The tunnels of Củ Chi are an immens

The tunnels of Củ Chi are an immense network of connecting underground tunnels located in the Củ Chi district of Ho Chi Minh City (Saigon), Vietnam, and are part of a much larger network of tunnels that underlie much of the country. The Củ Chi tunnels were the location of several military campaigns during the Vietnam War, and were the Viet Cong's base of operations for the Tết Offensive in 1968.
The tunnels were used by Viet Cong soldiers as hiding spots during combat, as well as serving as communication and supply routes, hospitals, food and weapon caches and living quarters for numerous North Vietnamese fighters. The tunnel systems were of great importance to the Viet Cong in their resistance to American forces, and helped to counter the growing American military effort.
Life in the tunnels
American soldiers used the term "Black Echo" to describe the conditions within the tunnels. For the Viet Cong, life in the tunnels was difficult. Air, food and water were scarce and the tunnels were infested with ants, poisonous centipedes, scorpions, spiders and vermin. Most of the time, soldiers would spend the day in the tunnels working or resting and come out only at night to scavenge for supplies, tend their crops, or engage the enemy in battle. Sometimes, during periods of heavy bombing or American troop movement, they would be forced to remain underground for many days at a time. Sickness was rampant among the people living in the tunnels, especially malaria, which was the second largest cause of death next to battle wounds. A captured Viet Cong report suggests that at any given time half of a PLAF unit had malaria and that “one-hundred percent had intestinal parasites of significance".
U.S. campaigns against the tunnels
The tunnels of Củ Chi did not go unnoticed by U.S. officials. They recognized the advantages that the Viet Cong held with the tunnels, and accordingly launched several major campaigns to search out and destroy the tunnel system. Among the most important of these were Operation Crimp and Operation Cedar Falls.
Operation Crimp began on January 7, 1966, with B-52 bombers dropping 30-ton loads of high explosive onto the region of Củ Chi, effectively turning the once lush jungle into a pockmarked moonscape. Eight thousand troops from the U.S. 1st Infantry Division, 173rd Airborne Brigade, and the 1st Battalion, Royal Australian Regiment combed the region looking for any clues of PLAF activity.
The operation did not bring about the desired success; for instance, on occasions when troops found a tunnel, they would often underestimate its size. Rarely would anyone be sent in to search the tunnels, as it was so hazardous. The tunnels were often rigged with explosive booby traps or punji stake pits. The two main responses in dealing with a tunnel opening were to flush the entrance with gas, water or hot tar to force the Viet Cong soldiers into the open, or to toss a few grenades down the hole and “crimp” off the opening. This approach proved ineffective due to the design of the tunnels and the strategic use of trap doors and air filtration systems.
However, an Australian specialist engineering troop, 3 Field Troop, under the command of Captain Sandy MacGregor did venture into the tunnels which they searched exhaustively for four days, finding ammunition, radio equipment, medical supplies and food as well as signs of considerable Viet Cong presence.[2] One of their number, Corporal Bob Bowtell died when he became trapped in a tunnel that turned out to be a dead end. However the Australians pressed on and revealed, for the first time, the immense military significance of the tunnels. At an International Press Conference in Saigon shortly after Operation Crimp, MacGregor referred to his men as Tunnel Ferrets. An American journalist, having never heard of ferrets, used the term Tunnel Rats and it stuck. Following his troop's discoveries in Cu Chi, Sandy MacGregor was awarded a Military Cross.[2]
From its mistakes, and the Australians' discoveries, U.S. command realized that they needed a new way to approach the dilemma of the tunnels. A general order was issued by General Williamson, the Allied Forces Commander in South Vietnam, to all Allied forces that tunnels had to be properly searched whenever they were discovered. They began training an elite group of volunteers in the art of tunnel warfare, armed only with a gun, a knife, a flashlight and a piece of string. These specialists, commonly known as “tunnel rats”, would enter a tunnel by themselves and travel inch-by-inch cautiously looking ahead for booby traps or cornered PLAF. There was no real doctrine for this approach and despite some very hard work in some sectors of the Army and MACV (Military Assistance Command, Vietnam) to provide some sort of training and resources, this was primarily a new approach that the units trained, equipped and planned for themselves.
Despite this revamped effort at fighting the enemy on its own terms, U.S. operations remained insufficient at eliminating the tunnels completely. In 1967, General William Westmoreland tried launching a larger assault on Củ Chi and the Iron Triangle. Called Operation Cedar Falls, it was similar to the previous Operation Crimp, however on a larger scale with 30,000 troops instead of the 8,000. On January 18, tunnel rats from the 1st BN 5th Infantry Regiment of the 25th Infantry Division uncovered the Viet Cong district headquarters of Củ Chi, containing half a million documents concerning all types of military strategy. Among the documents were maps of U.S. bases, detailed accounts of PLAF movement from Cambodia into Vietnam, lists of political sympathizers, and even plans for a failed assassination attempt on Robert McNamara.
By 1969, B-52s were freed from bombing North Vietnam and started "carpet bombing" Củ Chi and the rest of the Iron Triangle. Ultimately it proved successful. Towards the end of the war, the tunnels were so heavily bombed that some portions actually caved in and other sections were exposed. But by that time, they had succeeded in protecting the local North Vietnamese units and letting them "survive to fight another day".
Throughout the course of the war, the tunnels in and around Củ Chi proved to be a source of frustration for the U.S. military in Saigon. The Viet Cong had been so well entrenched in the area by 1965 that they were in the unique position of locally being able to control where and when battles would take place. By helping to covertly move supplies and house troops, the tunnels of Củ Chi allowed North Vietnamese fighters in their area of South Vietnam to survive, help prolong the war and increase American costs and casualties until their eventual withdrawal in 1972, and the final defeat of the Republic of Vietnam in 1975.
Tourist destination
The 75-mile (121 km)-long complex of tunnels at Củ Chi has been preserved by the government of Vietnam,[3] and turned into a war memorial park with two different tunnel display sites, Ben Dinh and Ben Duoc. The tunnels are a popular tourist attraction, and visitors are invited to crawl around in the safer parts of the tunnel system. The Ben Duoc site contains part of the original tunnel system, while the Ben Dinh site, closer to Saigon, has tunnel reconstructions and some tunnels have been made larger to accommodate the larger size of Western tourists. In both sites low-power lights have been installed in the tunnels to make traveling through them easier, and both sites have displays of the different types of booby traps that were used. Underground conference rooms where campaigns such as the Tết Offensive were planned in 1968 have been restored, and visitors may enjoy a simple meal of food that Viet Cong fighters would have eaten.
Above-ground attractions include caged monkeys, vendors selling souvenirs, and a shooting range where visitors can fire a number of assault rifles, such as the M16 rifle or AK-47, as well as a light machine gun like the M60.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุโมงค์ของชี Củ มีเครือข่ายใหญ่เชื่อมต่ออุโมงค์ใต้ดินที่อยู่ในการชี Củ อำเภอของโฮจิมินห์ซิตี้ (ไซ่ง่อน), เวียดนาม และเป็นส่วนหนึ่งของมากขนาดใหญ่เครือข่ายอุโมงค์ที่อยู่ภายใต้ของประเทศ ชี Củ อุโมงค์ได้ตำแหน่งของแคมเปญทางทหารหลายในระหว่างสงครามเวียดนาม และฐานของคอเวียดการถือ Tết ในปี 2511อุโมงค์ถูกใช้ โดยทหาร Viet Cong เป็นซ่อนจุดในระหว่างการต่อสู้ ตลอดจนให้บริการเส้นทางสื่อสารและการจัดหา โรงพยาบาล แคชอาหารและอาวุธ และห้องนั่งเล่นสำหรับนักรบเวียดนามเหนือมากมาย ระบบอุโมงค์ถูกคอเวียดในการต้านทานกับกองทัพสำคัญยิ่ง และช่วยเพื่อความพยายามที่ทหารอเมริกันเติบโตชีวิตในอุโมงค์ทหารอเมริกันใช้คำว่า "ดำ Echo" เพื่ออธิบายเงื่อนไขภายในอุโมงค์ สำหรับคอเวียด ชีวิตในอุโมงค์ได้ยาก อากาศ อาหาร และน้ำหายาก และอุโมงค์ได้รบกวนกับมด พิษตะขาบ แมงป่อง แมงมุม และแมลงที่เป็นภัย ส่วนใหญ่แล้ว ทหารจะใช้เวลาอยู่ในอุโมงค์ที่ทำงาน หรือพักผ่อน และมาออกที่คืน scavenge สำหรับอุปกรณ์ มีแนวโน้มของพืช หรือต่อสู้กับข้าศึกในการรบ บางครั้ง ในระหว่างรอบระยะเวลาของการทิ้งระเบิดอย่างหนักหรือการเคลื่อนไหวของกองทหารอเมริกัน พวกเขาจะบังคับให้อยู่ใต้ดินหลายวันครั้ง โรคอาละวาดในหมู่ประชาชนที่อาศัยอยู่ในอุโมงค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคมาลาเรีย ซึ่งเป็นสาเหตุอันดับสองของตายถัดจากบาดแผลสงคราม จับ Viet Cong รายงานแนะนำว่า ในเวลาที่กำหนด ครึ่งหนึ่งของหน่วย PLAF มีมาลาเรีย และว่า "ร้อยเปอร์เซ็นต์มีปรสิตในลำไส้ของสำคัญ"ส่งเสริมการขายของสหรัฐฯ กับอุโมงค์อุโมงค์ของชี Củ ไม่ได้ไปส่ง โดยเจ้าหน้าที่สหรัฐ พวกเขารู้จักข้อดีว่า คอเวียดขึ้นกับอุโมงค์ และเปิดตัวหลายตาม หลักการค้นหา และทำลายระบบอุโมงค์ นี่สำคัญสุดของเหล่านี้ถูกใจคับการดำเนินงานและการดำเนินงานซีดาร์ฟอลส์ใจคับดำเนินการเริ่มต้นเมื่อ 7 มกราคม 1966 ด้วยระเบิดพลีชีพบี-52 ที่ปล่อยโหลด 30 ตันสูงระเบิดไปยังแคว้นชี Củ มีประสิทธิภาพเปิดป่าเขียวชอุ่มครั้งใน pockmarked moonscape แปดพันทหารจากสหรัฐอเมริกาทหารราบ 1 กอง กองอากาศ 173rd และกองพันที่ 1 กองทหารออสเตรเลียรอยัลผึ้งที่เป็นไส้หาเบาะแสใด ๆ ของกิจกรรม PLAF ภูมิภาคการดำเนินการที่ไม่ได้นำความสำเร็จต้อง เช่น ครั้งเมื่อทหารพบอุโมงค์ พวกเขาจะมักจะดูถูกดูแคลนขนาดนั้น แทบจะทุกคนสามารถส่งในค้นอุโมงค์ ก็อันตรายดังนั้น อุโมงค์มักจะ rigged มีอาวุธระเบิดหรือหลุมเดิมพัน punji การตอบสนองหลักสองในการจัดการกับการเปิดอุโมงค์ได้กลั้วเข้า กับแก๊ส น้ำร้อนทาร์บังคับทหารเวียดคอไปเปิด หรือโยนระเบิดกี่ลงหลุม และ "ใจคับ" ปิดเปิด วิธีนี้พิสูจน์ผลการออกแบบอุโมงค์และใช้กลยุทธ์ระบบกรองอากาศและดักประตูอย่างไรก็ตาม ที่ออสเตรเลียผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมกองทหาร กองทหารฟิลด์ 3 ภายใต้คำสั่งของกัปตันแซนดี้ MacGregor ได้กิจการเข้าอุโมงค์ที่พวกเขาค้นหาลมสำหรับสี่วัน ค้นหากระสุน อุปกรณ์วิทยุ เวชภัณฑ์ และอาหารรวม ถึงอาการมากคอเวียดอยู่ [2] หนึ่งหมายเลข Corporal Bob Bowtell เสียชีวิตเมื่อเขากลายเป็นติดอยู่ในอุโมงค์ที่เปิดออกมาจะ ตายสิ้นสุด อย่างไรก็ตามออสเตรเลียที่กดบน และเปิด เผย ครั้งแรก ความสำคัญทางทหารอันยิ่งใหญ่ของอุโมงค์ ที่การประชุมนานาชาติกดในไซ่ง่อนหลังจากใจคับดำเนิน MacGregor อ้างถึงคนเป็นอุโมงค์ Ferrets นักข่าวชาวอเมริกัน มีไม่เคยได้ยินมิงค์ ใช้คำว่าหนูอุโมงค์ และมันติดอยู่ ต่อไปนี้การค้นพบกองทหารของเขาใน Cu Chi แซนดี้ MacGregor ได้รับรางวัลทหารข้าม [2]จากความผิดพลาด และการค้นพบของออสเตรเลีย สหรัฐอเมริกาสั่งตระหนักว่า พวกเขาจำเป็นรูปแบบใหม่เข้าลำบากใจของอุโมงค์ ใบสั่งทั่วไปที่ออก โดย Williamson ทั่วไป ฝ่ายสัมพันธมิตรบังคับผู้บัญชาการในเวียดนามใต้ ให้กองทัพฝ่ายสัมพันธมิตรทั้งหมดที่มีอุโมงค์ที่จะค้นหาได้อย่างถูกต้องเมื่อพวกเขาพบ พวกเขาเริ่มฝึกเป็นกลุ่มชนชั้นสูงของอาสาสมัครในงานศิลปะของอุโมงค์สงคราม อาวุธ ด้วยปืน มีด ไฟฉาย และชิ้นส่วนของสตริงที่เฉพาะ ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ โดยทั่วไปเรียกว่า "อุโมงค์หนู" จะใส่อุโมงค์เอง และนิ้วโดยนิ้วเดินมองหาอาวุธหรือจนมุม PLAF ล่วงหน้าการเดินทาง มีหลักคำสอนที่ไม่จริงสำหรับวิธีการนี้ และแม้ มีบางงานที่หนักมากในบางภาคของกองทัพและ MACV (คำสั่งขอความช่วยเหลือทางทหาร เวียดนาม) ให้บางจัดเรียงของฝึกอบรมและทรัพยากร นี้ก็เป็นวิธีใหม่ที่หน่วยฝึกอบรม อุปกรณ์ และวางแผนด้วยตนเองแม้จะพยายามปรับปรุงใหม่ที่ต่อสู้กับศัตรูบนเงื่อนไขของตนเอง การดำเนินการของสหรัฐอเมริกายังคงพอที่ตัดอุโมงค์ทั้งหมด ในค.ศ. 1967 ดับบลิน William ทั่วไปพยายามเปิดการโจมตีขนาดใหญ่ชี Củ และสามเหลี่ยมเหล็ก เรียกว่าดำเนินซีดาร์ฟอลส์ ก็คล้ายกับใจคับดำเนินการก่อนหน้านี้ อย่างไรก็ตามในมาตราส่วนใหญ่มีกำลังพล 30000 แทน 8000 บน 18 มกราคม หนูอุโมงค์จากกองพันทหารราบ 5 พัน 1 ฝ่ายทหารราบ 25 เปิดสำนักงานใหญ่ย่าน Viet Cong ของ Củ ชี ประกอบด้วยครึ่งหนึ่งเป็นล้านเอกสารเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางทหารทุกชนิด เอกสารมีแผนที่สหรัฐ ฐาน บัญชีรายละเอียดของ PLAF เคลื่อนไหวจากกัมพูชาเป็นประเทศเวียดนาม รายการ sympathizers ทางการเมือง และแม้แต่แผนการลอบสังหารล้มเหลวพยายามบนโรเบิร์ตแม็กนามาราโดย 1969, B 52s ได้รอดจากการทิ้งระเบิดเวียดนามเหนือ และเริ่ม "ระเบิดปูพรม" ชี Củ และส่วนเหลือของสามเหลี่ยมเหล็ก ในที่สุด พิสูจน์เสร็จเรียบร้อยแล้ว ในตอนท้ายของสงคราม อุโมงค์ถูกมากมากคนที่จริง caved ในบางส่วนและส่วนอื่น ๆ ได้สัมผัส แต่ตามนั้น พวกเขามีความสำเร็จในการป้องกันหน่วยเวียดนามเหนือท้องถิ่น และให้พวกเขา "อยู่รอดเพื่อต่อสู้กับวันอื่น"ตลอดหลักสูตรสงคราม อุโมงค์ใน น่า ชี Củ พิสูจน์จะ มาไม่พอสำหรับทหารในไซ่ง่อนสหรัฐ โรงแรมเวียดนามได้ถูกดีมั่นคงแห่งรัฐในพื้นที่ โดย 1965 ที่พวกเขาอยู่ในตำแหน่งเฉพาะในท้องถิ่นที่สามารถที่จะควบคุม เมื่อการต่อสู้จะเกิดขึ้น ด้วยการช่วยประสงค์ย้ายอุปกรณ์และทหารบ้าน อุโมงค์ของชี Củ อนุญาตให้นักรบเวียดนามเหนือในเวียดนามใต้พื้นที่ของตนให้อยู่รอด ทำสงคราม และเพิ่มต้นทุนอเมริกันและคนจนถอนความเก็บใน และสุดท้ายความพ่ายแพ้ของสาธารณรัฐเวียดนามในปี 1975สถานที่ท่องเที่ยว75 ไมล์ (กม. 121) -รักษา โดยรัฐบาลเวียดนาม, [3] และเป็นการสวนอนุสรณ์สงครามกับไซต์แสดงอุโมงค์ต่าง ๆ สอง ดินห์ Ben และ Ben Duoc ซับซ้อนยาวของอุโมงค์ที่ชี Củ อุโมงค์เป็นสถานท่องเที่ยวยอดนิยม และนักท่องเที่ยวได้รับเชิญไปตระเวนรอบในส่วนความปลอดภัยของระบบอุโมงค์ เว็บไซต์ Ben Duoc ประกอบด้วยส่วนของอุโมงค์ระบบ ในขณะที่ Ben ดินห์ไซต์ ใกล้เที่ยว ได้ศึกษาอุโมงค์ และอุโมงค์บางทำใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวตะวันตกขนาดใหญ่ ในอเมริกาทั้ง ไฟพลังงานต่ำมีการติดตั้งในอุโมงค์เพื่อให้เดินทางได้ง่ายขึ้น และทั้งเว็บไซต์แสดงชนิดต่าง ๆ ของอาวุธที่ใช้ ห้องประชุมใต้ดินที่ส่งเสริมการขายเช่นรก Tết ได้วางแผนในปี 2511 ได้ทำการคืน และนักท่องเที่ยวสามารถเพลิดเพลินกับอาหารง่าย ๆ ที่นักรบ Viet Cong จะกินแหล่งท่องเที่ยวเหนือพื้นดินได้แก่ลิง caged ของที่ระลึก และช่วงการถ่ายภาพที่นักท่องเที่ยวสามารถไฟจำนวนปืนโจมตี เช่นปืน M16 หรือ AK-47 รวมทั้งปืนเครื่องไฟเช่น M60 ขาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุโมงค์ Cu Chi ที่มีเครือข่ายใหญ่ของการเชื่อมต่ออุโมงค์ใต้ดินตั้งอยู่ในย่าน Cu Chi โฮจิมินห์ซิตี้ (ไซ่ง่อน), เวียดนามและเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายที่มีขนาดใหญ่ของอุโมงค์ที่รองรับมากของประเทศ อุโมงค์กู๋จีเป็นที่ตั้งของทหารรบหลายช่วงสงครามเวียดนามและเป็นฐานเวียดกงของการดำเนินงานสำหรับเทตคลั่งในปี 1968
อุโมงค์ถูกนำมาใช้โดยทหารเวียดกงเป็นที่ซ่อนตัวอยู่จุดในระหว่างการต่อสู้เช่นเดียวกับที่ทำหน้าที่เป็น การสื่อสารและเส้นทางโรงพยาบาลอาหารและแคชอาวุธและที่อยู่อาศัยสำหรับสู้เวียดนามต่าง ๆ นานาเหนือ ระบบอุโมงค์มีความสำคัญที่ดีในการยดกงเวียดในการต่อต้านของพวกเขาไปกองทัพอเมริกันและช่วยที่จะตอบโต้การเจริญเติบโตของความพยายามที่ทหารอเมริกัน.
ชีวิตในอุโมงค์ทหารอเมริกันใช้คำว่า "ก้องดำ" เพื่ออธิบายสภาพภายในอุโมงค์
สำหรับกองเวียดนามชีวิตในอุโมงค์เป็นเรื่องยาก อากาศอาหารและน้ำหายากและอุโมงค์ที่ถูกรบกวนด้วยมดตะขาบพิษแมงป่องแมงมุมและบุคคลที่น่ารังเกียจ ส่วนใหญ่เวลาที่ทหารจะใช้เวลาทั้งวันในอุโมงค์ที่ทำงานหรือพักผ่อนและออกมาเฉพาะในเวลากลางคืนที่จะไล่สำหรับอุปกรณ์มีแนวโน้มที่พืชผลของพวกเขาหรือศัตรูมีส่วนร่วมในการต่อสู้ บางครั้งในช่วงระยะเวลาของการทิ้งระเบิดหนักหรือการเคลื่อนไหวของทหารอเมริกันที่พวกเขาจะถูกบังคับให้ยังคงอยู่ใต้ดินหลายวันในช่วงเวลาที่ เจ็บป่วยกำลังอาละวาดในหมู่คนที่อาศัยอยู่ในอุโมงค์โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคมาลาเรียซึ่งเป็นสาเหตุที่ใหญ่เป็นอันดับสองของการเสียชีวิตต่อไปที่จะต่อสู้บาดแผล จับเวียดกงรายงานแสดงให้เห็นว่าในครึ่งเวลาใดก็ตามหน่วย PLAF มีโรคมาลาเรียและว่า "ร้อยละหนึ่งร้อยมีพยาธิลำไส้อย่างมีนัยสำคัญ".
สหรัฐแคมเปญกับอุโมงค์อุโมงค์ Cu Chi ไม่ได้ไปสังเกตโดยเจ้าหน้าที่สหรัฐ พวกเขาได้รับการยอมรับข้อดีที่เวียดกงจัดขึ้นด้วยอุโมงค์และเปิดตัวตามแคมเปญที่สำคัญหลายประการที่จะค้นหาและทำลายระบบอุโมงค์. หมู่ที่สำคัญที่สุดของเหล่านี้มีการดำเนินการจีบและปฏิบัติการ Cedar Falls. การดำเนินงานจีบเริ่ม 7 มกราคม 1966 กับ B-52 เครื่องบินทิ้งระเบิดวางโหลด 30 ตันของระเบิดลงบนพื้นที่ของ Cu Chi ได้อย่างมีประสิทธิภาพการเปลี่ยนป่าเขียวชอุ่มที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น moonscape หน้าข้าวตัง. แปดพันทหารจากสหรัฐ 1 กองพล 173 อากาศกองพลและกองพันที่ 1 , กองทหารออสเตรเลียหวีภูมิภาคมองหาเบาะแสใด ๆ ของกิจกรรม PLAF ได้. การดำเนินการไม่ได้นำเกี่ยวกับความสำเร็จที่ต้องการสำหรับตัวอย่างเช่นในโอกาสเมื่อกองทัพพบอุโมงค์ที่พวกเขามักจะประมาทขนาดของมัน ไม่ค่อยจะถูกส่งไปให้ทุกคนที่จะค้นหาในอุโมงค์ที่มันเป็นอันตรายอื่น ๆ อุโมงค์ที่ถูกขึงมักจะมีหลุมพรางระเบิดหรือ punji หลุมสัดส่วนการถือหุ้น ทั้งสองตอบสนองหลักในการจัดการกับการเปิดอุโมงค์จะล้างเข้ากับก๊าซน้ำหรือน้ำมันดินร้อนที่จะบังคับให้ทหารเวียดกงสู่ที่โล่งหรือที่จะโยนระเบิดไม่กี่ลงหลุมและ "จีบ" จากการเปิด วิธีการนี้ได้รับการพิสูจน์ไม่ได้ผลเนื่องจากการออกแบบของอุโมงค์และการใช้ยุทธศาสตร์ของประตูกับดักและระบบการกรองอากาศ. อย่างไรก็ตามกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมออสเตรเลีย 3 สนามทหารภายใต้คำสั่งของกัปตันแซนดี้เกรเกอร์ได้ร่วมเข้าไปในอุโมงค์ที่พวกเขาค้นหา อย่างละเอียดถี่ถ้วนเป็นเวลาสี่วันในการหากระสุนอุปกรณ์วิทยุเวชภัณฑ์และอาหารเช่นเดียวกับสัญญาณของการแสดงตนมากเวียดกง. [2] หนึ่งในจำนวนของพวกเขาโทบ๊อบ Bowtell เสียชีวิตเมื่อเขากลายเป็นติดอยู่ในอุโมงค์ที่เปิดออกมาจะเป็น ทางตัน. อย่างไรก็ตามออสเตรเลียกดลงบนและเปิดเผยเป็นครั้งแรกอย่างมีนัยสำคัญทางทหารอันยิ่งใหญ่ของอุโมงค์ ที่ประชุมเพรสอินเตอร์เนชั่นแนลในไซ่ง่อนไม่นานหลังจากที่การดำเนินงานจีบ, เกรเกอร์เรียกว่าคนของเขาเป็นพังพอนอุโมงค์ นักข่าวชาวอเมริกันที่มีไม่เคยได้ยินพังพอนใช้หนูอุโมงค์ยาวและมันติดอยู่ ต่อไปนี้การค้นพบทหารของเขาใน Cu Chi แซนดี้เกรเกอร์ได้รับรางวัลทหารข้าม. [2] จากความผิดพลาดของตนและการค้นพบออสเตรเลีย 'คำสั่งสหรัฐตระหนักว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีวิธีการใหม่ที่จะเข้าใกล้ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของอุโมงค์ที่ คำสั่งทั่วไปที่ออกโดยวิลเลียมสันทั่วไปที่กองกำลังพันธมิตรผู้บัญชาการทหารเวียดนามใต้ทุกกองกำลังพันธมิตรที่มีอุโมงค์ที่จะค้นหาได้อย่างถูกต้องเมื่อใดก็ตามที่ถูกค้นพบ พวกเขาเริ่มการฝึกอบรมกลุ่มชนชั้นนำของอาสาสมัครในงานศิลปะของสงครามอุโมงค์อาวุธเท่านั้นที่มีปืนมีดไฟฉายและชิ้นส่วนของสตริง ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ที่เรียกกันว่า "หนูอุโมงค์" จะเข้าอุโมงค์ด้วยตัวเองและการเดินทางนิ้วโดยนิ้วระมัดระวังมองไปข้างหน้าสำหรับหลุมพรางหรือมุม PLAF ไม่มีหลักคำสอนที่แท้จริงสำหรับวิธีการนี้และแม้จะมีบางคนทำงานหนักมากในบางภาคส่วนของกองทัพและวีส์ (ช่วยเหลือทหารสั่งเวียดนาม) เพื่อให้การจัดเรียงของการฝึกอบรมและทรัพยากรบางส่วนนี้เป็นหลักวิธีการใหม่ที่หน่วยงานที่ผ่านการฝึกอบรมการติดตั้ง และการวางแผนสำหรับตัวเอง. แม้จะมีความพยายามนี้การปรับปรุงใหม่ในการต่อสู้กับศัตรูในเงื่อนไขของตัวเองดำเนินงานของสหรัฐยังคงไม่เพียงพอที่กำจัดอุโมงค์สมบูรณ์ ในปี 1967 วิลเลียมมอร์แลนด์ทั่วไปพยายามเปิดตัวการโจมตีขนาดใหญ่บน Cu Chi และเหล็กเหลี่ยม เรียกได้ว่าการดำเนินงาน Cedar Falls มันก็คล้ายกับการดำเนินงานก่อนหน้าจีบ แต่ในระดับขนาดใหญ่ที่มีทหาร 30,000 แทนที่จะเป็น 8,000 เมื่อวันที่ 18 มกราคมหนูอุโมงค์จาก 1 พันล้านที่ 5 กรมทหารราบที่ 25 ของกองทหารราบที่เปิดสำนักงานใหญ่ของเวียดกงอำเภอของ Cu Chi ที่มีครึ่งล้านเอกสารที่เกี่ยวข้องกับทุกประเภทของกลยุทธ์ทางทหาร ในบรรดาเอกสารเป็นแผนที่ฐานสหรัฐบัญชีรายละเอียดของการเคลื่อนไหว PLAF จากประเทศกัมพูชาเข้ามาในเวียดนามรายชื่อของโซเซียลการเมืองและแม้กระทั่งแผนสำหรับความพยายามลอบสังหารที่ล้มเหลวเมื่อวันที่โรเบิร์ตนารา. 1969 โดย, B-52s ได้รับการปลดปล่อยจากการระเบิดเวียดนามเหนือและเริ่ม "ทิ้งระเบิดปูพรม" Cu Chi และส่วนที่เหลือของเหล็กเหลี่ยม ในที่สุดก็ประสบความสำเร็จ ในช่วงสุดท้ายของสงครามอุโมงค์ถูกทิ้งระเบิดอย่างหนักว่าบางส่วนจริงยุบและส่วนอื่น ๆ ที่ได้สัมผัส แต่เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาประสบความสำเร็จในการปกป้องหน่วยท้องถิ่นเวียดนามเหนือและปล่อยให้พวกเขา "อยู่รอดในการต่อสู้กับวันอื่น". ตลอดหลักสูตรของสงครามอุโมงค์ในและรอบ ๆ Cu Chi พิสูจน์แล้วว่าเป็นแหล่งที่มาของความยุ่งยากสำหรับสหรัฐ ทหารในไซ่ง่อน ยดกงเวียดที่ได้รับให้ดีที่ยึดที่มั่นในพื้นที่โดย 1965 ที่พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ซ้ำกันในประเทศของความสามารถในการควบคุมสถานที่และเวลาการต่อสู้ที่จะเกิดขึ้น โดยช่วยซ่อนเร้นย้ายวัสดุและทหารบ้านอุโมงค์ Cu Chi อนุญาตสู้เวียดนามเหนือในพื้นที่ของตนทางใต้ของประเทศเวียดนามที่จะอยู่รอดช่วยยืดสงครามและเพิ่มค่าใช้จ่ายอเมริกันและได้รับบาดเจ็บจนถอนตัวในที่สุดของพวกเขาในปี 1972 และพ่ายแพ้ของ สาธารณรัฐเวียดนามในปี 1975 สถานที่ท่องเที่ยว75 ไมล์ (121 กิโลเมตร) ที่ซับซ้อน -Long อุโมงค์ Cu Chi ที่ได้รับการรักษาโดยรัฐบาลของเวียดนาม [3] และกลายเป็นสงครามอนุสรณ์กับสองเว็บไซต์แสดงผลที่แตกต่างกันในอุโมงค์ เบน Dinh และเบน Duoc อุโมงค์เป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมและผู้เข้าชมจะได้รับเชิญที่จะรวบรวมข้อมูลรอบในส่วนที่ปลอดภัยของระบบอุโมงค์ เว็บไซต์เบน Duoc มีส่วนหนึ่งของระบบอุโมงค์เดิมในขณะที่เว็บไซต์เบน Dinh ใกล้ชิดกับไซ่ง่อนไทปันมีอุโมงค์และอุโมงค์บางส่วนได้รับการทำที่มีขนาดใหญ่เพื่อรองรับขนาดขนาดใหญ่ของนักท่องเที่ยวตะวันตก ในเว็บไซต์ทั้งสองไฟประหยัดพลังงานที่ได้รับการติดตั้งในอุโมงค์ที่จะทำให้การเดินทางผ่านได้ง่ายขึ้นและเว็บไซต์ทั้งสองมีการแสดงที่แตกต่างกันของหลุมพรางที่ถูกนำมาใช้ ห้องประชุมใต้ดินที่แคมเปญดังกล่าวเป็นที่น่ารังเกียจTếtมีการวางแผนในปี 1968 ได้รับการบูรณะและผู้เข้าชมสามารถเพลิดเพลินกับอาหารที่เรียบง่ายของอาหารที่นักรบเวียดกงจะได้กิน. สถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่เหนือพื้นดินรวมถึงลิงขังผู้ขายขายของที่ระลึกและถ่ายภาพ ช่วงที่ผู้เข้าชมสามารถยิงจำนวนของปืนไรเฟิลจู่โจมเช่นปืนไรเฟิล M16 หรือ AK-47 เช่นเดียวกับปืนกลเบาเช่น M60

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุโมงค์กู๋จีเป็นเครือข่ายอันยิ่งใหญ่ของการเชื่อมต่ออุโมงค์ใต้ดินกู๋จี ตั้งอยู่ในเขตของโฮจิมินห์ซิตี้ ( ไซ่ง่อน ) , เวียดนาม , และเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายขนาดใหญ่ของอุโมงค์ที่รองรับมากของประเทศ ที่อุโมงค์กู๋จี เป็นสถานที่ตั้งของแคมเปญหลายทหารในช่วงสงครามเวียดนามและมีเวียดกงเป็นฐานปฏิบัติการเพื่อรุกตรุษญวนในปี 1968
อุโมงค์ที่ถูกใช้โดยทหารเวียดกงที่ซ่อนในการต่อสู้ รวมทั้งใช้เป็นเส้นทาง การสื่อสาร และการจัดหาโรงพยาบาล อาหาร และเก็บอาวุธและที่อยู่อาศัยสำหรับนักสู้เวียตนามเหนือมากมายอุโมงค์ระบบมีความสําคัญกับเวียดกงในการต้านทานต่อกองทัพอเมริกัน และช่วยต้านการเติบโตทหารอเมริกันพยายาม ในอุโมงค์

ชีวิตทหารอเมริกันใช้คําว่า " ดำ ก้อง " เพื่ออธิบายสภาพภายในอุโมงค์ สำหรับพวกเวียดกง ชีวิตในอุโมงค์ได้ยาก อากาศอาหารและน้ำขาดแคลน และอุโมงค์ถูก infested กับมด ตะขาบ พิษแมงป่อง แมงมุม และแมลง . ส่วนใหญ่ของเวลา , ทหารจะใช้เวลาทั้งวันในอุโมงค์ทำงานหรือพักผ่อนและออกมาเฉพาะตอนกลางคืนเพื่อหาวัสดุ มีแนวโน้มผลผลิต หรือต่อสู้ศัตรูในสนามรบ บางครั้งในระหว่างรอบระยะเวลาของการทิ้งระเบิดหนักหรือการเคลื่อนไหวของทหารอเมริกันพวกเขาจะถูกบังคับให้ยังคงอยู่ใต้ดินหลายวันหลายเวลา โรคระบาดในหมู่คนที่อาศัยอยู่ในอุโมงค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคมาลาเรีย ซึ่งเป็นสองที่ใหญ่ที่สุดสาเหตุการตายต่อไปเพื่อต่อสู้กับแผล จับเวียดกงรายงานแสดงให้เห็นว่าในเวลาใดก็ตาม ครึ่งหนึ่งของ plaf หน่วยมีมาลาเรียและ " หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ มีลำไส้ปรสิตอย่าง "
.แคมเปญต่อต้านอุโมงค์
อุโมงค์กู๋จีไม่ได้ไปสังเกตโดยเจ้าหน้าที่สหรัฐ พวกเขารู้จักข้อดีที่เวียดกง จัดขึ้นด้วยอุโมงค์และเปิดหลายสาขาตามแคมเปญการค้นหาและทำลายระบบอุโมงค์ ในหมู่ที่สำคัญที่สุดของเหล่านี้คือการจีบ และการผ่าตัด ซีดาร์ ฟอลส์
ปฏิบัติการจีบ เริ่มวันที่ 7 มกราคม 1966ด้วยเครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 ตก 30 ตันโหลดสูงระเบิดบนพื้นที่ของ กู๋จี ได้อย่างมีประสิทธิภาพ การเปิดเมื่อชอุ่มป่าเป็นภาพพื้นผิวดวงจันทร์ pockmarked . แปดพัน ทหารจากสหรัฐฯกองพลพลร่มกองพล 173rd , และกองพัน กรมทหารหลวงออสเตรเลีย combed ภูมิภาคมองหาร่องรอยของกิจกรรม plaf .
การผ่าตัดไม่ได้นำมาซึ่งความสำเร็จที่ต้องการ เช่น ในโอกาสที่เมื่อทหารเจออุโมงค์ พวกเขาจะมักจะประมาท ขนาดของมัน แทบทุกคนจะถูกส่งในการค้นหาอุโมงค์ มันอันตรายมาก อุโมงค์มักจะถูกกำหนดด้วยระเบิดหรือกับดักหลุม punji เดิมพัน สองหลักตอบสนองในการจัดการกับอุโมงค์เปิดถูกล้างทางเข้าด้วยแก๊สน้ำร้อนหรือน้ำมันดินที่จะบังคับให้ทหารเวียดกงในที่โล่ง หรือโยนระเบิดลงไม่กี่รู และ " จีบ " ปิดเปิด วิธีนี้พิสูจน์ไม่ได้ผลเนื่องจากการออกแบบของอุโมงค์และการใช้กลยุทธ์ของประตูกับดักและระบบกรองอากาศ
อย่างไรก็ตาม ชาวออสเตรเลียผู้เชี่ยวชาญวิศวกรรมทหาร กองร้อยที่ 3 สนามภายใต้คำสั่งของกัปตันแซนดี้ MacGregor ได้ร่วมในอุโมงค์ที่พวกเขาค้นหาอย่างละเอียดสำหรับสี่วัน หากระสุน อุปกรณ์วิทยุ เวชภัณฑ์ และอาหาร รวมทั้งอาการมากเวียดกงตน . [ 2 ] หนึ่งในตัวเลขของพวกเขา , จ่าบ๊อบ bowtell เสียชีวิตเมื่อเขาได้กลายเป็นติดอยู่ในอุโมงค์ที่กลับกลายเป็น ทางตันอย่างไรก็ตาม ชาวออสเตรเลียที่กดบนและเปิดเผยเป็นครั้งแรก โดยกองทัพอันยิ่งใหญ่ของอุโมงค์ ในการประชุมนานาชาติกดในไซ่ง่อนหลังจากปฏิบัติการจีบ , MacGregor เรียกคนของเขามันเป็นอุโมงค์ นักข่าวชาวอเมริกันที่มีไม่เคยได้ยินของเฟอเรทที่ใช้คำว่าอุโมงค์หนู และติด กองทหารของเขาต่อไปนี้ค้นพบใน Cu Chi ,แซนดี้ MacGregor ได้รับทหารตรึงกางเขน [ 2 ]
จากความผิดพลาดของ และออสเตรเลีย ' ค้นพบ กองบัญชาการสหรัฐฯ ตระหนักว่าพวกเขาต้องการวิธีใหม่ในการเข้าถึงภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของอุโมงค์ สั่งซื้อทั่วไปออกโดยทั่วไปวิลเลียมสัน กองกำลังพันธมิตรผู้บัญชาการในเวียดนามใต้ กับพันธมิตรที่อุโมงค์ได้อย่างถูกต้องค้นเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาค้นพบเขาเริ่มการฝึกอบรมกลุ่มยอดของอาสาสมัครในศิลปะของสงครามอุโมงค์ ติดอาวุธด้วยปืน มีด ไฟฉาย และชิ้นส่วนของสตริง ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า " หนู " อุโมงค์เข้าสู่อุโมงค์โดยตัวเองและเดินทางทีละนิ้วค่อยมองไปข้างหน้าสำหรับกับดักหรือจนมุม plaf .มีจริงไม่มีหลักสำหรับวิธีการนี้และแม้บางงานหนักมากในบางภาคส่วนของทหารและ macv ( ทหารสั่ง เวียดนาม ) เพื่อให้บางจัดเรียงของการฝึกอบรมทรัพยากรและนี้เป็นวิธีใหม่ที่หน่วยฝึก อุปกรณ์ และวางแผนสำหรับตัวเอง แม้จะมีความพยายามที่ปรับปรุงใหม่นี้
สู้ข้าศึก ในแง่ของตัวเอง , สหรัฐอเมริกา .ยังคงไม่เพียงพอ ในการขจัดอุโมงค์ทั้งหมด ใน 1967 , ทั่วไป วิลเลียม เวสต์มอร์แลนด์พยายามเปิดตัวใหญ่ทำร้าย กู๋จี และสามเหลี่ยมเหล็ก ที่เรียกว่าปฏิบัติการ Cedar Falls , มันคล้ายกับการจีบก่อน แต่ในระดับขนาดใหญ่กับ 30000 ทหารแทนที่จะ 8000 . เมื่อวันที่ 18 มกราคมอุโมงค์หนูจาก 1 พันล้านทหารราบของกองทหารราบที่ 25 เปิดสำนักงานใหญ่ของเวียตกง ตำบลกู๋จี ประกอบด้วยครึ่งล้าน เอกสารที่เกี่ยวข้องกับทุกประเภทของกลยุทธ์ทางทหาร ในเอกสารแผนที่ของฐานทัพสหรัฐ รายละเอียดบัญชีเคลื่อนไหว plaf จากกัมพูชาในเวียดนามรายชื่อผู้สนับสนุนขบวนการทางการเมืองและวางแผนเพื่อล้มเหลวในความพยายามลอบสังหาร โรเบิร์ต แม็กนามารา .
โดย 1969 b-52s ถูกปลดปล่อยจากการทิ้งระเบิดเวียดนามเหนือและเริ่มต้น " การทิ้งระเบิดปูพรม " กู๋จีและส่วนที่เหลือของสามเหลี่ยมเหล็ก ในที่สุดก็พิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จ ในตอนท้ายของสงคราม , อุโมงค์อย่างหนักระเบิดที่บางส่วนที่จริงพังทลายและส่วนอื่น ๆ ถูกเปิดเผย แต่ ด้วยเวลาพวกเขาประสบความสำเร็จในการปกป้องท้องถิ่นของเวียดนามเหนือหน่วยและให้พวกเขา " มีชีวิตอยู่เพื่อต่อสู้กับวันอื่น .
ตลอดหลักสูตรของสงคราม อุโมงค์กู๋จี ใน และ รอบ ๆได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นแหล่งที่มาของความยุ่งยากสำหรับกองทัพสหรัฐในไซ่ง่อนพวกเวียดกงได้เป็นอย่างดีที่ยึดที่มั่นในพื้นที่โดย 1965 ที่พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ไม่ซ้ำในประเทศไม่สามารถควบคุมที่ไหนและเมื่อไหร่สงครามจะเกิดขึ้น โดยช่วยแอบย้ายวัสดุและทหารบ้าน อุโมงค์กู๋จีอนุญาตสู้เวียตนามเหนือในพื้นที่ของตนของเวียดนามใต้เพื่อความอยู่รอดช่วยยืดเวลาสงครามและเพิ่มต้นทุนอเมริกันและได้รับบาดเจ็บจนถอนตัวในที่สุดของพวกเขาในปี 1972 และสุดท้ายความพ่ายแพ้ของประเทศเวียดนามในปี 1975
สถานที่ท่องเที่ยว
75 ไมล์ ( 121 กิโลเมตร ) - ซับซ้อนนาน อุโมงค์กู๋จี ที่ได้รับการรักษาโดยรัฐบาลของเวียดนาม , [ 3 ] และกลายเป็น สงครามสวนสาธารณะกับสองแตกต่างกันอุโมงค์แสดงเว็บไซต์ Ben Dinh และเบน duoc .อุโมงค์เป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยม และ ผู้เข้าชมได้รับเชิญไปคลานรอบในที่ปลอดภัย ส่วนของระบบอุโมงค์ เว็บไซต์เบน duoc ประกอบด้วยส่วนหนึ่งของระบบอุโมงค์เดิม ในขณะที่เว็บไซต์ Ben Dinh , ใกล้ชิดกับไซ่ง่อน มีการสร้างใหม่และบางอุโมงค์อุโมงค์มีขนาดใหญ่เพื่อรองรับขนาดของนักท่องเที่ยวตะวันตกในเว็บไซต์ทั้งสองมีการติดตั้งพลังงานไฟในอุโมงค์เพื่อให้เดินทางผ่านได้ง่ายขึ้น และเว็บไซต์ทั้งสองแสดงของประเภทที่แตกต่างกันของการดักนกชนิดหนึ่งที่ใช้ ใต้ดิน ห้องประชุมสัมมนา ที่แคมเปญเช่น สุครีพ ก้าวร้าว มีการวางแผนในปี 1968 ได้รับการฟื้นฟู และผู้เข้าชมสามารถเพลิดเพลินไปกับอาหารที่เรียบง่ายของอาหารที่นักรบเวียดกงจะกิน
เหนือพื้นดินประกอบด้วยสถานที่ท่องเที่ยวในกรงลิง แม่ค้าขายของที่ระลึก และยิงช่วงที่ผู้เข้าชมสามารถไฟหมายเลขของปืนไรเฟิลจู่โจม เช่น AK-47 ปืนไรเฟิล M16 หรือเป็นปืนกลเบา M60
ชอบ .