Mode of Entry Toyota Motor Corporat

Mode of Entry Toyota Motor Corporation Thailand
Toyota began operating in Thailand as Toyota Motor Sales in year 1956. (Toyota Motor Thailand Company Limited, 2004). Toyota started exporting to avoid competitors from gaining first-mover advantaged in new markets since export is the fastest and lowest risk mode. However, Toyota Japan chose FDI as a strategy via assembly plant in Thailand in year 1964 because Thailand was not only lower cost location but also lower tariff. At once, Toyota exported auto parts to assemble vehicles in Thailand. This aimed at an assembly centre rather than a manufacturer. On the other hand, Thailand has indicated rapid growth with a stability of political situation, small religious gap, relatively sufficient technological assets and cheaper labor cost. Therefore, Toyota concentrate on taking advantage of lower labor cost to gain their product competitive advantage over the competitor’s product.
Furthermore, Toyota then enrolls to become Toyota Motor Thailand (TMT) in 1962 with a joint venture 70-30 joint venture to run and extend factories in Thailand in order to increase production capacity. In additional, Toyota going into new market and expand potential market to another region and enhance efficiency of product life cycle. As in year 2002, Toyota Japan chose Thailand as production bases by using wholly owned subsidiaries manufacture to export more than 90 countries because pickup truck market in Thailand is one of the biggest markets. This global decision is to reduce transaction and production cost. Moreover, Toyota Motor Thailand has built network supplier locally as a source of competitive advantage in terms of parts development capability, material substitution, lower cost, efficient supply chain, and reduce working capital. This was by funding their operations, shifting technology, offering design patents, deputing advisors and training in manufacturing techniques.
Besides, Toyota subsidiaries in Thailand have transformed a centre for production, supplier, and research, training as well as potential market. Also, Thailand has acquired the technology transfer for more than 30 years. However, Toyota Motor Thailand exports its vehicles and all parts all over the world to increase Thailand’s prestige as a base of excellent automotive manufacture. (Toyota Motor Thailand Company Limited, 2004)
Consequently, Toyota started enters foreign markets with exporting which is the fastest and lower risk mode, in order to launch their products into broad markets and establish their brand recognition. Moreover, with the constraints such as high transaction costs, import restriction policies, and exchange rate volatility. Toyota regulated their entry strategies with FDI, joint venture and wholly-owned subsidiaries. With the different modes of entry in each country, Toyota is still facing limitations such as cultural differences and political risks.
Toyota has acquired economy of scale and labor cost advantage from their expansion. Toyota had expands their sales network worldwide in their production and increased their production capacities in their production centre in many countries. Since there is no best entry mode for Toyota, therefore it is a challenge for Toyota to choose a suitable mode of entry in their industry and be the leader in automobile industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โหมดของรายการโตโยต้ามอเตอร์ คอร์ปอเรชั่นประเทศไทยโตโยต้าเริ่มทำงานในประเทศไทยเป็นการขายรถยนต์โตโยต้าในปี 1956 (โตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทย จำกัด 2004) โตโยต้าได้เริ่มส่งออกเพื่อหลีกเลี่ยงคู่แข่งจากการได้รับพิจารณาเป็นพิเศษในตลาดใหม่เนื่องจากส่งออกเป็นโหมดความเสี่ยงต่ำที่สุด และเร็วที่สุด mover แรก อย่างไรก็ตาม ญี่ปุ่นโตโยต้าเลือก FDI เป็นกลยุทธ์ผ่านโรงงานประกอบในประเทศไทยในปี 1964 เนื่องจากประเทศไทย ไม่เพียงแต่สถานต้นทุนต่ำ แต่ยังต่ำกว่าภาษี ในครั้งเดียว โตโยต้าส่งออกชิ้นส่วนรถยนต์การประกอบรถยนต์ในประเทศไทย นี้มุ่งเป็นศูนย์ประกอบแทนที่เป็นผู้ บนมืออื่น ๆ ไทยได้ระบุการเติบโตอย่างรวดเร็ว ด้วยความมั่นคงของสถานการณ์ทางการเมือง ศาสนาแคบ สินทรัพย์เทคโนโลยีค่อนข้างเพียงพอ และต้นทุนแรงงานถูกกว่า ดังนั้น โตโยต้าเน้นประโยชน์ของแรงงานที่ต่ำกว่าต้นทุนจะได้รับประโยชน์จากการแข่งขันผลิตภัณฑ์มากกว่าผลิตภัณฑ์ของคู่แข่งนอกจากนี้ โตโยต้าแล้วลงทะเบียนไป ไทยมอเตอร์ของโตโยต้า (TMT) ในปี 1962 กับ 70-30 กิจการร่วมทุนการทำงาน และขยายโรงงานในไทยเพื่อเพิ่มกำลังการผลิต ในเพิ่มเติม โตโยต้าเข้าไปใหม่ตลาด และขยายตลาดไปสู่ภูมิภาคอื่น และเพิ่มประสิทธิภาพของวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ ในปี 2002 ญี่ปุ่นโตโยต้าเลือกไทยเป็นฐานผลิตโดยทั้งหมดเป็นเจ้าของบริษัทผลิตเพื่อส่งออกมากกว่า 90 ประเทศเนื่องจากตลาดรถกระบะในประเทศไทยเป็นหนึ่งในตลาดที่ใหญ่ที่สุด ตัดสินใจทั้งหมดนี้คือการ ลดต้นทุนธุรกรรมและการผลิต นอกจากนี้ โตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยได้สร้างเครือข่ายผู้จำหน่ายในท้องถิ่นเป็นแหล่งของการได้เปรียบเชิงแข่งขันในส่วนพัฒนาความสามารถ วัสดุทดแทน ทุนต่ำ มีประสิทธิภาพห่วงโซ่อุปทาน และลดเงินทุนหมุนเวียน นี้เป็นทุนการดำเนินงาน ขยับเทคโนโลยี ถวายสิทธิบัตรการออกแบบ deputing ปรึกษา และฝึกอบรมในการผลิตเทคนิคนอกจาก บริษัทโตโยต้าในประเทศไทยได้เปลี่ยนศูนย์ การผลิต จำหน่าย วิจัย การฝึกอบรมเช่นอาจเป็นตลาด ยัง ไทยได้รับการถ่ายทอดเทคโนโลยีมากกว่า 30 ปี อย่างไรก็ตาม โตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยส่งออกของรถยนต์ และผลิตชิ้นส่วนทั้งหมดทั่วโลกเพื่อเพิ่มศักดิ์ศรีของประเทศไทยเป็นฐานของดียานยนต์ (โตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทย จำกัด 2004)ดังนั้น โตโยต้าเริ่มต้นเข้าสู่ตลาดต่างประเทศกับการส่งออกซึ่งเป็นวิธีที่เร็วที่สุด และลดความเสี่ยง เพื่อเปิดตัวผลิตภัณฑ์สู่ตลาดกว้าง และสร้างการรับรู้ของแบรนด์ นอกจากนี้ มีข้อจำกัดเช่นต้นทุนธุรกรรมสูง นำเข้านโยบายจำกัด และความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยน โตโยต้ากำหนดกลยุทธ์ของรายการกับ FDI กิจการร่วมค้า และบริษัทในเครือเป็นเจ้าของทั้งหมด กับโหมดต่าง ๆ ของรายการในแต่ละประเทศ โตโยต้าเป็นยังคงเผชิญกับข้อจำกัดแตกต่างทางวัฒนธรรมและความเสี่ยงทางการเมืองโตโยต้าได้มาชั่งและเสียประโยชน์จากการขยายตัวของเศรษฐกิจ โตโยต้าได้ขยายเครือข่ายการขายทั่วโลกในการผลิต และเพิ่มกำลังการผลิตในศูนย์การผลิตในประเทศ เนื่องจากมีโหมดรายการไม่ดีโตโยต้า ดังนั้นจึงเป็นความท้าทายสำหรับโตโยต้าเพื่อเลือกโหมดที่เหมาะสมของรายการในอุตสาหกรรมของพวกเขา และเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมยานยนต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ คอร์ปอเรชั่น ประเทศไทย เข้าโหมดของโตโยต้าได้เริ่มดำเนินงานในประเทศไทย
เป็นโตโยต้ามอเตอร์เซลส์ ในปี 1956 ( บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย จำกัด , 2547 ) โตโยต้าเริ่มส่งออก เพื่อหลีกเลี่ยงจากการเสนอญัตติแรกมีคู่แข่งในตลาดใหม่ เนื่องจากการส่งออกที่เร็วที่สุดและโหมดความเสี่ยงต่ำสุด อย่างไรก็ตามโตโยต้าญี่ปุ่นเลือกการลงทุนโดยตรงเป็นกลยุทธ์ทางโรงงานประกอบในไทยในปี 1964 เพราะประเทศไทยไม่เพียง แต่ลดต้นทุน สถานที่ แต่ยังลดภาษีศุลกากร ที่ครั้งหนึ่ง , โตโยต้าส่งออกชิ้นส่วนรถยนต์ประกอบรถยนต์ในไทย นี้มีวัตถุประสงค์ในการประกอบศูนย์มากกว่าผู้ผลิต บนมืออื่น ๆที่ประเทศไทยได้พบการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วมีเสถียรภาพของสถานการณ์ทางการเมืองช่องว่างทางศาสนาเล็กๆ ทรัพย์สินทางเทคโนโลยีค่อนข้างเพียงพอ และต้นทุนแรงงานที่ถูกกว่า ดังนั้น บริษัท โตโยต้า เน้นการใช้ประโยชน์จากต้นทุนแรงงานที่ต่ำกว่า เพื่อได้ประโยชน์จากการแข่งขันของผลิตภัณฑ์กว่าผลิตภัณฑ์ของคู่แข่ง .
นอกจากนี้โตโยต้าแล้ว enrolls เป็น บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย ( TMT ) ในปี 2505 กับ บริษัท ร่วมทุน 70-30 ร่วมทุนเพื่อเรียกใช้ และขยายโรงงานในประเทศไทย เพื่อเพิ่มศักยภาพการผลิต ทั้งนี้ โตโยต้าจะเป็นตลาดใหม่และขยายตลาดที่มีศักยภาพในภูมิภาคอื่น และเพิ่มประสิทธิภาพของวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ ในปี 2002โตโยต้าญี่ปุ่นเลือกประเทศไทยเป็นฐานการผลิต โดยการใช้ บริษัท ย่อยที่ถือหุ้นทั้งหมดที่ผลิตเพื่อส่งออกมากกว่า 90 ประเทศ เพราะรถกระบะในตลาดไทยเป็นหนึ่งในตลาดที่ใหญ่ที่สุด การตัดสินใจนี้ทั่วโลกเพื่อลดธุรกรรมและต้นทุนการผลิต นอกจากนี้บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย ได้สร้างเครือข่ายผู้ผลิตในท้องถิ่นเป็นแหล่งของความได้เปรียบในการแข่งขันในแง่ของความสามารถในการพัฒนา ส่วนการลดต้นทุนทดแทน , วัสดุ , ห่วงโซ่อุปทานที่มีประสิทธิภาพและลดเงินทุนหมุนเวียน . นี้สำหรับการดำเนินการของพวกเขา เทคโนโลยีเปลี่ยน เสนอสิทธิบัตรการออกแบบ deputing ที่ปรึกษาและฝึกอบรม เทคนิคการผลิต .
นอกจากนี้บริษัท โตโยต้า ประเทศไทย ได้เปลี่ยนเป็นศูนย์ผลิต ผู้ผลิตและวิจัย ฝึกอบรม รวมทั้งเป็นตลาดที่มีศักยภาพ ทั้งนี้ ประเทศไทยได้รับการถ่ายทอดเทคโนโลยี มากกว่า 30 ปี อย่างไรก็ตาม โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย การส่งออกรถยนต์และชิ้นส่วนทั้งหมดทั่วโลกเพื่อเพิ่มศักดิ์ศรีของไทยเป็นฐานการผลิตยานยนต์ที่ยอดเยี่ยม( บริษัท โตโยต้า มอเตอร์ ประเทศไทย จำกัด , 2547 )
จากนั้น โตโยต้าเริ่มเข้าสู่ตลาดต่างประเทศที่มีการส่งออกซึ่งเป็นโหมดที่เร็วที่สุด และลดความเสี่ยง ในการเปิดตัวผลิตภัณฑ์ของตนในตลาดในวงกว้าง และสร้างการรับรู้แบรนด์ของพวกเขา ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยข้อจำกัด เช่น ต้นทุนธุรกรรมสูง นโยบาย จำกัดนำเข้า และความผันผวนของอัตราแลกเปลี่ยนโตโยต้า ควบคุมรายการกลยุทธ์ของการลงทุนจากต่างประเทศ , กิจการร่วมค้าและ บริษัท ย่อยที่ถือหุ้นทั้งหมด . ด้วยโหมดที่แตกต่างกันของรายการในแต่ละประเทศ โตโยต้ายังคงเผชิญกับข้อจำกัด เช่น ความแตกต่างทางวัฒนธรรม และความเสี่ยงทางการเมือง
โตโยต้าได้รับเศรษฐกิจของขนาดและต้นทุนแรงงาน ประโยชน์จากการขยายตัวของพวกเขาโตโยต้ามีการขยายเครือข่ายการขายทั่วโลกของพวกเขาในการผลิตและเพิ่มขีดความสามารถการผลิตของพวกเขาในศูนย์การผลิตของพวกเขาในหลายประเทศ เนื่องจากไม่มีโหมดที่ดีที่สุดรายการโตโยต้า จึงเป็นความท้าทายสำหรับโตโยต้าเพื่อเลือกโหมดที่เหมาะสมของรายการในแต่ละอุตสาหกรรม และเป็นผู้นำในอุตสาหกรรมรถยนต์