QTL mapping in autopolyploids is co

QTL mapping in autopolyploids is complicated by the possibility of segregation for three or more alleles at a locus and by a lack of preferential pairing, however the subset of polymorphic alleles that show simplex segregation ratios can be used to locate QTLs. In autopolyploid Saccharum, 36 significant associations between variation in sugar content and unlinked loci detected by 31 different probes were found in two interspecific F1populations. Most QTL alleles showed phenotypic effects consistent with the parental phenotypes, but occasional transgressive QTLs revealed opportunities to purge unfavorable alleles from cultivars or introgress valuable alleles from exotics. Several QTLs on homologous chromosomes appeared to correspond to one another–multiple doses of favorable ‘alleles’ at such chromosomal region(s) yielded diminishing returns–such negative epistasis may contribute to phenotypic buffering. Fewer sugar content QTLs were discovered from the highest-sugar genotype than from lower-sugar genotypes, perhaps suggesting that many favorable alleles have been fixed by prior selection, i.e. that the genes for which allelic variants (QTLs) persist in improved sugarcanes may be a biased subset of the population of genes controlling sugar content. Comparison of these data to mutations and QTLs previously mapped in maize hinted that seed and biomass crops may share a partly-overlapping basis for genetic variation in carbohydrate deposition. However, many QTLs do not correspond to known candidate genes, suggesting that other approaches will be necessary to isolate the genetic determinants of high sugar content of vegetative tissues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแม็ป QTL ใน autopolyploids มีความซับซ้อน โดยสามารถแบ่งแยก alleles สาม หรือมากกว่าที่มีโลกัสโพล และ โดยไม่ต้องจับคู่ อย่างไรก็ตาม สามารถใช้ชุดย่อยของ alleles polymorphic ที่แสดงอัตราส่วนการแบ่งแยก simplex พบ QTLs ในกำแพงแสน autopolyploid, 36 เชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างความผันแปรในน้ำตาลเนื้อหา และ loci ที่ไม่ได้เชื่อมโยงพบ โดย 31 ต่าง ๆ คลิปปากตะเข้พบ interspecific F1populations สอง Alleles QTL ส่วนใหญ่พบว่าไทป์ผลสอดคล้องกับฟีโดยผู้ปกครอง ได้โอกาสกำจัด alleles ร้ายจากพันธุ์ alleles มีค่า introgress จาก exotics เปิดเผย QTLs transgressive เป็นครั้งคราว QTLs หลายบน homologous chromosomes ปรากฏ ให้สอดคล้องกับปริมาณหลาย – อีกหนึ่งของดี 'alleles' ที่ region(s) ของโครโมโซมดังกล่าวให้ผลลบ epistasis diminishing คืน – ดังกล่าวอาจนำไปสู่การกำหนดบัฟเฟอร์ไทป์ น้ำตาลน้อยเนื้อหา QTLs ถูกค้นพบจากน้ำตาลสูงลักษณะทางพันธุกรรมกว่าจากน้ำตาลต่ำกว่าศึกษาจีโนไทป์ ทีแนะนำว่า alleles หลายอันได้รับการแก้ไข โดยการเลือกก่อนหน้านี้ เช่นให้ยีนที่ตัวแปร allelic (QTLs) ยังคงมีอยู่ใน sugarcanes ที่ดีขึ้นอาจจะย่อย biased ประชากรของยีนที่ควบคุมเนื้อหาน้ำตาล เปรียบเทียบข้อมูลเหล่านี้จะกลายพันธุ์และ QTLs ที่ก่อนหน้านี้ ถูกแมปในข้าวโพดประจำพืชเมล็ดและชีวมวลอาจใช้เกณฑ์ที่ทับซ้อนกันบางส่วนสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในการสะสมคาร์โบไฮเดรต อย่างไรก็ตาม QTLs มากไม่ตรงกับผู้สมัครรู้จักยีน แนะนำว่า วิธีอื่นจะต้องแยกดีเทอร์มิแนนต์พันธุกรรมน้ำตาลสูงเนื้อหาของเนื้อเยื่อผักเรื้อรัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำแผนที่ใน QTL autopolyploids มีความซับซ้อนโดยเป็นไปได้ของการแยกจากกันเป็นเวลาสามหรือมากกว่าอัลลีลที่สถานที่และจากการขาดการจับคู่พิเศษ แต่ส่วนหนึ่งของอัลลีล polymorphic ที่แสดงอัตราส่วนแยกเริมที่สามารถใช้ในการค้นหา QTLs ใน autopolyploid Saccharum 36 สมาคมที่สำคัญระหว่างการเปลี่ยนแปลงในปริมาณน้ำตาลและยกเลิกการเชื่อมโยงตำแหน่งที่ตรวจพบโดยยานสำรวจที่แตกต่างกัน 31 ที่พบในสอง F1populations interspecific ส่วนใหญ่แสดงให้เห็นว่าอัลลีล QTL ผลกระทบฟีโนไทป์สอดคล้องกับ phenotypes ผู้ปกครอง แต่ QTLs transgressive เปิดเผยเป็นครั้งคราวโอกาสที่จะล้างอัลลีลที่ไม่เอื้ออำนวยจากพันธุ์หรือ introgress อัลลีลที่มีคุณค่าจากชึ่ QTLs หลายโครโมโซมคล้ายคลึงกันปรากฏตัวให้สอดคล้องกับปริมาณหนึ่งในอีกหลายที่ดีของ 'อัลลีล' ที่บริเวณโครโมโซมเช่น (s) ให้ผลตอบแทนลดลงเช่น epistasis เชิงลบอาจนำไปสู่​​การกำหนดบัฟเฟอร์ฟีโนไทป์ ปริมาณน้ำตาลน้อยลง QTLs ที่ถูกค้นพบจาก genotype สูงสุดน้ำตาลกว่าจากยีนที่ต่ำกว่าน้ำตาลอาจจะบอกว่าอัลลีลที่ดีจำนวนมากได้รับการแก้ไขโดยการเลือกก่อนคือว่ายีนที่สายพันธุ์ allelic (QTLs) ยังคงมีอยู่ในอ้อยที่ดีขึ้นอาจจะเป็น เซตลำเอียงของประชากรของยีนที่ควบคุมปริมาณน้ำตาล เปรียบเทียบข้อมูลเหล่านี้จะกลายพันธุ์และ QTLs แมปก่อนหน้านี้ในทำนองว่าข้าวโพดเมล็ดพันธุ์และพืชชีวมวลอาจใช้เป็นประจำบางส่วนทับซ้อนกันสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในการสะสมคาร์โบไฮเดรต อย่างไรก็ตาม QTLs จำนวนมากไม่สอดคล้องกับยีนที่รู้จักกันบอกว่าวิธีการอื่น ๆ จะมีความจำเป็นที่จะต้องแยกปัจจัยทางพันธุกรรมของปริมาณน้ำตาลสูงของเนื้อเยื่อพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความ สามารถใน autopolyploids มีความซับซ้อนโดยความเป็นไปได้ของการแยกสำหรับสามหรือมากกว่าและอัลลีลในความเชื่อโดยการขาดความพิเศษจับคู่ แต่ย่อยของอัลลีลจำนวนที่แสดงอัตราส่วนการเริมสามารถใช้เพื่อค้นหาตำแหน่ง . ในการผลิตอ้อย autopolyploid ,36 สมาคมระหว่างการเปลี่ยนแปลงในระดับของน้ำตาลเนื้อหาและยกเลิกการเชื่อมต่อพบ 31 ) พบใน 2 interspecific f1populations . ในความมากที่สุดผลที่สอดคล้องกับตำแหน่งของฟีโนไทป์ของเซลล์ แต่โอกาสที่จะกำจัดเสียเปรียบ transgressive เป็นครั้งคราว พบอัลลีลจากพันธุ์ หรือ introgress อัลลีลที่มีคุณค่าจาก exotics .โฮโมโลกัสโครโมโซมยีนหลายตัวให้สอดคล้องกับอีกหลายที ( อัลลีล ' มงคล ' ในภูมิภาค เช่น โครโมโซม ( s ) ที่มีผลตอบแทนลดน้อยถอยลง ( เช่นลบ epistasis อาจมีผลต่อคุณสมบัติบัฟเฟอร์ . น้ำตาลน้อยลง รับผิดชอบ ถูกค้นพบจากพันธุกรรม น้ำตาลสูงมากกว่าพันธุ์ น้ำตาลต่ำบางทีบอกว่ายีนที่ดีมากได้รับการแก้ไขโดยการเลือกก่อน เช่นว่า ยีนที่ allelic สายพันธุ์ ( ยีน ) คงอยู่ในอ้อยดีขึ้นอาจจะลำเอียงย่อยของประชากรของยีนที่ควบคุมปริมาณน้ำตาลการเปรียบเทียบข้อมูลเหล่านี้เพื่อสร้างตำแหน่งก่อนหน้านี้และแมปในข้าวโพด hinted ที่เมล็ดและชีวมวลพืชอาจจะแบ่งปันบางส่วนทับซ้อนพื้นฐานทางพันธุกรรมในการสะสมคาร์โบไฮเดรต อย่างไรก็ตาม หลายตำแหน่งไม่ตรงกับที่รู้จักยีนผู้สมัคร แนะนำว่า วิธีอื่น ๆ จะต้องแยกปัจจัยทางพันธุกรรมของน้ำตาลสูงเนื้อหาเนื้อเยื่อพืช .