3. Results and discussion3.1. Effec

3. Results and discussion
3.1. Effect of cooking on total and individual glucosinolates (GLS)

3.1.1. Effect on vegetable tissues

Total GLS content in B. rapa varieties was very similar in both organs (12.99 μmol/g−1 dw in fresh turnip greens and 12.84 μmol/g−1 dw in fresh turnip tops). Seven major GLS were found in both organs: progoitrin (PRO), gluconapin (GNA), glucobrassicanapin (GBN), 4-hydroxyglucobrassicin (4-OHGBS), glucobrassicin (GBS), neoglucobrassicin (NGBS) and gluconasturtiin (GNT). Aliphatic GLS were the most abundant (66% of total GLS) followed by indolic (25%) and aromatic (9%). In agreement with data published by other authors ( Francisco et al., 2009, Kim et al., 2003 and Padilla et al., 2007) the predominant GLS in B. rapa crops was GNA, which represents 51% and 77% of total GLS and total aliphatic contents, respectively.

In turnip greens, significant differences among cooking methods were found for all GLS (P ⩽ 0.01). Varieties did not show any significant differences among them. The variety × cooking method interaction was not significant for any GLS, which is indicative of the stability of different genotypes. In the same way, in turnip tops, significant differences among cooking methods were found for total GLS content (P ⩽ 0.01) as well as for most of the individual GLS. Varieties were significantly different for GBS and total GLS content. Differences in harvest time according to the maturity state of each variety could influence the final content of GLS. No GLS showed any significant variety × cooking method interaction.

Total and individual GLS concentrations were significantly reduced by the cooking method used and these losses were similar in turnip greens and turnip tops (Table 1, Fig. 1). Conventional boiling and high-pressure methods presented similar loss rate, by about 64% of total GLS content in comparison with fresh samples. Rosa and Heaney, 1993 and Pereira et al., 2002 found losses from 40% to 80% of total GLS in Portuguese cabbage after boiling. Similar degradation rates of total GLS contents (58–77%) were described by Song and Thornalley (2007) after boiling differents brassicas during 30 min. Ciska and Kozlowska (2001) also observed a time course decrease of GLS content from 35% after 5 min of cooking to 87% after 30 min in white cabbage. In coincidence with previous results in broccoli (Vallejo et al., 2002 and Volden et al., 2008), in the present work the steaming method was found to be the preferred cooking method for better preservation (or higher level of retention) of individual GLS content, because the losses ranged only by 9% in turnip greens and 21% in turnip tops (Fig. 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1. ผลของการทำอาหารในแต่ละรายการ และรวม glucosinolates (GLS)3.1.1 ผลเนื้อเยื่อผักรวมเนื้อหา GLS ในสายพันธุ์ราปาเกิดได้ในอวัยวะทั้งสองคล้ายกันมาก (12.99 μmol g−1 dw ในหัวผักกาดสดสีเขียวและ g−1 ละ 12.84 μmol dw ในหัวผักกาดสด tops) GLS เจ็ดหลักพบในอวัยวะทั้งสอง: progoitrin (PRO), gluconapin (สบันงา), glucobrassicanapin (GBN), 4-hydroxyglucobrassicin (4-OHGBS), glucobrassicin (GBS), neoglucobrassicin (NGBS) และ gluconasturtiin (GNT) Aliphatic GLS ได้มากที่สุดมากมาย (66% ของ GLS รวม) ตาม ด้วย indolic (25%) และหอม (9%) ยังคงข้อมูลที่เผยแพร่ โดยคน (Francisco et al., 2009, Kim et al., 2003 และ Padilla et al., 2007) GLS กันในพืชราปาเกิดถูกสบันงา ซึ่งแสดงถึง 51% และ 77% ของ GLS รวมและรวมเนื้อหา aliphatic ตามลำดับในสีเขียวหัวผักกาด แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวิธีการทำอาหารพบในทั้งหมด GLS (P ⩽ 0.01) พันธุ์ได้แสดงความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ในหมู่พวกเขา ความหลากหลายในอาหารวิธีโต้ตอบไม่สำคัญสำหรับใด ๆ GLS ซึ่งเป็นการส่อความมั่นคงของแตกต่างกัน ในลักษณะเดียวกัน ในท็อปส์ซูหัวผักกาด แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างวิธีการทำอาหารพบรวมเนื้อหา GLS (P ⩽ 0.01) และ สำหรับส่วนมากของ GLS แต่ละ สายพันธุ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญสำหรับ GBS และ GLS รวมเนื้อหา ความแตกต่างในเวลาเก็บเกี่ยวตามรัฐต่าง ๆ แต่ละวันครบกำหนดอาจมีอิทธิพลต่อเนื้อหาสุดท้ายของ GLS GLS ไม่พบฟิลด์ต่าง ๆ อย่างมีนัยสำคัญใด ๆ โต้ตอบวิธีการทำอาหารรวม และแต่ละความเข้มข้น GLS ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ โดยวิธีการทำอาหารที่ใช้ และสูญเสียเหล่านี้ได้เหมือนสีเขียวหัวผักกาดและหัวผักกาดท็อปส์ (ตารางที่ 1, Fig. 1) เดือดทั่วไปและวิธีปั้มนำเสนอคล้ายสูญเสียอัตรา โดยประมาณ 64% ของเนื้อหา GLS รวมเมื่อเปรียบเทียบกับตัวอย่างสด โรซา และมุสฮี นีย์ 1993 และ al. Pereira ร้อยเอ็ด 2002 พบขาดทุนจาก 40% เป็น 80% ของ GLS รวมในกะหล่ำปลีโปรตุเกสหลังจากเดือด อัตราการย่อยสลายคล้ายสารบัญรวม GLS (58-77%) ได้กล่าวถึงเพลงและ Thornalley (2007) หลังจากเดือด differents brassicas ระหว่าง 30 นาที Ciska และ Kozlowska (2001) นอกจากนี้ยังสังเกตเวลาที่หลักสูตรลดเนื้อหา GLS จาก 35% หลังจาก 5 นาทีอาหารถึง 87% หลังจาก 30 นาทีในกะหล่ำปลีขาว ในเรื่องบังเอิญกับผลก่อนหน้านี้ในบรอกโคลี (al. et อย่างไร Vallejo, 2002 และ Volden et al., 2008), ในงานนำเสนอ วิธีการนึ่งพบจะ วิธีทำอาหารที่ต้องการเก็บรักษาที่ดีกว่า (หรือระดับสูงของ) ของ GLS เนื้อหาแต่ละเนื่องจากสูญเสียอยู่ในช่วงเท่านั้น ด้วยหัวผักกาดสีเขียว 9% และ 21% ในท็อปส์ซูหัวผักกาด (Fig. 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลการอภิปรายและ
3.1 ผลกระทบของการทำอาหารใน glucosinolates รวมและบุคคล (GLS) 3.1.1 ผลกระทบต่อพืชรวมเนื้อหาในแอลเอสบีพันธุ์ rapa เป็นที่คล้ายกันมากในอวัยวะทั้งสอง (12.99 ไมโครโมล / g-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ในหัวผักกาดเขียวสดและ 12.84 ไมโครโมล / g-1 ใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์ในท็อปส์ซูหัวผักกาดสด) เซเว่นที่สำคัญแอลเอสที่พบในอวัยวะทั้งสอง: progoitrin (PRO) gluconapin (GNA) glucobrassicanapin (GBN) 4 hydroxyglucobrassicin (4 OHGBS) glucobrassicin (GBS) neoglucobrassicin (NGBS) และ gluconasturtiin (GNT) อะลิฟาติกแอลเอสเป็นคนที่มีมากที่สุด (66% ของ GLS ทั้งหมด) ตามด้วย indolic (25%) และมีกลิ่นหอม (9%) ในข้อตกลงกับข้อมูลที่เผยแพร่โดยผู้เขียนอื่น ๆ (ฟรานซิส et al., 2009 คิม et al., 2003 และอาภัพ et al., 2007) คำ GLS เด่นในบีพืช rapa เป็น GNA ซึ่งหมายถึง 51% และ 77% ของจำนวนทั้งหมด GLS และเนื้อหา aliphatic รวมตามลำดับ. ในหัวผักกาดเขียว, ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญวิธีการปรุงอาหารที่พบทั้งหมด GLS (P ⩽ 0.01) พันธุ์ไม่ได้แสดงใด ๆ ที่แตกต่างกันในหมู่พวกเขา ×ปฏิสัมพันธ์หลากหลายวิธีการปรุงอาหารที่ไม่สำคัญสำหรับ GLS ใด ๆ ที่บ่งบอกถึงความมั่นคงของยีนที่แตกต่างกัน ในทำนองเดียวกันในท็อปส์ซูหัวผักกาด, ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญวิธีการปรุงอาหารที่พบสำหรับเนื้อหา GLS รวม (P ⩽ 0.01) เช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของแต่ละ GLS พันธุ์อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันสำหรับ GBS และเนื้อหา GLS รวม ความแตกต่างในเวลาเก็บเกี่ยวตามที่รัฐกำหนดของแต่ละคนอาจมีผลต่อความหลากหลายเนื้อหาสุดท้ายของแอลเอส ไม่มี GLS แสดงให้เห็นความหลากหลายอย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ×ปฏิสัมพันธ์วิธีการปรุงอาหาร. รวมและบุคคล GLS ความเข้มข้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญโดยวิธีการปรุงอาหารที่ใช้และการสูญเสียเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกันในหัวผักกาดเขียวและท็อปส์ซูหัวผักกาด (ตารางที่ 1, รูปที่ 1). วิธีการต้มธรรมดาและแรงดันสูงที่นำเสนออัตราการสูญเสียที่คล้ายกันโดยประมาณ 64% ของเนื้อหา GLS รวมในการเปรียบเทียบกับตัวอย่างสด โรซ่าและ Heaney, 1993 และรา et al., 2002 พบการสูญเสียจาก 40% ถึง 80% ของ GLS รวมในกะหล่ำปลีโปรตุเกสหลังจากที่เดือด อัตราการย่อยสลายที่คล้ายกันของเนื้อหา GLS รวม (58-77%) ได้รับการอธิบายโดยเพลงและ Thornalley (2007) หลังจาก differents เดือด brassicas ในช่วง 30 นาที Ciska และ Kozlowska (2001) ยังพบการลดลงของเวลาที่แน่นอนของเนื้อหา GLS จาก 35% หลัง 5 นาทีของการทำอาหารถึง 87% หลังจาก 30 นาทีในผักกาดขาว ในเรื่องบังเอิญที่มีผลก่อนหน้านี้ในผักชนิดหนึ่ง (วัล et al., 2002 และ Volden et al., 2008) ในการทำงานในปัจจุบันวิธีการนึ่งถูกพบว่าเป็นวิธีการปรุงอาหารที่ต้องการสำหรับการเก็บรักษาที่ดีกว่า (หรือระดับที่สูงขึ้นของการเก็บรักษา) ของแต่ละบุคคล เนื้อหา GLS เพราะการสูญเสียที่อยู่ในช่วงเพียง 9% ในหัวผักกาดเขียวและ 21% ในท็อปส์ซูหัวผักกาด (รูปที่ 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผลและการอภิปราย
3.1 . ผลของอาหารทั้งหมด และแต่ละกลูโคซิโนเลต ( GLS )

3.1.1 . ผลกระทบต่อเนื้อเยื่อผัก

รวมเนื้อหาในด้าน B rapa พันธุ์คล้ายกันมากทั้งในอวัยวะ ( 12.99 μ− mol / g 1 DW ในผักผักกาดสดและ 12.84 μ− mol / g 1 DW ในท็อปส์ซูหัวผักกาดสด ) เจ็ดหลัก พบทั้งในด้านอวัยวะ : progoitrin ( Pro ) , gluconapin ( GNA ) glucobrassicanapin ( ค้นหา )4-hydroxyglucobrassicin ( 4-ohgbs ) glucobrassicin ( GBS ) neoglucobrassicin ( ngbs ) และ gluconasturtiin ( gnt ) อะลิฟาติก GLS มีปริมาณมากที่สุด ( 66% ของ GLS ทั้งหมด ) ตามด้วย indolic ( 25% ) และหอม ( 9% ) เห็นด้วยกับข้อมูลที่เผยแพร่โดยผู้เขียนอื่น ๆ ( Francisco et al . , 2009 , Kim et al . , 2003 และดิลลา et al . , 2007 ) GLS เด่นในพ. rapa GNA พืช ,ซึ่งแสดงถึง 51% และ 77 % ของทั้งหมด และรวมเนื้อหาทางด้าน ตามลำดับ .

ในหัวผักกาดเขียว , ความแตกต่างระหว่างวิธีการปรุงอาหารที่พบทั้งหมด GLS ( P ⩽ 0.01 ) พันธุ์ไม่มีความแตกต่างระหว่างพวกเขา ความหลากหลาย×วิธีปรุงอาหารปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญใด ๆ ด้าน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงเสถียรภาพของพันธุ์ที่แตกต่างกันในทางเดียวกัน , หัวผักกาด , ท็อปส์ซูความแตกต่างระหว่างวิธีการปรุงอาหารที่พบทั้งหมดด้านเนื้อหา ( P ⩽ 0.01 ) เช่นเดียวกับส่วนใหญ่ของ GLS แต่ละ พันธุ์ที่แตกต่างกันสำหรับ GBS ทั้งหมด และด้านเนื้อหา ความแตกต่างในเวลาเก็บเกี่ยวตามอายุ สภาพของความหลากหลายในแต่ละอาจมีผลต่อเนื้อหาสุดท้ายของ GLS .ไม่พบใด ๆที่สำคัญหลายด้าน × วิธีปรุงอาหารปฏิสัมพันธ์

รวม และแต่ละด้านปริมาณลดลง โดยทำอาหารวิธีใช้และการสูญเสียเหล่านี้มีความคล้ายคลึงกันในหัวผักกาดเขียวและหัวผักกาด ท็อป ( ตารางที่ 1 รูปที่ 1 ) ปกติต้มและวิธีการนำเสนออัตราการสูญเสียแรงดันสูงเหมือนกัน ประมาณ 64 % ของปริมาณทั้งหมดในด้าน เปรียบเทียบกับตัวอย่างสดโรซ่า และ นีย์ , 2536 และ Pereira et al . , 2002 พบว่าขาดทุนจาก 40% ถึง 80% ของทั้งหมด GLS ในกะหล่ำปลี โปรตุเกส หลังจากน้ำเดือด อัตราการย่อยสลายของ GLS เนื้อหาคล้ายกันทั้งหมด ( 58 ) ร้อยละ 77 ) ถูกอธิบายโดยเพลงและ thornalley ( 2007 ) หลังจากต้ม brassicas differents ใน 30 นาทีciska kozlowska ( 2001 ) และยังพบการลดลงของเวลาที่แน่นอนด้านเนื้อหาจาก 35% หลังจาก 5 นาทีของการปรุงอาหารเป็น 87% หลัง 30 นาทีในกะหล่ำปลีสีขาว ในความบังเอิญด้วยผลลัพธ์ที่ก่อนหน้านี้ในคะน้า ( วาเล et al . , 2002 และ volden et al . , 2008 )ในปัจจุบันงานนึ่งวิธีคือวิธีการปรุงอาหารที่ต้องการดีกว่ารักษา ( หรือสูงกว่าระดับกักเก็บ ) ของบุคคลด้านเนื้อหา เพราะขาดทุนอยู่เพียง 9% ในผักผักกาด และ 21% ในหัวผักกาดตัว ( รูปที่ 1 )