There was no significant effect of

There was no significant effect of age on P2 latency (F [1,44] ¼
1.90, p ¼ 0.175). Standard stimuli elicited an earlier P2 than deviant
stimuli (F [1,44] ¼ 25.80, p < 0.001). There was no significant
interaction between age and condition (F [1,44] ¼ 3.07, p ¼ 0.087).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก็ไม่มีผลกระทบของอายุเวลาแฝง P2 (F ¼ [1,44]1.90, p ¼ 0.175) มาตรฐานกระตุ้นเกิดการ P2 ก่อนหน้ากว่าเบี่ยงเบนสิ่งเร้า (F [1,44] ¼ 25.80, p < 0.001) ก็ไม่สำคัญปฏิสัมพันธ์ระหว่างอายุและเงื่อนไข (F [1,44] ¼ 3.07, p ¼ 0.087)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญบริบูรณ์ใน P2 แฝงเป็น (F [1,44] ¼
1.90, P ¼ 0.175) สิ่งเร้ามาตรฐานออกมา P2 ก่อนหน้านี้กว่าเบี่ยงเบน
เร้า (F [1,44] ¼ 25.80, p <0.001) ไม่มีนัยสำคัญคือ
การมีปฏิสัมพันธ์อายุและสภาพระหว่าง (F [1,44] ¼ 3.07, P ¼ 0.087)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีผลของอายุต่อ P2 แฝง ( f [ 1,44 ] ¼
1.90 , P ¼ 0.175 ) สิ่งเร้าที่ได้มาก่อนหน้านี้ P2 มากกว่าปกติมาตรฐาน
สิ่งเร้า ( f [ 1,44 ] ¼ 25.80 , p < 0.001 ) มีไม่แตกต่างกัน
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างอายุและเงื่อนไข ( f [ 1,44 ] ¼ 3.07 , p ¼ 0.087 )