The panda’s most serious problems,

The panda’s most serious problems, however, and the ones most responsible for its near extinction, are poaching and deforestation of its natural habitat. Fossils from northern Myanmar (Burma), Vietnam, and much of China as far north as Beijing reveal that the giant panda existed throughout much of eastern Asia during the Pleistocene Epoch (1,800,000 to 10,000 years ago). In modern times, human destruction of its forest habitat has restricted the species to remote mountain areas in Sichuan, Shaanxi, and Gansu provinces in China. In addition, periodic mass flowering and die-offs of bamboo have caused starvation for some populations. (Bamboo forests require 5 to 10 years to recover from such events.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของหมีแพนด้าที่ร้ายแรงที่สุดปัญหา อย่างไรก็ตาม และคนส่วนใหญ่ชอบดับความใกล้ มี poaching และถูกทำลายอยู่อาศัยตามธรรมชาติ ซากดึกดำบรรพ์จากภาคเหนือพม่า เวียดนาม และส่วนใหญ่ของจีนเป็นเหนือเป็นปักกิ่งเปิดเผยว่า แพนด้ายักษ์อยู่ทั่วเอเชียตะวันออกมากในช่วงยุค Pleistocene (1,800,000-10000 ปีที่ผ่านมา) ในยุค มนุษย์ทำลายอยู่อาศัยป่าได้จำกัดสายพันธุ์พื้นที่ภูเขาระยะไกลในจังหวัดเสฉวน มณฑลส่านซี และกานซูในประเทศจีน นอกจากนี้ ดอกโดยรวมเป็นครั้งคราวและ die-offs ไม้ไผ่ทำให้เกิดความอดอยากในบางประชากรการ (ไม้ไผ่ป่าต้อง 5-10 ปีในการกู้คืนจากเหตุการณ์ดังกล่าว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แพนด้าปัญหาที่ร้ายแรงที่สุด แต่และคนส่วนใหญ่ที่รับผิดชอบในการใกล้สูญพันธุ์ที่มีการรุกล้ำและการตัดไม้ทำลายป่าที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของมัน ฟอสซิลจากทางตอนเหนือของพม่า (พม่า), เวียดนามและจีนมากเท่าที่เหนือกรุงปักกิ่งเผยให้เห็นว่าแพนด้ายักษ์อยู่ตลอดเอเชียตะวันออกในช่วง Pleistocene Epoch (1,800,000 10,000 ปีที่ผ่านมา) ในยุคปัจจุบันการทำลายของมนุษย์ป่าที่อยู่อาศัยของมันได้สายพันธุ์ที่ถูก จำกัด ไปยังพื้นที่ภูเขาที่ห่างไกลในมณฑลเสฉวนมณฑลส่านซีและจังหวัดมณฑลกานซูในประเทศจีน นอกจากนี้ดอกมวลเป็นระยะ ๆ และตายไม่ชอบไม้ไผ่ได้ก่อให้เกิดความอดอยากบางประชากร (ป่าไผ่ต้อง 5 ถึง 10 ปีในการฟื้นตัวจากเหตุการณ์ดังกล่าว.)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของหมีแพนด้าที่ร้ายแรงที่สุดปัญหาที่พบ และคนที่ต้องรับผิดชอบมากที่สุดสำหรับการสูญเสียใกล้ของมัน มีการลักลอบล่าสัตว์ และความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมของธรรมชาติ ซากฟอสซิลจากตอนเหนือของพม่า เวียดนาม และจีน โดยมากทิศเหนือปักกิ่งเปิดเผยว่า หมีแพนด้า มีอยู่ทั่วมากของเอเชียตะวันออกใน Pleistocene ( 1800000 ถึง 10 , 000 ปีมาแล้ว ) ในเวลาที่ทันสมัยการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยของมนุษย์ในป่า มี จำกัด ชนิดในพื้นที่ภูเขาระยะไกลในเสฉวน ส่านซี และจังหวัดมณฑลส่านซีในประเทศจีน นอกจากนี้ ระยะออกดอกและตายของมวลของไม้ไผ่ทำให้เกิดความอดอยาก มีประชากร ( ไผ่ป่าต้อง 5 ถึง 10 ปีเพื่อกู้คืนจากเหตุการณ์ ดังกล่าว )