That night, it was exactly midnight

That night, it was exactly midnight, and everything was completely quiet and still.

The window in Yun Che’s room gently opened, and following after, a cool breeze blew. The figure of a woman, whose skin was snow-white like that of a dream’s, quietly appeared in front of Yun Che’s bed. Although the light was dim, it was still possible to see the blurred figure of her flawless and graceful curves. Yet, the aura emitted out of her body was cold and noble, imperceptibly carrying a resolute form of cold pride.

She raised out her hand, and gently placed it on Yun Che’s chest. Just when she was about to investigate the conditions of Yun Che’s injuries again, at this moment, Yun Che, who should have been in a coma, suddenly stretched out his right hand, and grabbed onto her hand which was placed on his chest.

With Che Yuechan’s current strength, there were not many in the Blue Wind Empire that could approach her. However, she was focused on Yun Che’s injuries, and was currently concentrating all her thoughts on gathering the purest profound energy within her. And, adding that she completely did not think that Yun Che would actually be awake, her palm was thus instantly grabbed just like that.

Che Yuechan’s hand was soft and cold, just like a piece of smooth, soft jade. However, her hand was not grabbed by Yun Che for that long of a time, as after that moment of pause, she abruptly broke away from his grasp. Chu Yuechan retreated quickly as well, and the aura emitted from her body turned bone-piercing cold.

“Little Fairy, I just knew that, you will definitely be worried about me…” Yun che straightened his upper body, and gently called out.

“So you were already awake.” Chu Yuechan’s cold voice did not have a single hint of emotion. She did not give Yun Che the opportunity to speak too much, and coldly said. “You don’t have to think too much about it. After all, you were injured because of Qingyue, as her Senior Master, I have that little bit of responsibility to heal your injuries. Since you’re well enough, then there’s no longer a need for me to act… And, do not call me Little Fairy. You can call me Chu Yuechan, or… Senior Chu!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คืนนั้น มันเที่ยงตรง และเงียบ และนิ่งอย่างสมบูรณ์ค่อย ๆ เปิดหน้าต่างในห้อง Yun Che และต่อไปนี้หลังจาก สายลมเย็นพัด รูปผู้หญิง ผิวถูกหิมะเหมือนเงียบ ๆ ที่ความฝันของ ปรากฏอยู่หน้าเตียง Yun Che แม้ว่าแสงไฟสลัว ก็ยังสามารถดูรูปภาพเบลอของเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบ และสง่างามของเธอ ยัง ออร่าออกจากร่างกายของเธอคือโน เบิล imperceptibly แบกแบบเด็ดเดี่ยวของไพรด์เย็น และเย็นเธอยกมือของเธอ และค่อย ๆ วางบนอก Yun Che เพียงเมื่อเธอถูกเกี่ยวกับการตรวจสอบเงื่อนไขของ Yun Che บาดเจ็บอีก ขณะนี้ Yun Che ที่ควรมีการหมดสติ ก็เหยียดมือขวาของเขา และคว้ามือของเธอที่ถูกวางลงบนหน้าอกของเขาไว้มีความแข็งแรงของ Che Yuechan ที่ปัจจุบัน ได้ไม่มากในอาณาจักรลมสีฟ้าที่สามารถเข้าใกล้เธอ อย่างไรก็ตาม เธอเน้น Yun Che บาดเจ็บ และในปัจจุบันได้มุ่งเน้นความคิดของเธอในการรวบรวมพลังงานบริสุทธิ์ลึกซึ้งภายในเธอ และ เพิ่มว่า เธอสนิทไม่คิดว่า Yun Che จริงจะตื่นตัว ปาล์มของเธอถูกดังทันทีคว้าเพียงเช่นนั้นChe Yuechan มือก็นุ่ม และ เย็น เหมือนชิ้นส่วนของหยกเนียน นุ่ม อย่างไรก็ตาม มือของเธอก็ไม่คว้า โดย Yun Che สำหรับที่ยาวนานของเวลา ตามหลังจากเวลาที่หยุดชั่วคราว เธอทันทียากจนจากความเข้าใจของเขา Yuechan ชูสภาพระส่ำอย่างรวดเร็วเป็นดี และออร่าออกจากร่างกายของเธอเปิดเจาะกระดูกเย็น"นางฟ้าน้อย ฉันรู้เพียงแต่ว่า คุณจะแน่นอนเป็นห่วงฉันนี้... " ยันเชอยืดให้ตรงบนร่างกายของเขา และค่อย ๆ เรียก"เพื่อให้คุณได้ตื่นตัว" ชู Yuechan เย็นเสียงไม่มีคำแนะนำเดียวของอารมณ์ความรู้สึก เธอไม่ได้ให้ Che ยุนโอกาสในการพูดมากเกินไป ว่าจ้างงาน "คุณไม่ต้องคิดมากเกินไปเกี่ยวกับมัน หลังจากที่ทุก คุณได้รับบาดเจ็บเนื่องจาก Qingyue เป็นเธอหลักอาวุโส มีความรับผิดชอบในการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณ เนื่องจากคุณไม่ดีพอ แล้วไม่ต้องมีการทำหน้าที่ของฉัน... และ ไม่ต้องเรียกฉันนางฟ้าน้อย คุณสามารถโทรหาฉันชู Yuechan หรือ... ชูอาวุโส"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คืนนั้นก็คือว่าเที่ยงคืนและทุกอย่างได้อย่างสมบูรณ์และยังคงเงียบสงบ. หน้าต่างในห้องพัก Yun เจ๊เปิดเบา ๆ และต่อไปนี้หลังจากที่มีลมเย็นพัด ร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผิวเป็นหิมะสีขาวเหมือนความฝันของอย่างเงียบ ๆ ที่ปรากฏอยู่ในด้านหน้าของเตียง Yun เจ๊ แม้ว่าแสงสลัวมันก็ยังเป็นไปได้ที่จะเห็นตัวเลขที่เบลอเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบและสง่างามของเธอ แต่กลิ่นอายที่ปล่อยออกมาจากร่างของเธอถูกความหนาวเย็นและมีเกียรติ, แทบแบกรูปแบบเด็ดเดี่ยวของความภาคภูมิใจเย็น. เธอเงยหน้าขึ้นจากมือของเธอและค่อยๆวางมันลงบนหน้าอก Yun เจ๊ เพียงเมื่อเธอเป็นเรื่องเกี่ยวกับการตรวจสอบเงื่อนไขของการบาดเจ็บ Yun เจ๊อีกครั้งในขณะนี้, Yun Che ที่ควรจะได้รับในอาการโคม่ายืดจู่ ๆ ก็ออกมาทางขวามือของเขาและคว้าลงบนมือของเธอซึ่งถูกวางลงบนหน้าอกของเขา. ด้วย ความแข็งแรงปัจจุบัน Che Yuechan ของมีไม่มากในบลูเอ็มไพร์ลมที่สามารถเข้าใกล้เธอ อย่างไรก็ตามเธอกำลังจดจ่ออยู่กับการบาดเจ็บ Yun เจ๊และในปัจจุบันได้รับการมุ่งเน้นความคิดทั้งหมดของเธอในการรวบรวมพลังงานบริสุทธิ์ลึกซึ้งภายในของเธอ และเพิ่มว่าเธอสมบูรณ์ไม่ได้คิดว่ายุนเจ๊จริงจะตื่นปาล์มเธอจึงคว้าทันทีเช่นเดียวกับที่. มือ Che Yuechan เป็นนุ่มและเย็นเช่นเดียวกับชิ้นส่วนของเรียบหยกนุ่ม แต่มือของเธอไม่ได้ถูกจับโดย Yun Che นานว่าเวลาเป็นหลังจากช่วงเวลาของการหยุดที่เธอทันทียากจนออกไปจากความเข้าใจของเขา ชู Yuechan ถอยอย่างรวดเร็วเช่นกันและออร่าออกมาจากร่างกายของเธอหันกระดูกเจาะเย็น. "นางฟ้าน้อยผมก็รู้ว่าคุณแน่นอนจะต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน ... " ยุน Che ยืดบนร่างกายของเขาและค่อยๆเรียกออกมา"ดังนั้นที่คุณมีอยู่แล้วตื่น." เสียงเย็นชู Yuechan ไม่ได้มีคำใบ้เดียวของอารมณ์ความรู้สึก เธอไม่ได้ให้หยุนเจ๊โอกาสที่จะพูดมากเกินไปและเย็นชากล่าวว่า "คุณไม่ต้องคิดว่ามากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลังจากที่ทุกท่านได้รับบาดเจ็บเพราะ Qingyue เป็นโทอาวุโสของเธอฉันมีที่เล็กน้อยของความรับผิดชอบในการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณ เนื่องจากคุณดีพอที่แล้วมีไม่จำเป็นต้องสำหรับผมที่จะทำหน้าที่ ... และไม่โทรหาฉันนางฟ้าน้อย คุณสามารถโทรหาฉันชู Yuechan หรือ ... ชูอาวุโส! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คืนนั้นมันก็เที่ยงคืนแล้ว และทุกอย่างมันเงียบและนิ่งหน้าต่างห้องของยุนเชค่อยๆเปิดออก และตาม ลมเย็นพัด . ร่างของผู้หญิง ซึ่งเป็นผิวที่ขาวจั๊วะเหมือนความฝัน ค่อยๆปรากฏตัวต่อหน้ายุนเช เตียง แม้แสงไฟสลัว มันยังคงเป็นไปได้ที่จะเห็นเบลอรูปของเส้นโค้งที่สมบูรณ์แบบ และสง่างามของเธอ แต่ออร่าที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเธอเย็นและโนเบิล , imperceptibly แบกฟอร์มเด็ดเดี่ยวเย็นชา ความภาคภูมิใจเธอยกออกจากมือของเธอ และค่อย ๆวางมันบนหน้าอกของยุนเช เมื่อเธอกำลังสำรวจสภาพของยุนเชบาดเจ็บอีกครั้ง ทันใดนั้น ยุนเช ที่ควรได้รับในอาการโคม่า ก็ทรงเหยียดพระหัตถ์ขวาของพระองค์ และจับลงบนมือของเธอที่วางอยู่บนหน้าอกของเขาด้วยพลังของเจ๊ yuechan ปัจจุบันมีไม่กี่คนในอาณาจักรฟ้าลมที่สามารถเข้าหาเธอ อย่างไรก็ตาม เธอเน้นยุนเช การบาดเจ็บ และในปัจจุบันมุ่งเน้นความคิดทั้งหมดของเธอในการรวบรวมพลังงานที่บริสุทธิ์ภายในของเธอ และเสริมว่าเธอจะไม่คิดว่ายุนเชก็จะตื่นทันที ปาล์ม หล่อนจึงคว้าเช่นเดียวกันของเจ๊ yuechan มือนุ่มและเย็น เหมือนแผ่นเรียบ , หยกอ่อน อย่างไรก็ตาม มือของเธอยังจับโดยยุนเช ที่ยาวนานของเวลา เช่น หลังจากช่วงเวลาที่หยุด เธอชะงักยากจนไปจากเงื้อมมือของเขา ชู yuechan ล่าถอยไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน และออร่าที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเธอกลายเป็นหนาวกระดูก เจาะ" นางฟ้าน้อย ฉันรู้ว่าคุณจะต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน . . . . . . . " ยุนเชอตรงของเขา ร่างกายส่วนบน และค่อย ๆ ที่เรียกออกมา" เจ้าฟื้นแล้ว " เสียงของชู yuechan เย็นไม่ได้มีคำใบ้เดียวของอารมณ์ เธอไม่ได้ให้ยุนเช โอกาสที่จะพูดมากเกินไป และอย่างเย็นชาว่า " นายไม่ต้องคิดมากนะ หลังจากทั้งหมด คุณได้รับบาดเจ็บเพราะ qingyue เป็นอาจารย์อาวุโสของเธอ ฉันมีนิด ๆหน่อย ๆของความรับผิดชอบในการรักษาอาการบาดเจ็บของคุณ ตั้งแต่คุณดีพอแล้ว ก็ไม่ต้องทำ . . . . . . . และอย่าเรียกฉันว่านางฟ้าตัวน้อย คุณสามารถโทรหาฉันชู yuechan หรือ . . . . . . . ชู รุ่นพี่ ! "