Susan Calvin stood up and held Herb

Susan Calvin stood up and held Herbie's cold, heavy hand in both hers. 'Thank you, Herbie,' she whispered urgently. 'Don't tell anyone about this. Let it be our secret. And thank you again.
She left the room and Herbie turned slowly to another novel. There was no one to read his thoughts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซูซานคาลวินยืนขึ้น และเย็นจัดดนตรี หนักมือในเธอทั้งสอง 'ขอบคุณ ดนตรี เธอกระซิบอย่างเร่งด่วน ' อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้มันเป็นความลับของเรา และขอบคุณอีกครั้งเธอทิ้งห้องไว้ และดนตรีเปิดช้าไปอีกนิยาย ก็ไม่มีใครอ่านความคิดของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซูซานคาลวินลุกขึ้นยืนและถือเย็นมือหนัก Herbie ทั้งในเธอ "ขอบคุณ, Herbie 'เธอกระซิบอย่างเร่งด่วน 'อย่าบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ปล่อยให้มันเป็นความลับของเรา และขอขอบคุณอีกครั้ง.
เธอเดินออกจากห้องและ Herbie หันช้าไปอีกนวนิยาย ไม่มีใครที่จะอ่านความคิดของเขาคือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซูซาน คาลวิน ยืนอุ้มเล่นเย็น มือหนาทั้งสองของเธอ . . . ขอบคุณ คุณเล่น ' ' เธอกระซิบอย่างเร่งด่วน ห้ามบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ปล่อยให้มันเป็นความลับของเรา และขอบคุณเธอออกไปจากห้อง และค่อยๆ หันมา จะเล่นใหม่อีก ไม่มีใครจะอ่านความคิดเขาได้