AbstractCollaboration is an importa

Abstract
Collaboration is an important interactive process and it has become a part of educational activity. The purpose of this study is to know the level of collaboration practices among schools, parents and community in Secondary schools with Special Education in Malaysia. This study also tried to explore the needs of parents and communities that need to be met by the school to ensure that they are more actively involved in their children's educational development program. This study consisted of the collection of quantitative data, followed by qualitative data. The quantitative sample included 120 secondary schools in Peninsular, Malaysia, with a total of 360 respondents (teachers and school principals) involved in the survey. To measure collaboration practice and relationship with IEP at schools, Joyce Epstein's measurement (2002) was used as an instrument. Six dimensions were used to measure the collaboration level based on Epstein's model namely: i)parent education ii)decision making iii) communication, iv)learning at home v)volunteerism and vi)collaboration with community. This study also focused on the relationship between the level of collaboration and IEP implementation. The quantitative data was analyzed by using mean standard deviation and Pearson Correlation. The qualitative data from the interview with parents was analyzed using Nvivo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อทำงานร่วมกันเป็นกระบวนการโต้ตอบที่สำคัญ และเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมทางการศึกษา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ รู้ว่าระดับของการปฏิบัติร่วมกันระหว่างโรงเรียน ผู้ปกครอง และชุมชนในโรงเรียนมัธยมศึกษาพิเศษในประเทศมาเลเซีย การศึกษานี้ยังพยายามสำรวจความต้องการของผู้ปกครองและชุมชนที่ต้องเป็นไปตามตามโรงเรียนเพื่อให้แน่ใจว่า จะเกี่ยวข้องอย่างแข็งขันมากขึ้นในโปรแกรมพัฒนาทางการศึกษาของบุตร การศึกษานี้ประกอบด้วยการรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณ ข้อมูลเชิงคุณภาพตาม ตัวอย่างเชิงปริมาณรวม 120 โรงเรียนมัธยมใน Peninsular ประเทศมาเลเซีย มีทั้งหมด 360 ผู้ตอบ (ผู้บริหารโรงเรียนและครูผู้สอน) เกี่ยวข้องในการสำรวจ วัดปฏิบัติร่วมกันและความสัมพันธ์กับ IEP ที่โรงเรียน วัด Joyce สเตียน (2002) ถูกใช้เป็นเครื่องมือ ขนาด 6 ใช้ในการวัดระดับความร่วมมือตามรูปแบบของสเตียนได้แก่: ฉัน) ii ศึกษาหลัก) ตัดสิน iii) สื่อสาร iv) เรียนรู้บ้าน v) ราชการและ vi) ความร่วมมือกับชุมชน การศึกษานี้ยังเน้นในความสัมพันธ์ระหว่างระดับของความร่วมมือและนำ IEP มีวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์กับผู้ปกครองได้วิเคราะห์โดยใช้ Nvivo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การทำงานร่วมกันเป็นกระบวนการแบบโต้ตอบที่สำคัญและมันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมการศึกษา วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการรู้ว่าระดับของการปฏิบัติความร่วมมือระหว่างโรงเรียนผู้ปกครองและชุมชนในโรงเรียนมัธยมศึกษาที่มีการศึกษาพิเศษในประเทศมาเลเซีย การศึกษาครั้งนี้ยังพยายามที่จะสำรวจความต้องการของผู้ปกครองและชุมชนที่จะต้องพบกับโรงเรียนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันมากขึ้นในการพัฒนาโปรแกรมการศึกษาของบุตรหลาน การศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วยการเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณตามด้วยข้อมูลเชิงคุณภาพ ตัวอย่างปริมาณรวม 120 โรงเรียนมัธยมในคาบสมุทรมาเลเซียมีทั้งหมด 360 ผู้ตอบแบบสอบถาม (ครูและผู้บริหารโรงเรียน) มีส่วนร่วมในการสำรวจ การวัดการปฏิบัติความร่วมมือและความสัมพันธ์กับ IEP ที่โรงเรียนวัดจอยซ์ Epstein ของ (2002) ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือ หกมิติถูกนำมาใช้ในการวัดระดับการทำงานร่วมกันขึ้นอยู่กับรูปแบบของเอพสเต ได้แก่ i) การศึกษาผู้ปกครอง ii) การตัดสินใจ iii) การสื่อสาร iv) การเรียนรู้ที่บ้าน v) และอาสาสมัครและ vi) การทำงานร่วมกันกับชุมชน การศึกษาครั้งนี้ยังมุ่งเน้นไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างระดับของการทำงานร่วมกันและการดำเนินการ IEP ข้อมูลเชิงปริมาณได้รับการวิเคราะห์โดยใช้ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและสหสัมพันธ์เพียร์สัน ข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์กับผู้ปกครองได้รับการวิเคราะห์โดยใช้ Nvivo

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความร่วมมือที่เป็นนามธรรม
เป็นกระบวนการแบบโต้ตอบที่สำคัญและมันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมการศึกษา การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบระดับการปฏิบัติร่วมกันระหว่างโรงเรียน ผู้ปกครอง และชุมชน ในโรงเรียนมัธยมศึกษา ด้วยการศึกษาพิเศษในมาเลเซียการศึกษานี้ยังพยายามที่จะสำรวจความต้องการของผู้ปกครองและชุมชนที่ต้องพบกับโรงเรียนเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมในการพัฒนาโปรแกรมของเด็กการศึกษา การศึกษาวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ การเก็บรวบรวมข้อมูลเชิงปริมาณ ตามด้วยข้อมูลเชิงคุณภาพ ตัวอย่างปริมาณรวม 120 โรงเรียนในคาบสมุทรมาเลเซียมีทั้งหมด 360 คน ( ครูและผู้บริหารโรงเรียน ) มีส่วนร่วมในการสำรวจ วัดการปฏิบัติความร่วมมือและความสัมพันธ์กับ IEP โรงเรียนของจอยซ์ Epstein การวัด ( 2002 ) ที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือ 6 มิติที่ใช้วัดระดับของความร่วมมือตามรูปแบบคือ Epstein ) ผู้ปกครองการศึกษา 2 ) การตัดสินใจ 3 ) การสื่อสาร4 ) การเรียนรู้ที่บ้าน v ) อาสาสมัครและ 6 ) ความร่วมมือกับชุมชน การศึกษานี้ได้มุ่งเน้นศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างระดับของความร่วมมือและการดำเนินงาน 4 . ข้อมูลเชิงปริมาณวิเคราะห์ โดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ข้อมูลเชิงคุณภาพจากการสัมภาษณ์ผู้ปกครอง โดยใช้ nvivo .