the small holding sector using vari

the small holding sector using various cultivation patterns (Burger and Smith, 1999). In Thailand, there are some 800,000 rubber growing farms, of which some 744,000 are small holdings (RRIT, 1999). The major effect of the economic crisis was to change the main production from Ribbed Smoked Sheet (RSS) to Rubber Block to meet market and industrial requirements. And also, under economic crisis, small holding farms in Thailand, as in Malaysia and Indonesia, have faced many constraints due to price fluctuation, capital inefficiency, shortage of labor, lack of access to credit facility, inefficient market system and inefficient small holders group in local area (Penot, 1999), It is indicated that small holders in Southeast Asiaûs rubber producing countries, especially, Thailand acting on their own, are apparently unable to help themselves and also, to improve farm efficiency and productivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาคถือขนาดเล็กที่ใช้เพาะปลูกรูปแบบต่าง ๆ (เบอร์เกอร์และสมิธ 1999) ในประเทศไทย มี 800000 บางยางเติบโตฟาร์ม 744,000 บางกำลังถือครองขนาดเล็ก (RRIT, 1999) ลักษณะสำคัญของวิกฤตเศรษฐกิจคือการ เปลี่ยนแปลงการผลิตหลักจากรมควันแผ่น (RSS) เพื่อบล็อกยางเพื่อตอบสนองตลาดและความต้องการของอุตสาหกรรม และยัง ภายใต้วิกฤตเศรษฐกิจ เล็กถือฟาร์มในประเทศไทย กับในมาเลเซียและอินโดนีเซีย ต้องเผชิญข้อจำกัดมากเนื่องจากราคาผันผวน inefficiency เงินทุน ขาดแคลนแรงงาน ขาดการเข้าถึงสินเชื่อ สินเชื่อระบบตลาดต่ำและต่ำขนาดเล็กใส่กลุ่มในพื้นที่ (Penot, 1999) ถูกบ่งชี้ถือว่าเล็กในยาง Asiaûs ตะวันออกเฉียงใต้ที่ผลิต ประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำหน้าที่ของตนเองเห็นได้ชัดว่าสามารถช่วยเหลือตัวเอง และ ยัง เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพฟาร์มและผลผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคการถือครองขนาดเล็กที่ใช้รูปแบบการเพาะปลูกต่างๆ (เบอร์เกอร์และสมิ ธ , 1999) ในประเทศไทยมีบาง 800,000 ไร่ยางที่เพิ่มขึ้นซึ่งบาง 744,000 เป็นโฮลดิ้งขนาดเล็ก (สถาบันวิจัยยาง, 1999) ผลกระทบที่สำคัญของวิกฤตเศรษฐกิจคือการเปลี่ยนจากการผลิตหลักของยางแผ่นรมควัน (RSS) ยางแท่งเ​​พื่อที่จะตอบสนองความต้องการของตลาดและอุตสาหกรรม และยังอยู่ภายใต้วิกฤตเศรษฐกิจฟาร์มถือขนาดเล็กในประเทศไทยในขณะที่ประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซียได้เผชิญกับข้อ จำกัด จำนวนมากเนื่องจากความผันผวนของราคาขาดประสิทธิภาพทุนขาดแคลนแรงงานขาดการเข้าถึงสินเชื่อของระบบตลาดไม่มีประสิทธิภาพและกลุ่มผู้ถือขนาดเล็กไม่มีประสิทธิภาพ ในท้องถิ่น (Penot, 1999), มันเป็นชี้ให้เห็นว่าผู้ถือเล็ก ๆ ในยางAsiaûsตะวันออกเฉียงใต้ประเทศผู้ผลิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศไทยทำหน้าที่ของตัวเองจะเห็นได้ชัดไม่สามารถที่จะช่วยตัวเองและเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและผลผลิตในฟาร์ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เล็กถือภาคใช้รูปแบบการเพาะปลูกต่างๆ ( เบอร์เกอร์และ Smith , 1999 ) ในประเทศไทย มีการปลูกยาง 800000 ฟาร์ม ซึ่งมีขนาดเล็ก 744000 Holdings ( rrit , 1999 ) ผลกระทบหลักของวิกฤตเศรษฐกิจคือการเปลี่ยนแปลงการผลิตหลักจากยางแผ่นรมควัน ( RSS ) ยางแท่ง เพื่อตอบสนองตลาดและความต้องการของอุตสาหกรรม และ ภายใต้วิกฤตเศรษฐกิจเล็กถือฟาร์มในไทย เช่น มาเลเซีย และ อินโดนีเซีย มีเผชิญข้อจำกัดจำนวนมาก เนื่องจากความผันผวนของราคาทุนครู การขาดแคลนแรงงาน การขาดการเข้าถึงสินเชื่อระบบตลาดที่ไม่มีประสิทธิภาพและไม่มีประสิทธิภาพ กลุ่มเกษตรกรในพื้นที่ ( penot , 1999 ) นั้น พบว่า เกษตรกรในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ûด้วยยาง ประเทศที่ผลิต โดยเฉพาะไทยทำเอง กลายเป็นว่า ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ และยัง เพิ่มประสิทธิภาพฟาร์มและผลผลิต