My maternal grandfather bought me m

My maternal grandfather bought me my first paint-by-numbers kit. He was a self-taught naïf artist. He copied old masters like Rembrandt and also Japanese art and Chagall. These paintings hung in our house and I remember watching him paint in a little corner of my grandparents’ apartment.

My mother was interested in art at an early age, but a teacher told her she had no talent and she gave it up. When I showed interest in art as a child, I was given everything within my parents’ means to encourage that interest – art supplies and classes and loads of encouragement. I think my mom got vicarious pleasure out of seeing that I wanted to pursue art after her interest was thwarted.

Growing up outside of Manhattan was a rich experience. I had access to all the museums and galleries and I went to the city every weekend to take classes and look at art. While many artists learned about art from reproductions in books, I was privileged to be able to see the real thing. I remember looking a Guernica repeatedly at the Museum of Modern Art which in retrospect must have shown me how an artist can incorporate a critique of current events into his or her art.

What was your route to becoming an artist? (Formal training or another pathway?)

I studied art for one year in a liberal arts college on the east coast, then moved to San Francisco to study at the San Francisco Art Institute, which I did for one year. I left to experience life outside of school for awhile. During that time, which turned into thirteen years, I worked in batik, making work with socio-political themes like U.S. intervention in Latin America (Chile, El Salvador), apartheid in South Africa, the plight of the Palestinian people, and other national and international struggles that I had strong feelings about.

After the thirteen years of working in batik, I felt that I had gone as far as I could with the medium and I wanted to find other ways of working. I went back to school at the California College of Arts and Crafts (now the California College of the Arts) in Oakland, California. I completed the remaining two years of my Bachelor of Fine Arts and two years later received my Master of Fine Arts degree from the same institution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาทวดของฉันซื้อฉันสีโดยตัวเลขชุดแรกของฉัน เขาเป็นศิลปิน Naif เรียนด้วยตัวเอง เขาคัดลอกเจ้านายเก่าเช่นแรมแบรนดท์และศิลปะญี่ปุ่นและ Chagall ภาพเหล่านี้แขวนอยู่ในบ้านของเราและผมจำได้เฝ้าดูเขาวาดในมุมเล็ก ๆ ของอพาร์ทเม้นปู่ย่าตายายของฉัน '. แม่ของฉันมีความสนใจในงานศิลปะตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ครูบอกว่าเธอไม่ได้มีความสามารถและเธอให้มันขึ้น เมื่อตอนที่ผมแสดงความสนใจในงานศิลปะเป็นเด็กผมได้รับทุกอย่างภายในหมายถึงพ่อแม่ของฉัน 'เพื่อส่งเสริมให้ความสนใจ - วัสดุศิลปะและการเรียนและการโหลดของการให้กำลังใจ ผมคิดว่าแม่ของฉันมีความสุขชะลอออกจากเห็นว่าผมอยากที่จะไล่ตามศิลปะหลังจากที่ความสนใจของเธอถูกขัดขวาง. เติบโตขึ้นมาด้านนอกของแมนฮัตตันเป็นประสบการณ์ที่อุดมไปด้วย ฉันมีการเข้าถึงพิพิธภัณฑ์ทั้งหมดและแกลเลอรี่และผมไปเมืองวันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะเรียนและมองไปที่ศิลปะทุก ในขณะที่ศิลปินหลายคนเรียนรู้เกี่ยวกับศิลปะจากการทำสำเนาในหนังสือที่ผมได้รับการยกเว้นที่จะสามารถที่จะเห็นสิ่งที่จริง ผมจำได้ว่ามองแกซ้ำที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ซึ่งในการหวนกลับต้องได้แสดงให้เห็นฉันว่าศิลปินสามารถรวมบทวิจารณ์ของเหตุการณ์ปัจจุบันเป็นศิลปะของเขาหรือเธอ. สิ่งที่เป็นเส้นทางของคุณจะกลายเป็นศิลปิน? (การฝึกอบรมอย่างเป็นทางการหรือทางเดินอีก?) ผมเรียนศิลปะเป็นเวลาหนึ่งปีในวิทยาลัยศิลปศาสตร์บนชายฝั่งตะวันออกจากนั้นก็ย้ายไปอยู่ที่ซานฟรานซิสไปเรียนต่อที่ซานฟรานซิศิลปะสถาบันซึ่งผมไม่ได้เป็นเวลาหนึ่งปี ผมออกจะได้สัมผัสกับชีวิตนอกของโรงเรียนสำหรับสักครู่ ในช่วงเวลานั้นซึ่งกลายเป็นสิบสามปีที่ผมทำงานอยู่ในผ้าบาติก, การทำงานกับรูปแบบทางสังคมและการเมืองเช่นการแทรกแซงของสหรัฐในละตินอเมริกา (ชิลี, เอลซัลวาดอร์), การแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้ชะตากรรมของชาวปาเลสไตน์และชาติอื่น ๆ และการต่อสู้ระหว่างประเทศที่ฉันมีความรู้สึกที่ดีเกี่ยวกับ. หลังจากที่สิบสามปีของการทำงานในผ้าบาติก, ผมรู้สึกว่าผมได้ไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ด้วยการขนาดกลางและฉันต้องการที่จะหาวิธีการอื่น ๆ ของการทำงาน ฉันเดินกลับไปที่โรงเรียนที่แคลิฟอร์เนียวิทยาลัยศิลปะและหัตถกรรม (ตอนนี้แคลิฟอร์เนียวิทยาลัยศิลปะ) โอ๊คแลนด์แคลิฟอร์เนีย ฉันเสร็จที่เหลืออีกสองปีของปริญญาของฉันวิจิตรศิลป์และสองปีต่อมาได้รับปริญญาโทของฉันของการศึกษาระดับปริญญาศิลปกรรมศาสตร์จากสถาบันเดียวกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณตาของฉันฉันซื้อชุดแรกของฉันสีโดยตัวเลข เขาเรียนด้วยตัวเอง na ไต F ศิลปิน เขาลอกต้นแบบเก่าแรมแบรนดท์และ ญี่ปุ่น ศิลปะ และ ชากัลล์ . ภาพเขียนเหล่านี้ แขวนในบ้านของเรา และผมจำได้ว่าดูเขาวาดในมุมเล็กๆของปู่ย่าตายายของฉัน ' เม้น

แม่ของฉันมีความสนใจในศิลปะที่อายุต้นแต่ครูบอกว่าเธอไม่มีความสามารถ เธอให้มันขึ้น เมื่อฉันแสดงความสนใจในศิลปะเป็นเด็กฉันได้รับทุกอย่างภายในหมายถึงพ่อแม่ส่งเสริมให้ธนาคารพาณิชย์–วัสดุศิลปะและชั้นเรียนและโหลดของการให้กำลังใจ ฉันคิดว่าแม่ของฉันมีความสุขเมื่อได้เห็นของที่ฉันต้องการที่จะไล่ตามความสนใจศิลปะ หลังจากเธอถูกขัดขวาง .

เติบโตขึ้นนอกแมนฮัตตันเป็นประสบการณ์ที่อุดมไปด้วย ฉันมีการเข้าถึงทั้งหมดที่พิพิธภัณฑ์และหอศิลป์และฉันไปที่เมืองทุกอาทิตย์เรียน และดูที่ศิลปะ ในขณะที่ศิลปินหลายคนได้เรียนรู้เกี่ยวกับศิลปะ จากภาพในหนังสือ ผมได้รับสิทธิพิเศษที่จะได้เห็นของจริงผมจำได้ว่ามองแกร์นิกาซ้ำๆที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่ ที่ในการหวนกลับ ต้องแสดง ว่าศิลปินสามารถรวมบทวิจารณ์ของเหตุการณ์ในปัจจุบันเป็นศิลปะของเขา หรือเธอ

แล้วเส้นทางของคุณเป็นศิลปิน ? ( การฝึกอบรมอย่างเป็นทางการหรือทางเดินอีก )

ผมเรียนศิลปะหนึ่งปีในวิทยาลัยศิลปศาสตร์บนชายฝั่งตะวันออกแล้วย้ายไปซานฟรานซิสโกเพื่อไปศึกษาที่สถาบันศิลปะซานฟรานซิสโกซึ่งผมหนึ่งปี จากประสบการณ์ชีวิตนอกโรงเรียนสักพัก ในช่วงเวลานั้น ซึ่งกลายเป็นสิบสามปี ผมทำงานในผ้าบาติก ทำให้การทำงานกับสังคมการเมืองรูปแบบเช่นสหรัฐอเมริกาแทรกแซงในละตินอเมริกา ( ชิลี , El Salvador ) การแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้ สภาพของประชาชนปาเลสไตน์ ,และระดับชาติและนานาชาติ การต่อสู้ ผมมีความรู้สึกว่า

หลังจาก 13 ปีของการทำงานในผ้าบาติก ฉันรู้สึกว่าฉันได้ไปเท่าที่จะกับกลางและฉันต้องการที่จะหาวิธีการอื่น ๆของการทำงาน ผมกลับไปเรียนที่แคลิฟอร์เนียวิทยาลัยศิลปะและงานฝีมือ ( ตอนนี้แคลิฟอร์เนียวิทยาลัยศิลปะ ) ในโอกแลนด์ , แคลิฟอร์เนียฉันเสร็จอีกสองปีของหลักสูตรของฉันของศิลปะและสองปีต่อมาได้รับปริญญาโทของฉันของสาขาวิจิตรศิลป์ จากสถาบันเดียวกัน