It was in 1826 that the Zoological

It was in 1826 that the Zoological Society was founded in London. In 1867, the title was shortened to zoo. Later on,in 1892, the Englishman Henry Salt, in his book Animal Rights, was one of the first to protest against keeping animals in cages. He did not like the idea because of the way the animals were confined and also the way animals in zoos "lose their character." Since then, many people have criticized zoos for these reasons. however, zoos claim that their role is to educate the public and conserve animals. these aims are not bad in themselves. It is the way in which they are carried out that we must consider. Zoos claim that they have an important educational function. Is this true? In reality, most people go to zoos for entertainment. This is what sells the tickers and pays the bills. Zoos say they give people the opportunity to see the wonders of nature and its wild animals. In fact they are showing us animals that have lost their dignity: animals with sad and empty eyes. The conditions under which animals are kept in zoos change their behavior. Animals, like humans, are affected by their environment. After months and years in a cage without any interest animals begin to lose their natural characteristics. Many animals in zoos get signs of "zoochosis," abnormal behavior which includes endlessly pacing up and down and rocking from side to side to side. It is caused by lack of space, lack of interest, lack of company, and an unsuitable diet. Two polar bears in Bristol Zoo in England have been confined in a small area for 28 years and show all the signs of zoochosis. How can people observe wild animals under such conditions and believe that they are being educated? To lean about wild animals one must observe them in the wild where they live. Zoos also claim that they are conserving endangered species in the hope of returning them to the wild in the future. Out of about 10,000 zoos that exist around the world, only about 500 register their animals with an international species database, and only about five or ten percents of these actually work with endangered species. Zoos have projects where they breed animals in zoos for the purpose of conservation. However, most animals do not need help in breeding; they have been doing it for a long time without any help. Animals have been endangered because their natural surroundings have been destroyed by humans. It is true that zoos have had several success stories with zoo-bred animals. One was the golden lion tamarin, a species of monkey, witch had almost become extinct because humans destroyed its natural habitat and too many were captured for pets and zoos. Over 100 tamarins were bred in zoos, and when they were released into the wild, only 30 survived. Some were unable to live life in the wild-they were not able to climb trees, or when they did, they tell off; some did not even move; some were not used to a natural diet. It is a risky business to re- introduce zoo-bred and cannot adapt quickly enough, they will die. In conclusion, it seems that zoos are trying to fulfill their goals to educate and conserve but but in the the process are harming the animals themselves. What is the solution then? One solution is to protect the natural homes or habitats of animals. Another possibility is to have habitat preserves where wild animals live with the least possible human interference. If the money and expertise that zoos are using today were redirected to habitat preservation and management, we would not have disappeared. Nonetheless, there also has to be an international effort to control pollution and the illegal capturing of endangered species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค.ศ. 1826 ว่า สัตว์สังคมก่อตั้งขึ้นในกรุงลอนดอน ในค.ศ. 1867 ชื่อเรื่องที่สั้นเพื่อสวนสัตว์ ภายหลังเมื่อ ในค.ศ. 1892 เกลือชาวเฮนรี ในหนังสือของเขาสิทธิสัตว์ ขึ้นครั้งแรกเพื่อประท้วงต่อต้านการรักษาสัตว์ในกรง ไม่ได้ไม่ชอบความคิด เพราะวิธีที่สัตว์ถูกขัง และสัตว์ทางในกิจกรรม "สูญ เสียอักขระของตน" ตั้งแต่นั้น หลายคนได้วิพากษ์วิจารณ์มหาวิทยาลัยเหตุผลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม หอศิลป์อ้างว่า บทบาทของตนคือการ รู้สาธารณะ และรักษาสัตว์ จุดมุ่งหมายเหล่านี้จะไม่ดีในตัวเอง มันเป็นวิธีที่พวกเขาทำให้เราต้องพิจารณา หอศิลป์อ้างว่า มีฟังก์ชันการศึกษาสำคัญ เป็นความจริงหรือไม่ ในความเป็นจริง คนส่วนใหญ่ไปกับกิจกรรมเพื่อความบันเทิง ขายที่ tickers และชำระบิลอยู่ กิจกรรมบอกว่า จะให้คนมีโอกาสที่จะเห็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและสัตว์ป่าของ ในความเป็นจริงพวกเขาจะแสดงเราสัตว์ที่ได้สูญเสียศักดิ์ศรีของพวกเขา: สัตว์ ด้วยตาเศร้า และว่างเปล่า เงื่อนไขที่สัตว์จะถูกเก็บไว้ในหอศิลป์เปลี่ยนลักษณะการทำงาน สัตว์ เช่นมนุษย์ ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมของพวกเขา หลังจากที่เดือนและปีในกรงไม่มีสัตว์ใด ๆ สนใจเริ่มสูญเสียลักษณะของธรรมชาติ สัตว์จำนวนมากในกิจกรรมของ "zoochosis ลักษณะการทำงานผิดปกติซึ่งรวมถึง pacing ขึ้นและลง และโยกจากด้านข้างด้านไม่รู้จบ ได้ เกิดจากการขาดพื้นที่ ไม่สนใจ ขาดของบริษัท และอาหารไม่เหมาะสม สองหมีขั้วโลกในสวนสัตว์บริสตอลประเทศอังกฤษถูกขังในพื้นที่ขนาดเล็ก 28 ปี และแสดงอาการทั้งหมดของ zoochosis วิธีสามารถคนสังเกตสัตว์ป่าภายใต้เงื่อนไขดังกล่าว และเชื่อว่า พวกเขามีการศึกษาหรือไม่ การเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่า หนึ่งต้องสังเกตพวกเขาในป่าที่พวกเขาอาศัยอยู่ หอศิลป์อ้างว่า พวกเขาจะอนุรักษ์พันธุ์ในความหวังของความเหล่านั้นไปยังป่าในอนาคต จากนิทรรศการประมาณ 10000 ที่มีอยู่ทั่วโลก 500 เพียงลงทะเบียนสัตว์ของพวกเขา กับฐานข้อมูลสายพันธุ์ต่างประเทศ และเพียงห้า หรือสิบเปอร์เซ็นต์เหล่านี้ทำงานจริงกับพันธุ์ มหาวิทยาลัยมีโครงการที่จะแพร่พันธุ์สัตว์ในกิจกรรมเพื่อการอนุรักษ์ อย่างไรก็ตาม สัตว์ที่ส่วนใหญ่ไม่จำเป็นช่วยในการผสมพันธุ์ พวกเขาได้ถูกทำเป็นเวลานานโดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ มีการทำสัตว์เนื่องจากสิ่งแวดล้อมธรรมชาติได้ถูกทำลาย โดยมนุษย์ มันเป็นความจริงว่า มหาวิทยาลัยมีหลายเรื่องราวความสำเร็จกับ bred สวนสัตว์ คนแทมารีนสิงห์ทอง พันธุ์ลิง แม่มดได้เกือบกลายเป็นสูญ เพราะมนุษย์ทำลายอยู่อาศัยตามธรรมชาติจำนวนมากถูกจับภาพสัตว์เลี้ยงและกิจกรรม 100 tamarins ถูก bred ในทะเลสาบ และ เมื่อพวกเขาถูกปล่อยเข้าป่า 30 ชีวิตรอด บางคนไม่สามารถถ่ายทอดสดชีวิตพิศวง-พวกเขาไม่สามารถปีนต้นไม้ หรือเมื่อพวกเขาไม่ได้ จะบอกออกไป บางส่วนไม่ได้ย้าย บางอย่างไม่ได้ใช้เพื่ออาหารธรรมชาติ มีความเสี่ยงธุรกิจใหม่ - แนะนำสวนสัตว์ bred และไม่สามารถปรับเปลี่ยนได้เร็วพอ พวกเขาจะตายได้ เบียดเบียน ดูเหมือนว่า มหาวิทยาลัยกำลังจะบรรลุเป้าหมายของพวกเขาที่จะรู้ และประหยัดแต่ แต่ในการกระบวนการเป็นอันตรายต่อสัตว์เลี้ยงตัวเอง อะไรคือโซลูชั่นแล้ว วิธีการแก้ไขปัญหาคือการ ปกป้องบ้านธรรมชาติการอยู่อาศัยของสัตว์ อีกประการหนึ่งคือการ ได้อยู่อาศัยกวนที่มีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ ด้วยรบกวนมนุษย์น้อยที่สุด ถ้าเงินและความเชี่ยวชาญที่ใช้กิจกรรมวันนี้ถูกเปลี่ยนเส้นทางการอนุรักษ์ที่อยู่อาศัยและการจัดการ เราจะไม่หายไป กระนั้น นอกจากนี้ยังจะต้องมี ความพยายามในการควบคุมมลพิษและการจับไม่ถูกต้องของพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็น 1826 ที่สัตววิทยาสมาคมก่อตั้งขึ้นในกรุงลอนดอน 1867 ในชื่อลงไปที่สวนสัตว์ ต่อมาในปี 1892 อังกฤษเฮนรีเกลือในหนังสือของเขาสิทธิสัตว์เป็นหนึ่งในคนแรกที่ประท้วงต่อต้านการรักษาสัตว์ที่อยู่ในกรง เขาไม่ชอบความคิดเพราะทางสัตว์ที่ถูกคุมขังและยังเป็นวิธีสัตว์ในสวนสัตว์ "เสียตัวของพวกเขา." ตั้งแต่นั้นมาหลายคนได้วิพากษ์วิจารณ์สวนสัตว์ด้วยเหตุผลเหล่านี้ แต่สวนสัตว์อ้างว่าบทบาทของพวกเขาคือการให้ความรู้แก่ประชาชนและการอนุรักษ์สัตว์ จุดมุ่งหมายเหล่านี้ไม่ได้เลวร้ายในตัวเอง มันเป็นวิธีการที่พวกเขาจะดำเนินการที่เราจะต้องพิจารณา สวนสัตว์อ้างว่าพวกเขามีฟังก์ชันการศึกษาที่สำคัญ นี้เป็นจริงหรือ ในความเป็นจริงที่คนส่วนใหญ่ไปที่สวนสัตว์เพื่อความบันเทิง นี่คือสิ่งที่ขายหลักทรัพย์และการจ่ายค่า สวนสัตว์กล่าวว่าพวกเขาให้คนโอกาสที่จะเห็นสิ่งมหัศจรรย์ของธรรมชาติและสัตว์ป่า ในความเป็นจริงพวกเขาจะแสดงให้เราเห็นสัตว์ที่ได้สูญเสียศักดิ์ศรีของพวกเขาสัตว์ที่มีดวงตาเศร้าและว่างเปล่า ภายใต้เงื่อนไขที่สัตว์จะถูกเก็บไว้ในสวนสัตว์เปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา สัตว์เช่นมนุษย์รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมของพวกเขา หลังจากที่เดือนและปีในกรงโดยไม่สนใจใด ๆ สัตว์เริ่มสูญเสียลักษณะธรรมชาติของพวกเขา มีสัตว์หลายชนิดในสวนสัตว์ได้รับสัญญาณของ "zoochosis" พฤติกรรมที่ผิดปกติซึ่งรวมถึงไม่รู้จบเดินไปเดินมาขึ้นและลงและโยกจากทางด้านข้างไปอีกด้านหนึ่ง มันเป็นเรื่องที่เกิดจากการขาดพื้นที่ขาดความสนใจขาดของ บริษัท และอาหารที่ไม่เหมาะสม สองหมีขั้วโลกในสวนสัตว์ Bristol ในประเทศอังกฤษที่ได้รับการถูกคุมขังในพื้นที่ขนาดเล็กสำหรับ 28 ปีและแสดงสัญญาณของการ zoochosis ว่าผู้คนสามารถสังเกตสัตว์ป่าภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวและเชื่อว่าพวกเขาจะได้รับการศึกษา? ยันเกี่ยวกับสัตว์ป่าคนหนึ่งต้องสังเกตพวกเขาอยู่ในป่าที่พวกเขาอาศัยอยู่ สวนสัตว์ยังอ้างว่าพวกเขาได้รับการอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในความหวังของพวกเขากลับไปอยู่ในป่าในอนาคต ออกประมาณ 10,000 สวนสัตว์ที่มีอยู่ทั่วโลกเพียงประมาณ 500 ลงทะเบียนสัตว์ของพวกเขากับฐานข้อมูลชนิดต่างประเทศและเพียงประมาณห้าหรือสิบเปอร์เซ็นต์ของเหล่านี้จริงทำงานกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ สวนสัตว์มีโครงการที่พวกเขาเลี้ยงสัตว์ในสวนสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ในการอนุรักษ์ แต่สัตว์ส่วนใหญ่ไม่ต้องการความช่วยเหลือในการปรับปรุงพันธุ์ที่พวกเขาได้รับการทำมันเป็นเวลานานโดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ สัตว์ได้รับอันตรายเพราะสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขาได้ถูกทำลายโดยมนุษย์ มันเป็นความจริงที่สวนสัตว์มีเรื่องราวความสำเร็จที่มีหลายสวนสัตว์พันธุ์ หนึ่งคือมารินสิงโตทองสายพันธุ์ของลิงแม่มดได้เกือบจะกลายเป็นสูญพันธุ์เพราะมนุษย์ทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของมันมากเกินไปและถูกจับสำหรับสัตว์เลี้ยงและสวนสัตว์ กว่า 100 tamarins มาเพาะในสวนสัตว์และเมื่อพวกเขาได้รับการปล่อยตัวในป่าเพียง 30 รอด บางคนไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ในป่าที่พวกเขาไม่สามารถที่จะปีนต้นไม้หรือเมื่อพวกเขาพวกเขาบอกออกไปบางส่วนไม่ได้ย้ายบางส่วนที่ไม่ได้ใช้ในการรับประทานอาหารธรรมชาติ มันเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงที่จะกลับแนะนำสวนสัตว์พันธุ์และไม่สามารถปรับตัวได้รวดเร็วพอที่พวกเขาจะตาย สรุปได้ว่ามันดูเหมือนว่าสวนสัตว์กำลังพยายามที่จะบรรลุเป้าหมายของพวกเขาเพื่อให้ความรู้และอนุรักษ์ แต่ แต่ในกระบวนการที่มีการทำร้ายสัตว์ตัวเอง สิ่งที่เป็นวิธีการแก้ปัญหาแล้ว ทางออกหนึ่งคือการปกป้องบ้านธรรมชาติหรือแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ เป็นไปได้ก็คือการมีที่อยู่อาศัยที่รักษาสัตว์ป่าอาศัยอยู่กับการรบกวนของมนุษย์น้อยที่สุด ถ้าเงินและความเชี่ยวชาญที่สวนสัตว์กำลังใช้ในปัจจุบันถูกเปลี่ยนเส้นทางไปยังการเก็บรักษาและการจัดการที่อยู่อาศัยของเราจะไม่ได้หายไป อย่างไรก็ตามมียังจะต้องมีความพยายามของนานาชาติในการควบคุมมลพิษและจับที่ผิดกฎหมายของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันอยู่ในสวนสัตว์ 1826 ที่สังคมก่อตั้งขึ้นในลอนดอน ใน 1867 , ชื่อเรื่องสั้นไปสวนสัตว์ ต่อมา ในปี 1892 , ชาวอังกฤษเฮนรีเกลือ , สิทธิสัตว์ในหนังสือของเขาเป็นหนึ่งในครั้งแรกเพื่อประท้วงต่อต้านการรักษาสัตว์ในกรง เขาไม่ได้ชอบเนื่องจากวิธีการที่สัตว์ถูกกักขังและยังวิธีที่สัตว์ในสวนสัตว์ " สูญเสียตัวของพวกเขา . " ตั้งแต่นั้นมาหลายคนได้วิพากษ์วิจารณ์สวนสัตว์ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม สวนสัตว์อ้างว่าบทบาทให้การศึกษาแก่ประชาชน และการอนุรักษ์สัตว์ เป้าหมายเหล่านี้จะไม่ดีในตัวเอง มันเป็นวิธีที่พวกเขาดำเนินการ ว่า เรา ต้อง พิจารณา สวนสัตว์อ้างว่าพวกเขามีฟังก์ชันการศึกษาที่สำคัญ นี้เป็นจริงหรือไม่ ? ในความเป็นจริงที่คนส่วนใหญ่ไปสวนสัตว์เพื่อความบันเทิงนี่คือสิ่งที่ขายและการจ่ายบิล สวนสัตว์บอกว่าให้คนโอกาสที่จะเห็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและสัตว์ป่าของ ในความเป็นจริงพวกเขาจะแสดงให้เราเห็นสัตว์ที่ต้องสูญเสียศักดิ์ศรีของสัตว์ด้วย เศร้า และว่างเปล่า ดวงตา ภายใต้เงื่อนไขที่ขังสัตว์ในสวนสัตว์ การเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขา สัตว์เช่นมนุษย์ ได้รับผลกระทบจากสภาพแวดล้อมของพวกเขาหลังจากที่เดือนและปีในกรงโดยไม่สนใจสัตว์เริ่มสูญเสียลักษณะของธรรมชาติ สัตว์หลายชนิดในสวนสัตว์ได้รับสัญญาณของ " zoochosis " ความผิดปกติของพฤติกรรมซึ่งรวมถึงไม่รู้จบในจังหวะขึ้นและลงและโยกจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง มันเกิดจากการขาดพื้นที่ การขาดความสนใจ , การขาดของ บริษัท และเป็นมากกว่าอาหารสองหมีขั้วโลกในสวนสัตว์บริสตอลประเทศอังกฤษได้ถูกคุมขังในพื้นที่ขนาดเล็ก 28 ปีและแสดงสัญญาณทั้งหมดของ zoochosis . วิธีสามารถคนสังเกตสัตว์ป่าภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวและเชื่อว่าพวกเขามีการศึกษา ? เรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์ป่า ต้องสังเกตไว้ในป่าที่พวกมันอาศัยอยู่สวนสัตว์ยังอ้างว่าพวกเขาจะอนุรักษ์สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ในหวังของการส่งกลับไปยังป่าในอนาคต ออกประมาณ 10000 สวนสัตว์ที่มีอยู่ทั่วโลก เพียงประมาณ 500 ลงทะเบียนสัตว์ของพวกเขากับฐานข้อมูลชนิดนานาชาติ และเพียงประมาณ 5 หรือ 10 เปอร์เซ็นต์ของเหล่านี้จริง ๆทำงานกับสัตว์ใกล้สูญพันธุ์สวนสัตว์มีโครงการที่พวกเขาพันธุ์สัตว์ในสวนสัตว์เพื่อการอนุรักษ์ อย่างไรก็ตาม สัตว์ส่วนใหญ่ไม่ได้ต้องการให้ช่วยในการผสมพันธุ์ พวกเขาได้รับการทำมันเป็นเวลานานโดยไม่มีความช่วยเหลือใด ๆ สัตว์ได้รับอันตราย เพราะสิ่งแวดล้อมของธรรมชาติได้ถูกทำลายโดยมนุษย์ มันเป็นความจริงที่สวนสัตว์มีหลายเรื่องราวความสำเร็จกับสวนสัตว์ พันธุ์สัตว์หนึ่งคือ Golden Lion Tamarin , ชนิดของลิง แม่มดเกือบจะสูญพันธุ์เพราะมนุษย์ทำลายธรรมชาติมากเกินไปของมันและถูกจับสำหรับสัตว์เลี้ยงและสวนสัตว์ กว่า 100 ทามารินถูก bred ในสวนสัตว์ และเมื่อพวกเขาถูกปล่อยเข้าสู่ป่า เพียง 30 รอด บางคนไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตในป่าที่พวกเขาไม่สามารถปีนต้นไม้ หรือเมื่อพวกเขาทำ พวกเขาบอกออกไปยังไม่ได้ย้าย บางคนไม่ได้ใช้อาหารธรรมชาติ มันเป็นธุรกิจที่มีความเสี่ยงที่จะ re - แนะนำสวนสัตว์เลี้ยงและไม่สามารถปรับตัวได้เร็วพอ พวกเขาก็จะตาย สรุป มันดูเหมือนสวนสัตว์พยายามที่จะตอบสนองเป้าหมายของพวกเขาเพื่อให้ความรู้และอนุรักษ์ แต่ในกระบวนการฆ่าสัตว์เอง อะไรคือทางออก ?ทางออกหนึ่งคือการปกป้องที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติหรือแหล่งที่อยู่อาศัยของสัตว์ ความเป็นไปได้อีกจะได้อาศัยรักษาที่สัตว์ป่าอาศัยอยู่กับการแทรกแซงของมนุษย์น้อยที่สุด ถ้าเงินและความเชี่ยวชาญที่สวนสัตว์จะใช้วันนี้ถูกเปลี่ยนเส้นทางเพื่อการอนุรักษ์และจัดการสิ่งแวดล้อมได้ เราก็จะไม่หายไป อย่างไรก็ตามมันยังต้องมีความพยายามระหว่างประเทศเพื่อควบคุมมลพิษและผิดกฎหมายจับภาพของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์