความจำเป็นในการศึกษาต่อของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างพันธุกรรมโรคและการรักษา คอลเลกชันของดีเอ็นเอจากการศึกษา CCSS ได้ให้โอกาสที่จะตรวจสอบความอ่อนแอทางพันธุกรรมเพื่อการเกิดโรคมะเร็งในภายหลัง น่าสนใจเป็นพิเศษคือการสาธิตของการเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างการสัมผัสกับรังสีรักษาและมีความเสี่ยงสูงของ SNS การศึกษาระบาดวิทยาโมเลกุลจะมีความจำเป็นที่จะอยู่ในบทบาทของพันธุศาสตร์ในการสังเกตการเปลี่ยนแปลง interindividual ความเสี่ยงของโรคมะเร็งตามมาและจะเป็นไปได้เท่านั้นที่มีอย่างต่อเนื่องในการติดตามของหมู่คนนี้ ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้รอดชีวิตจากมะเร็งกระดูก หรือ soft-tissue sarcomas ประกอบด้วย 17 % ของแสดงให้เห็นเพื่อนร่วมงานและ 21% ของผู้รอดชีวิตที่มีประสบการณ์ smns 20% ซึ่งเป็นมะเร็งเต้านม ความเสี่ยงของโรคมะเร็งที่เพิ่มขึ้นในหมู่พี่น้องของโคมาผู้รอดชีวิตและผู้รอดชีวิตด้วย smns . เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งเต้านมเพิ่มขึ้นในหมู่โคมาผู้รอดชีวิตไม่ได้รับการรักษาด้วยรังสีรักษาและความเสี่ยงของมัธยมโคมาเพิ่มขึ้นในผู้รอดชีวิตโคมาหลักและผู้ที่มีประวัติครอบครัวเป็นโรคมะเร็ง ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างก้อนเนื้อมะเร็งเนื้อเยื่ออ่อน และมะเร็งเต้านม หรือ sarcomas เป็น smns ในผู้ป่วยหรือญาติใกล้ชิด และเสนอความต้องการศึกษาต่อของปฏิสัมพันธ์ระหว่างใจโอนเอียงทางพันธุกรรม โรคและการรักษาคอลเลกชันของดีเอ็นเอจากแสดงให้เห็นหรือไม่ได้ให้มีโอกาสศึกษาพันธุกรรมเกิดโรคมะเร็งตามมา ที่น่าสนใจโดยเฉพาะคือการสาธิตของสมาคมที่แข็งแกร่งระหว่างการรักษาด้วยรังสีและความเสี่ยงสูงของเครือข่ายสังคมออนไลน์การศึกษาระบาดวิทยาโมเลกุลจะต้องอยู่ในบทบาทของพันธุศาสตร์ใน interindividual สังเกตการเปลี่ยนแปลงในความเสี่ยงของมะเร็งตามมาและจะเป็นไปได้เฉพาะกับเพื่อนร่วมงาน . . . . . . .
ติดตามเรื่องนี้อย่างต่อเนื่อง