Unfortunately, this way of learning

Unfortunately, this way of learning new data is rarely possible in the real world except in
the most artificial situations. It is in essence impossible to explicitly store all, or even a small
fraction of previous training exemplars for future learning. True, one could argue that they
are “stored” in the environment around us. My internal representation for, say, “car” or
“child” is constantly being interleaved with any new input that I learn since these exemplars
are continually available in the environment. But “my grandfather’s kitchen table” is not. It
is an object — a perfectly ordinary handmade wooden table — that I have not seen in twenty
years, but that I nonetheless still remember with vivid clarity. Since I have seen literally
thousands of tables (and all manner of other objects) since that time and if interleaved pattern
presentation were necessary to avoid forgetting, then I should have a great deal of trouble
remembering his kitchen table. Why has this memory remained intact in the absence of any
interleaved (real) input from the environment? I suggest that an internal approximation of
the original pattern is generated in long-term memory and it is this approximation that, in the
absence of the real pattern-in-the-environment, serves to continually reinforce the long-term
memory trace of the original pattern.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่น่าเสียดายที่วิธีการของการเรียนรู้ข้อมูลใหม่นี้เป็นไปได้น้อยมากในโลกแห่งความจริงยกเว้นในสถานการณ์เทียมมากที่สุด
มันเป็นไปไม่ได้ในสาระสำคัญที่จะเก็บทุกอย่างชัดเจนหรือแม้กระทั่งขนาดเล็กส่วนของโคลงการฝึกอบรมก่อนหน้านี้สำหรับการเรียนรู้ในอนาคต ทรูใครจะยืนยันว่าพวกเขาจะ "เก็บไว้" ในสภาพแวดล้อมรอบตัวเรา
แสดงภายในของฉันพูดว่า "รถ" หรือ
"เด็ก" อยู่ตลอดเวลาการบรรณนิทัศน์ด้วยการป้อนข้อมูลใหม่ ๆ
ที่ผมได้เรียนรู้ตั้งแต่โคลงเหล่านี้ที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องในสิ่งแวดล้อม แต่ "ปู่โต๊ะในครัวของฉัน" ไม่ได้เป็น มันเป็นวัตถุ - โต๊ะไม้ที่ทำด้วยมือธรรมดาอย่างสมบูรณ์แบบ - ที่ฉันไม่ได้เห็นในอีกยี่สิบปีแต่กระนั้นที่ฉันยังจำที่มีความชัดเจนสดใส ตั้งแต่ผมได้เห็นตัวอักษรหลายพันตาราง (และลักษณะของวัตถุอื่น ๆ ) ตั้งแต่เวลานั้นและถ้ารูปแบบอินเตอร์นำเสนอมีความจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการลืมแล้วฉันควรจะมีการจัดการที่ดีของปัญหาการจดจำโต๊ะในครัวของเขา ทำไมหน่วยความจำนี้ยังคงสภาพสมบูรณ์ในกรณีที่ไม่มีของใด ๆอัด (จริง) ข้อมูลจากสภาพแวดล้อมหรือไม่ ผมขอแนะนำว่าประมาณภายในของรูปแบบเดิมที่ถูกสร้างขึ้นในหน่วยความจำระยะยาวและมันก็เป็นประมาณนี้ว่าในกรณีที่ไม่มีรูปแบบในที่สภาพแวดล้อมจริงทำหน้าที่อย่างต่อเนื่องเสริมสร้างระยะยาวหน่วยความจำร่องรอยของรูปแบบเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่วิธีนี้ของการเรียนรู้ข้อมูลใหม่ไม่ค่อยเป็นไปได้ในโลกจริงยกเว้น
สถานการณ์เทียมมากที่สุด มันมีสาระเป็นไปไม่ได้อย่างชัดเจน ร้านทั้งหมด หรือแม้แต่น้อย ส่วนการฝึกก่อนหน้า
Exemplars เพื่อการเรียนรู้ในอนาคต จริงหนึ่งได้ยืนยันว่าพวกเขา
" เก็บไว้ในสภาพแวดล้อมรอบตัวเรา ของฉันภายในแทน พูดว่า " รถ " หรือ
" เด็ก " ตลอดเวลาจะถูกอัดด้วยข้อมูลใหม่ใด ๆที่ฉันได้เรียนรู้ตั้งแต่ Exemplars
เหล่านี้ยังคงมีอยู่ในสิ่งแวดล้อม แต่ " โต๊ะ " ครัวปู่ของฉันไม่ได้ มัน
เป็นวัตถุ - ธรรมดาจริงๆ แฮนด์เมด โต๊ะไม้ - ที่ฉันไม่เคยเห็นในยี่สิบ
ปี แต่ที่ฉันกระนั้นยังจำกับสดใสชัดเจน ตั้งแต่ที่ฉันได้เห็นหมาย
พันของตาราง ( และลักษณะของวัตถุอื่น ๆ ) ตั้งแต่เวลาและถ้าอัดลาย
นำเสนอความจำเป็นเพื่อหลีกเลี่ยงการลืม ก็ควรต้องมีการจัดการที่ดีของปัญหา
จำโต๊ะในครัวของเขา ทำไมความทรงจำนี้ยังคงอยู่ในการขาดงานของ
อัด ( จริง ) ข้อมูลจากสิ่งแวดล้อม ผมแนะนำว่า การภายในของ
ต้นฉบับจะถูกสร้างขึ้นในหน่วยความจำระยะยาวและมันคือประมาณว่าใน
ไม่มีแบบแผนที่แท้จริงในสภาพแวดล้อมที่ให้บริการอย่างต่อเนื่องเสริมสร้างระยะยาว
หน่วยความจำร่องรอยของต้นฉบับ