In this study, the two wards of Nge

In this study, the two wards of Ngerengere and Kidugalo
were selected from the rural areas of Morogoro district, in
eastern Tanzania, due to an operating MCC that provides a
reliable milk market for the Maasai pastoralists living in the
area. The region is located about halfway along the central
highway between Dar es Salaam and the town of Morogoro
and connects, at an altitude of 100 to 300 m above sea level,
the coastal lowlands with the higher elevations of the more
central region. The agroecological zone has a low population
density of 25 inhabitants per square kilometer (URT, 2006)
and features sparsely wooded, rolling plains with numerous
river valleys and basins (URT, 2007). The bodies of water are
particularly important for the Maasai pastoralists who rely on
them for watering their livestock during the dry season, which
lasts from June to mid November. The annual precipitation
ranges between 500 and 1,000 mm and occurs mainly in the
wet season following a slightly bimodal pattern with stronger
rains in December and in March/April (URT, 2007). Average
monthly temperatures are around 25–28°C (URT, 2009).
The main MCC is situated in the town of Ngerengere where
government offices, the weekly market, a hospital, a credit institution
(not well known among the Maasai), several small
shops, and some guesthouses are also located. Smaller markets
and fewer shops are available in the more remote villages like
Kidugalo and Diguzi, where the second collection center is set
up. Although the roads to thesemore rural settlements are somewhat
seasonal, daily public transportation does exist. Different
Maasai markets for livestock and specific Maasai goods and
supplies take place every two weeks. As travelling is still done
mainly by foot, a trip to the market is a significant investment
of time.
While non-Maasai farmers can mainly be found closer to
village centers, the Maasai pastoralists live a bit further away
where they are free to graze their livestock on communal- or
government-owned rangelands. The grazing areas are used in a
transhumant fashion locally known as ronjo. During the rainy
season, the animals are driven to their pasture and returned to
the homesteads (boma) and kraals (fenced area for livestock
at the center of the homestead compound) on a daily basis.
Nearby forage becomes scarce during the dry season and the
young Maasai men usually take large parts of the herd further
southeast to grazing areas with sufficient water and fodder reserves.
During this time, most family members, including the
women, children, and older men, usually stay at the compounds
or visit friends and relatives. They continue with their daily activities
and keep only enough cows to meet their daily milk
requirements. This is another example of the traditional division
of labor between genders, which is deeply rooted in Maasai
society.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาครั้งนี้ทั้งสองในความคุ้มครองของ Ngerengere Kidugalo และ
ได้รับการคัดเลือกจากพื้นที่ชนบทของอำเภอ Morogoro ใน
ภาคตะวันออกของประเทศแทนซาเนียเนื่องจาก MCC ปฏิบัติการที่ให้
ตลาดนมที่เชื่อถือได้สำหรับเลี้ยงมาไซที่อาศัยอยู่ใน
พื้นที่ ภูมิภาคตั้งอยู่ประมาณครึ่งหนึ่งพร้อมกลาง
ทางหลวงระหว่างดาร์เอสซาลามและเมือง Morogoro
และเชื่อมต่อที่มีความสูง 100-300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล
ที่ราบลุ่มชายฝั่งทะเลที่มีระดับที่สูงขึ้นของมากขึ้น
ภาคกลาง โซน Agroecological มีประชากรต่ำ
หนาแน่นของ 25 คนที่อาศัยอยู่ต่อตารางกิโลเมตร (URT, 2006)
และคุณลักษณะป่าเบาบางที่ราบกลิ้งกับหลาย
หุบเขาแม่น้ำและอ่าง (URT 2007) แหล่งน้ำที่มีความ
สำคัญอย่างยิ่งสำหรับเลี้ยงมาไซที่พึ่งพา
พวกเขาสำหรับการรดน้ำปศุสัตว์ของพวกเขาในช่วงฤดูแล้งซึ่ง
กินเวลาตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน ประจำปีการเร่งรัด
ช่วงระหว่าง 500 และ 1,000 มิลลิเมตรและส่วนใหญ่เกิดขึ้นใน
ฤดูฝนต่อไปนี้รูปแบบ bimodal เล็กน้อยกับความแข็งแกร่ง
ฝนในเดือนธันวาคมและมีนาคม / เดือนเมษายน (URT 2007) เฉลี่ย
รายเดือนที่มีอุณหภูมิอยู่ที่ประมาณ 25-28 องศาเซลเซียส (URT, 2009).
MCC หลักตั้งอยู่ในเมืองของ Ngerengere ที่
หน่วยงานภาครัฐในตลาดรายสัปดาห์, โรงพยาบาล, สถาบันเครดิต
(ไม่เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ชาวมาไซ) หลาย ขนาดเล็ก
ร้านค้าและเกสต์เฮ้าส์บางส่วนยังอยู่ ตลาดที่มีขนาดเล็ก
และร้านค้าน้อยกว่าที่มีอยู่ในหมู่บ้านห่างไกลมากขึ้นเช่น
Kidugalo และ Diguzi ที่ศูนย์คอลเลกชันที่สองถูกตั้ง
ขึ้น แม้ว่าถนนจะตั้งถิ่นฐานในชนบท thesemore จะค่อนข้าง
ตามฤดูกาล, การขนส่งสาธารณะทุกวันไม่อยู่ ที่แตกต่างกัน
ในตลาดมาไซสำหรับปศุสัตว์และเฉพาะสินค้ามาไซและ
วัสดุสิ้นเปลืองที่เกิดขึ้นทุกสองสัปดาห์ ในขณะที่การเดินทางยังคงทำ
ส่วนใหญ่โดยการเดินเท้าการเดินทางไปยังตลาดคือการลงทุนอย่างมีนัยสำคัญ
ของเวลา.
ในขณะที่เกษตรกรที่ไม่ใช่เผ่ามาส่วนใหญ่สามารถพบได้ใกล้ชิดกับ
ศูนย์หมู่บ้าน pastoralists เผ่ามาอาศัยอยู่บิตต่อไป
ที่พวกเขามีอิสระที่จะกินหญ้าของพวกเขา สัตว์เลี้ยงใน communal- หรือ
rangelands รัฐบาลเป็นเจ้าของ พื้นที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่ใช้ใน
แฟชั่น transhumant เป็นที่รู้จักเฉพาะ ronjo ในช่วงที่ฝนตก
ฤดูสัตว์ที่ถูกผลักดันไปยังทุ่งหญ้าของพวกเขาและกลับไปที่
โรงนา (Boma) และ kraals (พื้นที่ไม่พอใจสำหรับปศุสัตว์
ที่เป็นศูนย์กลางของสารประกอบที่อยู่อาศัย) ในชีวิตประจำวัน.
อาหารสัตว์ที่ใกล้เคียงจะกลายเป็นสิ่งที่หายากในช่วงฤดูแล้งและ
ชายหนุ่มมาไซมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่ของฝูงต่อไป
ทางตะวันออกเฉียงใต้ไปยังพื้นที่ทุ่งเลี้ยงสัตว์ที่มีน้ำเพียงพอและสำรองอาหารสัตว์.
ในช่วงเวลานี้ส่วนใหญ่สมาชิกในครอบครัวรวมทั้ง
ผู้หญิงเด็กและคนสูงอายุมักจะอยู่ที่สารประกอบ
หรือเยี่ยมชมเพื่อน ๆ และญาติ . พวกเขายังคงมีกิจกรรมในชีวิตประจำวันของพวกเขา
และเก็บเฉพาะวัวพอที่จะตอบสนองความต้องการในชีวิตประจำวันของพวกเขานม
ต้องการ นี่คือตัวอย่างของการแบ่งแบบดั้งเดิมอื่น
ของแรงงานระหว่างเพศซึ่งเป็นที่ฝังรากลึกในมาไซ
สังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้ ngerengere สองแผนก และ kidugalo
ถูกเลือกมาจากชนบท โมโรโกโรตำบลใน
ตะวันออกแทนซาเนีย เนื่องจากใช้ MCC ที่ให้
ตลาดนมที่เชื่อถือได้สำหรับ Maasai pastoralists
อาศัยอยู่ในพื้นที่ ภูมิภาคตั้งอยู่ประมาณครึ่งทางตามทางหลวงกลาง
ระหว่าง Dar es Salaam และเมืองของโมโรโกโร
และ เชื่อมต่อ ,ที่ระดับความสูง 100 ถึง 300 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล พื้นที่ราบชายฝั่ง
สูงกว่าความสูงของเพิ่มเติม
ภาคกลาง โซน agroecological มีความหนาแน่นของประชากร
ต่ำ 25 ประชากรต่อตารางกิโลเมตร ( 73 , 2006 )
และคุณสมบัติเบาบางกลิ้งที่ราบหุบเขา ป่า แม่น้ำ และแอ่งน้ำมากมายด้วย
( 73 , 2007 ) ร่างกายของน้ำ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สำคัญสำหรับ pastoralists Maasai ที่พึ่ง
ให้รดน้ำปศุสัตว์ของพวกเขาในช่วงฤดูแล้ง ซึ่ง
กินเวลาตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกลางเดือนพฤศจิกายน
ปริมาณน้ำฝนประจำปีช่วงระหว่าง 500 และ 1000 มม. และส่วนใหญ่เกิดขึ้นในฤดูฝน ดังนี้
รูปแบบเล็กน้อยไบโมดอลกับแข็งแกร่ง
ฝนตกในเดือนธันวาคม และในเดือนมีนาคม / เมษายน ( 73 , 2007 ) เฉลี่ย
อุณหภูมิรายเดือนประมาณ 25 – 26 ° C ( 73 , 2009 ) .
MCC หลักตั้งอยู่ในเมือง ngerengere ที่
สถานที่ราชการ ตลาด โรงพยาบาล รายสัปดาห์ , เครดิตสถาบัน
( ไม่รู้จักกันดีในหมู่ Maasai ) , ร้านค้าขนาดเล็กและบางรีวิว
หลายยังมีอยู่ ตลาดขนาดเล็กและร้านค้าที่มีอยู่ในน้อยลง

kidugalo ระยะไกลมาก หมู่บ้าน เช่น diguzi และ ,ที่ศูนย์คอลเลกชันที่สองคือชุด
. แม้ว่าถนนจะ thesemore การตั้งถิ่นฐานในชนบทจะค่อนข้าง
ตามฤดูกาลทุกวัน รถสาธารณะ ไม่อยู่ แตกต่างกัน
ตลาดมาไซปศุสัตว์และสินค้าเฉพาะ Maasai และวัสดุ
เกิดขึ้นทุกสองสัปดาห์ ขณะที่เดินทางก็เสร็จ
ส่วนใหญ่โดยการเดินเท้า , ไปเที่ยวตลาดคือการลงทุนที่สำคัญของเวลา

.ในขณะที่เกษตรกรส่วนใหญ่สามารถพบได้บน Maasai ใกล้
ศูนย์หมู่บ้าน มาซาย pastoralists สดบิตต่อไป
ที่พวกเขามีอิสระที่จะกินหญ้าปศุสัตว์ของพวกเขาในชุมชน - หรือ - เจ้าของ rangelands
. กินหญ้าในพื้นที่ใช้ใน
transhumant แฟชั่นในท้องถิ่นที่เรียกว่า ronjo . ในช่วงฤดูฝน
, สัตว์จะถูกขับเคลื่อนไปยังฟาร์มของพวกเขาและกลับไป
ที่โรงนา ( Boma ) และ kraals ( พื้นที่รั้วสำหรับปศุสัตว์
ที่ศูนย์ของบ้านไร่สารประกอบ ) ในแต่ละวัน
ใกล้เคียงพืชอาหารสัตว์จะขาดแคลนในฤดูแล้งและ
หนุ่มมาไซคนมักจะใช้ชิ้นส่วนขนาดใหญ่ของฝูงต่อไป
ตะวันออกเฉียงใต้พื้นที่ที่มีน้ำเพียงพอที่จะกินหญ้าและอาหารสัตว์สำรอง .
ในระหว่างเวลา นี้สมาชิกในครอบครัวมากที่สุด รวมทั้ง
ผู้หญิง เด็ก และผู้สูงอายุชายมักจะอยู่ในสารประกอบ
หรือเพื่อนมาเยี่ยม และญาติ พวกเขายังคงมีกิจกรรมประจำวัน
และเก็บเฉพาะวัวพอที่จะตอบสนองความต้องการนม
ทุกวันของพวกเขา นี่คืออีกหนึ่งตัวอย่างของแบบดั้งเดิม ส่วน
แรงงานระหว่างเพศ ซึ่งเป็นรากลึกใน Maasai
สังคม