Every organization, as soon as it g

Every organization, as soon as it gets to any size (perhaps 1,000 people), begins to feel a need to systematize its management of human assets. Perhaps the pay scales have got way out of line, there is a feeling that there are a lot of neglected skills in the organization if they were aware that they existed. Perhaps individuals have complained that they don't know where they stand or what their future is. The systems that they adopt are often modelled on the world of production, because that is the world with the best potential for order and system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกองค์กร เร็วที่สุดเท่าที่จะได้รับการขนาดใดก็ได้ (อาจเป็น 1,000 คน), เริ่มรู้สึกต้องการประมวลของสินทรัพย์มนุษย์ บางทีสเกลค่าจ้างได้มีทางออกจากเส้น มีความรู้สึกว่า มีของถูกละเลยทักษะในองค์กรว่าพวกเขาตระหนักว่า พวกเขาอยู่ บางทีบุคคลได้บ่นว่า พวกเขาไม่ทราบว่าที่พวกเขายืนหรืออนาคตของพวกเขาคืออะไร ระบบที่พวกเขานำมักจัดทำขึ้นบนโลกของการผลิต เนื่องจากเป็นโลกที่ มีศักยภาพที่ดีที่สุดสำหรับการสั่งซื้อและระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกองค์กรอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะได้รับจะมีขนาดใด (บางที 1,000 คน) เริ่มรู้สึกว่าจำเป็นต้องมีการจัดระบบการบริหารจัดการสินทรัพย์ของมนุษย์ บางทีอาจจะเป็นเครื่องชั่งน้ำหนักการจ่ายเงินได้มีวิธีการออกจากเส้นมีความรู้สึกว่ามีจำนวนมากของทักษะที่ถูกทอดทิ้งในองค์กรถ้าพวกเขาตระหนักว่าพวกเขามีอยู่ บางทีอาจจะเป็นบุคคลที่ได้บ่นว่าพวกเขาไม่ทราบที่พวกเขายืนหรือสิ่งที่เป็นอนาคตของพวกเขา ระบบที่พวกเขานำมาใช้มักจะจำลองในโลกของการผลิตเพราะเห็นว่าเป็นโลกที่มีศักยภาพที่ดีที่สุดสำหรับการสั่งซื้อและระบบการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุกองค์กร ทันทีที่มันมาถึงขนาดใด ( อาจจะ 1 , 000 คน ) , เริ่มที่จะรู้สึกจำเป็นที่จะต้องจัดระบบการจัดการทรัพย์สินของมนุษย์ บางทีอาจจะจ่ายแบบได้ล้ำเส้น ก็รู้สึกว่ามีหลายละเลยทักษะในองค์กร ถ้าพวกเขาทราบว่า พวกเขามีตัวตน บางทีมีผู้ร้องเรียนว่า พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขายืนหรืออะไรในอนาคตของพวกเขาคือ ระบบที่พวกเขาใช้อยู่บ่อย ๆ ซึ่งบนโลกของการผลิต เพราะนั่นคือโลกที่มีศักยภาพที่ดีที่สุดสำหรับระบบการสั่งซื้อและ