Coherent with previous reports (Cil

Coherent with previous reports (Cilindre et al., 2010; Girbau-Sola et al., 2002a, 2002b; Maujean et al., 1990), the foam parame-ters of most of the sparkling wines did not improve with respect to the base wine. The exceptions were the wines mixed-inoculated with EX229þRod23-1B and EX229þEX85þRod23-1BþEX85R. These presented the best foam maximum height (HM), foam sta-bility (HS), and time stability (TS) (Fig. 5B), the fastest and strongest killer effect (Fig. 4F), and the greatest amounts of destroyed/auto-lysed yeast cells at the beginning of second-fermentation of all the wines. With respect to this last characteristic, these destroyed/
autolysed yeast cells wereonly detected at the beginning (before 30days) of the second-fermentation of mixed-inoculated wines showing killer effect, and probably disappeared thereafter because they had reached complete autolysis and were reab-sorbed into the wine (Fig. 5C). Nonetheless, no significant differ-ences were found for the mean amount of polysaccharides, mannan and proteins between the two best-foaming wines than
in the rest. It seems that the killer effect did not greatly increase the release of these compounds from the degradation of the dead-cell walls, a process that may take much longer under the con-ditions of sparkling wine making than under optimal environ-mental conditions (Alexandre and Guilloux-Benatier, 2006). The lack of any relevant increase in these colloidal polymers in the best-foaming wines indicates that they are not the compounds that are the most determinant for foam formation and stability in our cava wines, unlike what has been described for proteins (Girbau-Sola et al., 2002a, 2002b; Marchal et al., 2001). None-theless, it is possible that significant differences in the amounts of these colloidal compounds might influence a wine’s foaming ca-pacity, as has been found to be the case for polysaccharides (Andres-Lacueva et al., 1996; Girbau-Sola et al., 2002a, 2002b; Lopez-Barajas et al., 2001; Moreno-Arribas et al., 2000) and mannoproteins (Cilindre et al., 2010; Coelho et al., 2011a, 2011b; Núnez et al., 2006; Vanrell et al., 2007). Besides this, a signifi-cant positive correlation was found between TS and the amount of ethyl octanoate (þ0.733, p < 0.05), and negative between TS and the amount of octanoic acid ( 0.647, p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอดคล้องกับรายงานก่อนหน้า (Cilindre et al. 2010 Girbau Sola et al. 2002a, 2002b Maujean et al. 1990), parame-ters โฟมส่วนใหญ่ของไวน์ยังไม่ดีขึ้นเกี่ยวกับไวน์ฐาน ข้อยกเว้นถูกไวน์ผสม-inoculated EX229þRod23-1B และ EX229þEX85þRod23-1BþEX85R เหล่านี้แสดงสุดโฟมสูงที่สุด (HM), โฟม sta-bility (HS), และความมั่นคงเวลา (TS) (รูป 5B), เร็วที่สุด และผลนักฆ่าที่แข็งแกร่ง (มะเดื่อ 4F), และจำนวนเซลล์ยีสต์ทำลาย/อัตโนมัตินาทีที่ 37uc มากที่สุดที่จุดเริ่มต้นของการหมักสองของไวน์ทั้งหมด เกี่ยวกับลักษณะนี้ครั้งสุดท้าย เหล่านี้ทำลาย /autolysed ยีสต์ wereonly เซลล์ที่ตรวจพบที่จุดเริ่มต้น (ก่อน 30 วัน) ของสองหมักไวน์ที่ผสม inoculated แสดงผลนักฆ่า และอาจจะหายไปหลังจากนั้น เพราะพวกเขาได้ถึง autolysis ที่สมบูรณ์ และมี reab sorbed เป็นไวน์ (มะเดื่อ 5C) กระนั้น พบไม่งมากแตกต่าง ences สำหรับยอดเงินเฉลี่ยของไรด์ mannan และโปรตีนระหว่างสองไวน์ฟองดีกว่าในส่วนเหลือ ดูเหมือนว่า ผลนักฆ่าไม่ช่วยเพิ่มการปล่อยสารเหล่านี้จากการเสื่อมสภาพของผนังเซลล์ตาย กระบวนการที่อาจใช้เวลานานกว่าภายใต้ ditions con ของทำไวน์กว่าภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมจิต environ (อเล็กซานเดอร์และ Guilloux-Benatier, 2006) ไม่มีการเพิ่มจำนวนโพลิเมอร์เหล่านี้ colloidal ในไวน์ฟองดีที่สุดที่เกี่ยวข้องบ่งชี้ว่า พวกเขาไม่ใช่สารที่มีดีเทอร์มิแนนต์ที่สุดรูปแบบโฟมและเสถียรภาพในไวน์ของเรา cava ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่ได้รับการอธิบายสำหรับโปรตีน (Girbau Sola et al. 2002a, 2002b Marchal et al. 2001) ไม่มี-theless มันเป็นไปได้ว่า งมากความแตกต่างในปริมาณของสารเหล่านี้ colloidal อาจโน้มน้าวใจกลุ่มของไวน์ฟอง ca-pacity ที่พบเป็น กรณีสำหรับไรด์ (อันเดรส Lacueva et al. 1996 Girbau Sola et al. 2002a, 2002b นิเฟอร์โลเปซ-บาราคาส et al. 2001 Moreno-Arribas et al. 2000) และ mannoproteins (Cilindre et al. 2010 Coelho et al. 2011a, 2011b Núnez et al. 2006 Vanrell et al. 2007) นอกจากนี้ ความสัมพันธ์เชิงบวกุก ๆ ลาดเทพบระหว่าง TS และปริมาณเอทิล octanoate (þ0.733, p < 0.05), และลบระหว่าง TS และปริมาณของกรด octanoic (0.647, p < 0.05) ในทำนองเดียวกัน มีการรายงานความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง HM และเอทิล esters ของกรดไขมัน (C6, C8 และ C10), และลบระหว่าง HM และปริมาณของกรดไขมัน (C8, C10 และ C12) (Gallart et al. 2002) อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของสารเหล่านี้ได้ค่อนข้างต่ำในไวน์ของเรา และความแตกต่างระหว่างโฟมที่ดีที่สุดและไวน์มีฟองน้อยอาจยังถือเป็นเล็กน้อย (0.57 ± 0.09 mg/L vs 0.44 ± 0.01 mg/L สำหรับเอทิล octanoate และ 7.76 ± 0.53 mg/L vs 9.24 ± 0.33 mg/L octanoic กรด respec-tively กินข้าวแดง 5 D แม้ว่าพวกเขามีทางสถิติงมาก นอกจากนี้ มันเป็นแทบไม่เป็นไปได้ว่า ความแตกต่างเล็ก ๆ เหล่านี้ จำนวนหนึ่ง หรือสารความอุดมสมบูรณ์ต่ำเพียงไม่กี่สามารถบัญชีสำหรับพบใน pacity ca โฟมของไวน์ที่วิเคราะห์ความแตกต่างที่ดี มากที่สุด กำลังการผลิตโฟมจะขึ้นอยู่กับจำนวนมากของสารไวน์มากมาย ซึ่งมีกว่า 800 (สต็อคและ Mandery, 1986), และการโต้ตอบทางเคมีกายภาพ กระนั้น ปริมาณต่ำของสารบางอย่างในไรด์และ mannoproteins อาจปรับเสถียรภาพของโฟมอื่น ๆ com ปอนด์ และดังนั้น ขึ้นอยู่ กับการ specific เคมี composi-ทางการค้าของไวน์แต่ละ เป็น determinative โฟมคุณภาพ ซึ่งอาจอธิบายผลลัพธ์ที่เห็นได้ชัดว่าขัดแย้ง ที่เกิดขึ้นรายงานถึงตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเชื่อมโยงกันกับรายงานก่อนหน้า (Cilindre et al, 2010;. GIRBAU-Sola, et al, 2002a, 2002b;.. Maujean, et al, 1990), โฟม parame-ters ของที่สุดของไวน์ประกายไม่ได้ปรับปรุงส่วนที่เกี่ยวกับฐาน ไวน์. ยกเว้นได้รับไวน์ผสมเชื้อด้วยEX229þRod23-1BและEX229þEX85þRod23-1BþEX85R เหล่านี้นำเสนอความสูงโฟมสูงสุดที่ดีที่สุด (HM), โฟม STA-รับผิดชอบ (HS) และความมั่นคงเวลา (TS) (รูป. 5B) ที่เร็วที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดผลนักฆ่า (รูป. 4F) และจำนวนเงินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทำลาย / อัตโนมัติ lysed เซลล์ยีสต์ที่จุดเริ่มต้นของสองหมักไวน์ทั้งหมด ด้วยความเคารพต่อลักษณะนี้ล่าสุดเหล่านี้ถูกทำลาย /
autolysed ตรวจพบเซลล์ยีสต์ wereonly ที่จุดเริ่มต้น (ก่อน 30days) ของสองหมักไวน์ผสมเชื้อแสดงผลนักฆ่าและอาจจะหายไปหลังจากนั้นเพราะพวกเขามาถึงการย่อยตัวเองที่สมบูรณ์และเป็น reab- ดูดซับเป็นไวน์ (รูป. 5C) อย่างไรก็ตามไม่มีนัยสำคัญแตกต่างกันลาดเท-ences ถูกพบสำหรับจำนวนเงินเฉลี่ยของ polysaccharides, Mannan และโปรตีนระหว่างสองไวน์ที่ดีที่สุดฟองกว่า
ในส่วนที่เหลือ มันดูเหมือนว่าผลฆาตกรไม่ได้ช่วยเพิ่มการเปิดตัวของสารเหล่านี้จากการย่อยสลายของกำแพงตายถือเป็นกระบวนการที่อาจใช้เวลานานกว่าภายใต้ Con-สภาวะแวดล้อมของประกายการทำไวน์กว่าภายใต้สภาวะแวดล้อมจิตที่ดีที่สุด A (Alexandre และ Guilloux-Benatier 2006) การขาดการเพิ่มขึ้นใด ๆ ที่เกี่ยวข้องในโพลีเมอคอลลอยด์เหล่านี้ในไวน์ที่ดีที่สุดฟองแสดงให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้สารที่มีปัจจัยมากที่สุดสำหรับการก่อโฟมและความมั่นคงในไวน์ Cava ของเราแตกต่างจากสิ่งที่ได้รับการอธิบายโปรตีน (GIRBAU-Sola et อัล, 2002a, 2002b;.. Marchal, et al, 2001) ไม่มี-theless ก็เป็นไปได้ว่าแตกต่างลาดเทนัยสำคัญ Fi ในปริมาณของสารคอลลอยด์เหล่านี้อาจอิทธิพลไวน์ฟอง CA-pacity ตามที่ได้รับพบว่าเป็นกรณีสำหรับ polysaccharides (Andres-Lacueva et al, 1996;. GIRBAU-Sola et อัล, 2002a, 2002b;.. โลเปซบาราคัส et al, 2001;. Moreno-บัล, et al, 2000) และ mannoproteins (Cilindre et al, 2010;. Coelho, et al, 2011a, 2011b;.. Nunez et al, 2006 ; Vanrell et al, 2007). นอกจากนี้มีนัยสำคัญ fi- ลาดเทความสัมพันธ์เชิงบวกคือการพบกันระหว่าง TS และจำนวนเงินที่เอทิล octanoate (þ0.733, p <0.05) และเชิงลบระหว่าง TS และปริมาณของกรด octanoic (0.647, p <0.05) ในทำนองเดียวกันความสัมพันธ์เชิงบวกได้รับการรายงานระหว่าง HM และเอสเทอเอทิลของกรดไขมัน (C6, C8 และ C10) และเชิงลบระหว่าง HM และปริมาณของกรดไขมัน (C8, C10 และ C12) (Gallart et al., 2002) แต่ความเข้มข้นของสารเหล่านี้มีค่อนข้างต่ำในไวน์ของเราและความแตกต่างระหว่างสิ่งที่ดีที่สุดฟองและต่ำฟองไวน์ยังสามารถถือเป็นเล็กน้อย (0.57 ± 0.09 มิลลิกรัม / ลิตร VS 0.44 ± 0.01 มิลลิกรัม / ลิตรสำหรับเอทิล octanoate และ 7.76 ± 0.53 มิลลิกรัม / ลิตร VS 9.24 ± 0.33 มิลลิกรัม / ลิตรกรด octanoic, respec-ลำดับ. รูป 5D) แม้ว่าพวกเขาจะมีนัยสำคัญทางสถิติลาดเท Fi นอกจากนี้ก็แทบจะไม่ได้ว่าแตกต่างเล็ก ๆ เหล่านี้ในปริมาณหนึ่งหรือเพียงไม่กี่สารประกอบต่ำอุดมสมบูรณ์สามารถอธิบายความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่พบในฟอง CA-pacity ของไวน์วิเคราะห์ ส่วนใหญ่ความจุฟองจะขึ้นอยู่กับหลายสารประกอบไวน์จำนวนมากซึ่งมีมากกว่า 800 (Rapp และ Mandery, 1986) และในการมีปฏิสัมพันธ์ทางเคมีกายภาพของพวกเขา อย่างไรก็ตามปริมาณต่ำของสารบางอย่างรวมทั้ง polysaccharides และ mannoproteins อาจปรับความมั่นคงของโฟมที่เกิดขึ้นจาก COM ปอนด์อื่น ๆ และจึงขึ้นอยู่กับ speci Fi C เคมี composi-การของแต่ละไวน์กลายเป็นกำหนดให้มีคุณภาพโฟมซึ่งอาจอธิบาย ผลการขัดแย้งที่เห็นได้ชัดว่าได้รับ
รายงานถึงตอนนี้