THERE is rather general agreement a

THERE is rather general agreement amongst plant breeders
that interactions between genotype and environment
have an important bearing on the breeding of better varieties.
However, it is much more difficult to find agreement
as to what we ought to know about genotype-environment
interactions and what we should do about them. Some
breeders emphasize the camouflaging effect of such interactions
on the "value" of genotypes. Consequently they
attempt to estimate the magnitude of variances attributable
to interactions and to ultilize such estimates in developing
ever more precise methods of selection. Other breeders feel
that improvements in efficiency are unlikely so long as only
"final" characters such as yield and quality are considered.
They believe that real progress will be possible only as we
clarify the pathways by which final characters are reached.
Still others maintain that what is needed is a direct and
pragmatic approach which will tell us what types of genetic
systems are most likely to give high and stable performance.
The literature on genotype-environmental interactions is
very large. It varies from reports of variety trials in the
field to consideration of the mechanisms which allow cells
containing the same genes to become as different as a pollen
1
Contribution of the Department of Agronomy, University of
'California, Davis. Invitational paper delivered at the Annual Meeting
of the Crop Science Society of America, Denver, Colo., Nov.
20, 1963. Some of the results reported are from work supported
by grants from the National Science Foundation (G14991) and
the National Institutes of Healtth (GM10476). 'Received Mar. 26,
1964.
3
Professor of Agronomy, University of California, Davis, Calif.,
and Lecturer, Department of Agricultural Botany, University College
of North Wales, Bangor, G. B., and Research Fellow of the
Leverhulme Trustee, London, G. B.
tube and an egg cell. The technologies employed are as
different as those involved in the biochemical analysis of
differentiation and those relevant to the development of
mathematical models for population change. Probably no
one has the competence to review this literature in its
entirety and it is therefore important to establish at the
outset the scope and limitations of a discussion of genotypeenvironmental
interactions. The present discussion will be
purposely restricted. It will attempt to summarize what is
known at present that may be helpful to the practising
plant breeder in developing varieties which minimize
unfavorable genotype-environmental interactions, i.e. varieties
which are able to control their developmental processes
in such a way as to give high and consistent performance.
Classification of Genotype-Environmental Interactions
It is important at the very outset to classify the outward manifestations
of interactions between genotype and environment. The
problem of classification is complex but, as was pointed out by
Haldane (10), certain facts about it are so simple they are usually
not stated. Assume 2 genetically different populations, A and B,
and 2 environments, X and Y. Further assume that measurements
are made on some character (say yield) and that significant differences
are obtained such that the 4 genotype-environment combinations
can be placed in rank order 1 to 4. Twenty-four interaction
types are possible among which 6 are shown in Figure 1. Some
of the points to note about these particular interaction types is
whether genotype A does better than B in each environment (as
in type 1), whether A is superior to B in one environment and
inferior to the other (as in type 4), and whether the change in
environment affects the 2 genotypes in opposite directions (as in
type 3). Each of these interactions represents a type well known
to plant breeders. For example, in types 1 and 3, genotype A can
be taken as the universal variety; in type 6, A and X can be

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อตกลงที่ค่อนข้างทั่วไปในหมู่นักปรับปรุงพันธุ์พืชที่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างพันธุกรรมและสภาพแวดล้อมที่มีแบริ่งที่สำคัญในการเพาะพันธุ์ของสายพันธุ์ที่ดีขึ้น. แต่มันเป็นเรื่องยากมากที่จะหาข้อตกลงเป็นสิ่งที่เราควรจะรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมจีโนไทป์ปฏิสัมพันธ์และสิ่งที่เราควรจะทำอย่างไรเกี่ยวกับพวกเขา บางคนพ่อพันธุ์แม่พันธุ์เน้นผลพรางของการสื่อสารเช่นใน"ค่า" ของยีน ดังนั้นพวกเขาพยายามที่จะประเมินขนาดของความแปรปรวนเนื่องมาจากการมีปฏิสัมพันธ์และultilize ประมาณการดังกล่าวในการพัฒนาวิธีการที่เคยแม่นยำมากขึ้นของการเลือก พ่อพันธุ์แม่พันธุ์อื่น ๆ รู้สึกว่าการปรับปรุงประสิทธิภาพในการไม่น่าตราบใดที่มีเพียงตัวอักษร"สุดท้าย" เช่นผลผลิตและคุณภาพได้รับการพิจารณา. พวกเขาเชื่อว่าความคืบหน้าจริงจะเป็นไปได้เพียงเท่าที่เราชี้แจงทางเดินโดยที่ตัวอักษรสุดท้ายจะมาถึง. คนอื่น ๆ ยังยืนยันว่า สิ่งที่จำเป็นคือตรงและแนวทางปฏิบัติที่จะบอกเราว่าสิ่งที่ประเภทพันธุกรรมระบบส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะให้มีประสิทธิภาพสูงและมีเสถียรภาพ. หนังสือที่เกี่ยวกับการมีปฏิสัมพันธ์จีโนไทป์สิ่งแวดล้อมคือมีขนาดใหญ่มาก มันแตกต่างจากรายงานของการทดลองที่หลากหลายในสนามการพิจารณาของกลไกที่ช่วยให้เซลล์ที่มีลักษณะทางพันธุกรรมเหมือนกันที่จะกลายเป็นที่แตกต่างกันเป็นเกสร1 เงินสมทบของภาควิชาพืชไร่มหาวิทยาลัย'แคลิฟอร์เนียเดวิส เชิญส่งกระดาษที่ประชุมประจำปีของพืชสมาคมวิทยาศาสตร์แห่งอเมริกา, เดนเวอร์, โคโลราโด. พ.ย. 20 ปี 1963 บางส่วนของผลที่มีการรายงานมาจากการทำงานที่ได้รับการสนับสนุนทุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ(G14991) และสถาบันแห่งชาติของHealtth (GM10476) 'รับ 26 มีนาคม, 1964 3 ศาสตราจารย์พืชไร่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเดวิส, Calif. และอาจารย์ประจำภาควิชาเกษตรพฤกษศาสตร์มหาวิทยาลัยนอร์ทเวลส์บังกอร์, GB, และเพื่อนร่วมงานวิจัยของผู้ดูแลผลประโยชน์Leverhulme ลอนดอน GB หลอดและเซลล์ไข่ เทคโนโลยีที่มีการจ้างงานที่แตกต่างกันผู้ที่เกี่ยวข้องในการวิเคราะห์ทางชีวเคมีของความแตกต่างและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับการเปลี่ยนแปลงของประชากร อาจจะไม่มีใครมีความสามารถในการทบทวนวรรณกรรมในที่ครบถ้วนและเป็นสิ่งสำคัญดังนั้นในการสร้างที่เริ่มขอบเขตและข้อจำกัด ของการอภิปรายของ genotypeenvironmental ปฏิสัมพันธ์ การอภิปรายในปัจจุบันจะถูกจำกัด โดยมีจุดมุ่งหมาย มันจะพยายามที่จะสรุปสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันในปัจจุบันที่อาจจะเป็นประโยชน์กับการฝึกซ้อมพันธุ์พืชในการพัฒนาสายพันธุ์ที่ลดปฏิสัมพันธ์จีโนไทป์สิ่งแวดล้อมที่ไม่เอื้อพันธุ์เช่นที่มีความสามารถในการควบคุมกระบวนการการพัฒนาของพวกเขาในลักษณะที่จะให้สูงและสม่ำเสมอผลการดำเนินงาน. การจำแนกประเภทของพันธุกรรมสิ่งแวดล้อมปฏิสัมพันธ์มันเป็นสิ่งสำคัญที่เริ่มต้นมากที่จะจำแนกอาการออกไปด้านนอกของการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางพันธุกรรมและสิ่งแวดล้อม ปัญหาของการจัดหมวดหมู่ที่มีความซับซ้อน แต่เป็นก็ชี้ให้เห็นโดยHaldane (10), ข้อเท็จจริงบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้เพื่อให้ง่ายพวกเขามักจะไม่ได้ระบุไว้ สมมติ 2 ประชากรที่แตกต่างกันทางพันธุกรรม A และ B และ 2 สภาพแวดล้อม X และวายนอกจากนี้สมมติว่าวัดจะทำในลักษณะบาง(พูดผลผลิต) และความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่จะได้รับดังกล่าวที่4 รวมกันสิ่งแวดล้อมจีโนไทป์สามารถอยู่ในตำแหน่งเพื่อที่ 1 ถึง 4 ยี่สิบสี่ปฏิสัมพันธ์ชนิดที่เป็นไปได้ในหมู่ที่6 จะแสดงในรูปที่ 1 บางส่วนของจุดที่จะต้องทราบเกี่ยวกับประเภทการปฏิสัมพันธ์เหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ว่าจะเป็นพันธุ์ไม่ดีกว่าB ในแต่ละสภาพแวดล้อม (ขณะที่ในรูปแบบที่1) ไม่ว่าจะเป็นดีกว่า B ในสภาพแวดล้อมและด้อยกว่าที่อื่นๆ (เช่นในประเภทที่ 4) และไม่ว่าการเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมที่มีผลกระทบต่อ2 สายพันธุ์ในทิศทางตรงข้าม (ในขณะที่ประเภท3) แต่ละเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงการมีปฏิสัมพันธ์ชนิดที่รู้จักกันดีในการปรับปรุงพันธุ์พืช ยกตัวอย่างเช่นในรูปแบบที่ 1 และ 3 จีโนไทป์สามารถนำมาเป็นความหลากหลายสากล; ประเภทที่ 6 และ X สามารถ