BackgroundIn 1971, Watson classifie

Background

In 1971, Watson classified ammonia-oxidizing bacteria into four genera based upon morphology, fine structure, and percentage of guanine-cytosine (GC) within genome of 27 strains of nitrying bacteria. Nitrosomonas and Nitrosocystis species form one group, both of them belong to gammaproteobacteria. Nitrosolobus and Nitrosospira form another group; both of these belong to betaproteobacteria. Later this classification wass confirmed by 16S rRNA sequence (Head 1993, Purkhold 2000). The sequence of amo and pmo genes are also utilized to build the phylogenetic tree (Purkhold 2000)
Nitrosococcus halophilus is the closet related species to Nitrosococcus oceani. Among other cultivated aerobic AOB, N.oceani and N. halophilus are the only two organisms that are gammaproteobacterial AOB, the rest are Betaproteobacteial AOB. Nitrosococcus oceani resides in saline environment, found in marine world or seawater. Its presence is detected using immunofluoresence and FISH. (Klotz 2006))
Structure and Metabolism

N.oceani's morphology ranges from spherical to ellipsoidal. Cells are 1.8-2.2 micrometer in diameter. Its cell wall is as thick as 250A while the plasma membrane's thickness is 80A. It is found as diploids, or occasionally as tetrads, and has flagella and two layers of membrane (Watson 1962). Within the cell there is a dense enveloping layer making up inner triplet structure; there is a series of flattened membrane-bound organelle lined up in the middle of the cell .
Nitrosococcus oceani relies on oxidizing ammonia to nitrite to obtain energy for growth. However, being a member of Chromatiaceae, N.oceani also participate in the sulfur cycle; it reduces sulfate into H2S (Klotz 2006).
As ammonia is transported into the cell, it passed by the membrane bound hertero-trimeric copper ammonia monooxygenase (AMO) enzyme to be oxidized to hydroxylamine (Hooper, 2005). The uptake of ammonia is regulated by the ratio of glutamine and glutamate (Klotz, 2006). Hydroxylamine is then oxidized to nitrite by periplasmic hydroxylamine oxidoreductase (HAO), which binds to seven c-type hemes and an active site heme, heme P460 (Numata 1990). HAO is also called octaheme HAO. The hydroxylamine which is missed by HAO would be oxidized by periplasmic monoheme cytochrome P460 protein (Vannelli 1996). The process of oxidizing is also found in the closely related genera Nitrosomonas and Nitrosospira of Betaproterobacteria (Head 1993). It is studied extensively in Nitrosomonas europaea. The process of oxidizing ammonia is done by following the flow of the electron. The electron obtained by octaheme HAO is transferred to membrane-bound ubiquinone mediated by tetraheme cytochrome c554 and membrane-associated tetraheme cytochrome cm552. Finally two electrons are fed into AMO and two into electron transport chain to cytochrome oxidase. The drawn-out steps of the process of oxidizing ammonia is supported by the clustering of hao genes in N. europaea (Bergmann, 1994). And Bergmann argues later in 2005 that the clustering of hao genes, with the backup of phylogenetic analyses, evolved in the gammaproterobacterial ancestors of extant autotroph ammonia oxidizing bacteria. The hao gene cluster found residing in betaproteobacterial aAOB as a result of horizontal gene transfer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังในปี 1971, Watson แบ่งรับอิเล็กตรอนแอมโมเนียแบคทีเรียสกุลสี่ตามสัณฐานวิทยา ปรับโครงสร้าง และเปอร์เซ็นต์ของ guanine-cytosine (GC) ภายในจีโนมของ 27 สายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย nitrying พันธุ์ Nitrosomonas และ Nitrosocystis แบบฟอร์มกลุ่มหนึ่ง ทั้งสองอย่างเป็นของ gammaproteobacteria แบบฟอร์มกลุ่มอื่น Nitrosolobus และ Nitrosospira ทั้งนี้เป็น betaproteobacteria ภายหลัง wass ประเภทนี้ได้รับการยืนยัน โดย 16S rRNA ลำดับ (หัว 1993, Purkhold 2000) ลำดับของยีน amo และ pmo ยังได้ถูกนำมาใช้ในการสร้างแผนภูมิ phylogenetic (Purkhold 2000)Nitrosococcus halophilus เป็นสปีชีส์ที่เกี่ยวข้องกับตู้เสื้อผ้ากับ Nitrosococcus oceani ระหว่าง AOB แอโรบิกอื่น ๆ ปลูก N.oceani และ N. halophilus เป็นสิ่งมีชีวิตเพียงสองที่ gammaproteobacterial AOB ส่วนเหลือมี Betaproteobacteial AOB Nitrosococcus oceani อยู่ในสภาพแวดล้อม saline พบโลกทะเลหรือทะเล สถานะของตนถูกตรวจพบโดยใช้ immunofluoresence และปลา (Klotz 2006))โครงสร้างและเผาผลาญสัณฐานวิทยาของ N.oceani ตั้งแต่กลมถึง ellipsoidal เซลล์เป็น 1.8-2.2 ไมโครมิเตอร์ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ของผนังเซลล์จะหนาเป็นเป็น 250A ในขณะที่ความหนาของเยื่อพลาสมา 80A จะพบ เป็น diploids หรือบางครั้งเป็น tetrads และมี flagella และสองชั้นของเมมเบรน (Watson 1962) ภายในเซลล์ มีชั้นเหมือน ๆ หนาแน่นทำให้ค่า triplet ภายในโครงสร้าง มีชุดของออร์แกเนลล์ล...เมมเบรนแบบผูกเรียงกันกลางเซลล์Nitrosococcus oceani อาศัยแอมโมเนียไนไตรต์ได้รับพลังงานสำหรับการเติบโตการรับอิเล็กตรอน อย่างไรก็ตาม เป็นสมาชิกของ Chromatiaceae, N.oceani ยังมีส่วนร่วมในวัฏจักรกำมะถัน ลดซัลเฟตเป็นไข่เน่า (Klotz 2006)เป็นแอมโมเนียจะขนส่งลงในเซลล์ มันผ่านไป โดยเอนไซม์ monooxygenase (AMO) แอมโมเนียทองแดง hertero trimeric ผูกเมมเบรนจะถูกออกซิไดซ์กับ hydroxylamine (รับ 2005) ต่อการเจริญของแอมโมเนียจะถูกกำหนด โดยอัตราส่วนของ glutamine และ glutamate (Klotz, 2006) Hydroxylamine เป็นแล้วออกซิไดซ์กับไนไตรต์ โดย periplasmic hydroxylamine oxidoreductase (เฮ้าส์), ที่ binds กับเจ็ดชนิด c hemes heme ใช้ heme P460 (Numata 1990) เฮา ยังเรียกว่า octaheme เฮ้าส์ Hydroxylamine ที่พลาด โดยเฮาจะถูกออกซิไดซ์ โดย cytochrome periplasmic monoheme P460 โปรตีน (Vannelli 1996) นอกจากนี้ยังพบการรับอิเล็กตรอนในสกุลที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด Nitrosomonas และ Nitrosospira Betaproterobacteria (หัว 1993) มันคือศึกษาอย่างกว้างขวางใน Nitrosomonas europaea กระบวนการในการรับอิเล็กตรอนแอมโมเนียจะทำตามการไหลของอิเล็กตรอน แล้วผูกกับเมมเบรน ubiquinone mediated tetraheme cytochrome c554 และ cm552 ของ cytochrome tetraheme เยื่อเกี่ยวข้องอิเล็กตรอนที่ได้รับ โดย octaheme เฮ้าส์ ในที่สุด 2 อิเล็กตรอนจะเลี้ยง AMO และสองเป็นลูกโซ่ขนส่งอิเล็กตรอนกับ cytochrome oxidase ขั้นตอนการรับอิเล็กตรอนแอมโมเนียออกวาดได้รับการสนับสนุน โดยคลัสเตอร์เฮ้าส์ยีนในตอนเหนือ europaea (Bergmann, 1994) และ Bergmann จนในภายหลังในปี 2005 ว่า clustering ของเฮา มีการสำรองข้อมูลของ phylogenetic วิเคราะห์ พัฒนาในเขตข้อมูล gammaproterobacterial รับอิเล็กตรอนแบคทีเรียแอมโมเนียยังออโตทรอพ คลัสเตอร์เฮ้าส์ยีนพบใน aAOB betaproteobacterial จากการถ่ายโอนยีนแนวนอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมาในปี 1971 วัตสันจัดแบคทีเรียแอมโมเนียออกซิไดซ์เป็นสี่จำพวกขึ้นอยู่กับลักษณะทางสัณฐานวิทยาปรับโครงสร้างและร้อยละของ guanine-cytosine (GC) ภายในจีโนมของ 27 สายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย nitrying Nitrosomonas และ Nitrosocystis รูปแบบสายพันธุ์กลุ่มหนึ่งทั้งของพวกเขาเป็น gammaproteobacteria Nitrosolobus และรูปแบบ Nitrosospira อีกกลุ่มหนึ่ง; ทั้งสองคนนี้เป็น betaproteobacteria ต่อมาวาสจัดหมวดหมู่นี้ได้รับการยืนยันโดยลำดับ 16S rRNA (หัวหน้า 1993 Purkhold 2000) ลำดับของยีน amo และสำนักงานปลัดฯ ยังถูกนำมาใช้ในการสร้างต้นไม้สายวิวัฒนาการ (Purkhold 2000) Nitrosococcus halophilus เป็นตู้ที่เกี่ยวข้องกับสายพันธุ์ที่จะ Nitrosococcus Oceani ในหมู่อื่น ๆ ที่ปลูก AOB แอโรบิก, N.oceani และ halophilus เอ็นมีเพียงสองสิ่งมีชีวิตที่มี gammaproteobacterial AOB, ส่วนที่เหลือเป็น Betaproteobacteial AOB Nitrosococcus Oceani อาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมน้ำเกลือที่พบในโลกทะเลหรือน้ำทะเล การปรากฏตัวของมันจะถูกตรวจพบโดยใช้ immunofluoresence และปลา (Klotz 2006)) โครงสร้างและการเผาผลาญอาหารN.oceani ของช่วงสัณฐานจากทรงกลมรูปวงรี เซลล์เป็น 1.8-2.2 ไมโครเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง ผนังเซลล์ของมันคือหนาเป็น 250A ในขณะที่ความหนาของเยื่อหุ้มคือ 80A มันถูกพบเป็น diploids หรือเป็นครั้งคราว tetrads และมี flagella และสองชั้นของเมมเบรน (วัตสัน 1962) ภายในเซลล์มีชั้นห่อหนาแน่นทำให้โครงสร้างภายในแฝด; มีชุดของเนลล์ที่ถูกผูกไว้เมมเบรนบี้เรียงรายขึ้นในช่วงกลางของเซลล์. Nitrosococcus Oceani อาศัยการออกซิไดซ์แอมโมเนียไนไตรท์ที่จะได้รับพลังงานสำหรับการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตามการเป็นสมาชิกของ Chromatiaceae ที่ N.oceani ยังมีส่วนร่วมในวงจรกำมะถัน; จะช่วยลดซัลเฟตเข้า H2S (Klotz 2006). ในฐานะที่เป็นแอมโมเนียจะถูกส่งเข้าไปในเซลล์ก็ผ่านไปได้โดยเมมเบรนที่ถูกผูกไว้ hertero-trimeric monooxygenase แอมโมเนียทองแดง (AMO) เอนไซม์จะถูกออกซิไดซ์ไฮดรอกซิ (ฮูเปอร์ 2005) การดูดซึมของแอมโมเนียจะถูกควบคุมโดยสัดส่วนระหว่าง glutamine และกลูตาเมต (Klotz 2006) ไฮดรอกซิออกซิไดซ์แล้วไนไตรท์โดยไฮดรอกซิ periplasmic oxidoreductase (HAO) ซึ่งผูกกับเจ็ด hemes คชนิดและ heme เว็บไซต์ที่ใช้งาน P460 heme (Numata 1990) HAO จะเรียกว่า octaheme HAO ซึ่งเป็นไฮดรอกซิพลาดโดย HAO จะถูกออกซิไดซ์โดย periplasmic monoheme โปรตีน cytochrome P460 (ที่ Vannelli 1996) กระบวนการของการออกซิไดซ์ยังพบในจำพวกเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด Nitrosomonas และ Nitrosospira ของ Betaproterobacteria (หัวหน้า 1993) มันมีการศึกษาอย่างกว้างขวางใน Nitrosomonas europaea กระบวนการของการออกซิไดซ์แอมโมเนียจะกระทำโดยต่อไปนี้การไหลของอิเล็กตรอน อิเล็กตรอนที่ได้จากการ octaheme HAO จะถูกโอนไป ubiquinone เมมเบรนที่ถูกผูกไว้ไกล่เกลี่ยโดย c554 cytochrome tetraheme และ tetraheme เมมเบรนที่เกี่ยวข้อง cytochrome cm552 ในที่สุดทั้งสองอิเล็กตรอนจะป้อนเข้า AMO และสองในห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอนในการ cytochrome เดส ขั้นตอนที่วาดออกมาจากกระบวนการของการออกซิไดซ์แอมโมเนียได้รับการสนับสนุนโดยการจัดกลุ่มของยีน hao ในเอ็น europaea (ที่ Bergmann, 1994) และ Bergmann ระบุต่อมาในปี 2005 ว่าการจัดกลุ่มของยีน hao ที่มีการสำรองข้อมูลของการวิเคราะห์สายวิวัฒนาการของการพัฒนาในบรรพบุรุษของแอมโมเนีย gammaproterobacterial autotroph แบคทีเรียที่ยังหลงเหลืออยู่ออกซิไดซ์ กลุ่มยีน hao พบพำนักอยู่ใน aAOB betaproteobacterial เป็นผลมาจากการถ่ายโอนยีนแนวนอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง

ในปี 1971 วัตสันจัดเชื้อแบคทีเรียออกซิไดซ์แอมโมเนียเป็นสี่จำพวกตามรูปร่าง โครงสร้างดี และร้อยละของกู นายไซโตซีน ( GC ) ในจีโนมของ nitrying 27 สายพันธุ์ของแบคทีเรีย ไนโตรโซโมนาส nitrosocystis ชนิดและรูปแบบกลุ่มหนึ่ง ทั้งคู่เป็นของ gammaproteobacteria . อีกรูปแบบหนึ่ง และกลุ่ม nitrosolobus ไนโตรโซ ปรา ;ทั้งสองเหล่านี้เป็นของ betaproteobacteria . ต่อมาหมวดหมู่นี้ยืนยันโดยลำดับ 16S rRNA วาส ( หัว 1993 purkhold 2000 ) ลำดับของยีน และ PMO โม่จะยังใช้สร้าง phylogenetic ต้นไม้ ( purkhold 2000 )
ไนโตรโซคอกคัส halophilus เป็นตู้เสื้อผ้าที่เกี่ยวข้องกับไนโตรโซคอกคัสชนิด oceani . ในหมู่อื่น ๆที่ปลูก n.oceani aob แอโรบิก , และ N .halophilus เป็นเพียงสองสิ่งมีชีวิตที่ gammaproteobacterial aob ที่เหลือก็ betaproteobacteial aob . ไนโตรโซคอกคัส oceani อยู่ในสภาพแวดล้อมน้ำเค็ม พบในทะเลโลกหรือน้ำทะเล ตนถูกตรวจพบการใช้ immunofluoresence และปลา ( คล็อตส์ 2006 ) )


n.oceani โครงสร้างและเมแทบอลิซึมของสัณฐานช่วงจากทรงกลมทรงรี . เซลล์จะ 1.8-2.2 ไมโครเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลางผนังเซลล์ที่หนาพอๆ 250a ในขณะที่ความหนาของเยื่อหุ้มเซลล์ 80a พบเป็น Diploids หรือบางครั้งเป็นชุดสี่ และมีแฟลกเจลลาและสองชั้นของเยื่อแผ่น ( วัตสัน 1962 ) ภายในเซลล์มีความหนาแน่นชั้นทำห่อโครงสร้างสามภายใน มีชุดของแผ่นมีออร์แกเนลล์ที่ขึ้นเรียงรายอยู่กลางเซลล์
ไนโตรโซคอกคัส oceani ออกซิไดซ์แอมโมเนียไนไตรอาศัย เพื่อให้ได้พลังงานเพื่อการเจริญเติบโต อย่างไรก็ตาม การเป็นสมาชิก chromatiaceae n.oceani , ยัง มีส่วนร่วมใน วัฏจักรซัลเฟอร์ มันช่วยลดซัลเฟตใน h2s ( คล็อตส์ 2006 ) .
เป็นแอมโมเนียจะถูกส่งเข้าสู่เซลล์ ผ่านเมมเบรนจำกัด hertero trimeric ทองแดงแอมโมเนีย monooxygenase ( โม่ ) เอนไซม์ที่ได้จากมีน ( Hooper , 2005 )การดูดซึมของแอมโมเนียที่ถูกควบคุมโดยอัตราส่วนและกลูตามีน ผงชูรส ( คล็อตส์ , 2006 ) มีนแล้วมีนอ ซิโดรีดักเทสจากไนไตรท์ โดย periplasmic ( เฮา ) ซึ่งผูกกับเจ็ด hemes C - type และไซต์งาน p460 ฮีม ( heme , นุมาตะ ปี 1990 ) เฮาจะเรียกว่า octaheme เฮ่าส่วนมีนซึ่งพลาดโดยเฮาจะถูกออกซิไดซ์โดย periplasmic monoheme ไซ p460 โปรตีน ( vannelli 1996 ) กระบวนการออกซิไดซ์ยังพบในที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดและจำพวกไนโตรโซโมนาสไนโตรโซ ปราของ betaproterobacteria ( หัว 1993 ) มันมีการศึกษาอย่างกว้างขวางในไนโตรโซโมนาส europaea . กระบวนการออกซิไดซ์แอมโมเนีย กระทำโดยต่อไปนี้การไหลของอิเล็กตรอนอิเล็กตรอนที่ได้จาก octaheme เฮามาเป็นคนกลาง โดยมี tetraheme บิควิโนนไซ c554 และเยื่อที่เกี่ยวข้อง tetraheme ไซ cm552 . ในที่สุดสองอิเล็กตรอนถูกโม่ และสองในห่วงโซ่การขนส่งอิเล็กตรอนจะนกลุมพู . วาดออกขั้นตอนของกระบวนการออกซิไดซ์แอมโมเนียได้รับการสนับสนุนโดยการจัดกลุ่มของเฮา ยีน และ europaea ( เบอร์กแมน ,1994 ) เบอร์กแมนโต้แย้งในภายหลังและในปี 2005 ที่แบ่งกลุ่มของเฮายีน ด้วยการสำรองข้อมูลการวิเคราะห์วิวัฒนาการ วิวัฒนาการในบรรพบุรุษของเท่าที่มีอยู่ gammaproterobacterial ออโตทรอพแอมโมเนีย แบคทีเรียออกซิไดซ์ . Hao กลุ่มยีนที่พบอาศัยอยู่ใน betaproteobacterial aaob เป็นผลของการถ่ายทอดยีนในแนวราบ