Historical InformationThe notorious

Historical Information
The notorious Burma-Siam railway, built by Commonwealth, Dutch and American prisoners of war, was a Japanese project driven by the need for improved communications to support the large Japanese army in Burma. During its construction, approximately 13,000 prisoners of war died and were buried along the railway. An estimated 80,000 to 100,000 civilians also died in the course of the project, chiefly forced labour brought from Malaya and the Dutch East Indies, or conscripted in Siam (Thailand) and Burma (Myanmar).

Two labour forces, one based in Siam and the other in Burma worked from opposite ends of the line towards the centre. The Japanese aimed at completing the railway in 14 months and work began in October 1942. The line, 424 kilometres long, was completed by December 1943.

The graves of those who died during the construction and maintenance of the Burma-Siam railway (except for the Americans, whose remains were repatriated) were transferred from camp burial grounds and isolated sites along the railway into three cemeteries at Chungkai and Kanchanaburi in Thailand and Thanbyuzayat in Myanmar.

KANCHANABURI WAR CEMETERY is only a short distance from the site of the former 'Kanburi', the prisoner of war base camp through which most of the prisoners passed on their way to other camps. It was created by the Army Graves Service who transferred to it all graves along the southern section of railway, from Bangkok to Nieke.

Some 300 men who died (most from a Cholera epidemic in May/June 1943) at Nieke camp were cremated and their ashes now lie in two graves in the cemetery. The names of these men are inscribed on panels in the shelter pavilion.

There are now 5,084 Commonwealth casualties of the Second World War buried or commemorated in this cemetery. There are also 1,896 Dutch war graves.

Within the entrance building to the cemetery will be found the KANCHANABURI MEMORIAL, recording the names of 11 men of the army of undivided India buried in Muslim cemeteries in Thailand, where their graves could not be maintained.

The cemetery was designed by Colin St Clair Oakes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อมูลประวัติศาสตร์
รถไฟพม่า-สยามอื้อฉาว สร้างขึ้น โดยเครือจักรภพ ดัตช์ และอเมริกันเชลยศึก ถูกขับเคลื่อน โดยต้องการปรับปรุงการสื่อสารเพื่อสนับสนุนกองทัพญี่ปุ่นขนาดใหญ่ในพม่าโครงการญี่ปุ่น ในระหว่างการก่อสร้าง ประมาณ 13000 เชลยศึกเสียชีวิต และถูกฝังตามแนวทางรถไฟ มีประมาณ 80000 ถึง 100000 พลเรือนตายในหลักสูตรของโครงการ ส่วนใหญ่บังคับแรงงานมาจากสหพันธรัฐมาลายาและดัตช์อีสต์อินดีส์ หรือเกณฑ์ในสยาม (ประเทศไทย) และพม่า (พม่า)

สองกองกำลังแรงงาน หนึ่งในสยามและอื่น ๆ ในพม่าทำงานจากปลายตรงข้ามของเส้นไปทางศูนย์ ญี่ปุ่นมุ่งทำรถไฟใน 14 เดือน และเริ่มงานในเดือนตุลาคมปี 1942 บรรทัด กิโลเมตรยาว 424 เสร็จ โดย 1943 ธันวาคม

หลุมฝังศพของผู้ที่เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้างและบำรุงรักษารถไฟพม่า-สยาม (ยกเว้นชาวอเมริกัน ยังคงถูก repatriated) ได้โอนย้ายมาจากค่ายงานศพ และแยกต่างหากไซต์ตามรถไฟไป cemeteries 3 Chungkai และกาญจนบุรีในประเทศไทยและในพม่า Thanbyuzayat

สุสานเป็นเพียงระยะสั้นจากไซต์ของในอดีต 'Kanburi' ค่ายฐานเชลยศึกซึ่งส่วนใหญ่นักโทษผ่านทางไปค่ายอื่น สร้าง โดยหลุมฝังศพทหารที่โอนย้ายไปสุสานทั้งหมดตามส่วนใต้ของรถไฟ จากกรุงเทพสุวรรณภูมิสู่ Nieke.

บางคน 300 คนเสียชีวิต (ส่วนใหญ่จากโรคระบาดอหิวาตกโรคพฤษภาคม / 1943 มิถุนายน) ที่ค่าย Nieke ได้ cremated และขี้เถ้าของพวกเขาตอนนี้อยู่ในสุสานสองในสุสาน มีจารึกชื่อของคนเหล่านี้บนแผงในกำบังพาวิลเลี่ยน

มีตอนนี้ 5,084 ทดเครือจักรภพของสงครามโลกครั้งสองฝัง หรือ commemorated ในสุสานนี้ นอกจากนี้ยังมีสุสานสงครามดัตช์ 1,896.

ในทางเข้า อาคารสุสานจะพบกาญจนบุรีเมโมเรียล บันทึกชื่อของคนที่ 11 ของกองทัพอินเดีย undivided ฝังใน cemeteries มุสลิมในประเทศไทย ที่หลุมฝังศพของพวกเขาอาจไม่สามารถรักษา

สุสานถูกออกแบบ โดย Oakes โคลินเซนต์แคลร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สถานีรถไฟประวัติศาสตร์ information
burma-siam อันเลื่องชื่อที่สร้างขึ้นโดยเครือจักร ภพ ดัตช์และเชลยศึกชาวอเมริกันในการทำสงครามเป็นที่มาของโครงการตามแบบญี่ปุ่นที่ขับเคลื่อนโดยความต้องการสำหรับการสื่อสารได้ดียิ่งขึ้นเพื่อการสนับสนุนของกองทัพญี่ปุ่นขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ในประเทศพม่า ในระหว่างการก่อสร้างประมาณ 13,000 เชลยศึกเสียชีวิตและถูกฝังอยู่ตามสถานีรถไฟได้ คาดว่า 80,000 ถึง 100 ที่000 พลเรือนต้องเสียชีวิตในหลักสูตรของโครงการที่สำคัญแรงงานนำมาจาก, Malaya Hotel ,และดัตช์หมู่เกาะอินเดียตะวันออกที่ไร่นาหรือแรงงานในสยาม(ประเทศไทย)และ(พม่า).

สองหนึ่งในสยามและอื่นๆที่อยู่ในประเทศพม่าทำงานจากปลายด้านตรงข้ามของสายที่มุ่งตรงไปยังศูนย์กลางได้ ญี่ปุ่นที่มีเป้าหมายอยู่ที่การทำให้การรถไฟใน 14 เดือนและทำงานเริ่มในเดือนตุลาคม 1942 สายสัญญาณออกความยาว 424 กิโลเมตร,เป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยในเดือนธันวาคม 1943 .

ที่หลุมศพของผู้ที่เสียชีวิตในระหว่างการก่อสร้างและการบำรุงรักษา burma-siam รถไฟ(ยกเว้นสำหรับชาวอเมริกัน,ซึ่งยังคงอยู่ก็ถูกส่งตัวกลับ)ได้รับโอนมาจากค่ายที่ฝังศพและพื้นที่แยกไปตามสถานที่ที่สถานีรถไฟสามสุสานที่ chungkai และจังหวัดกาญจนบุรีในประเทศไทยและในประเทศพม่า thanbyuzayat .

กาญจนบุรีสุสานทหารอยู่ในระยะทางที่ไม่ไกลจากที่ตั้งของอดีต'กาญจนบุรี'นักโทษของค่ายฐานสงครามโดยผ่านซึ่งนักโทษที่เดินผ่านไปมาตามทางมุ่งไปยังค่ายอื่นๆ โรงแรมได้ถูกสร้างขึ้นโดยกองทัพหลุมศพให้บริการที่จะพาท่านไปส่งถึงยังเป็นหลุมศพทั้งหมดไปตามทางตอนใต้ของรถไฟจากกรุงเทพฯเพื่อไปยัง nieke .

บางคน 300 คนที่ตายมากที่สุดจากการแพร่ระบาดโรคอหิวาต์ในเดือน พฤษภาคม และมิถุนายนระดับ 1943 )ที่ค่าย nieke ก็จัดงานศพและขี้เถ้าของพวกเขาในตอนนี้อยู่ในสองหลุมศพในสุสาน ชื่อของคนเหล่านี้มีจารึกไว้บนแผงใน Pavilion ที่กำบัง.

ตอนนี้มีคนบาดเจ็บหรือเสียชีวิต 5,084 เครือจักร ภพ ของสงครามโลกครั้งที่สองที่ถูกฝังอยู่หรือระลึกในสุสานแห่งนี้ นอกจากนั้นยังมี 1,896 หลุมศพสงครามดัตช์.

ภายใน ทางเข้าที่เป็นอาคารในสุสานจะพบกาญจนบุรี Memorial ,การบันทึกชื่อของ 11 คนของกองทัพของประเทศอินเดียไม่ได้แบ่งฝังไว้ในสุสานชาวมุสลิมในประเทศไทยที่หลุมศพของพวกเขาไม่ได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดี

สุสานที่ได้รับการออกแบบโดยพลเอก Colin Powell , Cheshire Oakes , St Clair Centre สำหรับงานต่างๆ