We write in ways that, we generally

We write in ways that, we generally hope, reflect real life, or at least look familiar to humans. And in life, recurring themes are a recurring theme. We never quite conquer a pet vice or a relationship pattern or a communication habit. We're haunted by our particular demons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราเขียนในรูปแบบที่ โดยทั่วไปเราหวังว่า สะท้อนถึงชีวิตจริง หรือน้อย ดูคุ้นเคยกับมนุษย์ และในชีวิต รูปแบบการเกิดซ้ำเป็นแก่น เราไม่น่าพิชิตรองเป็นสัตว์เลี้ยง หรือรูปแบบความสัมพันธ์ หรือนิสัยการสื่อสาร เรากำลังครอบงำ โดยปีศาจของเราโดยเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราเขียนในรูปแบบที่เรามักหวังว่าสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตจริงหรืออย่างน้อยก็ดูคุ้นเคยกับมนุษย์ และในชีวิตรูปแบบที่เกิดขึ้นเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้น เราไม่เคยค่อนข้างพิชิตรองสัตว์เลี้ยงหรือรูปแบบความสัมพันธ์หรือนิสัยการสื่อสาร เรากำลังตามหลอกหลอนปีศาจโดยเฉพาะอย่างยิ่งของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราเขียนในวิธีที่เรามักหวังสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตจริง หรืออย่างน้อยก็ดูคุ้นเคยกับมนุษย์ และในชีวิต รูปแบบที่เกิดขึ้นเป็นประจำกระทู้ เราไม่เคยค่อนข้างเอาชนะสัตว์เลี้ยงรองหรือแบบแผนความสัมพันธ์ หรือนิสัยการสื่อสาร เราถูกหลอกหลอนโดยปีศาจโดยเฉพาะของเรา