Measurement of adherence to prescri

Measurement of adherence to prescribed dietary advice typically
involves: 1) assessment ofwhat the client eats through self-reported
methods (e.g. 24-hour recall, food records, food frequency questionnaires,
diet history); and 2) determination of the degree to
which the diet approximates the recommended dietary plan (e.g.
difference between clients’ recommendedmacronutrient goals and
their self-reported intake). Although sparsely used, more objective
measures of adherence to diets also exist (e.g. 24-hour urinary
sodium excretion to assess adherence to a low sodium diet (Chung
2008)). However, there is no gold standard for the accurate determination
of dietary intake. Self-report of energy intake is a characteristic
inherent to nutrition-related topics and is found to be underestimated
compared to objective measures such as resting energy
expenditure assessed by indirect calorimetry (Asbeck 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัดต่าง ๆ การกำหนดอาหารแนะนำโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับ: 1) การประเมิน ofwhat กินไคลเอนต์ผ่านรายงานด้วยตนเองวิธีการ (เช่น 24 ชั่วโมงเรียกคืน ระเบียนอาหาร แบบสอบ ถามความถี่อาหารอาหารประวัติ); และ 2) การกำหนดระดับการซึ่งอาหาร approximates แผนอาหารแนะนำ (เช่นความแตกต่างระหว่างเป้าหมายของลูกค้า recommendedmacronutrient และการรายงานตนเองบริโภค) แม้เบาบางใช้ วัตถุประสงค์เพิ่มเติมนอกจากนี้ยังมีมาตรการต่าง ๆ เพื่ออาหาร (ตลอด 24 ชั่วโมงเช่นท่อปัสสาวะการขับถ่ายโซเดียมการประเมินต่าง ๆ เพื่ออาหารที่โซเดียมต่ำ (ชุ2008)) อย่างไรก็ตาม มีไม่มีมาตรฐานสำหรับการกำหนดที่ถูกต้องของการบริโภคอาหาร รายงานตนเองของการบริโภคพลังงานนั้นเป็นลักษณะโดยธรรมชาติยังหัวข้อที่เกี่ยวข้องกับโภชนาการ และพบว่าสามารถ underestimatedเปรียบเทียบกับวัตถุประสงค์มาตรการเช่นพลังงานที่เหลือรายจ่ายประเมิน โดยทางอ้อม calorimetry (Asbeck 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวัดการกำหนดอาหารแนะนำโดยปกติ
เกี่ยวข้องกับ : 1 ) การประเมิน ofwhat ลูกค้ากินผ่าน self-reported
วิธีการ ( เช่นบริการจำอาหาร , ระเบียน , แบบสอบถามความถี่อาหาร
ประวัติศาสตร์ , อาหาร ) และ 2 ) การกำหนดระดับ

ซึ่งอาหารมีแนะนำอาหารแผน ( เช่น
ความแตกต่างระหว่างลูกค้า recommendedmacronutrient เป้าหมายและ
their self-reported intake). Although sparsely used, more objective
measures of adherence to diets also exist (e.g. 24-hour urinary
sodium excretion to assess adherence to a low sodium diet (Chung
2008)). However, there is no gold standard for the accurate determination
of dietary intake. Self-report of energy intake is a characteristic
inherent to nutrition-related topics and is found to be underestimated
compared to objective measures such as resting energy
expenditure assessed by indirect calorimetry (Asbeck 2002).