Jewellery Some find it difficult to

Jewellery
Some find it difficult to believe that prehistoric people cared just as much about their looks as people as people do nowadays. They also collected as many types of body ornament as people do today.
Both men and women wore earrings, neck rings, and small bangles and “sleeve” bracelets that came up to their elbows, and some had small bronze bells attached all around creating tinkly sounds. There were also leg sleeves made from good quality bronze, delicately worked to extreme thinness and beautifully patterned.
Early bracelets at Ban Chiang look like those found in contemporary Vietnam and Cambodia, that is, all were inspired by the stone and shell bracelets of an earlier age. Some bracelets were ivory, while others were made from seashells like the giant clam shell, which indicates contact and trading with coastal communities located several hundred kilometres away.

Later period bracelets were amazingly more complex, partly because bronzesmiths had developed a copper-tin-lead ratio whose quality was more suitable for making jewellery.
Some animal bones with pleasing shapes would be made into pendants, like the tiger fang that seemed also to have protective charm powers.
Beads were made from variously coloured and sized glass, oval-shapes terracotta, and valuable stone like carnelian, which was obtained from elsewhere, perhaps from the Chao Praya River basin in the central region, or from China or India.
It is often asked whether Ban Chiang people actually used such jewellery in their daily life or only for burials. Achaeologists give two reasons as evidence of regular wearing of such jewellery. The first makes use of photographs of some tribes in Laos who still foraged and hunted for subsistence until the last century. Every kind of jewellery that those Kamu wore every day was like that Ban Chiang. The second is that aside from being discovered in graves, achaeologists found well-made and beautiful jewellery in the regular earth strata for living, including in the garbage pits.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องประดับบางคนพบว่ามันยากที่จะเชื่อว่าคนยุคก่อนประวัติศาสตร์เช่นเดียวกับการดูแลมากเกี่ยวกับลักษณะของพวกเขาเป็นคนที่คนทำในปัจจุบัน พวกเขายังได้รวบรวมเป็นจำนวนมากประเภทของเครื่องประดับร่างกายเป็นคนทำในวันนี้.
ทั้งชายและหญิงสวมต่างหู, คอแหวนและกำไลที่มีขนาดเล็กและ "แขน" สร้อยข้อมือที่ขึ้นมาถึงข้อศอกของพวกเขาและบางส่วนมีระฆังสำริดขนาดเล็กที่ติดอยู่รอบ ๆ การสร้างเสียง tinkly ยังมีแขนขาที่ทำจากบรอนซ์คุณภาพดีประณีตทำงานเพื่อความบางมากและมีลวดลายสวยงาม.
กำไลต้นที่บ้านเชียงมีลักษณะเหมือนที่พบในเวียดนามกัมพูชาร่วมสมัยและนั่นคือทั้งหมดที่ได้รับแรงบันดาลใจจากหินและเปลือกกำไล อายุก่อนหน้านี้ กำไลบางคนงาช้างในขณะที่คนอื่น ๆ ที่ทำจากเปลือกหอยเช่นเปลือกหอยยักษ์ซึ่งแสดงรายชื่อผู้ติดต่อและการค้ากับชุมชนชายฝั่งทะเลที่ตั้งอยู่ห่างออกไปหลายร้อยกิโลเมตร.

กำไลภายหลังระยะเวลาเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจที่ซับซ้อนมากขึ้นส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีการพัฒนา bronzesmiths อัตราส่วนทองแดงดีบุกตะกั่วที่มีคุณภาพ มีความเหมาะสมมากขึ้นสำหรับการทำเครื่องประดับ.
กระดูกสัตว์บางอย่างที่มีรูปร่างที่ชื่นชอบจะทำลงในจี้เหมือนเสือเขี้ยวที่ดูเหมือนยังจะมีพลังเสน่ห์ป้องกัน.
ลูกปัดที่ทำจากสีที่แตกต่างและกระจกขนาดรูปทรงวงรีดินเผาและหินมีค่าเช่นคาร์เนเลี่ยนซึ่งได้รับ จากที่อื่นอาจจะมาจากลุ่มน้ำเจ้าพระยาในภาคกลางหรือจากประเทศจีนหรืออินเดีย.
มันก็มักจะถามว่าคนบ้านเชียงใช้จริงเครื่องประดับดังกล่าวในชีวิตประจำวันของพวกเขาหรือเพียงเพื่อการฝังศพ achaeologists ให้สองเหตุผลที่เป็นหลักฐานของการสวมใส่ปกติของเครื่องประดับเช่น ครั้งแรกที่ทำให้การใช้รูปถ่ายของบางเผ่าในลาวที่ยังคงเสาะและล่าเพื่อการดำรงชีวิตจนศตวรรษที่ผ่านมาชนิดของเครื่องประดับที่ Kamu ผู้สวมทุกวันทุกเป็นเหมือนบ้านเชียงที่ สองคือว่านอกเหนือจากการที่จะถูกค้นพบในหลุมฝังศพพบ achaeologists ดีทำและเครื่องประดับที่สวยงามในชั้นพื้นดินปกติสำหรับการดำรงชีวิตรวมทั้งในบ่อขยะ.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องประดับ
บางพบมันยากที่จะเชื่อว่า คนก่อนประวัติศาสตร์ตลอดเพียงมากเกี่ยวกับลักษณะของพวกเขาเป็นคนเป็นคนที่ทำทุกวันนี้ พวกเขายังเก็บรวบรวมชนิดมากที่สุดของเครื่องประดับร่างกายของคนทำวันนี้
ทั้งชาย และหญิงสวมต่างหู แหวนคอ และเล็กกำไล และสร้อยข้อมือ "แขน" ที่มากับข้อความ และบางส่วนมีระฆังสำริดขนาดเล็กแนบรอบสร้างเสียง tinkly มีเลกแขนทำจากทองเหลืองคุณภาพดี ทำงานที่ประณีตจะ thinness มาก และลวดลายสวยงามยัง
สร้อยข้อมือเริ่มต้นที่บ้านเชียงเหมือนในสมัยเวียดนามและกัมพูชา กล่าวคือ ทั้งหมดถูกบันดาลสร้อยข้อมือหิน และเปลือกของอายุก่อนหน้า สร้อยข้อมือบางถูกงาช้าง ในขณะที่คนอื่น ๆ ทำจากช่วยเช่นเปลือกหอยยักษ์ ซึ่งบ่งชี้ว่า ผู้ติดต่อ และค้าขายกับชุมชนชายฝั่งทะเลอยู่หลายร้อยกิโลเมตร

สร้อยข้อมือรอบระยะเวลาภายหลังน่าอัศจรรย์ยิ่งซับซ้อน เนื่องจาก bronzesmiths ได้พัฒนาอัตราส่วนทองแดงดีบุกลูกค้าเป้าหมายมีคุณภาพเหมาะสำหรับทำเครื่องประดับ
กระดูกสัตว์บางกับตระการรูปร่างจะทำเป็นจี้ เช่นฝางเสือที่ดูเหมือนยังมีเสน่ห์ป้องกันอำนาจ.
ลูกปัดทำจากแก้วเพิ่มสี และขนาด รูปร่างวงรีเทอร์ราคอตตา และหินมีค่าเช่น carnelian ซึ่งได้รับจากอื่น ๆ บางที จากลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยาในภาคกลาง หรือ จากจีนหรืออินเดีย
มักจะถูกถามว่า คนบ้านเชียงจริงใช้อัญมณีดังกล่าว ในชีวิตประจำวัน หรือ สำหรับ burials เท่านั้น Achaeologists ให้สองประการเป็นหลักฐานของการสวมใส่เครื่องประดับเช่นปกติ ทำครั้งแรกใช้ภาพของบางชนเผ่าในลาวที่ยัง foraged และล่าสัตว์หรือค้าสำหรับชีพจนกว่าศตวรรษที่ผ่านมา ทุกชนิดของอัญมณีที่กามูที่สวมทุกวันเป็นเช่นเดียวกับที่บ้านเชียง ที่สองคือ ที่นอกเหนือจากการค้นพบในหลุมฝังศพ achaeologists พบเครื่องประดับทำดี และสวยงามในชั้นโลกปกติสำหรับนั่งเล่น ในหลุมขยะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัญมณีและเครื่องประดับ
ตามมาตรฐานบางแห่งพบว่าเป็นการยากที่จะเชื่อว่าประชาชนไม่สนใจประวัติศาสตร์มากที่สุดเกี่ยวกับหน้าตาของพวกเขาเป็นคนที่ทำอะไรได้บ้างในปัจจุบัน พวกเขายังเก็บรวบรวมเป็นหลาย ประเภท ของการตกแต่งร่างกายและคนทำในวันนี้.
ทั้งชายและหญิงสวมห่วงคล้องคอตุ้มหูและขนาดเล็ก( Gem and Jewelry )และ"ซอง"กำไลที่มาถึงข้อศอกของพวกเขาและบางคนก็เสียงระฆังทองสัมฤทธิ์ขนาดเล็กติดอยู่โดยรอบการสร้าง tinkly เสียง แล้วยังมีขาแขนเสื้อทำจากที่ดีมี คุณภาพ สีบรอนซ์,กระจุ๋มกระจิ๋มทำงาน Extreme บางอย่างสวยงามและมีลวดลายสวยงาม.
ช่วงต้นกำไลที่บ้านเชียงมีลักษณะที่คล้ายกับที่พบในแบบร่วมสมัยและเวียดนามและกัมพูชา,ที่อยู่,ทั้งหมดเป็นคนที่ได้รับแรงบันดาลใจจากหินและเปลือกกำไลของที่ก่อนหน้าอายุ. กำไลบางคนเป็นไอวอรีโคสต์ในขณะที่บางคนถูกทำขึ้นจากหอยกาบปูเหมือนแบบฝาพับขนาดใหญ่ซึ่งเป็นการระบุว่าการซื้อขายและการติดต่อกับชุมชนชายฝั่งตั้งอยู่หลายร้อยกิโลเมตรอยู่ห่างออกไปในระยะทาง

ใน ภายหลัง กำไลช่วงเวลามีความซับซ้อนมากขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ใจบางส่วนเป็นเพราะมีการพัฒนาอัตรา bronzesmiths ทองแดง - ตะกั่ว - นำไปสู่ที่มี คุณภาพ มากมีความเหมาะสมสำหรับการทำให้อัญมณีและเครื่องประดับ.
กระดูกสัตว์บางชนิดซึ่งมอบความเพลิดเพลินใจพร้อมด้วยรูปทรงจะได้รับการสร้างขึ้นมาให้เข้ากับ pendants เหมือนกับเสือที่ฝางที่ดูเหมือนจะยังมีอำนาจมีเสน่ห์ตามแบบป้องกัน
ลูกปัดก็ทำจากกระจกสีต่างๆหลายชนิดและขนาดเทอราค็อตต้ารูปวงรีและรูปร่างหินมีค่าเช่น carnelian ซึ่งได้มาจากที่อื่นอาจจะจากแม่น้ำเจ้าพระยาอ่างล้างหน้าใน ภาค กลางหรือจากจีนหรืออินเดีย.
โรงแรมคือถามว่าบ้านเชียงผู้คนไปใช้จริงและเครื่องประดับเช่นว่านั้นอยู่ในชีวิตประจำวันของพวกเขาหรือเฉพาะสำหรับฝังศพบ่อยครั้ง achaeologists ทำให้ทั้งสองเหตุผลเป็นหลักฐานตามปกติเช่นสวมใส่ของอัญมณีและเครื่องประดับ เป็นครั้งแรกที่ทำให้การใช้ ภาพถ่าย ของตระกูลบางอย่างในประเทศลาวที่ยัง foraged และตามล่าสำหรับยังชีพจนกว่าคริสตศตวรรษที่ผ่านมาทุก ประเภท ของอัญมณีและเครื่องประดับที่ kamu ผู้ที่สวมใส่ทุกวันก็เป็นเหมือนกับที่บ้านเชียง ที่สองคือที่พักไว้จากการตรวจพบในหลุมศพ achaeologists พบเครื่องประดับรวมถึง - ทำและที่สวยงามในชั้นดินตามปกติสำหรับการใช้ชีวิตรวมถึงในบ่อขยะที่.