In a related study, Bellander et al

In a related study, Bellander et al. (2011) used the same basic design in exploring the influence of the gene coding for LMX1Aon training-related WM gains. LMX1A is a transcription factor that is critical to the proliferation, differentiation, and maintenance of DA-producing neurons in midbrain (Friling et al., 2009; Nakataniet al., 2010). Previous research shows that allelic variations in three LMX1A single nucleotide polymorphisms (SNPs) are related to risk of Parkinson’s disease, suggesting that these SNPs may influence the number of mesencephalic DA neurons (Bergman et al., 2009).Bellander et al. examined two of these SNPs in relation to WM training gains. Although one of the SNPs did not affect the gaintrajectory, the other SNP was strongly associated with the magnitude of training-related WM gains (Fig. 8). The allele linked to larger gains had previously been suggested to be associated with higher dopaminergic nerve cell density (Bergman et al., 2009). As with the Brehmer et al. (2009) investigation on the DAT1 gene, the LMX1 Agenotype groups did not differ in baseline WM performance or on tests of episodic memory, speed, interference control, attention,and reasoning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาที่เกี่ยวข้อง Bellander et al. (2011) ใช้แบบพื้นฐานเดียวกันในการสำรวจอิทธิพลของยีนรหัสสำหรับกำไร WM LMX1Aon ที่เกี่ยวข้องกับการฝึกอบรม LMX1A เป็น transcription ปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการขยายตัว สร้างความแตกต่าง และบำรุงรักษาของ neurons ผลิต DA ในสมองส่วนกลาง (Friling et al., 2009 Nakataniet al., 2010) งานวิจัยก่อนหน้านี้แสดงว่า รูปแบบ allelic ในสาม LMX1A นิวคลีโอไทด์เดี่ยว polymorphisms (SNPs) เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน การแนะนำว่า SNPs เหล่านี้อาจมีผลต่อจำนวนของ neurons DA mesencephalic (Bergman et al., 2009)Bellander et al. ตรวจสอบสองเหล่านี้ SNPs เกี่ยวกับกำไรฝึก WM แม้ว่า SNPs อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ gaintrajectory SNP ถูกขอเกี่ยวข้องกับขนาดของการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับ WM กำไร (Fig. 8) Allele ที่เชื่อมโยงกับกำไรใหญ่ได้ก่อนหน้านี้ถูกแนะนำจะเกี่ยวข้องกับสูง dopaminergic ความหนาแน่นเซลล์ประสาท (Bergman et al., 2009) เช่นเดียวกับการสอบสวน Brehmer et al. (2009) ในยีน DAT1 กลุ่ม LMX1 Agenotype ไม่แตกต่าง ในพื้นฐานประสิทธิภาพ WM หรือทดสอบ episodic หน่วยความจำ ความเร็ว สัญญาณรบกวน ความสนใจ และเหตุผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ Bellander ตอัล (2011) ที่ใช้ในการออกแบบพื้นฐานที่เหมือนกันในการสำรวจอิทธิพลของการเข้ารหัสยีน LMX1Aon การฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับกำไร WM LMX1A เป็นถอดความปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการขยายความแตกต่างและการบำรุงรักษาของเซลล์ประสาท DA-ผลิตในสมองส่วนกลาง (Friling et al, 2009;.. Nakataniet อัล, 2010) วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่ารูปแบบ allelic ในสาม LMX1A หลากหลายเดี่ยวเบื่อหน่าย (SNPs) ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของโรคพาร์กินสันบอกว่า SNPs เหล่านี้อาจมีผลต่อจำนวนของเซลล์ประสาท DA mesencephalic (เบิร์กแมนและคณะ. 2009). Bellander ตอัล การตรวจสอบสองของ SNPs เหล่านี้มีความสัมพันธ์กับ WM กำไรการฝึกอบรม แม้ว่าหนึ่งใน SNPs ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อ gaintrajectory, SNP อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอย่างมากกับความสำคัญของการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับกำไร WM (รูปที่ 8) อัลลีลที่เชื่อมโยงกับการเพิ่มขนาดใหญ่ได้รับการแนะนำก่อนหน้านี้จะเชื่อมโยงกับความหนาแน่นของเซลล์ประสาทมิเนอร์จิสูงกว่า (เบิร์กแมนและคณะ. 2009) เช่นเดียวกับ Brehmer ตอัล (2009) การตรวจสอบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับยีน DAT1, กลุ่ม LMX1 Agenotype ไม่แตกต่างกันในการทำงาน WM พื้นฐานหรือการทดสอบของหน่วยความจำตอน, ความเร็ว, การควบคุมการรบกวนความสนใจและการใช้เหตุผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา bellander et al . ( 2011 ) ใช้พื้นฐานการออกแบบเดียวกันในการสำรวจอิทธิพลของยีนที่เกี่ยวข้องกับการเข้ารหัสสำหรับการฝึก lmx1aon WM กำไร lmx1a เป็น transcription factor ที่สำคัญการแพร่กระจายการรักษาเซลล์ประสาทในสมองส่วนกลาง ( ดา ผลิต friling et al . , 2009 ; nakataniet al . , 2010 )งานวิจัยก่อนหน้านี้พบว่า การเปลี่ยนแปลงใน 3 lmx1a ยาฆ่าแมลงนิวคลีโอไทด์เดี่ยวล ( snps ) เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของโรคพาร์กินสัน แนะนำว่า snps เหล่านี้อาจมีผลต่อจำนวน mesencephalic ดาเซลล์ประสาท ( เบิร์กแมน et al . , 2009 ) bellander et al . ตรวจสอบสอง snps เหล่านี้ในความสัมพันธ์กับ WM ได้รับการฝึกอบรม แม้ว่าหนึ่งใน snps ไม่มีผลต่อ gaintrajectory ,SNP อื่นที่เกี่ยวข้องอย่างมากกับขนาดของการฝึกอบรมที่เกี่ยวข้องกับ WM กําไร ( รูปที่ 8 ) กลุ่มที่เชื่อมโยงกับผลประโยชน์ขนาดใหญ่ที่เคยได้เสนอให้มีความสัมพันธ์กับความหนาแน่นสูงเกี่ยวกับโดปามีนเซลล์ประสาท ( เบิร์กแมน et al . , 2009 ) ด้วย brehmer et al . ( 2009 ) การศึกษา dat1 ยีนการ lmx1 agenotype กลุ่มไม่แตกต่างกันในประสิทธิภาพของ WM หรือบนพื้นฐานการทดสอบความจำ ลำดับเรื่องความเร็ว การควบคุมความสนใจและเหตุผลของสัญญาณรบกวน