The White House has announced that

The White House has announced that it wants to move ahead with a long-ignored trade pact with South Korea. The deal was reached by former President George W. Bush, but with President Obama planning to visit South Korea for a summit meeting of the Group of 20 major economies in November, he has now committed to resolving the outstanding issues and submitting the treaty for ratification after the fall elections.

This is good news, to be sure. But it is hardly enough at a time when protectionism is rising around the world.

Until now, the Obama administration’s trade strategy has been limited to hoping that a world economic rebound and a rising Chinese currency would double American exports in five years. Beyond this new enthusiasm, Mr. Obama’s approach to trade still appears to be hamstrung by strong opposition from his party’s union base.

The United States must become a leading voice for open international trade. It must press harder for the completion of the stalled round of global trade talks started nine years ago in Doha, Qatar, and to undo the myriad protectionist measures that governments around the globe — including our own — have adopted since the financial crash.

Politicians aren’t even giving lip service to free trade. In Toronto, the G-20 leaders dropped their 2009 pledge to finalize the Doha round of trade negotiations this year.

Those may be better than no trade deals. But without a strong set of agreed international rules — the sort that come with a global accord — there is a real danger that these side deals could create more mistrust and unfair competition. The sudden hurry for a South Korean deal is being driven in good part by the fact that the United States is losing South Korean market share and both the European Union and Canada are looking to sign their own agreements with Seoul.

South Korea is an important ally in a dangerous neighborhood, and the White House should push hard to get this deal finished and through the Senate. It should push just as hard for ratification of pending agreements with Colombia and Panama. But it can’t stop there. It must also push for more open global trade bound by multilateral rules and obligations. The world’s economy, and the American economy, are too fragile to risk a trade war.

This article has been revised to reflect the following correction:

Correction: July 8, 2010

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทำเนียบขาวได้ประกาศว่า มันอยากก้าวหน้า ด้วยละเว้นยาวค้าสนธิสัญญากับประเทศเกาหลีใต้ การเจรจาแล้ว โดยอดีตประธานาธิบดีจอร์จ W. บุช แต่ประธานาธิบดี Obama วางแผนไปเกาหลีใต้สำหรับการประชุมสุดยอดของกลุ่ม 20 ประเทศเศรษฐกิจรายใหญ่ในเดือนพฤศจิกายน ตอนนี้เขาได้กำหนดการแก้ไขปัญหาการค้างชำระ และส่งสนธิสัญญาสำหรับการให้สัตยาบันหลังเลือกตั้งตก

นี่เป็นข่าวดี เพื่อให้แน่ใจ แต่ก็ไม่เพียงพอที่เมื่อขึ้นปกป้องทั่วโลก

จนถึงขณะนี้ กลยุทธ์ทางการค้าของบริหาร Obama ถูกจำกัดหวังว่า การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจโลกและสกุลเงินจีนที่เพิ่มขึ้นจะส่งออกอเมริกาสองในห้าปี นอกเหนือจากความกระตือรือร้นนี้ใหม่ นาย Obama วิธีการค้ายังคงปรากฏให้เป็น hamstrung โดยฝ่ายค้านที่แข็งแกร่งจากพรรคของเขาร่วมฐาน

สหรัฐอเมริกาต้องเป็น เสียงชั้นนำสำหรับการเปิดการค้าระหว่างประเทศ ต้องกดยากสำหรับความสมบูรณ์ของการหยุดทำงานรอบของการเจรจาการค้าโลกที่เริ่มเมื่อ 9 ปีที่ผ่านมา ในโดฮา กาตาร์ และยกเลิกมาตรการนโยบายหลักที่รัฐบาลทั่วโลก — รวมทั้งของเราเองซึ่งได้นำมาใช้ตั้งแต่การเงินล้ม

นักการเมืองไม่ได้ให้บริการ lip ค้าฟรี ในโตรอนโต ผู้นำจี 20 หลุดจำนำของ 2009 กับโดฮารอบของการเจรจาทางการค้าเสร็จสิ้นปีนี้

ผู้ที่อาจจะดีกว่าข้อเสนอทางการค้าไม่ได้ แต่ไม่ มีกฎระหว่างประเทศตกลงชุดแข็งแรงตัวเรียงที่มาพร้อมกับแอคคอร์ดสากล — มีอันตรายจริงสามารถสร้างข้อเสนอเหล่านี้ด้าน mistrust เพิ่มมากขึ้นและการแข่งขันไม่เป็นธรรม รีบทันทีสำหรับข้อเสนอเกาหลีใต้เป็นกำลังขับเคลื่อนในส่วนดีความจริงที่ว่า สหรัฐจะสูญเสียส่วนแบ่งตลาดเกาหลีใต้ และสหภาพยุโรปและแคนาดากำลังจะลงนามข้อตกลงของตนเองกับโซล

เกาหลีใต้เป็นพันธมิตรสำคัญในย่านอันตราย และทำเนียบขาวควรผลักดันอย่างหนักจะได้รับข้อตกลงนี้เสร็จสมบูรณ์และ ผ่านวุฒิสภา จึงควรผลักดันเพียงอย่างหนักสำหรับการให้สัตยาบันของรอสัญญากับโคลัมเบียและปานามา แต่มันไม่หยุดมี ยังจะต้องผลักดันการค้าโลกเปิดขึ้นบัติตามกฎพหุภาคีและข้อผูกพัน เศรษฐกิจโลก เศรษฐกิจอเมริกัน ใจเปราะบางเกินไปความเสี่ยง war. ค้า

บทความนี้ได้ถูกปรับปรุงเพื่อสะท้อนการแก้ไขต่อไปนี้:

แก้ไข: 8 july, 2010

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำเนียบขาวได้ประกาศว่าต้องการที่จะย้ายไปข้างหน้าด้วยข้อตกลงการค้าระยะยาวที่สนใจกับเกาหลีใต้ ข้อตกลงที่ได้มาถึงโดยอดีตประธานาธิบดีจอร์จดับเบิลยูบุช แต่กับประธานาธิบดีโอบามาวางแผนที่จะไปเกาหลีใต้สำหรับการประชุมการประชุมสุดยอดของกลุ่มจาก 20 กลุ่มเศรษฐกิจหลักในเดือนพฤศจิกายนที่เขามีตอนนี้มุ่งมั่นที่จะแก้ไขปัญหาที่โดดเด่นและปฏิบัติตามสนธิสัญญาที่ให้สัตยาบัน หลังจากการเลือกตั้งในฤดูใบไม้ร่วงนี้เป็นข่าวที่ดีเพื่อให้แน่ใจว่า แต่มันก็แทบจะไม่พอในขณะที่การปกป้องที่เพิ่มขึ้นทั่วโลกจนถึงขณะนี้กลยุทธ์การค้าการบริหารงานของโอบามาได้รับการ จำกัด หวังว่าการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกและสกุลเงินของจีนที่เพิ่มขึ้นจะเพิ่มการส่งออกของอเมริกันในห้าปี นอกเหนือจากความกระตือรือร้นใหม่นี้วิธีการนายโอบามากับการค้ายังคงดูเหมือนจะฆ่าโดยฝ่ายค้านที่แข็งแกร่งจากของพรรคสหภาพฐานสหรัฐอเมริกาจะต้องกลายเป็นเสียงชั้นนำสำหรับการค้าระหว่างประเทศเปิด มันต้องกดยากสำหรับความสำเร็จของรอบจนตรอกของการเจรจาการค้าโลกที่เริ่มเก้าปีที่ผ่านมาในโดฮา, กาตาร์และยกเลิกมาตรการกีดกันมากมายว่ารัฐบาลทั่วโลก - รวมทั้งของเราเอง - ได้นำตั้งแต่ความผิดพลาดทางการเงินนักการเมืองศศภอ 'ไม่ได้ให้ริมฝีปากบริการเพื่อการค้าเสรี ในโตรอนโตผู้นำ G-20 ลดลง 2,009 สัญญาของพวกเขาเพื่อจบรอบโดฮาของการเจรจาการค้าในปีนี้ผู้ที่อาจจะดีกว่าไม่มีข้อเสนอทางการค้า แต่ถ้าไม่มีชุดที่แข็งแกร่งของกฎระเบียบระหว่างประเทศที่ตกลงกัน - การจัดเรียงที่มาพร้อมกับข้อตกลงระดับโลก - มีอันตรายที่แท้จริงว่าข้อเสนอข้างเคียงเหล่านี้สามารถสร้างความไม่ไว้วางใจมากขึ้นและการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรม รีบฉับพลันสำหรับการจัดการที่เกาหลีใต้จะถูกขับเคลื่อนในส่วนที่ดีจากข้อเท็จจริงที่ว่าประเทศสหรัฐอเมริกาจะสูญเสียส่วนแบ่งการตลาดเกาหลีใต้และทั้งสหภาพยุโรปและแคนาดากำลังมองหาที่จะลงนามข้อตกลงของตัวเองกับกรุงโซลเกาหลีใต้เป็นพันธมิตรที่สำคัญ ในพื้นที่ใกล้เคียงที่เป็นอันตรายและทำเนียบขาวควรจะผลักดันอย่างหนักที่จะได้รับดีลนี้เสร็จสิ้นและผ่านวุฒิสภา มันควรจะผลักดันเช่นเดียวกับที่ยากสำหรับการให้สัตยาบันในข้อตกลงที่อยู่ระหว่างดำเนินการกับโคลัมเบียและปานามา แต่ก็ไม่สามารถหยุดเพียงแค่นั้น นอกจากนี้ยังต้องผลักดันให้การค้าโลกเปิดกว้างมากขึ้นผูกพันตามกฎพหุภาคีและภาระผูกพัน ของเศรษฐกิจโลกและเศรษฐกิจอเมริกันที่มีความเปราะบางเกินไปที่จะเสี่ยงสงครามการค้าบทความนี้ได้รับการแก้ไขเพื่อให้สอดคล้องกับการแก้ไขดังต่อไปนี้การแก้ไข: 8 กรกฎาคม 2010

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำเนียบขาวประกาศว่า ต้องการที่จะย้ายไปข้างหน้าด้วยมานานละเลยข้อตกลงการค้ากับเกาหลีใต้ ข้อตกลง ถึง โดยอดีตประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู บุช แต่ประธานาธิบดีโอบามาจะเยือนเกาหลีใต้เพื่อการประชุมสุดยอดของกลุ่ม 20 ประเทศหลักในเดือนพฤศจิกายนตอนนี้เขามุ่งมั่นที่จะแก้ไขปัญหาที่โดดเด่นและส่งสำหรับการให้สัตยาบันสนธิสัญญาหลังจากล้มการเลือกตั้ง .

นี่เป็นข่าวดี ให้แน่ใจ แต่มันไม่เพียงพอ เวลาประชุมจะเพิ่มขึ้นทั่วโลก

จนตอนนี้กลยุทธ์การค้า Obama ถูก จำกัด เพื่อหวังว่า เศรษฐกิจโลกฟื้นตัว และการส่งออกจะเพิ่มขึ้นจีนสกุลเงินคู่อเมริกันในห้าปี นอกเหนือจากความกระตือรือร้นใหม่ วิธีการของนายโอบามาเพื่อการค้ายังปรากฏเป็นฆ่าโดยฝ่ายค้านที่แข็งแกร่งจากฐานของพรรคสหภาพ

สหรัฐอเมริกาต้องเป็นเสียงชั้นนำสำหรับการค้าระหว่างประเทศเปิดมันต้องกดหนักเพื่อความสมบูรณ์ของการเจรจาการค้าโลกเริ่มจนตรอกตลอดเก้าปีที่ผ่านมาในโดฮา , กาตาร์ และ ยกเลิกมาตรการทางการค้ามากมายที่รัฐบาลทั่วโลก - รวมทั้งของเราเอง - ได้ประกาศใช้ตั้งแต่ผิดพลาดทางการเงิน นักการเมือง

ไม่ได้ให้ริมฝีปากบริการเพื่อการค้าฟรี ในโตรอนโตผู้นำกลุ่ม G-20 หลุดจำนำ 2009 ของพวกเขาที่จะสรุปการเจรจาการค้ารอบโดฮาในปีนี้

มันอาจจะดีกว่าไม่มีข้อตกลงการค้า แต่ไม่มีชุดแรงตกลงกฎ - เรียงที่มาพร้อมกับทั่วโลก แอคคอร์ดมีนานาชาติคืออันตรายที่แท้จริง ที่เกี่ยวข้องด้านเหล่านี้สามารถสร้างความหวาดระแวง และการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมรีบขึ้นมาที่เกาหลีใต้จัดการถูกขับเคลื่อนในส่วนที่ดี โดยข้อเท็จจริงว่า สหรัฐอเมริกาจะสูญเสียส่วนแบ่งตลาดเกาหลีใต้และทั้งสหภาพยุโรปและแคนาดากำลังมองหาที่จะเซ็นข้อตกลงของตัวเองกับโซล

เกาหลีใต้เป็นพันธมิตรที่สำคัญในที่อันตราย และทำเนียบขาวจะผลักดันอย่างหนัก เพื่อรับข้อตกลงนี้เสร็จและผ่านวุฒิสภามันควรจะผลักดันเช่นเดียวกับที่ยากสำหรับการให้สัตยาบันของพิจารณาข้อตกลงกับโคลอมเบียและปานามา แต่มันไม่ได้หยุดมี มันก็ดันเปิดการค้าทั่วโลกผูกพันโดยกฎระเบียบพหุภาคีและหน้าที่ เศรษฐกิจของโลกและเศรษฐกิจอเมริกัน มีความเปราะบางเกินไปที่จะเสี่ยงสงครามการค้า .

บทความนี้ได้รับการปรับปรุงเพื่อสะท้อนให้เห็นการแก้ไขดังต่อไปนี้ :

แก้ไข : กรกฎาคม 8 , 2010