Age is not a determining factor in

Age is not a determining factor in needing long-term care. About 60 percent of individuals over age 65 will require at least some type of long-term care services during their lifetime.[1] About 40% of those receiving long-term care today are between 18 and 64. Once a change of health occurs long-term care insurance may not be available. Early onset (before age 65) Alzheimer's and Parkinson's disease are rare but do occur.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อายุไม่ใช่ปัจจัยชี้ขาดในการต้องดูแลระยะยาว ประมาณร้อยละ 60 ของแต่ละบุคคลมากกว่าอายุ 65 จะต้องการน้อยบางชนิดบริการดูแลระยะยาวในระหว่างอายุการใช้งานของพวกเขา[1] ประมาณ 40% ของผู้รับการดูแลในระยะยาวปัจจุบันอยู่ระหว่าง 18 และ 64 เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลงของสุขภาพระยะยาว ประกันการดูแลอาจไม่สามารถใช้ แรกเริ่ม (ก่อนอายุ 65) เสื่อมของและโรคพาร์กินสันมี แต่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายุไม่ได้เป็นปัจจัยในการที่ต้องดูแลระยะยาว เกี่ยวกับร้อยละ 60 ของบุคคลที่อายุเกิน 65 จะต้องมีอย่างน้อยประเภทของบริการดูแลระยะยาวบางส่วนในช่วงชีวิตของพวกเขา. [1] ประมาณ 40% ของผู้ที่ได้รับการดูแลระยะยาวในวันนี้ระหว่างวันที่ 18 และ 64 เมื่อการเปลี่ยนแปลงของสุขภาพที่เกิดขึ้น การประกันการดูแลระยะยาวอาจไม่สามารถใช้ได้ เริ่มต้น (ก่อนอายุ 65) โรคอัลไซเมและพาร์กินสันเป็นของหายาก แต่ไม่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อายุไม่ใช่ปัจจัยในการต้องการการดูแลระยะยาว ประมาณร้อยละ 60 ของบุคคลอายุ 65 จะต้องมีอย่างน้อยบางชนิดของบริการการดูแลระยะยาวในช่วงชีวิตของพวกเขา . [ 1 ] ประมาณ 40 % ของผู้ที่ได้รับการดูแลระยะยาวในวันนี้ ระหว่าง 18 และ 64 เมื่อเปลี่ยนสุขภาพเกิดขึ้นระยะยาวดูแลประกันอาจไม่สามารถใช้ได้การโจมตีเร็ว ( ก่อนอายุ 65 ) อัลไซเมอร์ และพาร์กินสัน จะหายาก แต่ก็เกิดขึ้นได้